Vandaag hebben we weer een nieuwe aflevering in de serie Geld en Relaties: het verhaal van Samantha.
Als het gaat om geldzaken, dan heb je meestal niet alleen met jezelf te maken. Jij kunt je wel strak aan een budget houden, maar wat als je een spendende partner hebt, of in een vriendengroep zit die graag elke week (met jou!) uit eten gaat? Of misschien vind jij wel dat geld moet rollen, terwijl je partner zorgt voor een strak budget. Geld en relaties kunnen best ingewikkeld zijn en vragen om compromissen. In deze serie Geld & Relaties lees je hoe lezers van LekkerLevenMetMinder dit aanpakken. Heb jij goede tips voor ze? Deel ze gerust onder dit bericht.
En wil je zelf ook een keer (anoniem) meedoen? Onderaan dit artikel vind je een link naar de vragenlijst!
In dit artikel:
Wie ben je?
“Ik ben Samantha, 27 jaar oud en werkloos. Ik ben momenteel zwanger van ons eerste kindje.”
Welk idee van geld en relaties heb jij van huis uit mee gekregen?
“Mijn ouders maakten veel schulden. En niet alleen dat; ze beloofden ook altijd van alles, maar maakten daar niets van waar. We zouden naar Disneyland gaan, ik mocht op toneelles en we zouden ook op vakantie gaan naar Egypte.
De eerste jaren leek er weinig aan de hand. Mijn ouders bestelden van alles op krediet. Als er geen eten in huis was en de Playstation ging stuk, dan bestelde mijn vader gewoon een nieuwe. Ook weer op de pof.
Mijn vader vertelde mij dat mijn moeder al het spaargeld opmaakte. Ook zei hij dat als ze een beetje geld had, ze het direct aan haarzelf uitgaf.
Het omgekeerde was waar: mijn moeder werkte parttime en gaf haar geld uit aan de boodschappen en cadeautjes voor kerst en verjaardagen. Mijn vader was degene die het over de balk smeet; hij gaf het in het geheim uit aan seks met vrouwen, aan de kroeg én zadelde mijn moeder ook nog eens op met een belastingschuld in haar naam.
Ik kreeg vroeger vaak te horen dat het ‘nu wel beter zou worden’. Maar dan volgde er weer een tegenslag, waardoor het eigenlijk nog erger werd dan eerder.
Mijn ouders gaven hun geld vooral uit aan spullen en eigenlijk deden we zelden iets leuks samen. Vakantie zat er ook zelden in.
Mijn ouderlijk huis staat tot de nok toe gevuld met spullen; de zolder hangt aan elkaar van metaal en stralingen. Twee jaar terug ben ik woedend geworden: altijd werd er gezegd dat er geen geld is en dat het leven niets is, terwijl er gewoon voor een miljoen euro op zolder ligt!”
Vind je dat jij makkelijk kunt praten over financiële zaken, of dat nu met je partner, familie, vrienden of anderen is?
“Ik kan er zelf wel over praten, maar voel me wel vaak onzeker over hoe de ander erover denkt en voelt.
Wel vind ik het heel belangrijk om open met mensen over geld te kunnen praten. Ik merk dat ik in zo’n gesprek vaak ook een startmotor kan zijn voor anderen.”
Als je een relatie hebt (gehad): hoe pakken jullie de financiële zaken aan?
“Wij zetten het bedrag dat nodig is voor de vaste lasten op een aparte rekening. Vervolgens bedenk ik – wel in overleg – wat de budgetten voor die maand zijn. In de praktijk is het begin helder en dan wordt het al snel een chaos.
Vaak leven we de laatste paar weken heel krap en gaan we regelmatig over het boodschappenbudget heen.
We hebben momenteel geen spaargeld of buffer en dat betekent dat pech hard aankomt. Denk aan hoge reparatiekosten aan de auto, een operatie die nodig is voor de kat en de hond, die een nekoperatie nodig heeft.
Maar: ook al is ons geld snel op, we weten eigenlijk altijd ook wel weer aan geld te komen. Dan is er nog een spaarpotje of een onverwachte meevaller op de rekening. Zo komt het altijd ook weer goed.
Met een duidelijk doel kunnen we goed sparen. Wij wilden bijvoorbeeld op een bepaald moment een auto. We maakten een plan om vervolgens zoveel mogelijk te sparen en dat lukte.
