Lezen over minimalisme. Hoewel ik helemaal niet zit te wachten op een leven met maar 100 spullen, of een compleet leeg huis, kan ik het toch ontzettend inspirerend vinden om regelmatig te lezen over minimalisme. Niet om toe te werken naar die 100 items, maar om me bewust te zijn van hoeveel ik heb dat ik niet nodig heb. Toen ik daarom laatst ergens de leestip Vaarwel Spullen van Fumio Sasaki voorbij zag komen, besloot ik ‘m direct even bij de bieb te reserveren.
In dit artikel:
Mijn relatie tot minimalisme
Voor ik daar meer over ga vertellen, is het misschien wel handig om een beetje mijn relatie met het minimalisme te schetsen. Zoals ik al aangaf: ik streef niet naar een leeg huis of alles doen met 100 items.
Wel weet ik dat spullen heel makkelijk mijn leven in komen, en zorgen voor opstopping. En ik weet hoe heerlijk het is om daar heel bewust keuzes in te maken. In de eerste jaren van LekkerLevenMetMinder.nl minimaliseerde ik drastisch en mede dankzij die inspanningen wist ik in drie jaar tijd 70.000 euro af te lossen op mijn hypotheek.
Het maakte me bewuster van waar ik mijn geld (en daarmee mijn energie) écht naartoe wil sturen: 1) iets waar ik énorm blij van word, 2) iets dat ‘moet’ (eten kopen is wel erg handig!) of 3) iets waardoor het voor mij gaat werken. Denk aan beleggingen.
En nogmaals; regelmatig knipper ik met mijn ogen en voel ik: er is weer véél te veel binnen gekomen. Of er ís gewoon veel te veel. En hoewel ik dan natuurlijk mijn eigen opruimroutines heb, put ik op dat soort momenten ook graag inspiratie uit actieve minimalisten. Via boeken, video’s, etc. En zo kwam ik dus terecht bij Vaarwel spullen.
Waar gaat Vaarwel spullen over?
Vaarwel spullen vertelt het verhaal van schrijver Fumio Sasaki. Deze Japanner kende het minimalisme al wel vanuit zijn cultuur – Japanners zijn over het algemeen van oorsprong altijd al vrij minimalistisch ingesteld.
Toch beoefende hij het minimalisme lange tijd niet. Hij vond het juist heel fijn om spullen te hebben. Spullen gaven hem een gevoel van aanzien, van bezit, van rijkdom, van iets gepresteerd hebben.
Maar: in de praktijk maakte ze hem niet echt heel blij. Zijn huis was een rotzooi en de knagende onzekerheid die hij ongetwijfeld probeerde te compenseren met bepaalde spullen, bleef aanwezig. Helemaal logisch natuurlijk, want in tegenstelling tot wat we graag willen denken: spullen maken je geen ander mens. Ze lossen je interne problemen niet op. Ze leiden hooguit af, zodat je op een ander moment tegen een muur aanloopt.
Dus besluit Fumio te gaan minimaliseren. Hij doet zijn dure cameraverzameling weg, hij verkoopt al zijn boeken, hij gaat kleiner wonen.
En hij merkt dat het effect heeft. Hij voelt zich rustiger, hij hoeft eigenlijk veel minder in huis te doen, hij voelt zich blijer en het scheelt ook nog eens een hoop tijd en geld. Want nu hoeft hij maar een appartement van 25 vierkante meter te huren, wat zelfs nog te groot voor hem is. En als hij straks naar zijn droomappartement van 17 vierkante meter verhuist, dan is zijn verhuizing binnen een half uur geregeld.
De kanttekening die ik plaats bij Vaarwel spullen
Nogmaals; ik vind dit een heerlijk inspirerend en motiverend boek. En ik zal straks ook nog zeker wat van de tips delen die mij weer extra aan zetten. Maar eerst even wat dingen die me opvielen.
Zo was de schrijver in de eerste instantie behoorlijk depressief. Dan lijkt het me een goed uitgangspunt om inderdaad een beetje radicaal te zijn en gewoon zoveel mogelijk weg te doen.
