Geld en relaties: het verhaal van Astrid

Vandaag hebben we weer een nieuwe aflevering in de serie Geld & Relaties: het verhaal van Astrid.

Als het gaat om geldzaken, dan heb je meestal niet alleen met jezelf te maken. Jij kunt je wel strak aan een budget houden, maar wat als je een spendende partner hebt, of in een vriendengroep zit die graag elke week (met jou!) uit eten gaat? Of misschien vind jij wel dat geld moet rollen, terwijl je partner zorgt voor een strak budget. Geld en relaties kunnen best ingewikkeld zijn en vragen om compromissen. In deze serie Geld & Relaties lees je hoe lezers van LekkerLevenMetMinder dit aanpakken. Heb jij goede tips voor ze? Deel ze gerust onder dit bericht.

En wil je zelf ook een keer (anoniem) meedoen? Hier vind je een link naar de vragenlijst.

Wie ben je?

Ik ben Astrid. Vrouw, 45 jaar, getrouwd voor de 2e keer. We zijn nu 10 jaar samen. Ik werk niet want ik ben arbeidsongeschikt in de vorm van WAJong (jonggehandicapten). Daarmee heb ik een beetje eigen inkomen en mijn man heeft een mooi salaris bij zijn werk. Verder hebben wij geen kinderen en mijn man is Brits. We reizen redelijk veel, meer dan gemiddeld, denk ik, maar grotendeels gaan we naar Engeland, om de familie te bezoeken.

Welk idee van geld en relaties heb jij van huis uit mee gekregen?

Oh ja, vele ideeën. Het was belangrijk voor mijn moeder om financieel onafhankelijk te zijn.

Ze heeft mij ingeprent dat je altijd je eigen geld moet verdienen en dat je niet in gemeenschap van goederen moest trouwen.

Ik heb dus hard gestudeerd en tijdens mijn eerste jaar werken legde ik het geheel af. Sindsdien zit ik in de Wajong, wat een verhaal apart is. Trouwen onder huwelijkse voorwaarden was in mijn geval wel een goed plan, omdat mijn eerste man een ondernemer was. Hij zou, nadat hij z’n eerste bedrijf verkocht had, een nieuw bedrijf oprichten. Dat deed hij echter niet, dus vanaf dat moment waren de huwelijkse voorwaarden alleen in mijn nadeel.

“De rechter vond onze huwelijkse voorwaarden niet interessant en na mijn scheiding had ik niet eens een bank of bed meer”

Ik had door de notaris laten vastleggen dat ik bij echtscheiding 25% van zijn waarde zou krijgen. Maar de rechter vond de hele huwelijkse voorwaarden niet erg interessant en vond dat wij moesten onderhandelen. Uiteindelijk ben ik weggekomen met een fractie en een dak boven m’n hoofd, namelijk de huurflat die ik had bemachtigd door gebruik te maken van woningbouw inschrijvingen en jarenlange wachtlijsten. Ik vond stellig dat de huurwoning mij toekwam, en de rest kon me niet schelen. Hij heeft dan ook alles meegenomen, dus ik had ineens geen tafel, geen bed, geen bank, geen fornuis. Daar zit je dan op de grond.

Als je zelf geen mogelijkheden hebt om extra te verdienen, dan is het met een WAJong uitkering sociaal minimum. Tot in eeuwige dagen, want je kan er niet op rekenen dat je alsnog een andere relatie krijgt, of dat je verdienkracht gaat veranderen.

Ik vond gelukkig de ware ietsje later, en deze deed helemaal niet moeilijk over geld. Achteraf deed mijn eerste man altijd moeilijk over geld, en dat bedenk je je pas als je iets hebt om een contrast mee te maken. Ik heb het met mijn huidige man meteen allemaal openhartig besproken. “Ik zie niets in huwelijkse voorwaarden.” Hij vond het niet meer dan normaal binnen zijn Engelse cultuur dat we alles samen zouden doen. Dus we hebben ook geld bespaard op de notaris.

Vind je dat jij makkelijk kunt praten over financiële zaken, of dat nu met je partner, familie, vrienden of anderen is?

