Wat ze je niet vertellen over zwangerschappen

wat ze je niet vertellen over zwangerschappen

De roze wolk, wondertjes, getrappel, als het maar gezond is: aan clichés geen gebrek rondom een zwangerschap. Gelukkig heb ik behoorlijk wat vriendinnen die al moeder zijn, en die eerlijk genoeg zijn om te vertellen dat zwanger zijn écht niet altijd een feestje is. Da’s heel fijn, want dan voel je je in ieder geval niet nóg rotter omdat je niet continu in de wolken bent. Ik hoop natuurlijk dat jij, als je dit leest, wél op zo’n roze wolk zit. En als je twijfelt… deze dingen zijn dus héél gewoon. Maar het zijn ook dingen die mensen je niet vertellen over zwangerschappen.

1. Het is best heel bijzonder

Oké, dit zeggen ze wel. Ik kreeg altijd al de kriebels van die verhalen over een ‘wondertje hier’ en een ‘wondertje daar’. Alsof elke ouder zijn of haar kind niet een geweldig wonder vindt. En alsof het niet meer met biologie te maken heeft, dan met een wonder.

Nou, daar ben ik wel van teruggekomen.

Ook die biologie laat het namelijk wel eens afweten. Ik weet niet of het eraan ligt dat je wat ouder wordt en meer mensen kent, of dat mensen tegenwoordig wat meer open zijn, maar inmiddels is me wel duidelijk dat het zeker lang niet altijd een kwestie is van simpele biologie.

Er kan héél veel fout gaan. Je hebt allereerst al goed materiaal nodig. En als je dat hebt, dan zijn er tíg fases. Een positieve test is dan nog maar het begin. Dat kan best wat spanning opleveren.

Ik denk dat ik uiteindelijk pas wat rustiger werd na de 20-weken-echo. Waarschijnlijk ook vooral omdat ik nog niet na wilde denken over de bevalling. Nog zo’n fase die alsnog roet in het eten kan gooien. Net als alles daarna trouwens. Mij werd eigenlijk direct wel duidelijk dat het ‘zorgen maken’ meteen al begint en nooit meer volledig voorbij gaat.

Een interessante docuserie over vooral ook zo’n voortraject is Niets Liever Dan Een Kind, waarin o.a. vruchtbaarheidsproblemen aan beide kanten, het ongedaan maken van sterilisaties, IVF in Spanje en zelfinseminatie via een Marktplaats-donor voorkomen.

Heel interessant om te kijken, ook als je hier zelf niet mee te maken hebt gehad. Het maakt je een stuk gevoeliger rondom dit onderwerp. Ook fijn voor de mensen om je heen die hier misschien wél (in stilte) mee worstelen.

Dus van mijn kant géén rollende ogen meer als iemand het weer heeft over zijn of haar ‘wondertje’.

via GIPHY

Voor je verder leest, wil ik je iets vragen...

Is jouw geld op voordat je maand voorbij is? Wil je weten wat de beste spaarmethodes zijn?

Overweeg je om aan de slag te gaan met beleggen , maar weet je niet waar je moet beginnen?

Meld je dan nu aan voor mijn inspiratiemail - met content die je nergens anders vindt!

2. Je lijf wordt overgenomen

Meestal krijg je te horen: geniet er nog maar even van, straks kun je niet meer slapen/feestjes vieren/op vakantie, etc.

Dat kan je de indruk geven dat je vóór die tijd nog heel veel kunt doen. Niet dus. Althans, dat is geen zekerheidje.

Ik heb geen enkele keer overgegeven, maar was wel énorm moe. Wat blijkt: dat hoort bij het eerste trimester. En dat zou in het tweede wel ongeveer een beetje over moeten gaan. Of niet. En van het derde trimester hoef je sowieso niets te verwachten, want dan ‘ben je een olifant’.

Dus.

