10+ mooie trouwtradities (die je vaak geen cent hoeven te kosten!)

Over het algemeen bepaal ik het liefst helemaal zelf wat ik doe. Maar tradities… daar heb ik wél weer een zwak voor. En als er één moment is voor bijzondere tradities, dan is het wel op een bruiloft. Ik wist wel dat er heel veel leuke en bijzondere trouwtradities waren, maar naarmate we verder komen met de voorbereidingen, kom ik er steeds meer tegen! Hier zet ik er een aantal voor je op een rijtje. En het leuke is; de meeste hoeven geen cent te kosten.

Weggeven

Een van de tradities die voor mij hoog op mijn lijstje stond, was het ‘weggeven van de bruid’. Traditioneel gezien is dat de taak van de vader; toen ging het ook eigenlijk nog om het letterlijk weggeven van de bruid. Nadat je getrouwd was, werd je als vrouw ‘het probleem van je man’, in plaats van je ouders.

Tegenwoordig is dat gelukkig wel anders; nu wordt het meer gezien als een soort symbolische goedkeuring van degene die de bruid weggeeft.

Meestal worden vaders hiervoor gevraagd, maar je kunt uiteraard ook voor iemand anders kiezen. Mijn vader zag deze rol wel zitten (ik was zelfs bijna een beetje beledigd dat hij héél enthousiast reageerde op het idee van mij weggeven ?).

Something old…

Deze komt oorspronkelijk uit een Engels rijmpje, dat als volgt gaat:

Something old,
something new,
something borrowed,
something blue,
and a silver sixpence in her shoe.

Oftewel: iets ouds (voor de connectie met het verleden), iets nieuws (toekomst), iets geleends (relaties), iets blauws (puurheid, trouw en liefde). En dus een zilveren sixpence in je schoen.

Het idee is dat je al deze dingen met je meeneemt op je bruiloft. Veel mensen maken bijvoorbeeld een soort veiligheidsspeld, waar ze allerlei kleine bedeltjes aan hangen. Dat muntje in mijn schoen zie ik niet zo erg zitten, maar op de hierboven gelinkte Wikipedia-pagina staat ook dat deze het symbool is van voorspoed. Dan is dit misschien toch het overwegen waard… Overigens zie ik dat er ook wel bruiden zijn die dit muntje bijvoorbeeld in hun jurk naaien.

En dan ook maar hopen dat ‘voorspoed’ het ook doet voor een zilverkleurig Amerikaans muntje, anders gaat het alsnog wat kosten. En niet 6 pence…

Kousenband

Die veiligheidsspeld van hierboven kun je bijvoorbeeld vastzetten aan je kousenband. En ook die kousenband is weer een traditie op zich.

Tijdens het feest is het namelijk de bedoeling dat de bruidegom deze band verwijdert en ergens tussen de ongetrouwde mannen gooit. Degene die hem vangt, zou dan als volgende gaan trouwen.

Natuurlijk is het dan wel handig als je vooraf je speld verwijdert, anders kunnen er ook nog ongelukken gebeuren.

Om eerlijk te zijn denk ik dat de ongetrouwde mannen hier misschien wel op zouden reageren als op een bom: snel de andere kant op rennen. Zonde van zo’n mooie kousenband, toch? Als ik ‘m om doe, blijft die denk ik gewoon zitten.

Boeket (of schoenen)

Natuurlijk wordt er op zo’n dag ook gedacht aan de ongetrouwde dames. Het bruidsboeket (of een extra boeketje, dan kun je je eigen boeket houden) wordt naar hen gegooid.

Vroeger bestond zo’n boeket trouwens uit kruiden, tegen de boze geesten. Inmiddels dragen de meeste bruiden bloemen in hun boeket.

Overigens spreken beide tradities steeds van ‘vrijgezelle’ mannen of vrouwen. Ik heb eigenlijk alleen maar meegemaakt dat het gaat om ongetrouwde mannen of vrouwen. Anders wordt de spoeling soms wel heel dun.

Bovendien had ik dan zelf een paar jaar geleden ook niet mee mogen vangen op de bruiloft van een vriendin. Dat zou jammer zijn geweest, want toen had ik ‘m wel 😉

Of we deze traditie in ere gaan houden; moet ik ook nog even over nadenken. Ik weet eigenlijk niet eens zeker of ik wel een boeket wil en áls ik een boeket heb, of dat traditioneel wordt of bijvoorbeeld met broches, zoals een lezeres laatst opperde. Die laatste zou ik natuurlijk liever niet kwijt willen en die wil je vast ook niet op je hoofd krijgen.

Een extra boeket is natuurlijk wél een optie.