Ja, ik praat heel makkelijk over geld. Met geld, of jouw term ‘financiële zaken’ bedoel ik alles wat met geld te maken heeft: persoonlijke budgettering, sparen, beleggen, macro economie, economische geschiedenis, en sinds wij een huis gingen kopen praat ik ook graag in details over hypotheken en huizenprijzen in Nederland.

Men vindt dat vaak raar. Het is aan de ander om het gespreksonderwerp op te pakken of af te stoten. Wel erg leuk als ze erop ingaan. Vaak zit men met vragen die ze niet wisten te stellen of niet durfden te stellen.

Ikzelf open actief gesprekken over geld met mensen waarvan ik weet dat ze onderlegd zijn, bijvoorbeeld economie gestudeerd hebben, in zaken zitten of zelf veel onderzoek gepleegd hebben.

Als je een relatie hebt (gehad): hoe pakken jullie de financiële zaken aan?

We delen nu alles, en alles gaat in theorie op 1 hoop, behalve dat we in de praktijk met ‘potjes‘ werken. Dat gaat niet over wie heeft wat, en wie bezit wat, wie komt wat toe. Het gaat over het budget (meervoud: budgetten) goed in kaart te brengen zodat we fijn kunnen leven binnen onze financiële grenzen. Een goede setup scheelt ook veel vraagtekens en administratie in gedachten of op papier. Als het gewoon in harde klinkende munt op een spaarrekening wordt overgeschreven, dan is er geen vraag meer waarvoor dat was (label op de spaarrekening, hoera internet bankieren). Dan gaat het niet per ongeluk voor iets anders gebruikt worden.

We hebben elk een rekening waar onze inkomsten op worden bijgeschreven. Dan hebben we een huishoudrekening, waar geld voor de vaste lasten op worden bijgeschreven, zodat die rekening altijd stabiel is. Hier hangen wij ook twee spaarrekeningen aan vast (zitten wat ons betreft dus in de vaste lasten), voor het sparen voor de volgende auto en sparen voor onregelmatige grote huishoudelijke uitgaven, zoals witgoed vervangen of reparaties.

“Met onze potjes weten we altijd of ergens geld voor is en hoeveel”

De bedoeling van deze constructie is om de verrassingselementen van dingen die je weet dat ze ooit gaan gebeuren weg te halen. We hebben gewoon altijd voorzieningen om die te betalen wanneer ze gebeuren. Iemand die zegt dat ze geen tijd hebben gehad om te sparen voor een nieuwe wasmachine heeft hun financiën niet op orde, want de gemiddelde machine gaat toch tien jaar mee, en als je een stabiel huishouden hebt, dan kan je daar dus elke maand wat voor opzij leggen.

Dat noem ik met ‘potjes’ werken. Er is geen twijfel over hoeveel geld we hebben om van op vakantie te gaan, want alle andere potjes zijn door middel van automatische overschrijvingen geheel voorzien.

We sparen ook nog voor verbouwingen in het huis. De keuken was als eerste gedaan. De badkamer en een dakkapel staan nog op de verlanglijst. Dit zijn gigantische uitgaven, en we sparen maandelijks wat redelijk is, ook automatisch, onder het principe van ‘pay yourself first’. Daarna is het gewoon wachten tot er genoeg geld is voor het volgende project.

“We geven minder uit dan we verdienen”

Gelukkig zijn we allebei geen geld verbrassers, dus het zakgeld gaat naar eigen inzicht van onze eigen rekeningen af, nadat alle potjes zijn gevuld.

Zitten we op één lijn? Zekers. Dat is gegroeid, maar eigenlijk is alles met overleg gegaan, en niet met vechten. Dan waren we nu niet getrouwd als ik (weer) had moeten vechten om een stabiele, eerlijke financiële situatie.

Wij willen onder het niveau van ons inkomen leven. Ook dat is een beslissing die je samen moet nemen. Als de één maximaal wil uitgeven, en de ander spaarzaam is, dan denk ik dat het echt lastig is.

Hoe ga jij met geld om als het in relatie staat tot vrienden, collega’s of kennissen, bijvoorbeeld tijdens een uitje?