Ik merk aan mezelf dat ik heel bewust kan omgaan met geld, als er weinig is. Ik kan gerust een hele week eten regelen voor 20 euro. Juist wanneer er genoeg geld is, is het chaos.
Weinig hebben vind ik soms zelfs fijn, want dat levert me een uitdaging op. Wat ik vooral lastig vind, is dat ik geen simpel en overzichtelijk systeem heb. Dat ik elke maand weer opnieuw het wiel probeer uit te vinden, een nieuw plan moet schrijven en binnen een paar dagen alweer met de chaos zit. Ook al begon ik die maand dan met een duidelijk plan…”
Hoe ga jij met geld om als het in relatie staat tot vrienden, collega’s of kennissen, bijvoorbeeld tijdens een uitje?
“Ik heb niet zulke goede ervaringen met relaties en geld in het algemeen, onder meer door mijn narcistische vader en een narcistische ex. Daarom vind ik het eng om geld voor mezelf uit te geven.
Als ik met een groep kennissen weg ben, dan betaal ik voor mezelf. Ik betaal ook regelmatig voor anderen, zodat ik hen blij maak en mezelf beter en veilig voel.
In mijn relatie zien we geld als voor ons en hebben we geen regels over wat wel of niet mag. Wel overleggen we met elkaar, dat vinden we beiden prettig.
We hebben ook eigenlijk nooit ruzie over geld. Dat heb ik wel eens gehad met mijn moeder; ik kon me er dan verschrikkelijk over opwinden dat er altijd junkfood in huis was, maar nooit iets van fruit, een sapje of een ander alternatief voor troep.”
Zou je in de toekomst bepaalde dingen ook anders willen aanpakken?
“Ik zou echt graag een buffer opbouwen, voor gevallen zoals de dierenarts, een kapotte wasmachine, enzovoorts. Toen mijn puppy een zeldzame nekoperatie nodig had, vond ik het verschrikkelijk om geld bij elkaar te moeten sprokkelen en te vragen. Ik was bang dat ze dood zou gaan.
Daarnaast wil ik iets bedenken voor het boodschappenbudget, want we gaan er vaak overheen. In de eerste week van deze maand hebben we bijvoorbeeld 150 euro uitgegeven, waarvan 75 tot 100 euro aan terrasjes, ijsjes en thuisbezorging.
Ik houd van koken, maar ben soms te moe of te leeg om te koken. Vanwege mijn verleden heb ik een ongespecificeerde eetstoornis, waardoor ik ook veel moeite heb met het eten van restjes van de vorige dag of maaltijden voor in de vriezer.
Hoewel ik dus heel creatief kan zijn met weinig, is de energie om dit ook daadwerkelijk dagelijks te doen niet altijd aanwezig.”
We hebben het tot nu toe vooral gehad over hoe je het op dit moment doet of gedaan hebt. Hoe zit dat eigenlijk met ‘straks’?
“Wij dromen al langer van emigreren naar Noorwegen. In de eerste instantie was het idee om dit over 5 jaar te doen. We hebben ons bedacht: we gaan het nu doen.
Ik ben nu zwanger en dat maakt voor ons alles anders. In de familie van mijn vader en de kringen waarin hij zit worden kinderen – ik dus – als bezit gezien. En dat geldt straks ook voor mijn kindje.
Daarom vertrekken we over twee maanden met een auto, een grote aanhangwagen en in ieder geval 1000 euro.
Als we daar aankomen is er wat ons betreft geen weg terug. Ik heb geen flauw idee van hoe het zal zijn. Misschien huren we een berghuisje, of komen we in een eenkamerappartement. Of op een staanplaats met elektra. Ik heb écht geen idee.
Wat ik wél weet, is dat ik het heel eng en spannend vind en het juist daarom wil doen. Op naar het avontuur. Voor ons voelt het goed om dit te doen. En dan zou ik tegen een ander ook zeggen: “Ga voor je dromen en vertrouw dat je nu alles hebt wat je nodig hebt.”
Bedankt voor het delen van je verhaal, Samantha!
Meer over de serie Geld & Relaties
Meer lezen? Hier vind je de vorige delen uit deze serie: alle Geld & Relaties-verhalen.
