Normaal gesproken ga ik niet zo erg mee met mobiele telefoon hypes. Ik heb in de afgelopen 10 jaar drie telefoons gehad, waarvan de laatste nog steeds (en sinds begin 2008) in mijn bezit is. En dat is volgens mij nog niet eens een prestatie, want er zijn genoeg mensen die al 10 jaar met dezelfde telefoon doen. Maar nu komt er dus een nieuwe iPhone. En die is simlockvrij. Ook mooi. En ik ben dol op Apple. En ik wil ‘m hebben. Maar ik ga die nieuwe iPhone dus NIET kopen.
Die prijs!
Het grootste nadeel aan de nieuwe iPhone kopen is dat je erna meteen failliet bent. Deze staat nu voor een vanaf-prijs van maar liefst 599 euro in de winkel. En dan hebben we het over ‘vanaf’, hè. Toen ik mijn eerste kocht, betaalde ik daar 399 DOLLAR voor. En met de koers van dat moment, was dat amper 300 euro.
Dat gaat ‘m dus niet worden. En om het nog even wat makkelijker te maken om dat prachtige toestel weer uit mijn hoofd te zetten kwam ik bij toeval dit blogje tegen, over twijfelachtige werkomstandigheden in fabrieken waar iPhones gemaakt worden. Het is wel een beetje een klok-klepel geval, maar ik kies er in dit geval voor om me er niet verder in te verdiepen. Dat zou namelijk betekenen dat ik nog meer bezig ben met die iPhone, waardoor het alleen maar moeilijker wordt om ‘m uit mijn hoofd te zetten.
Redenen om de nieuwe iPhone niet te kopen
Voor nu houd ik het er gewoon op dat ik meer dan genoeg redenen heb om die nieuwe iPhone NIET te kopen. Het doet even zeer, maar het levert me aan het einde van de rit natuurlijk wél een flinke bak extra geld op.
Voor nu houd ik het bij:
- twijfelachtige achtergrond
- mijn telefoon werkt nog
- de nieuwe features zijn leuk, maar zullen mijn leven echt niet drastisch verbeteren
- hij is zó verschrikkelijk duur
Dat laatste is natuurlijk wel doorslaggevend: ik heb er gewoonweg nu even het geld niet voor. De verbouwing en het huis op zich hebben mijn potjes dusdanig uitgeput, dat er eerst weer eens flink wat binnen moet komen, wil ik me zoiets echt met een gerust hart kunnen veroorloven.
Hoe laten jullie iets aan je voorbij gaan, als het eigenlijk niet echt verstandig is om de aankoop te doen? (En je er dus al wel mee in aanraking bent gekomen, dus niet naar de winkel gaan telt niet!)
Volg LekkerLevenMetMinder nu ook op Pinterest, Facebook en Instagram!Deze post kan affiliate-links bevatten. Dit betekent dat ik een commissie krijg als je iets via deze links koopt. Uiteraard kost dit jou niets extra's (soms is het zelfs voordeliger!) en kun je erop rekenen dat ik alleen links opneem van websites of producten waar ik zelf 100% achter sta. Gebruik je deze links voor je overstap, aanmelding of aankoop? Dank je! Je helpt mij dan weer om nóg meer mooie content te kunnen maken!
Ik heb al jaren een N.okia-tje.
Soms denk ik wel; ik wil ook een smartphone.
Maar ik heb nu een abonnement van 6,95 per maand en daar heb ik genoeg aan, dus vind ik het zonde om een veel duurder abonnement te nemen.
Hier al hetzelfde als bij Lisette… en ach als ik zie hoe de rest van de familie druk is met z'n smartphone… ik zou dan geen tijd voor bloggen meer hebben! En het bedrag van 5.45 per maand zou ook veel hoger zijn geweest!
