Een poosje terug las ik een stukje over ‘11 tekenen dat je een dorpsmeisje bent‘. Nu was dat voor mij niet echt een heel groot vraagteken, maar ik vond het wel bijzonder om te zien wat die tekenen zijn. Want eerlijk is eerlijk: ik kon ze allemaal afstrepen. Ik zeg iedereen op straat gedag (nu trouwens minder, ik beperk me in de laatste jaren vooral tot mensen die zich in een straal van een kilometer of 2/3 rond mijn huis bevinden), mijn fiets heeft gewoon één slot, is nog nooit gejat, het ruikt op het platteland gewoon écht het lekkerst, ik ben met dieren opgegroeid, doe het wel, maar krijg altijd een warme kop van in de stad met de auto rijden en denk standaard: ‘gelukkig woon ik hier niet!’, ik moet altijd overal voor reizen, ga daarom vooral voor online winkelen, ben blij als buren pakketjes aannemen en doe veel ongeplande sightseeing in steden. Het enige dat ik niet doe is ontspannen in het donker naar huis fietsen vanuit de kroeg, maar dat is meer omdat ik niet naar de kroeg ga.
Voor mij zijn alle bovenstaande dingen normaal. Als ik kijk naar wat tekenen zijn dat je een stadsmeisje bent, dan kan ik me daar echt helemaal niets bij voorstellen. Overigens merk je het wel vaak, vooral dat alles wat een kwartier buiten de stad ligt hetzelfde is als Tokyo. Ik heb nog best wat familie en vrienden ‘in het westen’. Dat is anderhalf uur rijden. Voor mij is dat niet echt heel veel, pas na 2,5 uur begin ik wat last te krijgen van een houten kont. Maar als je daar komt (of zij hier), dan doen ze net of je er een wereldreis op hebt zitten. Die anderhalf uur vind ik, zolang het niet elke dag is, eigenlijk nog wel lekker. Even alleen met je gedachten, lekker in de auto, muziekje aan, raampje open, onderweg nog wat mensen bekijken. En op de terugweg weer even in het ‘plattelandstempo’ komen…
Ik weet niet of je hier iets aan kunt veranderen, maar ik ben geloof ik wel blij dat ik een dorpsmeisje ben. Ik houd van rust, van ruimte, van gemoedelijkheid en vooral van vrijheid. Veel mensen vinden het platteland saai, maar ik vind juist dat hier alles kan. Regels zijn minder streng, mensen zijn meestal wat makkelijker (en als dat niet zo is, dan heb je tenminste met minder mensen te maken!) en je hebt de ruimte. Misschien dat ik ooit nog eens in de stad terecht kom, maar veel meer dan parttime zal dat wel niet zijn. Ik ben bang dat ik toch altijd mijn voeten nog een beetje in de klei moet kunnen zetten 🙂
Ben jij dorps of stads? En sluit dat ook aan bij hoe je nu woont/leeft? Of zou je graag wat veranderen?
Volg LekkerLevenMetMinder nu ook op Facebook en Google+!
Volg LekkerLevenMetMinder nu ook op Pinterest, Facebook en Instagram!Deze post kan affiliate-links bevatten. Dit betekent dat ik een commissie krijg als je iets via deze links koopt. Uiteraard kost dit jou niets extra's (soms is het zelfs voordeliger!) en kun je erop rekenen dat ik alleen links opneem van websites of producten waar ik zelf 100% achter sta. Gebruik je deze links voor je overstap, aanmelding of aankoop? Dank je! Je helpt mij dan weer om nóg meer mooie content te kunnen maken!
Eerder dorps dan stads. Ik woon dan wel in het wild wild west, maar als wij naar Amsterdam gaan zijn we weer blij als wij in onze eigen plaats zijn.
Mochten we kunnen verhuizen dan blijf ik in deze plaats, maar kies ik wel voor een huis met meer buitenruimte. Onze postzegel vind ik te klein. Gelukkig staat mijn paard nog op een boerderij aan de rand van het durp dus ik kan daar echt heerlijk genieten van de rust en ruimte. Zondagochtend om 7 uur stalletje mesten met wat etende paarden om mij heen vind ik echt het toppunt van genieten.
Ik woon in een dorp aan de rand van Amsterdam. Voor mij een ideale situatie. Ons dorp is rustig en we wonen in een groene wijk met veel speelplekken voor onze kids. Ook hebben we een ruime voor en achtertuin en geen buren achter.
Binnen 10 minuten ben ik met de trein in hartje Amsterdam. Nadeel is dat de huizenprijzen hier vrij hoog zijn.
