Sparen voor kinderen steeds gewoner

Sparen voor kinderen steeds gebruikelijker

Sparen voor kinderen: het komt steeds vaker voor. Waar dertig jaar geleden nog ongeveer een kwart van de ouders structureel geld opzij zette voor hun kroost, doet nu zo’n 70 procent dat. Daarnaast schieten ze veel vaker geld voor. Ouders fungeren zo steeds meer als een soort ‘bank’ voor hun kinderen.

Leren sparen

Mijn ouders hebben vroeger voor mij en mijn broers gespaard. We wist niet precies hoe en hoeveel, maar we gingen wel elk jaar naar de spaarweek om een potje in te leveren. En achter de schermen bleek er ook nog wel wat te gebeuren. Verder hebben wij vooral geleerd om zelf te sparen.

En aan die vaardigheid lijkt het ‘de jeugd van tegenwoordig’ een beetje te ontbreken, zo blijkt uit een onderzoek dat is uitgevoerd in opdracht van de Nederlandse Vereniging van Banken. Kinderen sparen wel, maar lenen ook regelmatig bij hun ouders. Niet eens voor grote dingen, maar wel voor kleding of een spelletje of iets in de winkel, waar ze dan op dat moment even geen (of niet genoeg) geld voor bij zich hebben. En waarbij het natuurlijk nog maar de vraag is of ze dat geld ook ooit nog een keer terugkrijgen.

Lees ook: Zo spaar je ongemerkt 1000 euro bij elkaar

Voor je verder leest, wil ik je iets vragen...

Is jouw geld op voordat je maand voorbij is? Wil je weten wat de beste spaarmethodes zijn?

Overweeg je om aan de slag te gaan met beleggen , maar weet je niet waar je moet beginnen?

Meld je dan nu aan voor mijn inspiratiemail - met content die je nergens anders vindt!

Waarom sparen voor kinderen?

Een van de redenen die wordt gegeven voor het feit dat meer ouders nu voor hun kinderen sparen, is omdat zij sparen in hun jeugd belangrijk(er) vonden. Kortom; ze zijn gewend te sparen en sparen daarom ook voor hun kinderen.

Best heel logisch, maar ook bijzonder. Ik dacht zelf namelijk dat meer ouders voor hun kinderen zouden sparen, omdat studeren inmiddels zoveel duurder is geworden. Dat zou voor mij een belangrijke reden zijn om te sparen; ik zou niet willen dat doorstuderen geen optie is, om financiële redenen. Maar dit lijkt dus bij de onderzoeksgroep helemaal geen invloed te hebben op het spaargedrag!

Spaar jij voor je kinderen? Waarom wel of juist niet?

Volg LekkerLevenMetMinder nu ook op Pinterest, Facebook en Instagram!

Deze post kan affiliate-links bevatten. Dit betekent dat ik een commissie krijg als je iets via deze links koopt. Uiteraard kost dit jou niets extra's (soms is het zelfs voordeliger!) en kun je erop rekenen dat ik alleen links opneem van websites of producten waar ik zelf 100% achter sta. Gebruik je deze links voor je overstap, aanmelding of aankoop? Dank je! Je helpt mij dan weer om nóg meer mooie content te kunnen maken!

Ontdek waar jij geld laat liggen


Adine @ LekkerLevenMetMinder

Nadat ik in 2010 'wakker' werd met een hypotheek van ruim 400.000 euro, tegen 6% rente, gooide ik het roer om. Ik loste in razend tempo zo'n 70.000 euro af, minimaliseerde stevig én ging bewust kleiner wonen. Op Lekker Leven Met Minder deel ik mijn verhaal en schrijf ik over consuminderen, hypotheken, aflossen, sparen, besparen en zuinig leven, maar ook over financiële vrijheid, rust en mijn zoektocht naar een rijk en tevreden leven.

