Misschien is het altijd al zo geweest, maar het lijkt me nu steeds meer op te vallen: de wereld verandert. Wat altijd normaal is geweest, is ineens niet meer ‘normaal’. Waar het eerst alleen de zonderlingen of hippies waren die maatschappelijke ‘normen’ naast zich neer legden, lijkt dat nu door een steeds groter wordende groep te worden gedaan. We willen bijvoorbeeld niet allemaal meer van 9-5 op kantoor zitten. We willen niet steeds meer, meer, meer spullen. En we willen ook niet zomaar meer kromliggen voor een huis dat eigenlijk veel te groot voor ons is. ‘Anders wonen’, dat willen we wel. Maar hoe?
In dit artikel:
Paradijsvogels
Ik heb op dit blog al een aantal keer over Tiny Houses geschreven en waarschijnlijk zal ik dat in de toekomst ook zeker nog regelmatig blijven doen. Die vind ik namelijk fascinerend: ze zijn compact, goedkoop en zien er tegenwoordig ook nog eens heel mooi uit. Een Tiny House is eigenlijk het perfecte voorbeeld van wat er gebeurt als je alle onnodige dingen uit je leven schrapt. Je houdt meer geld en tijd over en hebt waarschijnlijk ook een stuk minder stress.
Er zijn echter ook nog verschillende andere manieren om anders te wonen. Een poosje terug kreeg ik een berichtje van Marleen Hartog. Zij schrijft boeken (en geeft ze overigens ook zelf uit) en heeft samen met haar man al een poosje de wens om ‘anders’ te wonen. En ze volgt mijn blog al jaren. Of ik misschien ook een exemplaar van haar boek ‘Anders Wonen – Verhalen van Paradijsvogels’ wilde lezen, ze had het idee dat dat ook wel eens aan kon sluiten op mijn interesses. En daar had ze gelijk in.
Gerelateerde link: Tiny House-straatje gebouwd in Friesland
Bijzondere mensen, bijzonder wonen
Nu had ik natuurlijk al het voornemen om wat meer te lezen én om boeken ook echt uit te lezen, dus ik las eerst het boek uit waar ik mee bezig was. Afgelopen week kwamen de door moeder (mijne dan, niet die van Marleen) gebakken koekjes uit de trommel, kopje thee erbij en installeerde ik me er eens voor.
Want hoewel je tegenwoordig steeds vaker hoort van Tiny Houses, kén ik niemand in mijn omgeving die op wat voor manier dan ook ‘bijzonder’ of ‘anders’ woont. Niemand die voor z’n 50e bewust kleiner gaat wonen om bijvoorbeeld minder te hoeven werken of minder te hoeven onderhouden. Dus wat voor mensen doen dat wel?
De ‘beroemdste’ paradijsvogel uit het boek is Marjolein Jonker van Marjolein in het Klein. Zij is de allereerste in Nederland die mét toestemming van de gemeente in een Tiny House woont. Ze is – als ik het uit het verhaal goed begrijp: een beetje tegen wil en dank – het boegbeeld geworden van de Nederlandse Tiny House-beweging. Hoewel ze zich tijdens het hele proces rondom vergunningen, ontwerpen en bouw wel eens af heeft gevraagd waar ze aan begonnen is, is ze laaiend enthousiast over haar tiny house. Haar positieve houding is bovendien aanstekelijk; haar verhaal stond bijna aan het einde en toen ik het boek uit had, ben ik direct weer naar zolder gerend om verder te ontspullen 😉
Maar eigenlijk is een ‘Tiny House’ bijna nog ‘normaal’ vergeleken bij de woningen van de andere paradijsvogels!
Gerelateerde post: Wat kost een Tiny House?