Tuurlijk; pak mee wat je mee kunt pakken, maar wees je ervan bewust dat iedereen anders reageert en dat je lijf écht vanaf moment 1 kan worden overgenomen. Dat je dan moe bent, vroeg slaapt, onrustig slaapt, al vrij snel niet zo lekker meer ligt, 100x naar de wc moet (wat erg onhandig is in tijden waarin veel openbare toiletten dicht zijn) en eigenlijk het liefst gewoon een beetje in een joggingpak rondslentert. Want:

3. Kleding = een ramp

Echt. Wie heeft bedacht dat zwangere vrouwen ineens dol zijn op horizontale strepen? Oké, meestal wel de smalle strepen die je langer zouden moeten maken, maar het moet maar net je stijl zijn.

Sommige vrouwen passen hun eigen broeken de hele zwangerschap nog. Ik viel niet in die categorie; mijne zaten na een paar weken al niet lekker meer. Ik draag namelijk het liefst wat hogere broeken en die gaan natuurlijk heel snel knellen. Zeker met een baby die zich lekker hoog in je buik nestelt.

Wat doe je dan: ga je een nieuwe garderobe aanschaffen voor die paar maanden, of probeer je het met wat kunst- en vliegwerk?

Uiteindelijk heb ik gekozen voor een combinatie: ik heb wat kleding van een inmiddels bevallen vriendin geleend, ik heb zelf een paar basics gekocht en ik heb zoveel mogelijk mijn eigen topjes gebruikt, om vooral niet de hele dag als een zebra rond te lopen.

Ook al is het maar een paar maanden; dat zijn héél veel dagen. Mij was het dat geld wel waard om me dan ook een beetje goed te voelen.

4. Onverwachte ongemakken

Overgeven is natuurlijk iets dat typisch bij een zwangerschap hoort. Maar: ik geef niet over. Nooit. Ik heb het misschien 2 keer in m’n hele leven gedaan, dat ik weet.

Hoewel ik er dus ook niet op had gerekend dat ik dat nu zou doen, was het een aangename verrassing dat het boven de pot hangen me bespaard bleef.

Maar wat blijkt: dat is niet het enige ongemak waar je last van kunt hebben 😉

Andere opties zijn:

  • Verstopping (en véél plassen): zeker als je baby lekker op je blaas en darmen gaat zitten. Tip: veel vezels eten en water drinken. Naar het toilet moet je toch al, dus of dat nu voor drie druppels of een heel glas is, maakt ook niet meer uit. En het helpt tegen verstopping.
  • Licht slapen: blijkbaar maakt de natuur je al vanaf de eerste periode ’s nachts wat alerter, zodat je straks niet door het gehuil van je baby heenslaapt. En nu dus niet door het feestje drie huizen verderop, het gedraai van je man, de ventilator, het lichtje op het stekkerblok… Wat nou, genieten van je nachtrust?!
  • Jeuk: ook nooit van gehoord. Dit kwam bij mij rond week 16/17 opzetten. Gelukkig geen horrorjeuk, maar toch een duidelijk jeukende buik.
  • Dorst: je lijf heeft zeker 2 liter water per dag nodig. Altijd al, maar normaal schreeuwt het daar minder om. Althans, het mijne. Nu wel; ik heb gewoon regelmatig dorst. Vreemde gewaarwording.
  • Voorover zitten. Bijvoorbeeld om je sokken of schoenen aan te trekken. Dit vond ik al vóór de helft ongemakkelijk worden. Het kan wel, maar houd er rekening mee dat dit niet per definitie pas bij het laatste trimester hoort.
  • Valse lucht. Deze is natuurlijk niet zo charmant, maar hoort er ook bij. Winderigheid en opboeren. Mooier kan ik het niet maken.
  • Hooikoorts. Als je dit al een beetje hebt, wees dan niet verbaasd als het in deze periode erger wordt.
  • Onrustige huid. Die zwangerschapsglow heeft dus niet iedereen. Je kunt ook gewoon een berg puisten erbij krijgen. Goed blijven reinigen, water blijven drinken en er het beste van hopen. Oh, en vergeet ook niet dagcrème met SPF, als je niet óók nog met allerlei pigmentvlekken op je hoofd wilt rondlopen.
  • Tussenfase. Die fase tussen weten dat je zwanger bent en het ook daadwerkelijk vertellen. Dat je ziet dat mensen zich afvragen of je wel écht dat nagerecht zou moeten bestellen, omdat je al wat kilootjes bent aangekomen.