Je hebt hier trouwens ook nog een alternatieve versie van: als bruid kun je de namen van je ongetrouwde vriendinnen op je schoenzolen schrijven. Aan het einde van de avond kijk je welke naam nog het beste te lezen is; dat wordt de volgende bruid. Dan vind ik die bloemen toch leuker. En iets minder subjectief…

Bloemenmeisjes, ringdragers en bruidsmeisjes

Ringen waren natuurlijk kostbaar; die moesten veilig naar het bruidspaar worden gebracht. Een ringdrager – vaak een jongetje met een mooi kussentje – leek daar de aangewezen persoon voor. Rijke families konden hiermee laten zien dat ze écht tot de elite behoorden.

De oude Romeinen vonden bloemenmeisjes en bruidsmeisjes ook heel belangrijk. Bloemenmeisjes strooiden welzijn en geluk rond en bruidsmeisjes boden de bruid bescherming.

Hiervoor moesten ze wel allemaal dezelfde jurk dragen; zo werden kwade geesten in verwarring gebracht en liep het koppel geen risico op een of andere enge vervloeking.

Als je dit in Amerika doet, dan ben je als bruidsmeisjes wel een beetje de pineut. De bruid mag namelijk de jurk kiezen, maar als bruidsmeisje draai je zelf voor de kosten op. Als je het slecht treft, mag je dan de portemonnee trekken voor een jurk die je niet eens mooi vindt.

Dat wil ik mijn vriendinnen niet aan doen. Die mogen op die dag gewoon dragen waar ze zich fijn in voelen.

Bruidsjonkers

Waar bruidsmeisjes bedoeld zijn om de bruid te beschermen, zijn bruidsjongers vooral bedoeld om de bruidegom te helpen bij het kidnappen van zijn bruid.

Tja, dat ‘kiezen voor elkaar’ is waarschijnlijk pas van de laatste eeuw.

Vroeger moest een man er met zijn vrienden eerst in slagen om de bruid te veroveren en ervoor te zorgen dat haar familie hen niet kon vinden. De man die hem hier het meest bij hielp, is degene die in onze tijd gekwalificeerd zou worden als ‘getuige’.

Duiven

Je zou denken dat dit misschien een ‘hipsterding’ is, maar ook de duiven op een bruiloft hebben een traditionele achtergrond. Witte duiven staan voor zuiverheid, geluk en vrede. Bovendien staan ze symbool voor eeuwige trouw. Het is de bedoeling dat je ze na de ceremonie samen loslaat en dat ze samen dezelfde kant opvliegen.

Hiervan kan ik nu al zeggen: dit wordt ‘m niet. Ik vind tradities prachtig, maar gesol met dieren is niet mijn ding.

Ik zou bovendien als de dood zijn dat ik zo’n dikke *flatsj* op m’n jurk krijg.

Jurk

Speaking of… De jurk. Vroeger dacht men dat het ongeluk zou brengen als de bruidegom de bruid al voor de huwelijksdag in haar trouwjurk zag.

Hierdoor is het traditie geworden om de jurk geheim te houden tot de huwelijksdag. Dit is een van die trouwtradities die ik wél weer heel leuk vind. En heel lastig; ik kan eigenlijk niet wachten tot ik de jurk kan showen.

Maar goed, dat moet wel. Nog máánden…

Sluier

Als de sluier er niet was geweest, was Jacob misschien niet eerst met Lea getrouwd. En wie weet hoeveel mannen zich daarna nog in zijn positie hebben bevonden.

Sluiers werden vooral gebruikt bij gearrangeerde huwelijken, waarbij vooral de familie van de bruid het belangrijk vond om er zeker van te zijn dat het huwelijk doorging. En als de bruidegom de bruid toch niet zo mooi vond, kon die afspraak op losse schroeven komen te staan.

Tegenwoordig zijn de westerse sluiers niet zo dicht meer dat je écht niet kunt zien met wie je trouwt.

Let er trouwens even goed op wie de sluier naar achteren doet; als je dit zelf doet, dan laat je zien dat je wat meer onafhankelijk bent. Als je man dit doet, zou dit zeggen dat je aan hem ondergeschikt bent.

Ring

Voor de meeste mensen is deze niet gratis, tenzij je een mooi exemplaar kunt hergebruiken of misschien zelfs wel een erfstuk hebt.

Is dat niet het geval en hecht je wél aan tradities, zorg er dan voor dat je ring niet onderbroken, maar gemaakt van één stuk metaal/zilver/goud. Voor vrouwen wordt er nog wel eens een diamant op geplaatst; dit staat symbool voor onschuld, liefde en moed.

Over dat eerste zullen de meningen mogelijk verdeeld zijn. Als je een steen wilt, maar niet van diamanten houdt, kun je ook kiezen voor saffier. Dat staat voor geluk in je huwelijk. Ook aquamarijn is een goede keuze; dat staat voor harmonie en levert je een lang, gelukkig huwelijk op.

Trouwringen werden al gebruikt door de oude Egyptenaren. Zij droegen hun trouwring aan hun linkerhand, omdat ze meenden dat deze dan in verbinding stond met een ader, die ook doorliep naar het hart. Tegenwoordig wordt de trouwring meestal rechts gedragen. Katholieken kiezen wél weer voor de linkerkant.