Ik heb al dezelfde simpele telefoon sinds 2005….Ik kan er geen foto's mee maken maar daar is een telefoon ook niet voor bedoeld. De ringtones die er op zitten zijn vreselijk snerpend maar ik heb de simpelste uitgezocht. Hij doet het nog en het liefst had ik helemaal geen mobiele telefoon omdat mijn oor gloeiend heet wordt van het bellen. Kan niet goed zijn. Dus sms ik er vnl mee.
Hoe ik iets duurs weer uit mijn hoofd zet? Meestal gewoon omdat het moet, niet anders kan. Of totaal onnodig is bij nader inzien.
Ik heb trouwens in al die tijd ook nog nooit een telefoon in combinatie met een abonnement gekocht, dan weet je zeker dat je te veel betaalt, ook al 'krijg' je elke twee jaar een nieuwe abonnement. Ik betaal nu €13,95 voor 300 belminuten, 100 sms'jes en onbeperkt internet. Dat laatste is vooral voor mijn werk heel handig. Ik voer de rekening dan ook altijd zakelijk op. Elk jaar kijk ik of ik nog uitkom met de minuten en sms'jes en verleng ik voor nog een betere deal. Meestal gaat er elk jaar weer een euro of 1/2 af (per maand), terwijl de bundel wat omhoog gaat of gelijk blijft.
Met telefoons roep ik gewoon steeds: niet nodig, ik heb flaptopje, en die gaat ook graag overal mee naartoe.
Maar ik zet het inderdaad op dezelfde manier uit mijn hoofd als mevrouw Jee: het moet, ik kan simpelweg niet alles kopen dat ik mooi vind, klaar.
Ik vind een smartphone leuk, maar aan de andere kant ook vreselijk irritant en duur! Ik vind het echt storend als mensen, in het bijzijn van andere mensen, constant op hun smartphone bezig zijn.
Ik snap dat het verslavend is, maar dit is gewoon onbeschoft 🙂 Oef.. nu voel ik me wel hopeloos ouderwets zeg.. 😉
Iets duurs wat ik graag wil maar niet direct nodig heb praat ik uit m'n eigen hoofd door te denken wat ik met het geld kan doen, nu of in de toekomst. Ik spaar met m'n vriend voor een eigen huis en dan denk ik; wat vind ik nu belangrijker: dat huis of het hebbeding? Waar ga ik gelukkiger van worden? En dan is de som snel gemaakt. 🙂
Heb altijd de oude van manlief gebruikt tot ze het begaven. Ik heb nu eentje van 15 euro. Heb telefoon via het werk om onderling met collega's te bellen, mijn belkosten liggen zo rond de 5 euro per maand, want ik bel alleen mijn oma eigenlijk. Ik vind het hele fenomeen mobieltjes vreselijk. Het gezeur als je niet opneemt…. *zucht*
En inderdaad, die mensen waarbij die telefoon aan hun hand vastgegroeid lijkt te zijn… En meteen kijken als het ding *pling* zegt, al is het midden in een gesprek… 🙁
Maar ze zijn wel mooi! Mijn papa heeft een i-pad, ik kan er uren mee spelen. Slecht…
Even niet over telefoons (ik heb 'r een van mijn werk, waarmee je "gewoon" kan bellen). Maar ik heb wel eens iets in handen gestaan en het toch teruggelegd. In dat geval was het vaak een kwestie van een "compensatiekoop", een aankoop omdat ik me rot voelde of zo. Als je je dat beseft en de koopdrift dan onweerstaanbaar wordt koop ik een brood of zo, iets waar je nog wat mee kunt. In plaats van die sjaal, tas, of schoenen.
En ik zeg ook wel eens tegen mezelf: deze kleren mag je niet kopen zonder dat je het adviesboekje van je kleur/stijl advies er bij neemt. Dat heeft me voor heel wat impulsaankopen (miskopen) behoed!