5. Je moet eigenlijk niet voor twee eten

Zo verleidelijk hè, zeker als je bepaalde cravings hebt. Maar eigenlijk heb je maar heel weinig EXTRA nodig voor je baby. Van een schijfje komkommer aan calorieën in het begin, tot een extra bakje yoghurt aan het einde van je zwangerschap.

Alles wat je extra eet en niet nodig hebt, vertaalt zich in van die hardnekkige zwangerschapskilo’s, die je er bijna niet meer af krijgt.

Probeer dus een beetje bewust te eten. Niet alleen voor jouw kilo’s, maar ook zodat je het straks wat makkelijker krijgt. Je baby schijnt namelijk ook een voorkeur te hebben voor wat jij tijdens de zwangerschap hebt gegeten. Wat zou het handig zijn als dat wél veel groente en fruit is, en maar weinig van jouw favoriete Tony Chocolonely-repen. Dan heb je er na je zwangerschap weer extra veel voor jezelf O:-)

Ik heb zelf trouwens wél extra vitamines geslikt: met foliumzuur+vitamine D ben ik gewoon doorgegaan, tot ik las dat dat extra foliumzuur weer kan zorgen voor obesitas. Daarna ben ik toch maar overgestapt op een losse vitamine D.

Ook ben ik extra visoliecapsules gaan slikken – twee per dag, bij het ontbijt. Dat blijkt trouwens nog wel een dingetje; die zijn er namelijk in héél veel verschillende kwaliteiten. Ik ben uiteindelijk gegaan voor de Cell Omega van Cellics, het bedrijf van één van de vrouwen die samen met mij in de mastermind met Annemarie van Gaal zat. Niet goedkoop, maar wel héél goed.

Om te zien wat je wel en niet mag eten, is de ZwangerHap van Voedingscentrum trouwens echt een aanrader.

Daar kun je elke week ook in zien met welk stuk groente of fruit je je baby qua maat op dat moment kunt vergelijken. Heel handig als je – zoals wij – niet van tevoren vertelt wat het is. In plaats van worstelen met ‘het’ en je toch verpraten, kun je het dan gewoon ‘onze puntpaprika’ noemen.

Oh, en tegelijkertijd: ga je vooral niet druk maken om wat anderen van je lijf vinden. Goed en bewust eten doe je voor jezelf en voor die kleine, niet voor wie dan ook. De één plopt zo weer terug naar een Doutzen Kroes-maatje, de ander niet. Dat kan. Gelukkig ben je meer dan je kledingmaat.

6. Die ben ik vergeten….

Zwangerschapsdementie is real. Zelfs als je visoliecapsules neemt. Of het zou nóg erger zijn als ik dat niet deed.

Wat ik daar overigens wel weer heel prettig aan vind: ik kan me ook écht niet zo druk meer maken om dingen. Ben ze toch binnen no time weer vergeten. En voor de dingen die je wél wilt onthouden, zijn er post-its.

7. Ademnood

Eerst dacht ik dat het mijn conditie was, pas later ontdekte ik dat ademnood ook een zwangerschapsverschijnsel is. Zeker in het eerste trimester was ik al uitgeput als ik drie treden van de trap op liep.

Of na de eerste 5 minuten praten tijdens een Q&A voor de Money Mind Academy. Gelukkig ging dat ergens halverwege ook weer voorbij.

8. Het is een industrie

Niet alleen baby’s en kinderen zijn een hele industrie: zwangerschappen ook. Overal waar je ‘mama’ voor plakt, kan ook direct een 0 achter de prijs worden geplakt.

En gaat het niet om dingen die je nodig hebt, dan wordt er wel extra ingespeeld op het stukje dat je het ’toch écht verdient’. En je verdient natuurlijk de wereld, maar wel van de dingen die je zelf kiest, niet van wat een ander je aanpraat.

Wat ik ook merk is dat ik zelf extra kritisch word. Ik ben bijvoorbeeld dol op kaarsen, maar betrapte mezelf laatst al op het onderzoeken van milieuvriendelijke bijenwaskaarsen zonder schadelijke rook, simpelweg omdat ik me er nu dubbel van bewust ben dat wat ik inadem, ook door de baby wordt ingeademd.

