Ik weet niet of het door het ouderschap komt of door de dingen waar ik momenteel veel mee bezig ben, maar ik ben de laatste tijd nóg bewuster bezig met alles wat in mijn omgeving komt. En dan in dit geval specifiek: wat ik op en in m’n lijf stop. Het streven: blij troepvrij. Helemaal nieuw is het niet; ik ben opgegroeid in een huishouden waarin álles qua afval gescheiden werd, we papieren broodzakjes mee kregen (als een trommel geen optie was) en er bijzonder weinig (if any) pakjes en zakjes in de kast te vinden waren. Maar ja, wie heeft er nu zin om z’n ouders in alles na te leven. Zeker als het zoveel moeite kost…
In dit artikel:
Troepvrije opvoeding
Ik denk dat mijn moeder destijds haar tijd al aardig vooruit was, bijvoorbeeld met dat afval scheiden. En als mijn moeder iets doet, doet ze het ook goed. En niet even. Néé, consequent. Voor altijd.
Bij ons werden dus altijd de vensters uit de enveloppen gehaald (tegenwoordig schijnen die wél bij het oud papier te kunnen). Blikjes werden afgewassen, bodem eruit, platgestampt en in de daarvoor bestemde bak. Opgebrande waxinelichtjes in de aluminiumbak. Labeltjes van de theezakjes bij het oud papier. You name it.
Ook qua eten had ze het altijd goed geregeld. Véél groente, vooral van de tuin van mijn opa. Zoutloos of zoutarm (waar je niets van merkt als je het niet gewend bent). Met kruiden in plaats van pakjes en zakjes.
Op die manier heb ik altijd heel goed meegekregen wat er mogelijk is, wat je zelf kunt doen en wat impact heeft op het milieu. Sommige dingen nam ik over, ik gooi nog steeds bijna geen zout bij het eten. Andere dingen liet ik varen: “In de zwarte kliko kan toch álles?”. Er zijn wel grenzen, ik doe niets ‘zwarts’ in de groene kliko of papierbak. Maar wel ‘groen’ of papier in de zwarte.
Maar dat begint dus te veranderen. Komt het toch weer goed 😉
Good vibes en een kind
Ik weet niet helemaal precies waarom of wanneer het begon, maar als ik het moet samenvatten, dan denk ik dat het te maken heeft met mijn bewustzijn van mijn omgeving – van hoge en lage frequenties. Die spelen een rol in hoe je je voelt, maar ook in je manifestatiekracht. Iets waar ik ook over leer in mijn online programma via de Money Mind Academy. En het heeft volgens mij ook te maken met de komst van onze dochter.
Langzaam maar zeker ben ik alles in onze omgeving aan het verduurzamen. Bestendiger maken. En dan heb ik het niet over bestendig maken voor graaiende kinderhandjes.
Ik zou nu willen zeggen dat het ergens begon, dat ik nu ergens sta en dat er straks een einde is. Maar nee; ik pak dit aan zoals veel andere dingen. Ik begin óveral en ben óveral bezig.
Ter inspiratie kan ik je wel een lijstje geven van wat troepvrije dingen die ik tot nu toe doe:
- Opruimen: alles is energie, maar kan het ook kosten of opleveren. Als je huis vol staat met dingen waar je niet blij van wordt, kun je daar ontzettend moe van worden. Hier ben ik momenteel bezig met de zolder. En ik probeer dingen echt nog wel te verkopen, maar blijf er niet té lang mee rondsjouwen. Geen liefhebbers? Dan weg.
- Goed voedsel: langzaam maar zeker verschuiven we naar zoveel mogelijk biologisch. Vlees deden we al alleen bio, maar nu de rest ook. En persoonlijk laat ik het vlees ook steeds vaker staan. Eigenlijk voelt het helemaal niet zo goed om een dier op te eten.
- Goed omgaan met eten: niet alles in de magnetron of in plastic bakjes en zakjes stoppen, maar op zoek gaan naar alternatieven (zo vond ik bijvoorbeeld bij de HEMA handige plastic clipdozen om eten in te vriezen en kijk ik naar Greenpan om ook helemaal ‘schoon’ te kunnen bakken)
- Bewuster kiezen voor verzorgingsproducten: deodorant zonder aluminium, tandpasta zonder fluor (schijnt je derde oog ook van open te gaan – hopelijk heeft die beter zicht dan de -4 van mijn twee sowieso geopende ogen)
Maakt al die troep nu echt uit?