Dat zijn bij elkaar heel veel onderwerpen. Genoeg voor een blog post op zich.

Ik ben van ieder betaalt waar ze zichzelf voor aanmelden. Ik ben petite van formaat, dus ik eet minder dan de meesten en verder drink ik geen alcohol. Daarmee zit ik automatisch al op kleinere uitgaven bij uitjes dan gemiddeld. Ik kijk het aan, bied zelf aan om te trakteren, of betaal mijn eigen deel. Splitten is alleen ‘makkelijk’ voor diegenen die veel consumeren. Ze gaan er namelijk vanuit dat jij dat ook wil en doet, en dat je altijd genoeg geld daarvoor gehad hebt.

Ik heb een groot gedeelte van mijn volwassen leven op het sociaal minimum geleefd, en dan heb je die houding niet. Sterker nog, ik heb altijd iets te eten en te drinken bij me, want dat heb ik nou eenmaal mezelf aangeleerd om te overleven in een dure wereld, en een terrasje ‘pak’ ik nooit. Alleen als een ander het voorstelt, voor de gezelligheid.

“Feestjes thuis zijn óók heel leuk”

Ik heb vanwege het langdurige kleine budget juist veel feestjes thuis gegeven, en daarvoor gecaterd. Dat kan niet voor niets, maar is verbazingwekkend veel goedkoper dan pizza’s bestellen of naar een eetcafé gaan. Je komt een heel end met toastjes met in elkaar geflanste salades en chipjes of een pan eigengemaakte chili con carne met rijst of erwtensoep, als je 8 mensen op bezoek hebt. Nog nooit iemand horen klagen.

Ik ben ook veel getrakteerd door mensen die wel een goed inkomen hadden, vooral in het buitenland, en heb daardoor ook dingen kunnen doen die anders niet mogelijk waren. Nu trakteren wij mensen die bij ons op bezoek komen, al naar gelang hun leeftijd en financiële situatie. Soms hebben ze een goed inkomen, dus dan trakteren ze ons als bedankje om hier te kunnen logeren. We wonen tenslotte dicht bij Amsterdam, en dat scheelt voor hen een hoop dat ze bij ons kunnen slapen.

Is de manier waarop jij met geld en relaties omgaat ook veranderd door de jaren heen?

Ik ben geen fan van geld uitlenen. Het is mijn ervaring dat je bij voorschieten het vaak meteen terug krijgt, zodra die persoon het op de rekening heeft, bijvoorbeeld. Dat is gelijk ook een test voor mij, ‘kan ik ik veilig die persoon voorschieten.’ En vaak gaat het goed bij vrienden.

Er zijn er ook bij die stilzwijgend willen aannemen dat het een traktatie is, en dat valt bij mij slecht. Ik trakteer als IK dat wil, niet als zij mij vragen om wat geld uit te lenen. Uitlenen en trakteren zijn twee verschillende dingen.

Dus ik probeer het af te houden, en het steeds vaker te articuleren: ‘krijg ik het wel terug?’ Of: ‘wanneer krijg ik het terug?’ Of: ‘Hier is mijn bankrekeningnummer – schrijf het over.’

Maar ik vind dat toch wel moeilijk om dat hard door te drukken. Psychologisch dus en sociaal.

“Ik zit niet graag achter geld aan, maar soms moet het”

Achter geld aanjagen dat gewoon van mij is en wat een ander geleend heeft, dat vind ik echt naar. Maar soms moet het, en soms helpt het ook. Dan krijg ik te horen: ‘Oh, dat was ook zo! Wat is je bank info?’

Maar dat gebeurt zelden, en de paar die overblijven, tja, dat is misschien gewoon een verloren zaak.

Leer ik daarvan? Ja, met stukjes en beetjes, vandaar dat het niet mijn eerste oplossing is om dan maar even snel wat geld uit te lenen. En ik besluit van te voren wat een traktatie is en wat niet, zodat ik niet op het moment zelf moet beslissen of ik toch maar met m’n hand over m’n hart strijk.

Er zijn situaties waarin je gewoon niet anders kan dan iemand geld lenen, omdat je de persoon dan als het ware zou laten vallen.