Om nog maar niet te spreken van biologische smeerseltjes, biologisch eten, biologisch wasmiddel, schoonmaakmiddelen en wat al niet meer. Goed onthouden: veel van die dingen kun je vaak heel gemakkelijk zelf troepvrij maken. Heb je wel het effect, maar niet direct de kosten. En de vervuilende productie die er uiteindelijk toch weer bij komt kijken.

9. Iedereen heeft een mening

Wees voorbereid op heel veel tips en adviezen. Vaak goedbedoeld en ook heel vaak tegenstrijdig. Neem niet zomaar alles aan van iedereen, maar kijk vooral ook waar jij je goed bij voelt. Uiteindelijk is het jouw lijf, jouw leven, jouw kind.

Die meningen kunnen trouwens overal over gaan, van de huismiddeltjes die écht werken, tot over wat jij wel of niet zou moeten doen met een vaccinatie, bevalling of opvoeding.

En als je het geslacht van je baby niet verklapt of zelf niet weet, dan kun je je borst ook natmaken voor héél veel theorieën gekoppeld aan je kwaaltjes, de stand van je buik en hoeveel pukkels je er bij krijgt.

Ik moet trouwens wel zeggen; dit was er eentje waar ik een beetje benauwd voor was, maar eigenlijk valt het hier heel erg mee. Genoeg adviezen als ik erom vraag, maar vrijwel geen vervelende bemoeienis. Heerlijk!

En het is allemaal prima.

Kwaaltjes, ongemakken, lastige situaties: uiteindelijk is het allemaal prima. Je weet waarvoor je het doet. En je bent het straks waarschijnlijk allemaal zo weer vergeten.

Dat is ook eigenlijk wat ik je mee wil geven. Niet dat er heel veel drama’s omheen hangen, maar wel dat er niets mis met je is als je niet continu in de wolken bent.

De één zit de 9 maanden fluitend uit, voor de ander is het gewoon wat minder relaxed. En waar het aan ligt: beats me. Je genen, je gezondheid, je tolerantie voor ongemakken – geen idee.

Probeer daarom ook zeker de tijd te nemen voor jezelf. Je leven gaat straks nog lang genoeg in het teken staan van je puntpaprika; als er één periode is waarin het nóg beter dan goed is om jezelf op nummer 1 te zetten, dan is het nu wel.

Dat jij je goed voelt is uiteindelijk het beste dat je voor jezelf en je baby kunt doen. Ook als dat betekent dat je regelmatig toegeeft aan de behoefte om met een jankfilm onder een dekentje te kruipen. Of als je niet altijd in de gordijnen hangt van blijdschap en dankbaarheid.

Wat was voor jou de grootste ‘verrassing’ rondom zwangerschappen? Mag die van jezelf zijn, maar ook van je partner of mensen in je omgeving natuurlijk 😉

Volg LekkerLevenMetMinder nu ook op Pinterest, Facebook en Instagram!

Deze post kan affiliate-links bevatten. Dit betekent dat ik een commissie krijg als je iets via deze links koopt. Uiteraard kost dit jou niets extra's (soms is het zelfs voordeliger!) en kun je erop rekenen dat ik alleen links opneem van websites of producten waar ik zelf 100% achter sta. Gebruik je deze links voor je overstap, aanmelding of aankoop? Dank je! Je helpt mij dan weer om nóg meer mooie content te kunnen maken!

Ontdek waar jij geld laat liggen


Adine @ LekkerLevenMetMinder

Nadat ik in 2010 'wakker' werd met een hypotheek van ruim 400.000 euro, tegen 6% rente, gooide ik het roer om. Ik loste in razend tempo zo'n 70.000 euro af, minimaliseerde stevig én ging bewust kleiner wonen. Op Lekker Leven Met Minder deel ik mijn verhaal en schrijf ik over consuminderen, hypotheken, aflossen, sparen, besparen en zuinig leven, maar ook over financiële vrijheid, rust en mijn zoektocht naar een rijk en tevreden leven.