24 Comments
  1. Die kleine van ons heeft al (?) een beleggingsrekening. Die muppet is nu 4,5 jaar oud en er staat nu al ruim €5k op haar te wachten als ze groot wordt. Het leven wordt steeds duurder, niet alleen door inflatie, maar ook door afkalven van het sociale system. Dus we willen haar graag een zetje geven voor een eventuele studie. Of beter, als we echt onze opvoeding goed gedaan hebben, een aanbetaling voor een verhuurpandje 😉

    Ze zal zeker een FIRE/HOT/FO opvoeding krijgen om te zorgen dat ze zelf heel bewust met geld om gaat en zich realiseerd dat als ze haar best doet, dat ze in haar leven heel veel dingen kan doen die ze wil (en niet omdat het moet). Wij waren een beetje traag, dat nadeel willen we haar niet geven. Vandaar het spaarpotje

    1. Goed bezig! Waar ik wel even nieuwsgierig naar ben: staat dat ook op haar naam, of staat het op jullie naam? Als in: als het op haar naam staat, mag ze er – dacht ik? – vanaf haar 18e vrij over beschikken, maar dat is natuurlijk op zich nog best wel jong om bepaalde keuzes te maken. Dan is je aanbetaling voor een verhuurpandje misschien wel omgezet in 3 maanden Lanzarote. Aan de andere kant; met die FIRE/HOT/FO-opvoeding zou je er misschien ook wel weer op kunnen vertrouwen dat dat wel goed komt. Ik ben wel benieuwd hoe jullie daarin staan!

  2. Wij hebben gespaard voor onze kinderen totdat ze 18 jaar werden. Toen was het voor hen maar wel met de restrictie dat ze er iets “nuttigs” van moesten doen. Mijn dochter heeft het grootste deel van haar spaargeld gebruikt voor het rijlessen en rijbewijs en het kopen van wat meubels. Mijn zoon heeft er bijna een jaar van in Thailand gezeten. Allebei prima wat ons betreft.
    Inmiddels zijn ze 24 en 22 en hebben net samen hun eerste appartement gekocht (want geen huurwoningen beschikbaar). Nu hebben wij geld aan hen geleend voor de kosten kopen. Immers, vanaf dit jaar kun je die niet meer meefinancieren. Ook hebben we ze geld geleend om hun studiefinanciering af te betalen omdat dit anders problemen zou kunnen geven met de hypotheek. Als we dit niet hadden kunnen lenen hadden ze dit geld dmv een dure persoonlijke lening moet zien te krijgen. Niet handig dus. Gelukkig hebben wij altijd reserve. Binnenkort gaan we om de tafel over het terugbetalen; ze hoeven niet alles terug te betalen wat ons betreft, een deel zal een schenking zijn. Maar dat laatste weten ze nog niet. Wij zijn wat dat betreft hetzelfde als mijn schoonvader die ons regelmatig wat geld toestopt en bij ieder protest roept: “ik kom echt niet in het armenhuis”. We zijn niet rijk maar komen zeker niets tekort en vinden het fijn om onze kinderen nu vast wat mee te geven voor belangrijke zaken zoals hun eigen woning.

  3. Wij storten vanaf hun geboorte al de kinderbijslag door naar een spaarrekening. Het is echt bedoeld voor een studie of wat hulp als ze een eigen zaak willen starten. Maar allemaal op onze eigen naam, mochten ze geen ambities in die richting hebben dan maken we het lekker zelf op 😉

    1. Haha, ja, daar kan ik me best wat bij voorstellen! En die kinderbijslag kan best wel aantikken, zeker als je het bijvoorbeeld over 18 jaar bekijkt. Terwijl het als je het elke drie maanden gewoon bij de rest optelt, waarschijnlijk bijna ongemerkt verdwijnt.