Het zijn allemaal van die kleine dingen. Je kunt je afvragen: maakt het allemaal echt uit? Is troepvrij willen leven de moeite waard? En: is het niet allemaal commercie, die zogenaamde groene dingen? Greenwashing is ook een ding hè.
Heel eerlijk: ik dacht altijd dat het allemaal niet zo heel veel verschil maakte. Ik vond dat ze bij mij thuis wat overdreven. Of misschien wel beter gezegd: ik dacht er liever niet te veel bij na, want het klonk allemaal best wel vermoeiend, ingewikkeld en ook wel duur. Ik bedoel, heb je wel eens gezien wat bijvoorbeeld fluorvrije tandpasta kost?
Dan wil je eigenlijk liever niet dat het beter is. Dat past natuurlijk niet in het weekbudget van 20 euro.
Deels ben ik die mening nog steeds wel toegedaan: één ding maakt niet zo heel veel uit. Dat klopt. Maar als je je erin verdiept, merk je pas om hoeveel dingetjes het gaat. Hoe je op allerlei manieren dan toch bijvoorbeeld die fluor binnenkrijgt. Is het niet via je tandpasta, dan is het wel via je (plastic!) tandenstokers. Denk je dat de houten variant beter is, zit het daar ook weer op.
Balans vinden
Voor mij is het vooral een kwestie van balans vinden. Natuurlijk kun je ineens álles in de Ekoplaza of gelijksoortige winkel kopen, maar dat is ook niet altijd het antwoord. En ik merk bij mezelf wel echt regelmatig een innerlijke strijd:
- Ik houd nog steeds van koopjes, en vind het niet altijd zo gemakkelijk om een leuke aanbieding te laten schieten. Zo koop ik nog steeds regelmatig een Too Good To Go Groente- en Fruitbox. Da’s niet allemaal biologisch, maar het zorgt er wél voor dat we in ieder geval gezonder en verser eten, en minder bewerkt
- Bepaalde dingen gaan me nu soms toch wat tegenstaan, wat erg onhandig is als je te gast bent. Of dat nu bij vrienden/familie is, of in een restaurant
- Vooral als je ook weer niet té moeilijk wilt doen. Ik ben nu eenmaal niet iemand die dan per se 100% gifvrij moet leven. Als ik de 80 procent kan halen, knijp ik al in mijn handjes. En ik geloof nooit dat ik daar al in de buurt kom 😉
Uiteindelijk gaat het me ook niet eens per se om een bepaalde gif- of troepvrije status te bereiken, maar om me zo goed mogelijk te voelen. En ik merk toch dat dat beter gaat met ‘schoon’ materiaal.
Dus maak ik steeds kleine troepvrije verschuivingen. Zo hebben we wél eerst de gewone tandpasta opgemaakt, voor we (nou ja, ik en Rosalie, mijn man heeft liever ‘gewoon’ Sensodyne) zijn overgegaan op de fluorvrije variant. En ik heb ook eerst mijn gewone deo opgemaakt, voor ik ben overgestapt op de versie zonder aluminium. En als er nu producten op gaan waar we langer mee doen – ik noem maar wat: chilisaus – dan kijk ik of ik daar een ‘schonere’ versie van kan vinden.
Wie weet waar we dan over een jaar staan. Dat kan zomaar eens op een compleet andere plek zijn.
Hoe sta jij hierin? En heb je nog tips 😉 ?
Deze post kan affiliate-links bevatten. Dit betekent dat ik een commissie krijg als je iets via deze links koopt. Uiteraard kost dit jou niets extra's (soms is het zelfs voordeliger!) en kun je erop rekenen dat ik alleen links opneem van websites of producten waar ik zelf 100% achter sta. Gebruik je deze links voor je overstap, aanmelding of aankoop? Dank je! Je helpt mij dan weer om nóg meer mooie content te kunnen maken!
