Geld en Relaties: het verhaal van T.

Vandaag hebben we weer een nieuwe aflevering in deze serie: het verhaal van T.

Als het gaat om geldzaken, dan heb je meestal niet alleen met jezelf te maken. Jij kunt je wel strak aan een budget houden, maar wat als je een spendende partner hebt, of in een vriendengroep zit die graag elke week (met jou!) uit eten gaat? Of misschien vind jij wel dat geld moet rollen, terwijl je partner zorgt voor een strak budget. Geld en relaties kunnen best ingewikkeld zijn en vragen om compromissen. In deze serie Geld & Relaties lees je hoe lezers van LekkerLevenMetMinder dit aanpakken. Heb jij goede tips voor ze? Deel ze gerust onder dit bericht.

En wil je zelf ook een keer (anoniem) meedoen? Onderaan dit artikel vind je een link naar de vragenlijst!

Wie ben je?

“Ik ben T. Ik ben 45 jaar oud en heb een volwassen dochter van 26, die ik alleen heb opgevoed. Mijn dochter is inmiddels het huis uit.

Zelf heb ik altijd in de zorg gewerkt; vaak ook overuren gedraaid, zodat ik tóch kon rondkomen of zelfs op vakantie kon.

Toen ik uiteindelijk de laatste periodiek omhoog ging, mijn dochter al het huis uit was, ik kon rondkomen zonder elk dubbeltje om te draaien én zelfs een paar duizend euro spaargeld had, crashte ik finaal.

Dat is nu 3 jaar geleden. Ik ben volledig opgebrand en heb door onder meer mijn werk PTSS opgelopen. Sinds 11 maanden zit ik in de WIA. Voor mijn gevoel ben ik nu weer helemaal terug bij af.”

Welk idee van geld en relaties heb jij van huis uit mee gekregen?

“Ik heb van huis uit altijd geleerd dat je kneiterhard voor je geld moet werken. En dat als je leent, je dit alleen moet doen als je lol ervan net zo lang duurt als het afbetalen. Voor een vakantie leen je dus niet.

Mijn ouders zijn gescheiden toen ik in de puberteit zat. Mijn moeder had vrij snel een nieuwe relatie en mijn stiefvader had het financieel erg goed. Maar: als kinderen merkten wij daar helemaal niets van.

Mijn moeder en stiefvader maakten zeker zes keer per jaar verre reizen, maar ik kreeg bijvoorbeeld alleen zakgeld als mijn kamer opgeruimd was. En als er geen pluisje stof meer te vinden was. Wilde ik extra geld? Dan kon ik ervoor werken. De badkamer schoonmaken voor 2,50 gulden, bijvoorbeeld.

Ook in kleedgeld waren ze niet echt royaal; mijn vriendinnen – die het thuis minder breed hadden – kregen veel meer. Bovendien moest ik alles tot op de cent verantwoorden én moest ik er ook de kapper en verzorgingsproducten van betalen. En natuurlijk alle kleding. Als er bijvoorbeeld een winterjas nodig was, dan sprongen ze niet bij.

Om wat bij te verdienen, pelde ik vanaf mijn 12e elke vakantie bollen. Vanaf mijn 15e had ik een zaterdagbaantje, waar ik ook vaak na schooltijd werkte.

Deze periode heeft me geleerd om veel te kunnen met weinig. Bovendien trok ik er een aantal belangrijke opvoedkundige lessen uit. Mijn dochter heeft nooit hoeven werken voor haar zakgeld, maar ik heb haar wél gestimuleerd om op haar 13e met een krantenwijk te beginnen en vanaf haar 15e óók een bijbaantje te zoeken.”

Vind je dat jij makkelijk kunt praten over financiële zaken, of dat nu met je partner, familie, vrienden of anderen is?

“Ja hoor. Ik maak geen geheim van wat er binnenkomt of uitgaat. Maar: ik schreeuw het niet speciaal van de daken. Als iemand ernaar vraagt, geef ik gewoon eerlijk antwoord.”

Als je een relatie hebt (gehad): hoe pakken jullie de financiële zaken aan?

“Mijn ex kwam ooit noodgedwongen bij mij wonen. Hij droeg toen wat bij aan de boodschappen, maar die bijdrage stond totaal niet in verhouding tot de kosten. Op dat moment had ik zelf óók niet veel en realiseerde ik me hoe krom dit was. Hij verdiende een paar honderd euro méér dan ik, maar had schulden. En jaagde mij dus op kosten.

Ik houd niet van gierigheid en geef mijn laatste boterham aan je weg als je die nodig hebt, maar dit werd wat te gortig.

Toen heb ik mijn huur en vaste lasten opgeteld en door drie gedeeld. Hij zou een derde betalen.

Vervolgens raakte hij zijn baan kwijt. Via een rechtszaak heeft hij na anderhalf jaar uiteindelijk WW gekregen. Een flink deel daarvan mocht hij direct overmaken aan zijn advocaat. Mij heeft hij in de jaren daarna terugbetaald; tot de laatste cent.

Die relatie is uiteindelijk onder meer op geldstress stukgelopen.

Toen hij alles terugbetaald had, heb ik mijn dochter meegenomen op een enorm luxe, dure vakantie buiten Europa. In alle jaren met mijn ex zat er niet meer in dan een busreis naar Spanje. Ik vond dat we dit uitje wel verdiend hadden. Bovendien was het een mooie manier om het hoofdstuk ‘ex’ af te sluiten.”

Hoe ga jij met geld om als het in relatie staat tot vrienden, collega’s of kennissen, bijvoorbeeld tijdens een uitje?

“Ik ben een echte ‘splitter‘ en dat geldt ook voor mijn vrienden. Maar: dan ga je geen baco’s drinken als de rest van de groep aan het bier of de wijn zit.