20 Comments
  1. Super leuk om te lezen en ik kan je vertellen dat mijn vriendin bijna al deze ongemakken ook ervaart. Als partner van de zwangere is het ook niet even makkelijk hoor 😉 Af en toe lijk ik wel een butler.

    Ik hoop dat je ondanks dit alles wel een hele fijne zwangerschap hebt. Koester de mooie momenten die je nu ervaart.

    1. Haha, één tip: houd opmerkingen over dat je het als partner ook niet altijd even makkelijk hebt voor je. Want geloof me; dat zal zeker zo zijn, maar dat is het laatste dat een zwangere wil horen óf gelooft, als ze zelf geen bal meer kan, voor van alles van een ander afhankelijk is, daar soms óók nog om moet vragen (omdat het eerder niet zo was, dus de partner dat niet altijd ziet) en voor de zoveelste keer moet aanhoren dat je ’toch nog maar even van je rust moet genieten’, terwijl je op geen enkele manier meer lekker kunt liggen 😉

      1. Gelukkig leest ze niet mee 🙂
        Ik zou ook zeker niet in de schoenen van de vrouw willen staan en heb het grootste respect voor het kindje dat ze ook voor jou bij zich dragen.

  2. Hier nog een paar voor de opsomming. Kleren: als je in het laatste trimester veel vocht vasthoudt, kunnen je voeten opzwellen en je (leren) schoenen wijder worden. Mijn beide zwangerschappen hebben me ieder een paar schoenen gekost. Verder, kwaaltjes: zwangerschapsincontinentie. Hard moeten lachen en dan ineens in je broek plassen. Gelukkig bleef et bij mij beperkt tot de zwangerschap!
    Maar wat een wonder he. Na ruim 20 jaar vind ik dat nog steeds!

    1. Ja, die opgezwollen voeten ben ik inderdaad nu ook (gelukkig pas net) aan toe. Maar ik kon me al weken niet meer in gewone schoenen hijsen, omdat m’n buik er dan tussen zat, dus ik heb het eerst bij teenslippers gehouden en sinds gisteren Uggs. Kan even niet anders :’) Hopelijk springen m’n voeten wel weer terug naar hun oorspronkelijke maat, anders zou het een beetje zonde zijn van mijn zorgvuldig samengestelde schoenencollectie…

  3. Kuitkrampen in het midden van de nacht en jankend van de pijn wakker worden.
    Nestelbloedingen.
    Van binnenuit vol in je flamoes geschopt worden.
    Super intens dromen dat mensen je baby stelen of dat je mensen doodslaat uit bescherming.

    En emoosies: Ik weet nog dat ik een natuurdocu zat te kijken met een makaakvrouwtje dat haar overleden jong dagenlang in een boomtop vasthield, in de stromende regen. Ik heb grienend als een natte lap achter de TV gezeten.

  4. Ja herkenbaar hoor. En hou je vast: er zijn ook veel dingen die ze niet vertellen over bevallingen en de maanden daarna. Leuk voor een volgend artikel 🙂
    Veel succes met de laatste loodjes!

  5. Oef, wat een angstaanjagende lijst zo… Ik heb gehoord dat er ook een app is die je baby vergelijkt met patisserieproducten. Zo van: je baby is nu een macaron/madeleine/slagroomtaartje. Dat leek mij ook wel grappig als bakliefhebber, al maakt het het gezond eten misschien niet makkelijker 😉

  6. Ik liep altijd op hakken maar in mijn zwangerschappen (beide met het laatste trimester in een hittegolf) alleen nog op slippers en blote voeten.
    Na de bevalling moest ik weer leren lopen op hakken omdat mijn achillespezen en kuitspieren waren ingekort of opgerekt. Maar dat kwam allemaal goed!
    Schrik niet als een paar weken na de bevalling ineens de helft van je haar uitvalt. Komt ook weer goed!