Ilse
Ik ben duidelijk een dorpsmens, alle dingen die je noemt in de eerste allinea zijn ook op mij van toepassing. Ik zou echt nooit in een stad willen wonen, zou me er heel verloren voelen. Ik woon dan wel in het westen, maar toch in een dorp en dat bevalt me heel goed. Maar als ik dan in het oosten ben, bij mijn broer, dan waan ik me echt op het platteland… Heerlijk…
Fijne dag vandaag,
Liefs,
Mirjam
Hier nog een dorpsmeisje! Ik kom graag in een stad maar ga ook altijd weer graag naar huis. Het overal zo ver vandaag wonen vind ik wel een groot nadeel en ook dat er hier weinig vertier is vind ik een minpunt en dan met name voor de jongelui. Ik vind het niet gek dat de meesten hier wegtrekken, want er is hier gewoon niet veel te doen voor ze.
Wat mezelf betreft zal ik hier mijn hele leven blijven wonen en dat is iets wat ik als kind al zei. Ik hoor hier namelijk gewoon. Maar ik kan wel erg genieten van een stedentrip en van het anoniem zijn in de grote stad. En toch weet ik weer altijd bekenden tegen te komen en dat komt ook doordat iedereen hier op het platteland elkaar kent.
Ik ben een dorpenaar, maar heb ook 10 jaar lang in de grote stad overleefd. Mijn stelling is: een dorpenaar kan beter in een stad overleven dan een stedenaar in een dorp.
Ik woon nu weer bijna 3 jaar op het platteland, en kom daar oorspronkelijk ook vandaag. Toch moet ik nog steeds wennen. Dus ik weet niet wat ik ben.
Ik woon in een stad. Ik geniet van de stad. Ik wil niet op het platteland wonen. Ik mis geen tuin. Ik geniet wel van mussen. Maar zeg ook bijna iedereen gedag. Ben wel geboren in een dorp op het platteland, wie weet is dat waarom ik ook van de echte natuur geniet, maar altijd weer blij met het stadse… dat dan weer wel.
Tè grappig! Ik ben een dorps meisje, mijn hele leven al en dat vind ik ook prima! Het enige waar ik me niet in herken is het online winkelen, dat is niet zo mijn ding. Ik woon ook in een dorp en dat houd ik ook graag zo!
groet, Christel
opgegroeid op het platte land, was ik blij met de stad. Op het platteland had ik alleen kinderen die met me wilden spelen als ik bij hen in het dorp kwam na school. Te gevaarlijk een wandeling langs een vaart vonden de ouders.
Toen ik 18 was, ging ik op kamers in de stad. Wat een genot, allemaal mensen. Alles dichtbij. Nu woon ik al meer dan 20 jaar op de rand van stad en polder en ik werkte in de stad.
Sinds een half jaar ben ik werkeloos (mijn naam is geen Koos) Ik geniet van mijn dagelijkse wandeling door de polder, of het polderpark. Als ik weer in de stad kom word ik iebel van de prikkels. Met de stad bedoel ik Rotterdam. De nieuwe markthal die daar staat, het zal even duren voordat ik daar ben.
Ik moet er niet aan denken aan de drukte.
Maar een mooie stad als Delft daar kan ik dan nog wel tegen. De mooie bieb. De mensen zijn anders. Heerlijk.
Vanmorgen tijdens mijn dagelijkse wandeling, hoofd leeg maken, zuivere lucht inademen, doet mij leven. Meerdere mensen gegroet. de mensen met aangelijnde honden ook gegroet. Mensen zonder aangelijnde honden met een boog omheen gelopen en logisch, die groet ik niet. aso's zijn aso's niet waar?
beetje ertussenin. in t dorp waar ik woonde van mn 6e tot 16e, viel ik er enorm buiten.. was een klein dorp (ok dopr met stadsrechten.. maar maar 6000 inwoners.. :p) dat wil ik nooit meer.. dat een dorp zo klein is, dat als een paar mensen je niet mogen,d at je er in t hele dorp uit ligt zegmaar. heel stads hoeft van mij ook niet. we wonen nu in een vinex wijk van een gereformeerd dorp.. :p in t westen.. 😉 bevalt me erg goed. rotterdam op een kleine afstand,alles dus dichtbij maar toch de rust van een groot dorp. mensen groeten elkaar nog, helpen elkaar als het nodig is (vooral mn buren, wat een schatten!) dus we wonen perfect bij wat bij ons past 😉 ertussenin :p
op t platteland zou ik zwaar vereenzamen denk ik :p dan zie ik niemand meer omdat je ze echt bewust op moet zoeken en dat is niet mn sterkste punt 😉 terwijl ik wel behoefte heb aan mensen om me heen (maar ook eer niet te veel :p) perfect nu dus 😀 heerlijk!
ik kom uit de stad, en groette daar ook al, woon nu in en dorp en grappig daar groet men niet.
Waar ik woonde in rotterdam had ik al een tuin en nu ook.