[wp_ad_camp_3]Pipowagen, tipi, boot
Naast een tiny house zijn er namelijk nog veel meer manieren om anders te wonen. Een bijzonder voorbeeld: Marloes Elbertse (1990). Met haar leeftijd is ze een beetje een buitenbeentje in het boek. De meeste paradijsvogels zijn ouder. Maar ervaring in het anders wonen heeft ze méér dan genoeg. Zo woonde ze in een tipi en in een yurt. Nu woont ze in een pipowagentje van 1,9 bij 3,6 meter. Midden in een weiland ervaart ze het contact met de natuur en komt ze tot rust. Dat laatste kan ik me helemaal bij aansluiten, maar ik heb er dan wel graag een werkend eigen toilet bij 😉
En zo zijn er nog veel meer verhalen. Bijvoorbeeld van Linda Nijlunsing die de hele wereld rondreisde, neerstreek in Alaska, daar trouwde en een zoon kreeg en later weer naar Nederland kwam. Dat is overigens wel de héél korte versie; haar verhaal is erg mooi om zelf eens te lezen. Naast dat het hier deels in staat, schreef ze er zelf ook een boek over, Wildernisjaren.
Het plan? Een aantal jaar hard werken en daarna, als hij 12 is, met haar zoon een wereldreis maken. Een jaar lang trokken ze samen de wereld over, om uiteindelijk via een soort tuinhuisje op een boot terecht te komen.
Misschien denk je nu: is het wel handig om een jongen van 12 een jaar lang school te laten missen? Loopt hij dan niet verschrikkelijk achter? Ik zeg het eerlijk: ik dacht het even. Maar allerlei dingen waar zijn klasgenoten over leerden, had hij gezien en ervaren. Hij sprak na terugkomst vloeiend Engels, een aardig woordje Spaans. En je sociale vaardigheden ontwikkel je daar ook wel, dus daarna weer aansluiting zoeken was geen probleem.
Gerelateerde post: Glamtainer: wonen in een zeecontainer
Hoe zou ik willen wonen?
Terwijl ik al die verhalen van mensen las, moest ik er gewoon wel over nadenken: hoe zou ik willen wonen? Met de één kan ik me duidelijk meer identificeren dan met de ander. Ik heb graag een basis, ik voel niet de behoefte om me compleet te onttrekken aan de maatschappij en ik moet er niet aan denken om in een woongroep te leven. Maar zo’n huisje als Marjolein heeft, of dat stukje van die wereldreis… Die mensen hebben allemaal wel een droom die ze werkelijkheid maken. Ongeacht wat andere mensen denken of vinden.
Eigenlijk zit ik een beetje in de fase waarin Marleen voor het schrijven van dit boek ook zat: het willen zien, horen, ontdekken. Hoe doen andere mensen dit? En waarom? En als je dan zoiets bedacht hebt, hoe zet je het dan door op het moment dat eigenlijk alle regels en maatschappelijke ideeën tegen je werken? Wat zit er tussen een ‘gewoon’ huis en een tipi? Waar zouden wij ons fijn in voelen?
Marleen vertelde me al dat haar huis in de verkoop gaat en dat ze nu écht concrete stappen gaan zetten. En wij? Wij houden de huizen in het dorp al in de gaten. Ik ga nu flink door met opruimen, zodat áls er iets vrijkomt dat ons aanspreekt, we ook heel goed kunnen zien dat het niet groot hoeft te zijn.
En wie weet heb ik dan zelf straks ook wel een soortgelijk verhaal te vertellen. Word ik ook een paradijsvogel!
Ken jij mensen die ‘anders’ wonen? En wat voor woonvorm zou jou wel of juist niet aanspreken?
Volg LekkerLevenMetMinder nu ook op Pinterest, Facebook en Instagram!
Deze post kan affiliate-links bevatten. Dit betekent dat ik een commissie krijg als je iets via deze links koopt. Uiteraard kost dit jou niets extra's (soms is het zelfs voordeliger!) en kun je erop rekenen dat ik alleen links opneem van websites of producten waar ik zelf 100% achter sta. Gebruik je deze links voor je overstap, aanmelding of aankoop? Dank je! Je helpt mij dan weer om nóg meer mooie content te kunnen maken!
Momenteel zitten we in een vakantie huisje, ecologisch verantwoord, klein en ik ga daar nog iets over schrijven. Ondertussen ben ik wel benieuwd naar het boek anders wonen. Leen het graag!
