Zo af en toe heb ik het er wel eens met iemand over; wat we onszelf toch allemaal wel niet aandoen in deze wereld. De mogelijkheden zijn groter (en grootser) dan ooit, maar de prijs die we daarvoor betalen is ook enorm. Met een grote welvaart komt namelijk ook een stroom aan welvaartsziekten, die niet in de laatste plaats veroorzaakt worden door zaken als stress. En waar heb je die stress dan van? Precies, van bijvoorbeeld dat werk dat ervoor zorgt dat je meer kunt kopen, of van het idee hebben te moeten voldoen aan een perfecte standaard. Met dingen als internet wordt de wereld namelijk ook wel weer een beetje klein en kun je eigenlijk overal wel iemand zien die het misschien wel beter doet dan jij. Maar het kan anders. Er zijn mensen op deze wereld, in deze tijd, die met gemak 100 jaar worden.
In dit artikel:
Maak kennis met de Hunza’s!
Als je er – net als ik – nog nooit van had gehoord, dan is een korte kennismaking wel op z’n plaats. De Hunza’s vormen samen een volkje op de toppen van het Himalayagebergte. Precies op de plek waar de grenzen van India, China en Afghanistan samenkomen. Dit stukje land is volledig afgesloten van de buitenwereld. Het leven bestaat er uit hard werken, verplicht vasten omdat er regelmatig een periode zit tussen het moment waarop de voorraden opraken en de nieuwe oogst en stevig bewegen. Het is een arm volk, dus op enige luxe hoef je daar niet te rekenen. Maar: het zouden de gelukkigste mensen ter wereld zijn.
En dat is niet alles; het zijn ook nog eens de gezondste mensen ter wereld. Waar westerlingen gemiddeld zo’n 70 jaar oud worden, ben je als Hunza echt niet uniek als je 100 jaar oud wordt. Er zou zelfs een Hunza zijn die 145 jaar oud is. Vrouwen van een jaar of 80 zien eruit als westerse vrouwen van 40 en het is niet ongebruikelijk dat mannen van 90 jaar oud nog kinderen verwekken. En dat is nog niet alles. Bij de Hunza’s hoeven ze ook niet bang te zijn voor criminaliteit én zijn er gewoon geen ziekten. Daarnaast hebben ze ook nog eens oneindig veel energie, maar zijn ze ook heel sereen. Ik kan me wel voorstellen dat je dan ook behoorlijk gelukkig bent!
100 jaar zuinigheid
De belangrijkste reden voor de extreem goede gezondheid van de Hunza’s zou te vinden zijn in zuinigheid, bijvoorbeeld in eten. Ze eten maar twee maaltijden per dag en wat ze eten, is helemaal natuurlijk en bevat geen chemische toevoegingen. Alles is zo vers mogelijk. Ze eten veel granen, vruchten en groenten. Het meeste wordt vers en rauw gegeten. Vlees houden ze echt voor bijzondere gelegenheden; hun eiwitten halen ze vooral uit melk en kaas. Als ze al vlees eten, dan is het in kleine porties, gaat het meestal om kip en wordt het klaargemaakt in een heerlijk stoofpotje.
Sowieso eten ze vrij weinig van alles. En het is echt niet dat ze een rustig leven hebben; ze staan al om 5 uur ’s morgens op en werken hard op het land. Toch eten ze hun eerste maaltijd pas tussen de middag. En dan vasten ze ook nog eens elke lente een paar dagen.
Beweging en ontspanning
Een ander belangrijk element uit de levensstijl van de Hunza’s is bewegen en ontspanning. Ze bewegen natuurlijk hartstikke veel tijdens het werk op het land. Ook wandelingen van tien of twintig kilometer zijn niet speciaal bijzonder. Daarnaast ontspannen ze ook. Het doen van ademhalings- en meditatieoefeningen is een vast onderdeel van hun leven. Ze doen het niet als sessie op de manier dat wij dat doen; het is voor hen een levensstijl. En doordat ze op allerlei vlakken zo dicht bij zichzelf blijven, hebben ze helemaal geen last van onzekerheid en faalangst.
Heerlijk!