Heb je wel eens goed gekeken naar het personeel en het publiek van Ekoplaza? Sinds ik dat doe ben ik niet zo’n fan meer van de Ekoplaza. Ze zien er nl bijna allemaal helemaal niet zo gezond en levendig uit. En als je geweest bent ben je niet blij, maar voel je je schuldig omdat je of teveel geld hebt uitgegeven of je onvoldoende geld hebt on daar alles te kopen. Over lage frequentie gesproken…
Mijn deo is de natural deo van lekker, erg fijn in karton verpakt!
Ook wij zijn een tijdje met fluoride gestopt, totdat dochter gaatjes kreeg. Toen zijn we maar eens op zoek gegaan naar onderzoeken over fluor. Niets te vinden. Bij ons was trouwens de reden geen gesloten 3e oog, maar de invloed op de pijnappelklier. Toch maar weer begonnen met fluoride tandpasta.
Balans is naar mijn idee de oplossing. We gebruiken vooral en eerst alternatieve geneeswijzen, maar gaan naar de huisarts als we dit nodig achten. We eten zo gezond mogelijk, maar met mate ook ongezonde zaken. Klaas van eerden de cabaretier had hier een leuke schets van. De kinderen van zijn ene zus willen cola en snoep ipv diksap en rozijntjes op verjaardagen. De kinderen zan zijn andere zus eten zich op verjaardagen ongans aan cola en snoep, omdat zij thuis altijd diksap wn rozijntjes krijgen. Hilarisch zoals hij het verteld.
Ik reageer even in één keer 😉 De Ekoplaza is hier (gelukkig, als ik jou hoor!) net wat te ver vandaan, dus ik kom er vrijwel nooit. We hebben hier in de buurt wel een andere biowinkel, die ik zelf heel fijn vind. Maar: wel met gezonde en levendige mensen. Kan me goed voorstellen dat het je naar beneden haalt als je daar een hele andere ervaring mee hebt!
De pijnappelklier wordt ook wel het derde oog genoemd, maar die klier heeft natuurlijk ook gewoon nog een fysieke werking. Het is in ieder geval hetzelfde in de zin van: die verkalking heeft impact. Wij houden het inderdaad wel in de gaten met de tandarts, want het is wél goed voor de tanden. Alleen dus niet voor die pijnappelklier. Wat ik ervan lees is het ook even aankijken hoe je gebit erop reageert. De één krijgt inderdaad gaatjes omdat de tanden al die tijd door de fluor werden beschermd. De ander heeft ook zonder die fluor (of idd: fluoride, het is een samenstelling van fluor en meestal natriumchloride) al een stevig gebit.
Er is trouwens wel wat onderzoek naar gedaan. Hier bijvoorbeeld over blootstelling aan fluoride op jonge leeftijd en hoe dat kan leiden tot ziekten op latere leeftijd, hier heeft ook iemand een boek geschreven over het effect van fluoride op de fysiologie van de pijnappelklier. Via Google Scholar is wel veel meer van dit soort materiaal te vinden. Helaas niet altijd volledig online/gratis toegankelijk.
Lekker deo heb ik idd ook voor mijn verjaardag gehad, als mijn huidige op is ga ik die proberen!
En wat je zegt: balans is het beste, overal in. En bewustzijn (of bewust zijn). Als je weet wat dingen doen, kun je er bewust wel of niet voor kiezen, of gewoon gaan uitproberen wat voor jou werkt.
Je bent wel een aardige andere richting ingeslagen (derde oog, frequenties, etc). Niets mis mee, het viel me op.
Vooral qua voeding let ik erg op. Wat je eet is erg belangrijk en kan veel goeds en kwaads doen voor je lijf. Daar zijn we ons (als samenleving en medische wereld) nog te weinig bewust van.
Haha, ik begrijp dat het zo overkomt, maar in feite draait het voor mij altijd om zo makkelijk mogelijk een betere kwaliteit van leven te hebben. En dit is wat dat betreft ook een vlak waarop dan veel mogelijk is. Net als het stroomlijnen van financiën of minimaliseren. Voor mij wel een nog redelijk onbekende wereld, dus véél te leren en te ontdekken!
Dank voor je reactie! Wist niet dat 3e oog en pijnappelklier hetzelfde is en de onderzoeken ga ik snel eens lezen!