  7. Wat mij nog het meeste bijstaat is het vreselijk warm hebben. Druipend van het zweet bij een beetje inspanning ☹️ Vooral de tweede zwangerschap vond ik pittig, met werk en peuter er bij. Iedereen veracht dat je het er even bij doet. Kleine lag in de lengte dus ik kon net als jij niet bukken voor schoenen, lastig met een peuter, of fietsen. Dat genieten van de rust slaat m.i. meer op het feit dat je na de geboorte voor een flink aantal jaren op de tweede plek komt ? rust tijdens de zwangerschap is iets wat mij ook onbekend is. Maak je niet druk om de bevalling of hoe het zou moeten gaan, het gaat toch anders ?? en je zorgen maken of afvragen of je het wel goed doet gaat nooit meer over, merk ik aan mijn schoonmoeder van 86 ?
    Sterkte met de laatste loodjes.

  8. Het is inderdaad een wonder, elke keer dat alles goed gaat.
    Mijn voeten zijn in mijn zwangerschap groter geworden, daarna mijn hele collectie weggegeven en nieuw moeten kopen…. Het getrappel in mijn buik miste ik trouwens echt de eerste weken na de bevalling.
    Ik kijk uit naar de vervolgblogs over bevallen en daarna.

  9. Ik heb 10.000 horrorverhalen over bevallingen gehoord en gelezen en stelde me daarom in op het ergste. En ja, het jeukt niet, zo’n bevalling. Maar wat mij nooit verteld is is dat het ook een hele mooie ervaring kan zijn, waarbij ook zo nu en dan gelachen kan worden en waarbij je ook geheel in control kunt zijn. Mijn tweede bevalling vond ik echt een waanzinnig goeie ervaring, waar ik enorm trots op ben. Zo kan het dus ook!

  10. Ja, herkenbaar hoor! Vond zelf dat niet kunnen slapen bij de 2e zwangerschap heel frustrerend omdat ik wist dat ik na de bevalling ook niet goed zou kunnen slapen met de nachtvoedingen. Bij kuitkrampen wil extra magnesium nog helpen, trouwens 🙂

  11. Wat mij bij leef na twee kindjes: je bent tijdens je zwangerschap ten dienste van de baby in je buik. Die snoept (eigenlijk vreet) van je energie.

    Ik voelde me tegelijkertijd tijdens m’n zwangerschappen ook heel sterk, want dit was een opdracht of taak aan mij en mij alleen.
    Dat voelde speciaal en gaf veel voldoening puur door de zwangerschap alleen.

    Mijn tip is om qua bevalling je vooraf vooral op je eigen situatie te concentreren. Doordat je zwanger bent roept dat bij allerhande vrouwen herinneringen aan hun eigen bevalling op,die ze dan soms in geur en kleur aan je willen vertellen.

    Daar zitten ook minder fijne verhalen bij, die kun je gewoon afkappen. Voel je vrij om dat te doen (“ik vind het niet zo fijn om bevallingsverhalen te horen, hoe deed jij het met… (kinderkleertjes, combinatie werk zorg… Etc). Groetjes Loes

  12. Verslavend! Bij mijn tweede zei iemand: pas op, het is verslavend. Zes kinderen verder kan ik het be-amen 😮 Nog éééén keertje dan…. (En ik ben helemaal geen baby mama 😮 )

  13. De verrassing die ik had was dat ik in het begin dacht alles te willen te weten, maar dat ook dat onrust bracht. Uiteindelijk heb ik heel bewust keuzes gemaakt en dat voelde goed. Ja ik was ook misselijk bij de vleesafdeling en heb ook dagen minder energie gehad, maar toch voelde juist me bewust worden van wat wel en wat niet heel goed.

  14. Als partner van een zwangere vrouw bevind je je in een unieke positie. Terwijl zij de fysieke veranderingen van de zwangerschap doormaakt, word je als man meegenomen op een emotionele en vaak verwarrende reis. Als partner van een zwangere vrouw wordt je meegesleept in een emotionele rollercoaster. Van intense vreugde tot onverklaarbare zorgen en angst, elke dag brengt nieuwe emoties met zich mee. Het is een uitdaging om stabiel te blijven te midden van deze wervelwind van gevoelens, maar het is ook een kans om te groeien en te leren als partner en toekomstige vader.

Leave a Reply

Your email address will not be published.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.