Hoe belangrijk vind je het om binnen relaties – met wie dan ook – te communiceren over geld?

Ik vind het heel belangrijk. Ik ben vaak de eerste die zegt, “oké, dus laten we zeggen 10 euro per persoon,” want er wordt vaak veel gepland maar iedereen heeft er een eigen beeld bij in hun hoofd. Ik pak het aan alsof het om Sinterklaaskadootjes gaat. Er moet een haalbaar bedrag aan vastzitten, anders is het mij te vaag, en krijg je dat mensen elkaar gaan overtroeven.

Ik ben net op reis geweest met een vrouw die ik niet kende van te voren. Ik had een kamergenoot nodig, en zij wou ook op die reis. Ik heb meteen gezegd wat de helft van de hotelkosten waren, en ze maakte het meteen over. Dan heb ik er al een heel fijn gevoel bij, want als ze nu netjes is met geld, dan hebben we straks op reis minder problemen. Maar ik blijf wel gewoon bedragen noemen als het mij aanging, want ik wil ook niet dat zij voor verassingen komt te staan.

“Direct goed communiceren over geld en kosten voorkomt problemen”

In mijn ervaring krijg je scheve gezichten als je niet in een vroeg stadium gewoon even het bedrag noemt waar het over gaat. Als iemand dat niet wil, dan word ik zelf achterdochtig, want ik ga me niet inlaten met een plan waar ik pas achteraf te horen krijg dat het echt nog een nulletje moet achter dat bedrag dat ik in mijn hoofd had.

Als ik gevraagd word voor een gedeeld cadeau, dan beslis is op basis van of ik dat bedrag vind staan tot mijn verhouding tot degene voor wie het cadeau is. En zelf geef ik het liefst iets van geld, in de zin van een cadeaukaart of een ervaring, of iets dat op gaat, zoals eetbaarheden. Dus als het een fysiek cadeau is, dan wil ik wel weten of die persoon daar ook echt gebruik van gaat maken. Decoratief, bijvoorbeeld, doe ik helemaal nooit aan mee.

Heb je wel eens ruzie gehad over geld? Heb je daar wat van geleerd?

Ik maak te weinig ruzie.

Een aantal keer heb ik geslikt toen ik me realiseerde dat ik ging opdraaien voor een uitgave, waarvan ik aangenomen had dat het gedeeld zou worden. Dan strijk ik over m’n hart, ipv ruzie te maken, en dat is gewoon niet de manier om het probleem op te lossen.

Ik betaal en loop weg, doe het dan liever niet nog een keer. Ik zou veel meer ruzie moeten maken en op m’n strepen staan. Het ligt niet in mijn aard, maar ik hoop het nog te leren.

Echt communiceren is natuurlijk beter, en soms zeg ik dan wel, “vorige keer liep het op die manier, en dat wil ik niet nogmaals.” Tja, dan is er in ieder geval een opening voor de ander om zich te verontschuldigen of uitleg te geven, en ook om samen te kijken of het op te lossen is.

“In mijn tweede huwelijk heb ik besloten meer bij mezelf te blijven”

Met mijn ex-man zijn een paar dingen gewoon nooit goed gekomen. Ik heb toen voorgenomen dat ik in mijn relatie (nu weer getrouwd) alles in ieder geval zeg en bij mezelf blijf. Als het niet opgepakt wordt, dan doe ik het zoals ik het wil, want het kan echt heel naar lopen als geld als manipulatiemiddel gebruikt wordt binnen de relatie.

We hebben nu beide beschikking over de rekeningen, en de spaarrekeningen. Dat was op aanraden van onze hypotheekadviseur, toen hij erachter kwam dat de huishoudrekening alleen op mijn naam stond, en mijn man z’n rekening alleen op zijn naam. Hij vertelde ons dat dat zelfs een gevaarlijke situatie kan opleveren als ineens één van de twee niet kan handelen (ligt in het ziekenhuis of erger) en de ander moet erbij kunnen.