Als iemand dat wél doet, wordt van diegene wel verwacht dat hij of zij even aanbiedt om meer te betalen.

Over wel of geen toetje of voorgerecht, of een drankje meer of minder doen we niet moeilijk.

Heb ik een keer wat extra en weet ik dat iemand anders in de groep het wat minder heeft, dan betaal ik met plezier voor diegene. Getrakteerd worden vind ik moeilijker. Ik kan moeilijk ontvangen; dat voelt voor mij alsof ik bij een ander in het krijt sta.

Als iemand een keer iets voorschiet – een gezamenlijk cadeau bijvoorbeeld – dan betaal ik diegene het liefst al voordat het cadeau gekocht is. Zelf heb ik er ook een vreselijke hekel aan om meerdere keren te moeten zeuren om geld dat ik heb voorgeschoten.

Zeker als het bij collega’s is en het om 2 of 3 euro gaat. Ik lijk dan de zeikerd, maar jij komt gewoon je afspraak niet na. Als het je niet uitkomt, zeg dan gewoon dat je die keer niet meedoet met het cadeau.”

Hoe belangrijk vind je het om binnen relaties – met wie dan ook – te communiceren over geld?

“Ik vind dit echt heel belangrijk. Ik snap nooit zo goed waarom mensen hier zo ontzettend geheimzinnig over willen doen. Je kunt immers heel veel van elkaar leren, als je hier gewoon open over durft te zijn.”

Heb je wel eens ruzie (gehad) over geld?

“Jazeker, met de eerder genoemde ex. Toen hij geen baan meer had en in die rechtszaak zat, leek hij wel te verlammen. Ik snapte niet waarom hij niets deed. Ik was desnoods toiletten gaan poetsen, maar zou nooit anderhalf jaar op de zak van een ander kunnen en willen leven.

Ik heb ook wel eens een collega 600 gulden uitgeleend. Ik zou dat binnen een week terugkrijgen, maar dat gebeurde niet. Uiteindelijk liep dit gedoe maanden.

Wat dat betreft ben ik best een beetje hardleers; ik heb daarna ook nog eens een vriendin 1500 euro geleend. Die vriendschap heeft het niet overleefd en haar voordeurraam ook niet. Het zou me weinig verbazen als haar kind een half trauma heeft opgelopen door mijn frustratie, die zich in agressie uitte.

Ik heb het geld uiteindelijk teruggekregen, maar vraag niet hoe. Toen ze zich niet aan de afspraak hield, kwam het slechtste in mij naar boven. Ik schrok er zelf ook van; ik denk dat het de druppel is geweest na mijn ex en die collega!”

Wat is wat jou betreft de gouden regel als het gaat om geld en relaties?

“Eerlijkheid en – in liefdesrelaties – naar rato.”

Zijn er dingen die je in de toekomst anders zou willen aanpakken?

“Je zult begrijpen: ik leen geen geld meer uit. Althans, niet meer dan een tientje. Meer zou ik alleen nog uitlenen aan mijn dochter of broer, maar die hebben momenteel een beter inkomen dan ik. Dus dat zou eerder andersom gebeuren.

Als ik weer een keer meer geld heb, zou ik graag willen dat ik daarvan kan genieten. Toen mijn transitievergoeding werd overgemaakt, had ik meer geld dan ooit op mijn rekening. Maar in plaats van dat ik daar blij van werd, maakte het me bang.

Ik denk dat dit komt door mijn jeugd; mijn moeder ging altijd uit van gebrek, in plaats van overvloed.

De transitievergoeding staat nog steeds op mijn spaarrekening; elke maand moet ik er een beetje van opmaken, anders kom ik niet rond. Hierdoor geniet ik er niet echt van.

Een ander zou misschien zeggen: ik geef er gewoon 1000 euro van uit, want ik heb er hard voor gewerkt en kan morgen wel dood zijn. En als het op is, dan zien we het dan wel weer.

Mij lukt dat echt niet. Ik heb mijn dochter wel 250 euro gegeven voor haar backpackvakantie; zij verwent mij ook vaak met dingen, zoals een dagje sauna. Ik heb ook 200 euro uitgegeven aan noodzakelijke kleding. De rest staat dus op de bank en wordt elke maand een beetje minder.

Soms baal ik er wel eens van, dat geld altijd een dingetje is. En dat ik er altijd zo mijn best voor moet doen, terwijl het anderen zoveel makkelijker af lijkt te gaan. Ik zou eigenlijk ook graag wat onbezorgder willen leven.”

Bedankt voor het delen van je verhaal, T.!

Lees meer persoonlijke geldverhalen

Wil je meer persoonlijke geldverhalen lezen? Je vindt ze in de reeks Geld en Relaties en Geldgeheimen.

Wil je zelf je geldverhaal delen? Dat kan natuurlijk ook. Om het je zo makkelijk mogelijk te maken, heb ik hiervoor verschillende formulieren gemaakt. Je kunt ze invullen waar en wanneer het jou uitkomt. En als je wilt; helemaal anoniem.

Deel hier jouw persoonlijke geldverhaal voor Geld & Relaties, Geldgeheimen of Aflossings(succes)verhalen.

Je deelname wordt gewaardeerd!

Volg LekkerLevenMetMinder nu ook op Pinterest, Facebook en Instagram!

Deze post kan affiliate-links bevatten. Dit betekent dat ik een commissie krijg als je iets via deze links koopt. Uiteraard kost dit jou niets extra's (soms is het zelfs voordeliger!) en kun je erop rekenen dat ik alleen links opneem van websites of producten waar ik zelf 100% achter sta. Gebruik je deze links voor je overstap, aanmelding of aankoop? Dank je! Je helpt mij dan weer om nóg meer mooie content te kunnen maken!