Voor beide kanten is wat te zeggen; dat van die ader klinkt natuurlijk mooi, maar traditioneel gezien is rechts de kant van het goede en links die van het kwade.

Aan de binnenkant graveer je meestal de naam van je partner en jullie trouwdatum. Soms plaatsen mensen er ook nog hun verlovingsdatum en een eventuele tekst bij. Ik denk niet dat we daar de ruimte voor hebben.

Rijst

De laatste jaren zie ik dit niet vaak meer, maar toen mijn ooms en tantes trouwden, gooiden we regelmatig met rijst. Deze traditie komt uit het Verre Oosten. Het idee is dat je op deze manier voorspoed, vruchtbaarheid en ‘veel’ aan het bruidspaar toewenst.

Dit rijst gooien gebeurt na afloop van de ceremonie, als het bruidspaar weer vertrekt. Bijvoorbeeld vanaf het gemeentehuis.

Om heel eerlijk te zijn spreekt het rijst-aspect hiervan me niet zo aan, maar het voorspoed e.d. natuurlijk wel. Als alternatief zou ik dan liever hebben dat mensen bellen blazen dan rijst gooien. Ook mooi voor het idee, mooi voor de foto’s en geen verspilling van eten.

Confetti zie ik ook wel eens langskomen, maar dat zou ik niet snel doen. Als daar een beetje vocht bij komt, krijg je daar volgens mij hele nare vlekken van op je jurk.

In Tsjechië strooien ze trouwens met erwten. Ik heb nog niet kunnen ontdekken waar dat goed voor is. Maar; daarvoor geldt hetzelfde als voor rijst, dat wordt ‘m niet.

Taart

Als je officieel getrouwd bent, is het tijd voor taart. En ook daar horen weer bepaalde trouwtradities bij.

Denk bijvoorbeeld aan hoe je de taart aansnijdt. De bruid houdt het mes vast, de bruidegom legt zijn hand er overheen. Dit zou symbool staan voor de verbondenheid tussen jullie én de belofte die je net hebt gemaakt om voor elkaar te zorgen.

Daarna is het de bedoeling dat je elkaar de eerste hap voert, maar waar dat precies goed voor is… Misschien dat je nu vast kunt laten zien dat je over een jaar of 60 gebruik kan maken van die vaardigheid?

Die taart komt er natuurlijk, dat aansnijden ook. Het is misschien wel een goed idee om thuis even te melden dat taart in iemands gezicht duwen géén trouwtraditie is.

In het oude Griekenland heeft het eten van taart met veel mensen nog een extra dimensie; daar denken ze dat zoetigheid delen zorgt voor extra vruchtbaarheid.

Je kunt als bruidspaar ook proberen elkaar een kus te geven boven de taart. Lukt dat zonder dat hij omvalt, dan wacht je een leven vol geluk. Misschien dat ik daar mijn hakken dan maar op aan moet passen. Voor vriend (2 meter +) zal dit wel een eitje zijn.

Blikjes aan de auto

Vroeger vonden de Fransen het leuk om vooral heel veel herrie te maken in de nacht vóór de bruiloft. Ze vierden dan feest en sloegen op potten en pannen om boze geesten weg te jagen.

In de loop der jaren is die trouwtraditie veranderd in blikjes aan de trouwauto vastbinden. Als de auto wegrijdt, maakt dat natuurlijk óók flink veel herrie.

Ik denk dat het er voor ons aan ligt wat we doen met een trouwauto. Als we die zouden huren, dan gaan we ‘m vast niet uren laten staan om met blikjes eraan weg te rijden. Gebruiken we onze eigen auto, dan kan het zomaar zijn dat we hier niet onderuit komen.

Over de drempel

Als de dag op z’n eindje loopt en je gaat weer naar huis, dan tref je het als bruid. Het is namelijk de bedoeling dat de bruidegom je dan over de drempel tilt. Best fijn denk ik, na zo’n dag lopen.

De achterliggende gedachte is net even wat minder sympathiek: vroeger ging men ervan uit dat er achter de bruid ook wat boze geesten liepen. Die zouden op deze manier afgeschud worden.

Als die boze geesten met me meeliepen, dan zaten ze nu allang in huis. Maar een keertje over die drempel gedragen worden, sla ik natuurlijk niet af.

Ken jij nog leuke trouwtradities? En welke zou je zelf doen, of heb je misschien gedaan?

Volg LekkerLevenMetMinder nu ook op Pinterest, Facebook en Instagram!

Deze post kan affiliate-links bevatten. Dit betekent dat ik een commissie krijg als je iets via deze links koopt. Uiteraard kost dit jou niets extra's (soms is het zelfs voordeliger!) en kun je erop rekenen dat ik alleen links opneem van websites of producten waar ik zelf 100% achter sta. Gebruik je deze links voor je overstap, aanmelding of aankoop? Dank je! Je helpt mij dan weer om nóg meer mooie content te kunnen maken!