Ik moet eerlijk zeggen: dat leven van die Hunza’s klinkt me heerlijk in de oren! Niet helemaal natuurlijk, want om eerlijk te zijn voel ik er weinig voor om op de bergtoppen in de Himalaya te zwoegen op het land, maar er moet toch een manier zijn om zo’n gezonde en vooral ook gelukkige levensstijl ook hier te realiseren. Minder werken, prioriteiten stellen, aandacht voor ontspanning, gezond en eenvoudiger eten. Lekker leven met minder in Hunza-stijl. Ik moet zeggen: dit soort verhalen inspireren mij altijd wel weer om nieuwe manieren te zoeken om een nog prettiger leven te leiden. Want als er één ding is waar ik inmiddels allang uit ben, dan is het wel dat ik dus écht niet m’n hele leven wil doorbrengen in de rat race waarin ‘we’ op dit moment zitten in de westerse wereld.
One step at a time… 😉
Had jij wel eens gehoord van de Hunza’s? En wat zou jij kunnen leren van hun levensstijl?
Volg LekkerLevenMetMinder nu ook op Pinterest, Facebook en Instagram!Deze post kan affiliate-links bevatten. Dit betekent dat ik een commissie krijg als je iets via deze links koopt. Uiteraard kost dit jou niets extra's (soms is het zelfs voordeliger!) en kun je erop rekenen dat ik alleen links opneem van websites of producten waar ik zelf 100% achter sta. Gebruik je deze links voor je overstap, aanmelding of aankoop? Dank je! Je helpt mij dan weer om nóg meer mooie content te kunnen maken!
Ik heb weleens van de Hunza's gehoord ja en eerlijk gezegd denk ik dat dit een wel heel erg romantisch beeld schetst. Te romantisch. Leven in de Himalaya is bikkelhard. Wat daar als hard werken wordt gezien, zien we hier als slavernij… Zuinig? Vaak is er helemaal geen geld voor luxe uitspattingen en o jee, er zijn ook geen winkels (of internet) om die luxe uitspatting uberhaupt te kunnen kopen. Zelf ben ik een aantal keren in India, Nepal en Tibet geweest en hoe mooi en leuk ook, ik moet er niet aan denken om daar onder die omstandigheden te leven.Om over Afghanistan nog maar te zwijgen… Gelukkig hebben we hier heel veel keuzemogelijkheden. En kun je er dus zelf voor kiezen uit de ratrace te stappen. Ik deed het en leef nu een veel rustiger, relaxter en nog mooier leven. En ik zeg maar zo; als ik het kan, kun jij het ook, dusss… ♥
Haha, dat zeg ik idd ook: dat het me niets lijkt om daar op die bergtoppen te zwoegen. Maar hun tevredenheid en rust spreekt me wel aan. Je kunt zeggen dat dat is omdat ze niets hebben, maar daar kun je in berusten of je kunt je ertegen verzetten. Zij zijn er tevreden mee, hoe hard het leven daar ook is. Dat vind ik wel een kunst, zeker als dan vervolgens uit onderzoek blijkt dat ze daar ook nog eens het allergelukkigste volkje ter wereld zijn.
Nu ik een heerlijke grote moestuin heb,,met mooi uitzicht, begrijp ik het wel. Als he helemaal niks doet, begint dat te irriteren.
Bij mij roept de grond, de zaden en de groenten me. Een verplichting waarbij ik jaren aan mijn leven toevoeg.
Goh, dat klinkt goed zeg. Ik had nog nooit van ze gehoord. Interessant om dit te lezen!
Huisvlijt
Ik ben toch heel blij dat we in de westerse wereld op bepaalde vlakken veel vooruitgang hebben geboekt, bijvoorbeeld dat mensen die gehandicapt zijn hier voor een groot deel gewoon mee kunnen doen. Als je daar gezond bent en kunt werken dan kun je ook daar vast gelukkig zijn, maar ben je of wordt je toch ziek dan zit je erg afgesloten en ben ik het eens met de argumenten van Jolanda. In deze wereld heb je veel meer keuze. Wil je heel bescheiden leven dan is dat mogelijk, wil je er iets tussenin dan kan dat en ben je dol op stad en drukte, dan kun je ook daar voor kiezen. Ik denk dat die vrijheid heel veel waard is.