Dat was niet een situatie waar we bij stil hadden gestaan. Daarna hebben we de ‘en/of’ naamgeving aangevraagd. Nu kunnen we overal bij, en dat is één zorg minder. Ook kunnen we elkaars rekening gebruiken als dat nodig is, maar omdat we met potjes werken en alle normale uitgaven en uitzonderlijke uitgaven al gestroomlijnd hebben, komt het weinig voor dat we aan elkaars rekeningen zitten. Het loopt soepeltjes.

Wat is wat jou betreft de gouden regel als het gaat om geld en relaties?

Begin er vroeg over. Wees open over geldzaken, en rationeel. En als er emoties of angsten zijn, is dat ook handig om te laten weten. Dan weet de ander gelijk dat hij/zij een beetje voorzichtig om moet gaan met dat onderwerp.

Praat er gewoon open over, alsof het een normaal onderwerp is, want dat is het. Geld is een heel groot deel van van ons leven, en om maar te doen alsof het een eng onderwerp is dat zoveel mogelijk vermeden moet worden, is een heel slecht uitgangspunt.

We hebben het tot nu toe vooral gehad over hoe je het op dit moment doet of gedaan hebt. Hoe zit dat eigenlijk met ‘straks’?

Voor de toekomst hebben wij het plan dat al in uitvoering is om de belastingteruggave elk jaar als extra aflossing in de hypotheek te stoppen. Daarmee hopen we 4 à 5 jaar van de hypotheek af te schaven. Dat zal een verlichting zijn op termijn om sneller het huis afbetaald te hebben.

Mocht ik ooit weer alleen komen te staan, dan heb ik inderdaad een financieel plan, waarvan ik weet dat het haalbaar is. Leuk is anders, maar ik ben al eens door een scheiding heen gegaan, en dat was ook alleszins naar, dus ik weet dat het bestaat en hoe ik het financieel kan overleven.

“We hebben gepland voor rampen”

Met betrekking tot mijn man’s werkende leven, hebben we ook gepland voor rampen met een WIA gat verzekering, een overlijdensverzekering voor de hypotheek en een Nabestaandenverzekering. Meer kunnen we niet doen, dus we zijn tevreden daarmee.

Gezinsuitbreiding zit er niet meer in, en uitvliegen dus ook niet. Dan blijft er nog over, de vraag wat nadat ik overleden ben? Mijn man is mijn erfgenaam volgens de wet, dan mijn ouders en als laatste mijn zus. Meer is er niet. Voor mijn man evenzo, met het verschil dat zijn zus drie kinderen heeft.

We hebben (nog) geen testament gemaakt. Onze ouders zouden wel iets zinnigs doen met de overwaarde van het huis.

Is er verder nog iets dat je wilt delen?

Ja, graag. Ik vind dit soort initiatieven over persoonlijke financiën zeer interessant en bedankt dat ik mee mag doen!

Ik schrijf sporadisch zelf ook een blog, en vaak schrijf ik over geld vanuit een persoonlijk perspectief. Mijn financiële berichten worden het meest gelezen daar, dus wie weet dat er hier een lezer tussen zit die interesse heeft.

Je kan mijn blog hier vinden: https://mijnessentialia.nl/

Bedankt voor het delen van je verhaal, Astrid!

Meer over de serie Geld & Relaties

Meer lezen? Hier vind je de vorige delen uit deze serie: alle Geld & Relaties-verhalen.

Meedoen kan natuurlijk ook. Speciaal hiervoor heb ik een Google-formulier aangemaakt. Je kunt dan alle vragen beantwoorden wanneer het jou uitkomt. En: als je wilt helemaal anoniem. Je vindt het formulier hier: Vragenlijst Geld en Relaties

 

Volg LekkerLevenMetMinder nu ook op Pinterest, Facebook en Instagram!

Deze post kan affiliate-links bevatten. Dit betekent dat ik een commissie krijg als je iets via deze links koopt. Uiteraard kost dit jou niets extra's (soms is het zelfs voordeliger!) en kun je erop rekenen dat ik alleen links opneem van websites of producten waar ik zelf 100% achter sta. Gebruik je deze links voor je overstap, aanmelding of aankoop? Dank je! Je helpt mij dan weer om nóg meer mooie content te kunnen maken!