Als dat voor jou niet geldt – net zoals dat voor mij niet geldt – dan kun je het ook iets rustiger aanpakken. Zeker in het begin lees je namelijk continu over het weggooien van spullen en het feit dat je alles zo weer gekocht kunt hebben. Persoonlijk ben ik daar niet zo’n voorstander van.
Niet van zomaar alles weggooien (want: je kunt het ook nog weggeven en soms verkopen, hoewel je er zeker voor mag waken dat je een soort Marktplaats-begraafplaats op zolder ontwikkelt, want nee, het boeit mensen vaak niet dat jij er veel voor hebt betaald, de waarde van nu is vaak een stuk lager).
Ook niet van de instelling ‘je kunt het altijd weer nieuw kopen’. Deels wel, want ik denk dat we allemaal veel te veel heel lang bewaren, ‘voor het geval dat’. Daar ben ik zelf ook schuldig aan, echt een kenmerkje van mijn Innerlijke Schatbewaarder. Tegelijkertijd klinkt dit bijna als het stimuleren van een wegwerpcultuur, waar ik ook niet achter sta.
Mijn voorkeur zou dan eerder zijn: regelmatig door alles heen, om te zien wat écht al jaren niet wordt aangeraakt. Of als ik heel opportunistisch zou zijn; wat spullen weggeven aan mensen van wie ik ze altijd weer kan lenen 😉
Oké, dan de inzichten uit Vaarwel spullen
Ik moet je zeggen: toen ergens in de eerste paar hoofdstukken van Vaarwel spullen stond dat je NU moest beginnen met het eerste ding weggooien, ben ik opgestaan. Was even lastig, want ik zat heeeerlijk in de zon in de tuin.
Zo werkt het ook. Je kunt er 100x over lezen, maar het gaat om doen.
En iets dat ik al eerder toepaste, maar niet altijd bewust: begin bij de opbergers. Zo verkocht ik jaren terug éérst mijn 2,5e meter aan boekenkast, om vervolgens door te gaan met de boeken. Ik kan me nog zó herinneren hoeveel ruimte dat gaf.
Ook een mooie, die ik overigens wel flexibel toepas: overal maar één exemplaar van hebben.
Dat combineerde ik met twee opbergers op de vriezer minimaliseren naar één, waarbij ik afscheid nam van een extra trekkertje waarvan ik niet eens wist dat we die hadden.
Wat ik ook een mooie vond: sta eens stil bij wat je eigenlijk wilt met die spullen. Vaak gaat het niet om die spullen, maar wil je er misschien iets mee laten zien, iets mee bewijzen, iets vasthouden. Wat het ook is; ten diepste bevestigt het vaak juist de afwezigheid ergens van. Je kunt je afvragen of je op zo’n continue reminder zit te wachten.
Want dat zijn spullen: continue reminders. Van wat nog moet gebeuren, van wat je nog niet hebt gedaan. Van wat je nog niet hebt gelezen, of wie wel of geen rol (meer) spelen in je leven.
Aanrader?
Absoluut. Als je graag met wat minder spullen door het leven gaat, is Vaarwel spullen een aanrader. Door het verhaal heen vind je veel inzichten en tips, gecombineerd met maar liefst 70 hele praktische tips. Ze zullen misschien niet allemaal bij je passen – veel zijn ook heel erg gericht op de Japanse cultuur en het leven in een stad – maar omdat het er zoveel zijn, blijft er meer dan genoeg over om wél in beweging te komen.
Maar: kies dan het liefst wel voor het exemplaar van de bieb, het eBook of verkoop jouw exemplaar na het lezen. Dan houd je je omgeving een beetje spullenvrij 😉
Heb jij dit boek al gelezen? Wat vond je ervan?
Volg LekkerLevenMetMinder nu ook op Pinterest, Facebook en Instagram!Deze post kan affiliate-links bevatten. Dit betekent dat ik een commissie krijg als je iets via deze links koopt. Uiteraard kost dit jou niets extra's (soms is het zelfs voordeliger!) en kun je erop rekenen dat ik alleen links opneem van websites of producten waar ik zelf 100% achter sta. Gebruik je deze links voor je overstap, aanmelding of aankoop? Dank je! Je helpt mij dan weer om nóg meer mooie content te kunnen maken!