Groet, Loonlijstmama
Als ik voor iets onnodigs "val",prent ik me voortdurend in,dat ik het niet nodig heb. groeten Izerina
Net als Severien probeer ik altijd te bedenken wat ik voor leukers/mooiers/beters kan kopen van het geld…meestal werkt dit…maar soms ook niet, soms moet je gewoon iets onzinnigs kopen! En dan thuis komen en spijt hebben. Dan leer je er weer van voor een periode, tot je weer de mist in gaat…Maar zulke dure dingen als smartfones zou ik nooit zo kopen…van dat geld kan je een weekendje weg!
Leuk blog…ik volg =)
Een andere goede reden om geen nieuwe telefoon te kopen is deze:
Deed mijn telefoon uit 2005 het nog maar… 🙁
Ik heb er nu één uit 2009, die werkt nog steeds. Ik had eerst genoeg aan 2,99 per maand, maar heb nu een vriendje en dan kom je niet meer uit met sms-jes. Heb het maar verhoogd, maar zit evengoed nog steeds op 6 of 7 euro ofzo.
Die iPhones en Blackberry's vind ik ook mooi, maar hoef ze niet. Voorlopig gaat het prima zo! 🙂
Handyterreur, dat vind ik het, mensen in levende lijve worden ondergeschikt gemaakt aan de roep van de handy, leuk, hoor. Een nieuwe hoef ik al helemaal niet, gebruik hem bijna nooit, met zo'n ding standby in je zak ben je nooit meer alleen op stap, nee, dank je. Impulsaankopen: steeds minder, want: ik heb alles al;-) in een of andere vorm. Maar als ik betere kwaliteit zie voor wat ik al heb en gebruik, dan kan dat er gelukkig nog af, vanmorgen bijv. Ik heb een passe vite zeef (zo'n draaigeval met drie gaatjesroosters) maar de roosters beginnen te oxyderen en dat is niet lekker bij zuur fruit. Vanmorgen een RVS vervanger gekocht,want zoiets komt niet zomaar weer en de gedachte aan vervanging was al eens opgedoken. Maar Halloween of Kerst impulsen druk ik gewoon weg: heb ik het echt nodig en hoe lang word ik er gelukkig van? Dan is de aankoopdrang al verdwenen voor het in het mandje ligt.
Jaren ieder hip toestel gehad, omdat het gedeeltelijk ook mijn werk is. Maar uiteindelijk was het voor mij een grote bron van afleiding en onnodig hoge kosten. Ding de deur uit gedaan en terug naar een simpele nokia. Wat een rust!
Tjah eigenlijk net zoals jij beschrijft. Ik vraag me af of ik dit heb 'gemist' totdat ik van het bestaan van dit item op de hoogte kwam. Ik voel het gewoon in mijn portemonnee en ik laat dat gevoel ook eventjes volledig indalen 😉
Verder ook kriteria als de omstandigheden van de maker, het milieu maar vooral wat jij zo treffend beschrijft als 'zal het mijn leven drastisch verbeteren?'
Ik vind het heel verstandig hoe je omgaat met deze oeringeving van 'DIT wil ik hebben.."
Knap hoor.
Warme groet uit de casa.
Je zou ook eens naar een H.T.C of een Sa.msung kunnen kijken, die zijn net zo goed als die appel. Voor de rest moet je het zelf weten of je echt eentje nodig hebt ja of nee. 😉
@Anoniem: Hoe stom het ook klinkt: ik zou nog niet eens overwegen om dat geld uit te geven aan een ander merk. Apple raakt bij mij een gevoelige snaar, terwijl ik voor elk ander merk kan zien hoe absurd die prijzen eigenlijk zijn.
Heeeel herkenbaar wat je schrijft. Sander heeft hier ook last van. Alleen dan met een ipad. Gelukkig heeft hij zich tot nu toe in kunnen houden. Ik hoop dat het zo blijft 😉
(ik had trouwens een foutje gemaakt bij mijn blog…. kuub ingevuld terwijl het Gj moest zijn!
Om me voor (impuls)aankopen te behoeden blijf ik mezelf inprenten..ik heb het niet nodig, ik heb het niet nodig…