Meedoen kan natuurlijk ook. Speciaal hiervoor heb ik een Google-formulier aangemaakt. Je kunt dan alle vragen beantwoorden wanneer het jou uitkomt. En: als je wilt helemaal anoniem. Je vindt het formulier hier: Vragenlijst Geld en Relaties
Volg LekkerLevenMetMinder nu ook op Pinterest, Facebook en Instagram!Deze post kan affiliate-links bevatten. Dit betekent dat ik een commissie krijg als je iets via deze links koopt. Uiteraard kost dit jou niets extra's (soms is het zelfs voordeliger!) en kun je erop rekenen dat ik alleen links opneem van websites of producten waar ik zelf 100% achter sta. Gebruik je deze links voor je overstap, aanmelding of aankoop? Dank je! Je helpt mij dan weer om nóg meer mooie content te kunnen maken!
Dit klinkt voor mij als wegvluchten. Wegvluchten voor (familie)problemen, geldproblemen. Ook al verhuis je naar Timboektoe, je problemen neem je altijd mee. Daar kan je niet voor wegvluchten.
Je denkt even onvoorbereid naar een ander land te gaan? Zwanger ook nog? Je weet nog helemaal niet waar te komen wonen? Ga je daar asiel aanvragen dan? Dit klinkt allemaal zo onverstandig en onvolwassen.
Het komt op mij niet over als wegvluchten. Het plan is inderdaad nog niet helemaal helder, maar dat was het plan van bijvoorbeeld een familie Pos (van dat tv-programma) óók niet. En van heel veel mensen die je ziet in Ik Vertrek óók niet.
Wat mij vooral opvalt is dat ze reden genoeg heeft om niet meer van de bank te komen, maar tóch haar best doet om er iets van te maken. Dat financiële stukje is inderdaad iets om aan te werken, zoals ze zelf ook aangeeft. Dat neem je met je mee. Maar verder denk ik dat het helemaal niet verkeerd is om je te distantiëren van ongezonde omgevingen. Daarvoor hoef je natuurlijk niet direct te emigreren, maar als dat toch al je droom was, dan kan het natuurlijk wel.
Ik sta even met mijn mond vol tanden. Natuurlijk hoop ik dat deze emigratie goed uitpakt. Alleen als je nu al in Nederland niet uitkomt en alles eindigt in chaos, dan gaat dat ook gebeuren in Noorwegen lijkt mij. Geen plan, slechts 1000 euro op zak en ook geen organisatietalent (zoals je zelf zegt), ik ben heel benieuwd!
Wat een verhaal en wat een nare jeugd heeft ze gehad.
Het lijkt een erg onverstandig besluit om te gaan emigreren op het moment dat je leven een chaos is, je geen geld hebt en er een kindje komt, of het nu vluchten is of niet.
Het leven is geen sprookje waar iedereen nog lang en gelukkig leeft.
Het is jammer dat dit vaak reacties zijn op ‘het roer om’ beslissingen. Iedereen is er als de kippen bij om mensen op de mogelijke gevaren te wijzen. Maar wat kan er nu écht misgaan? Dat die €1000,- binnen een maand op is en ze weer terug naar Nederland moeten? Dan hebben ze toch een prachtig avontuur gehad? Ik zeg: doen! Hier krijg je nooit spijt van, wat de uitkomst ook is.
Zo zou ik het inderdaad ook bekijken. Ik ben zelf dol op zekerheden, maar heb inmiddels ook wel geleerd dat óók hier niets zeker is. En dat het hebben van een spaarpotje ook niet altijd alles zegt. Als je dit aandurft, dan zou ik het liever doen, dan later spijt hebben van dat ik het NIET had gedaan.
Allemaal goed en wel maar ze hebben straks wel de verantwoordelijkeheid voor een kind. En dat zonder een redelijk spaarpotje, huis en inkomen. En natuurlijk kan je dat hier ook overkomen maar hier is er altijd nog een vangnet. En ik denk niet dat ze daar in Noorwegen of welk land dan ook zomaar recht op hebben. Ze zou de blog van Valhalla eens moeten lezen om te zien wat er allemaal komt kijken bij het verkassen naar een ander land en zij hadden zich prima voorbereid.
Met €1000 kom je niet heel ver in Noorwegen. Ik wens ze het beste maar het klinkt niet erg doordacht.
