Een fijn huis om in te wonen is heel belangrijk. En wel zó belangrijk, dat maar liefst 18 procent van een ‘representatieve groep Nederlanders’ er minimaal één jaar van z’n leven voor wil inleveren. Dat blijkt uit een onderzoek van Psychologie Magazine en de Nederlandse Vereniging van Makelaars.
Opvallend, of niet?
Nog maffer wordt het als blijkt dat mensen liever tenminste een jaar leven inruilen, dan dat ze hun auto de deur uitdoen.
Gelukkig gaat het om een relatief kleine groep, want de meeste mensen hebben toch wel wat meer normale offers over voor hun droomhuis. Zij willen:
- gemiddeld een half uur langer reizen naar hun werk (71%)
- een half uur of verder van vrienden/familie wonen (66%)
- een ingrijpende verbouwing van een half jaar of langer doorstaan (52%)
- bezuinigen op vakanties (44%)
- van de stad naar het platteland of andersom verhuizen (36%)
Als het gaat om wat zo’n ideaal droomhuis nu is, dan zijn we ook redelijk eensgezind:
- een fijne buurt of wijk (52%)
- geen of weinig geluidsoverlast van de omgeving of buren (49%)
- veel leefruimte/lage woonlasten (43%)
- veel buitenruimte (42%)
- een goed te onderhouden huis/veel privacy (41%)
Het lijkt erop dat mensen vooral op basis van kosten en omgeving bepalen of iets een droomhuis is. Als het moet, dan willen ze daar wel sociale offers voor brengen. In geld ook wel, maar dan liever niet op de lange termijn.
Hoe zit dat bij jou?
Mijn vorige huis vond ik wel een droomhuis. Het was dichterbij familie dan ik ooit gewoond had, maar nog steeds gemiddeld een half uur of langer reizen. Ik ging van een dorp naar het platteland en vakanties? Die zaten er in de eerste instantie – mede vanwege de 5-jaar-durende-en-nog-niet-af verbouwing – echt niet in. De stress van zowel de verbouwing als al het werk en de kosten heeft me volgens mij ook wel een paar jaar van mijn leven gekost. En die auto bleef inderdaad voor de deur staan. Daar stond tegenover dat het wel een heerlijke omgeving met veel privacy en buitenruimte was. Weinig tot geen overlast van anderen. Daar kon ik echt verschrikkelijk van genieten.
Als ik nu kijk naar wat mijn toekomstige droomhuis is, dan wordt het een beetje een combinatie van de ‘offers’ en de pluspunten. Ik wil juist dichter bij familie en vrienden wonen, gecombineerd met zo’n beetje alle aspecten van het droomhuis. Een verbouwing doe ik liever niet meer, maar als we het kunnen betalen dat een aannemer er in drie maanden in-en-uit een plaatje van maakt: go for it!
Maar: een droomhuis is voor mij ook wel een beetje relatief geworden. Als je krom ligt voor je droomhuis en weinig tot geen tijd en puf hebt om met je gezin door te brengen, hoeveel heb je er dan aan? Geen haar op m’n hoofd die eraan denkt om ook maar een dag van m’n leven in te ruilen voor een droomhuis. Uiteindelijk is het toch grotendeels een droomhuis, omdat je dat er zelf van maakt.
Woon jij nu in je droomhuis? En ben jij bereid om daar grote offers voor te brengen? Of heb je dat misschien al gedaan?
Volg LekkerLevenMetMinder nu ook op Facebook en Google+!
Volg LekkerLevenMetMinder nu ook op Pinterest, Facebook en Instagram!Deze post kan affiliate-links bevatten. Dit betekent dat ik een commissie krijg als je iets via deze links koopt. Uiteraard kost dit jou niets extra's (soms is het zelfs voordeliger!) en kun je erop rekenen dat ik alleen links opneem van websites of producten waar ik zelf 100% achter sta. Gebruik je deze links voor je overstap, aanmelding of aankoop? Dank je! Je helpt mij dan weer om nóg meer mooie content te kunnen maken!
Wij wonen in een huis wat niet ons droomhuis is, maar gezien de eigenschappen toch aardig in de buurt komt. We huren al meer dan 35 jaar naar volle tevredenheid. We hebben erg gebofd, de huur is laag, de buurt is in de jaren zeventig heel ruim opgezet met veel groen en we hebben een eigen parkeerplaats. We hebben fijne buren en zelden tot nooit geluidsoverlast. Er is een winkelcentrum op 5 min, fietsen en onze achtertuin ligt op het Westen. We zijn nu bijna zestig en kunnen natuurlijk niet aflossen dus de woonlasten zullen als we met pensioen zijn niet lager worden. Dat is het enige nadeel. We hebben dit voorzien en goed gespaard. Als het nodig mocht worden kunnen we zelf een traplift laten aanleggen zodat we hier niet weg hoeven. De enige reden dat ik eventueel weg zou willen zou zijn als de buren zouden verhuizen en wij hele nare lawaaiburen zouden krijgen.
Maar dat zit er voorlopig niet in.
Nog even een aanvulling. Ik zou absoluut nog geen dag van mijn leven opgeven voor een droomhuis maar misschien ligt dat anders als je ergens in een lelijke buurt woont met veel overlast, geen groen en je bent er ongelukkig. De omstandigheden bepalen wat je er voor over hebt denk ik.