Ik zie geen verschil, o ja toch wel iedereen kent iedereen en heeft wel iets te roddelen. Terwijl ik uit de stad gewend ben om iets direkt tegen de persoon te zeggen .
ik ben dus een stadsmeisje in een dorp, een vreemde eend in de bijt.
Ik woon aan de rand van een provinciestad in Zeeland. Ik zou nooit in een grote stad willen wonen, maar kom er graag een dagje. Als wij hier de voordeur uit lopen staan we binnen een kwartier in een binnenweg tussen de weilanden. Héérlijk.
Een echte dorpsmentaliteit zoals alles van iedereen weten en over elkaar roddelen heerst hier gelukkig niet want daar hou ik helemaal niet van.
De buren zien we wel met een verjaardag en we helpen elkaar wanneer nodig, maar verder respecteren we elkaars privacy.
Als we een dag naar Gent of Antwerpen zijn geweest (voor ons dichterbij dan de Nederlandse grote steden) vind ik het altijd heerlijk om Zeeland weer binnen te rijden. In de zomer ruik en voel je de frisse zeelucht, een verademing na de bedompte drukte van de stad.
Nadeel is wel dat we overal erg ver vandaan zitten. Ik winkel dus ook voornamelijk online.
De natuur en de ruimte hebben veel meer mijn voorkeur dan winkels en stad dus ik bof 😉
Ik heb tot mijn 20e in een Fries dorp met 1800 inwoners gewoond. Mijn ouders wonen er nu nog, maar ik ben zelf heel blij dat ik al tien jaar in onze (Culturele) hoofdstad woon. We wonen in één van de betere wijken van de stad, veel kinderen en groen, op loopafstand van het centrum (en dus van mijn werk), en we zijn zo de stad uit, de snelweg op. Ik merk niet dagelijks dat ik in een stad woon met 90.000 (?) inwoners.
Ik kan alle vooroordelen over wonen in een stad vrij simpel weerleggen. Ik denk dat er ook een groot verschil zit in wereldsteden als London, Parijs, New York, Tokio, en in mindere mate weliswaar, de vier grote steden in de Randstad, en de kleinere provinciesteden.
Marieke
Heb je het dan over Leeuwarden? En er zit inderdaad zeker een verschil tussen verschillende steden. Ik loop (liever niet, maar als het moet, overigens doe ik dat hier ook niet echt, met >1000 inwoners) liever in Leeuwarden in het donker over straat dan in Rotterdam, om maar iets te noemen.
Wat een leuk stukje heb je geschreven! En ook beide links vind ik erg leuk.
Zelf heb ik tot mijn 18e in een groot dorp vlakbij de stad Utrecht gewoond, van mijn 18e tot mijn 31e in de stad Utrecht en nu op een afgelegen boerderijtje in een dorp in de provincie Groningen.
Over de verschillen tussen stad en platteland heb ik ook een blog geschreven.
http://boerderij-zinin.blogspot.nl/2013/11/van-stad-naar-platteland-de-verschillen.html
Als ik de lijstjes zo lees ben ik een echte mix. Ik hou van het buitenleven, het "echtere" contact en vind reizen geen probleem. Maar ik lapte ook de fiets-verkeersregels aan mijn laars, fietste zonder angst na het stappen door de stad (dat zou ik op het platteland juist enger vinden) en met de auto rijden of parkeren in de stad draai ik ook mijn hand niet om.
Nogmaals, super leuk stukje!
Een absoluut stadsmeisje maar met roots zowel in stad als dorp en inmiddels zelf wonend in een dorp maar nog altijd heimwee naar de stad. Complex gevalletje dus 🙂
Dorpsmeisje! Geboren pal bij Amsterdam, opgegroeid in en in de buurt van Amsterdam en op m'n 34-e met het gezin en ouders verhuisd naar een klein (ca. 2000 inwoners) plattelandsdorp in Groningen. Ik groet dat het een lieve lust is, vind het geweldig dat ik overal ver vanaf zit en dat de middelbare school van de kinderen 23 kilometer verderop stond en dat ik 2,5 uur rijden van mijn oude stek af woon. Ik ben dol op de lucht van verse mest, tuinier (deed ik in de stad ook, op een volkstuin waar alles gejat werd….) en ben echt zielsgelukkig met de overbuurvrouw die alles in de gaten houdt en eens in de zoveel tijd even langskomt om zichzelf en ons op de hoogte te houden van de laatste nieuwtjes. Een paar weken geleden waren we een weekend bij vrienden in Almere, en ik was binnen een uur al helemaal gek. Druk! Krap! Geen lucht! Wat kijken die mensen raar als ik uitbundig Moi! roep…. Hoe krijg ik mijn oude auto zonder schade over al die drempels… @$#.! Kortom, ik hou van het dorpsleven. Zucht….. 🙂