Wat een verhaal. Is dit echt serieus? Op mij komt het als erg ondoordacht over en eerlijk gezegd niet volwassen. Dit is erg gewaagd en spannend als twee volwassenen dit doen maar met een kind opkomt erg onverstandig. Met een kind ben je niet zo flexibel. 1000 euro jongens. Hoe lang denk je van te leven? Ik wens ze succes en geluk.
Dag Samantha, je volgt je gevoel en je droom. Dat vind ik geweldig! Het maakt niet uit welke etiketten anderen op jouw plannen plakken, ga ervoor. Je probleem met chaos is een lastige. Toch slaag je er telkens in om met crises situaties om te gaan. Dat duidt op een sterk en slim karakter. Mag ik je misschien een tip geven? Volg 1 budget systeem, hoe lastig dat ook voor je is. Dave Ramsay geeft een aardig systeem met babystapjes inclusief budget. Heel veel succes en geniet van je zwangerschap. L.
Ik denk dat het blog van Gerlinde erg interessant is. Zij is ook simpelweg naar Noorwegen vertrokken met haar gezin! Het heet Noorse eenvoud!
Goede tip inderdaad!
Wat kan er nu echt misgaan? Nou, ze hebben het over emigreren. Dus als ik dat goed opvat, betekent het woning in Nederland opgeven en vertrekken. In dit geval zonder plan. Waar ga je wonen in Noorwegen? Krijg je daar zomaar een woning toegewezen? Ik ken het land persoonlijk niet met hun regels maar ik weet wel hoe zij asielzoekers en statushouders behandelen. De statushouders worden ergens weggestopt zodat ze niet meer in Noorwegen willen blijven en weer naar huis gaan. Ja, echt waar. Mag je zomaar gaan werken in Noorwegen? Spreken ze de taal? Kan je straks aan de vroedvrouw uitleggen waar je pijn hebt in het Noors?
Ze zien dit als een avontuur, prima. Wat kan er misgaan? Dat het geld heel snel op is. Noorwegen is duur. Inkomstenbronnen hebben ze niet. Misschien rijden ze naar dakloosheid toe. En als je dan terug rijdt naar Nederland dan heb je hier dus geen woning meer. In Nederland wachten mensen gemiddeld 7 tot 15 jaar op een sociale huurwoning. Met hun financiële situatie zie ik ze geen woning kopen. Er is geen weg terug bij echte emigratie, tenzij ze hun woning in Nederland nog behouden. Maar ze schrijft zelf dat er geen weg meer terug is. Dus het lijkt erop dat ze hun woning opzeggen en vertrekken. Daarom heeft dit avontuur wel gevolgen.
Wat een avontuur zal het worden! Van je eerste kindje bevallen in een land waar je de taal niet spreekt (of spreken jullie Noors?) , zonder geld ,waar je nog niemand kent en waar je nog geen verblijfsnummer hebt. Avontuurlijk of niet zo goed doordacht? Hoe je het ook noemt ik wens jullie alle geluk toe in jullie nieuwe leven.
Vind het ook wel een beetje roekeloos klinken, maar ik hoop van harte dat ze het gaan redden in Noorwegen! Adine, kun je ons op de hoogte houden? Zoals je ziet leven veel mensen nu al mee!
Ik hoop van harte dat het jullie gaat lukken! Het klinkt als een mooi avontuur en soms moet je een gokje wagen in het leven. Persoonlijk zou ik mij veel beter voorbereiden en eerst zorgen voor een baan en een huis daar, en daarna pas vertrekken. Ook hier je huis opgeven, terwijl je ook geen goede band lijkt te hebben met je familie en zwanger bent.. hopelijk krijg je geen last van nesteldrang als alles nog zo onzeker is.
Zelf heb ik 2 jaar in Noorwegen gewoond. Het heeft me wel eventjes gekost om een woning te vinden en ik heb daar hulp ban familie gehad. Verder is het leven daar 2,5 keer zo duur als in NL. Dus je kan met die €1000 minder als in Nederland. Veel hoogopgeleide vrienden van mij daar die bijv mee gingen met een partner die een baan kreeg in Noorwegen, deden ruim een jaar over om een baan te vinden. De taal spreken is belangrijk voor werk, voor de rest spreken ze ook goed Engels.
Mijn advies zou zijn: bereid je nog wat beter voor, zeker ook nu je zwanger bent. En ga er daarna voor!
Ik hoop dat we nog het vervolg kunnen lezen over een tijdje!