Klinkt als een interessant boek! Wij hebben al heel wat documentaires gekeken over hoe mensen leven in een tiny house, dus een boek vol ervaringen spreekt me zeker aan.
Sinds wij aan het ontspullen zijn gegaan blijkt onze woning ook te groot te zijn voor ons op dit moment. De rommelkamer hebben we helemaal leeggehaald en daar staat nu alleen nog een logeerbed in. Maarja, omdat we niet weten wat de toekomst ons brengt is het toch wel fijn om een kamer over te hebben 🙂
Leuke realisatie he! Dat heb ik dus ook! Ik kwam uit een enorm groot huis, waarvan ik natuurlijk wel wist dat het te groot was, maar wat ik op mijn manier ook prima kon ‘vullen’. Ik gebruikte gewoon niet elke ruimte. En nu wonen we met z’n tweeën in een tussenwoning en gebruiken we zeker de helft niet! En dat kan nog wel minder.
Leuke tip, helaas hebben ze het in mijn bieb (nog) niet wellicht in de toekomst. Kopen doe ik het niet want ben consuminderaar. ?
Ik meende dat je bij de bieb ook altijd aan kon geven wat je graag wilde dat er kwam, misschien kun je hem wel doorgeven als tip!
Ik zie nu dat ik de reactie zelf aan moet klikken om het woord ‘beantwoorden’ te zien.
Fijn dat het gelukt is! Ik zie het hier wel staan, maar hier staan ook automatisch de antwoorden uitgeklapt. Blijkbaar is dat niet overal zo!
Ja, het boek komt zeker ook in de bibliotheken te liggen!
Het boek is direct na verschijning aangeboden aan Biblion (Nederlandse Bibliotheek Dienst). Zij stuurt het boek naar een recensent. Wanneer de recensie klaar is wordt deze in een overzicht van nieuw verschenen boeken geplaatst en naar alle bibliotheken gestuurd. Elke bibliotheek kan vervolgens aangeven hoeveel exemplaren ze wil bestellen. Uiteraard moeten die bestellingen worden verzameld, geplaatst en verstuurd. Kortom: hier gaat tijd overheen.
Zoals Adine al zegt kun je het boek aanvragen bij de bibliotheek. Het boek kan dan nog met de grote bestelling mee, maar ook daarna kan het boek door de bibliotheek op elk moment ‘los’ besteld worden.
Toevallug kan je vandaag alles te weten komen over Tiny Houses in Almere op de ‘Tiny House Jamboree’. Een dag vol lezingen en workshops en je kan tiny houses bekijken. Het is gratis en is van 10 tot 18 in Almere Poort.
Leuk tip!!
Ik heb al flink ontspuld en er kan nog meer af. Nog dit jaar ga ik kleiner en goedkoper wonen (stond al heel lang op de wensenlijst en nu eindelijk gelukt). Wie weet wordt het voor mij in de (nabije) toekomst ook een container, yurt, camper of ander tiny house. Boomhutten bouwen was vroeger al favoriet. Misschien moet ik dat weer eens oppakken 😉
Wat goed! Ik ben heel benieuwd waar je uiteindelijk voor gaat kiezen! En mocht je het tegen die tijd leuk vinden om daar wat meer over te vertellen, dan hoor ik het graag!
Ik moet er niet aan denken! Weinig ruimte lijkt me hét recept voor een echtscheiding, tenzij je natuurlijk in je eentje woont. In de jaren vijftig, zestig van de vorige eeuw moest iedereen bij elkaar inwonen vanwege hoge woningnood en vond men dit vreselijk. Nu gaan we vrijwillig op 20 m2 wonen met heel ons hebben en houden, brrrr. Veel spullen hoef ik niet per se, maar wel de nodige ruimte.
Volgens mij wordt het allemaal veel te veel geromantiseerd.
Haha, ja, daar zeg je wel wat! Ik houd ook wel van wat persoonlijke ruimte, dus een échte tiny house is ook niets voor mij. Maar als ik zie dat we nu in een tussenwoning wonen en daar nog niet eens de helft van gebruiken, dan mag het wat dat betreft van mij nog wel wat compacter. Maar wel graag wat aparte ruimtes, ik wil bijvoorbeeld niet moeten werken in de woonkamer ofzo. Ik wil me wel echt even terug kunnen trekken als dat nodig is!