  4. Wij sparen ook voor onze drie kinderen. Hogere studies zitten er jammer genoeg waarschijnlijk niet in, bij onze twee meisjes met leerstoornissen. Dus op dat vlak verwacht ik geen super hoge kosten. Er zijn genoeg andere mogelijkheden voor hen. We sparen elke maand een bepaald bedrag op een rekening op onze naam. Als ze oud genoeg zijn krijgen ze elk precies hetzelfde bedrag (of we kopen er een verhuurpandje mee en ze krijgen elk een deel van de huurinkomsten). Dat zien we tegen dan wel weer.
    Groetjes, nona

  5. wij sparen ook voor de kinderen. per kwartaal als de kbs binnen komt. hoef er zo niet over na te denken met de rest van t maandgeld etc. we sparen op een spaarrekening van ons en niet op naam van de kinderen zodat wij zeggenschap houden waar we het later aan uitgeven. dat kan vanalles zijn maar zo hoeven we niets vast te leggen en t ook niet uit handen te geven aan de kids maar bepalen zo zelf. vind het fijn om nu al een potje te sparen van geld wat we kunnen missen, dan zien we later wel waar we t voor nodig hebben. we hebben geen inzcht wat ons inkomen dan is, dus zo geven we onszelf wat zekerheid

  6. Tja… sparen voor je kind…. een eindeloze discussie…!

    Ik trapte erin, toen ik zwanger was. Ik opende een jeugdspaarrekening. Echt jammer, gezien het rendement. Maar goed, dat was in mijn “naïeve jaren”.
    Ik heb nooit willen sparen “voor de studie van mijn kind”, omdat ik er niet vanuit ga dat ze gaat studeren. Wel gun ik haar een klein startkapitaal (leergeld?) en ik sluit zeker niet uit dat ik haar financieel ondersteun aan het begin van haar volwassen leeftijd, maar dan wel onder mijn voorwaarden… ;-).
    En omdat ik hoop dat ze dat startkapitaaltje niet gaat uitgeven aan drugs en een fout vriendje, is mijn financiële opvoeding al begonnen toen ze vier was.
    En ze mag ook ervarend leren. En dus domme (financiële) fouten maken. Inclusief de consequenties. Daar heb ik ook veel van geleerd.

    Als mij iets opvalt, wanneer ik zo om me heen kijk naar hoe ouders hun kinderen opvoeden, dan is het wel dat ze hun kinderen overal op willen voorbereiden en beschermen. Ik hoop dat ik daar niet te veel aan meedoe, aan die trend. Want dat vind ik maar niks.

      1. Haha, goede toevoeging! Dat had ik er niet direct uitgehaald 😉 En ik denk dat je inderdaad een belangrijk punt aanroert; mensen willen steeds meer beschermen, maar zorgen er daarmee soms ook onbewust voor dat hun kinderen minder leren, geen fouten durven maken, enzovoorts.

  7. @ Mariimma
    Zo staan wij er ook in. Ook een jeugdspaarrekening op hun eigen naam. Met 18 zijn ze volwassen, voor de wet dan toch, dan mogen ze zich daar ook naar gedragen ?. ze krijgen dan beschikking over het geld met de boodschap doe er wat nuttigs mee en dit is het, hier moet je het mee doen, succes! Studie, rijbewijs of reizen, het maakt mij niet uit waar ze het aan uitgeven. Maar op is op.

  8. Ik kan me nog heel goed herinneren dat wij vroeger iedere maandag twee kwartjes kregen voor in de portemonnee, en een gulden voor in de spaarpot. Van ons verjaardagsgeld moest er ook een deel in de spaarpot, en dat brachten we dan naar de bank. Toen ik achttien was was dat geld voor mij en dat heb ik allemaal in rook op zien gaan (ik rookte stevig en ging veel op stap). Zoals ik daar nu, tien jaar later op terugkijk, heb ik er niet echt spijt van (behalve van het roken misschien). Ik heb een leuke tijd gehad en dat is me ook wat waard geweest. Toen ik mijn eerste ‘echte’ baan kreeg heb ik het sparen weer opgepakt en ben nu weer leuk op weg.