Wij wonen zeker nog niet in ons droomhuis. Maar dat droomhuis is voor ons beiden ook anders. Eén wil graag landelijker wonen met meer tuin en meer ruimte om ons heen en de ander wil liever in of vlakbij de stad wonen met alle voorzieningen om ons heen.
Een combinatie van die twee hebben we nog niet gevonden.
Overigens hebben we geen verhuisplannen, aangezien we pas 3,5 jaar hier wonen en eerst een heel serieus deel van de hypotheek willen aflossen (nog liever: helemaal in 2025)
Wat een intrigerende vragen en resultaten! Ik denk dat fijn wonen wel veel doet voor je gevoel van welbevinden, dus daar kan ik wel inkomen. Maar dat van die auto?! Echt niet! Daar ga ik echt geen jaar van mijn leven voor opgeven.
Huisvlijtt
Mijn huidige huis vind ik nu beter te pruimen qua omgeving, omdat ik nu 200 m2 moestuin huur. Lekker buiten bezig zijn. Het hebben van een verplichting, heerlijk. Uitzicht en stilte!
Dan ook nog eens mijn boot. Het was een groot werk de onderkant in de primer en de anti fouling zetten. Ik adviseer dat alleen aan mensen die niet tot mijn vriendenkring behoren.?
Als je een half uur verder van je werk gaat wonen en je bent nog geen 30 ben je door het reizen zo een jaar van je leven kwijt, als je daar blijft en met je 67ste met pensioen gaat. En als het jaar aan het einde van je leven komt, hoeft het door omstandigheden nog niet eens zo slecht te zijn om die te verliezen ipv in je jongere leven. Dan is het dus weer echt een kwestie van perceptie 🙂
een fijn huis graag.. hebben we nu (voor onze situatie nu.. gastouder van 5 kinderen en mama van 2 kids) een huis met een kelder (zo groot als de benedenverdieping) met hierin box, speelgoed, ruimte, knutselspullen enz.. ruime achtertuin (voor randstadbegrippen), speeltuin voor het huis en speeltuintjes in de buurt, school op loop/fietsafstand.. droomhuis ? nee absoluut niet! zijn we er erg blij mee ?ja absoluut!! droomhuis is ook zo subjectief 😉 en onpraktisch :p (zou dolgraag buitenaf wonen (en vereenzamen denk ik :p) met wat diertjes etc.. maar ja dan weer extra auto nodig ipv alles op de fiets of lopend doen.. nee niet praktisch 😉
Nee, mijn droomhuis heeft een grotere keuken (nu standaard woningbouw blok) voor mijn cupcakes en een schuur/garage aan huis vast waar mijn man kan lesgeven zodat de leerlingen niet meer door ons huis hoeven lopen.
Helaas is ons inkomen daar niet naar maar wij zijn heel tevreden met waar we nu wonen en daarom willen we het ook kopen.
Een jaar van mijn leven inwisselen voor mijn droomhuis? Jazeker!
Maar daar heb ik een wat ingewikkelde en zeer persoonlijke gedachtegang achter.
Laten we het er op houden dat het leven van een autist niet makkelijk is en dat gelukkiger leven belangrijker is dan langer (kwaliteit over kwantiteit)
Ik woon niet in mijn droomhuis. Ik denk dat die ook niet bestaat. Je moet er namelijk altijd wel iets voor opgeven.
Toch ben ik heel blij met mijn huis en omgeving.
Wat is een droomhuis? Is het niet belangrijker dat je prettig woont. Mijn vorige huur appartement was in het centrum in de vleugel van een oud maar verbouwd klooster. Woonkamer van 4, 35 meter hoog. Mooi wonen, maar erg rustig. Tegenwoordig is het er drukker maar niet ten goede. Overlast enzo. Sinds bijna 5 jaar woon ik in een koop appartement, nog steeds in het centrum en zit terwijl ik dit schrijf, op mijn balkon en kijk uit over het haventje recht voor me. Heel mooi. Ik hoef hier nog lang niet weg,
Ja,wij wonen in ons droomhuis.
Veel voor moeten laten,t was ver boven ons budget.
Dus een paar jaar echt afgezien,veel gewerkt en elke extra dienst die
we konden draaien aangepakt.
En flink bezuinigd…we leven nog steeds van 50 euro per week .
Dat is nu niet meer nodig,we hebben flink afgelost op de hypotheek en t huis is nu heel betaalbaar.
Maar ondertussen is de zuinigheid zo n 2e natuur geworden.
We genieten wel enorm van ons huis
Pracht locatie en best luxe.
T was afzien maar t zeker waard
Woongenot is echt heel belangrijk,meer dan ik ooit gedacht had.
We voelen ons bevoorrecht dat we hier mogen wonen
Wij gaan hier oud worden
Tja, wat is een droomhuis? IK wilde heel graag verhuizen – woonde erg goedkoop, in een leuke, groene buurt, maar klein, tochtig, gehorig, geen cv of wastafel in huis – en met een vreselijke buurvrouw. Elke nacht wakker gemaakt worden was ook niet goed voor mijn levensverwachting! Nu woon ik veel beter & leuker, maar érg duur, overal ver vandaan, maar met een fantastische tuin – die zou best twee keer zo groot mogen zijn, en ik heb een snelweg (bijna) in mijn achtertuin… Maar ja, die nadelen moest ik op de koop toenemen, wilde de huur nog een béétje betaalbaar blijven.