Het lijkt me zeker een interessant boek 🙂
Wij zijn het afgelopen jaar juist groter gaan wonen, ook met het oog op de toekomst (van hieruit kunnen we altijd weer kleiner, maar in een grotere sociale huurwoning terecht komen zou de komende jaren moeilijk worden, terwijl we mochten we kinderen krijgen die écht niet in onze vorige woning op willen laten groeien). Aan de andere kant zullen veel mensen ons huis met 90m2 ongeveer nog niet heel groot vinden. Voor ons is het groot genoeg.
Ja dat is inderdaad waar van dat bestellen van een boek in de bieb, ik ga het meteen doen.
Nog even een vraagje, waarom kan ik niet meteen weer reageren hier onder jouw reactie naar aanleiding van mijn opmerking? Ik zie bij je reacties aan anderen dat dat wel kan namelijk.
Interessant. Mij lijkt het heerlijk om in een tiny house te wonen en rond te trekken, althans voor even. In de praktijk lijkt mij dit moeilijker haalbaar en slechts weggelegd voor enkelingen die over een ongelooflijk sterke wilskracht beschikken en bereid zijn om hun leven over een andere boeg te gooien.
Ja, het is wel een enorme omschakeling als je inderdaad bijvoorbeeld zo rond wilt gaan trekken. Dat is voor mij nu ook nog véél te ver gedacht. Maar ik pik er wel verschillende dingen uit die ik nu wél makkelijker kan doen, zoals ontspullen, minder kopen en straks waarschijnlijk een wat kleiner huis kopen met bijbehorende lage financiële lasten. Daar zijn voor jou misschien ook wat mogelijkheden. Het hoeft niet allemaal in één keer. Zoals die slimme kerel ooit eens zei: a journey of a 1000 miles still starts with a single step 😉
Zou ik jonger zijn dan ging ik graag in een tiny house of in een zeecontainer wonen.
Nu hou ik er rekening mee dat je toch vaak lichamelijke ongemakken krijgt bij het ouder worden.
dag,
we zijn al een tijdje bezig met bewust wonen en leven:
elk jaar een rondje door het huis, en de spullen die je niet hebt gebruikt; weg: ofwel kringloop of weggeven of…
Zonnepanelen, ledlampen, eten uit de tuin, zelf haar knippen, kleding uit de kringloop of verstellen.
Ik kom graag in aanmerking voor je boek.
Inge
En er zijn (nog) geen kinderen hè! Stel je toch eens voor hoe het moet zijn met kinderen op een paar vierkante meter.
Haha, ja, dat lijkt me helemaal hel :$ Nogmaals: wat kleiner mag wel, maar gráág met wat verschillende ruimtes!
Toen ik nog op kamers woonde las ik graag over mini-huisjes voor de nodige inspiratie. Soms mis ik die ene kamer van 10 m2 met eigen wastafeltje. Ik had het handig ingedeeld voor maximaal benutten van de ruimte en kon me daar heel tevreden over voelen. Je kon er natuurlijk geen feestjes geven (ik at er wel eens met vijf vriendinnen, maar dat was weinig comfortabel), maar het was er knus en ik was er nooit iets kwijt! Toen ik bij mijn vriend ging wonen deelden we 48 m2. Die ruimte zat ons als gegoten! We konden dinertjes organiseren, maar hadden ook niet teveel loze ruimte. Na verhuizing naar een andere stad wonen we nu op 66 m2. Kleiner konden we niet krijgen…
Zo! Dat is ook niet heel royaal! Hoe bevalt dat? Zo te horen goed, anders had je waarschijnlijk wel voor groter gekozen, maar ik ben wel benieuwd hoe je dat dan in je dagelijkse leven ervaart!
Klinkt als een heel leuk boek zeg! Ik zou het ook wel willen lezen.
Dank voor het mooie stuk Adine! <3