    Mijn dochter is 2,5 en voor haar hebben we een eigen spaarrekening die ze op haar 18e mag gebruiken. Ik hoop voor iets nuttigs en daar zal ik ook zeker op aansturen, maar ook zij mag haar eigen financiële fouten maken. Hier storten we geen enorme bedragen op, momenteel 5 euro per maand en alles wat er in haar spaarpot gaat (vooral wisselgeld uit mijn portemonnee) gaat ook naar die rekening. Ondertussen spaar ik ook op mijn eigen rekening in het geniep voor haar. Hoop rond haar achttiende 10.000 euro klaar te hebben liggen, voor het geval ze wil gaan studeren of ergens anders een startkapitaal voor nodig heeft.

  9. Ik spaar niet meer voor mijn kinderen. Ze hebben elk een aardig bedragje staan wat ik voldoende vind. Zodra ze de leeftijd hebben om te mogen werken, gaan ze dat maar doen. Klinkt mss heel hard in deze wereld tegenwoordig, maar ik heb zelf ook geen potje van 10. duizend gulden gekregen toen ik op mezelf ging of 18 werd. Niks van dat alles, elke week een gulden naar de bank brengen, en dat wast het! Het voelt voor mij heel vaak zo dat ik de enige ouder ben die dus niet (meer) spaart voor de kinderen. Wat is er mis mee dat zelf voor hun rijbewijs gaan werken, zo ook voor hun eventuele studie, want wie zegt dat ze willen studeren? Onze oudste, mijn vriend zijn dochter, spaart nu iedere maand het geld van duo op, en het geld wat ze met het werken verdient, geeft ze uit. Zo spaart ze het schoolgeld bij elkaar. Nee, zo komen ze er ook wel, niks mis mee vind ik.

    1. @ Bouk je bent niet de enige hoor, zo denk ik ook. Vanaf mijn 12e heb ik baantjes gehad voor wat zakgeld. Mijn ouders hadden moeite met rond komen van hun laag betaalde banen . Mijn vader heeft ons altijd gestimuleerd om te leren omdat wij de kans hadden. Zonder overheidssteun had ik dat echter niet gekund, dus wil ik ze wel een beetje op weg helpen. Gezien de schoolresultaten denk ik wel dat ze gaan studeren. Wij sparen 25 per maand voor de kinderen, de kinderbijslag gaat op aan dure hobbies en kleding, en ik zal ze zeker stimuleren om een bijbaantje te nemen. Al was ik vroeger wel eens afgunstig op kinderen waarvoor alles werd betaald, ik ben er niet minder van geworden. Volwassen zijn is in mijn ogen ook je eigen inkomsten genereren voor de wensen die je hebt. En wanneer je master student bent, ben je volgens mij volwassen… Ze kunnen altijd aankloppen voor steun, behalve financiële. Ik vraag me af wanneer dat pamperen dan stopt? Ga je dan als ouders ook nog een huis voor ze kopen?

    2. Helemaal niets mis mee, lijkt me. Ik denk dat als je het zelf bij elkaar spaart, je ook veel meer en eerder de waarde van geld begrijpt. En dat is een les die vrijwel onbetaalbaar is. Ik snap de behoefte om te sponsoren wel, je wilt toch dat je kinderen met dingen mee kunnen doen enzo, maar uiteindelijk denk ik dat het vaker negatief uitpakt. Dan moeten kinderen in hun twintiger jaren nog leren met geld om te gaan. Niet zo’n handige periode, want dan wordt er vaak gekeken naar bijvoorbeeld een huis. Dan kun je veel grootser het schip in gaan.

  10. WIj beleggen voor onze kinderen, sparen levert in onze ogen te weinig op
    Ieder kwartaal de kinderbijslag
    Het duurt nog 10 en 13 jaar voordat de kinderen gaan studeren
    Hier is het potje ook al aardig gevuld .
    in eerste instantie is het voor de studie en rijbewijs.

  11. Wij hebben onze twee kinderen toen ze een huis kochten 50.000 euro kunnen geven. Dat moesten ze besteden aan het huis. Jaarlijks krijgen ze de schenkingsvrijstelling met de verplichting om af te lossen 😉
    Vakanties betalen ze zelf maar!

Leave a Reply

Your email address will not be published.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.