#FreedomFriday: minder werken, meer verdienen

De 40-urige werkweek is helemaal uit. Minder werken is fijner en maakt werknemers gelukkiger en productiever. De meeste bedrijven hebben daarom al een 36-urige werkweek ingevoerd, maar dat is voor veel mensen nog niet genoeg. Zo kiezen steeds meer jonge vrouwen bewust voor een parttime baan, ook als ze geen kinderen hebben. En ook mannen vinden het steeds minder erg om een stapje terug te nemen. Maar het blijft een beetje wringen: minder werken betekent vaak ook minder verdienen. Dat willen we eigenlijk niet. Het ideaalbeeld is juist minder werken en meer verdienen.

4-urige werkweek

Toen Tim Ferriss in 2007 zijn boek The 4-Hour Work Week schreef, werd hij nog nét niet voor gek verklaard. Minder werken en meer verdienen, door veel meer gebruik te maken van automatiseringsmogelijkheden. Dat leek niet alleen onmogelijk, maar ook vooral heel stom. Want als dat kan, waarom doet dan niet iedereen het? En als iedereen dat doet, wat betekent dat dan voor banen die écht door mensen gedaan moeten blijven worden?

Ferriss kiest ervoor om hetgeen dat hij niet kan automatiseren uit te besteden. Op die manier houdt hij zijn tijd vrij voor dingen die echt belangrijk voor hem zijn én redt hij het om al zijn werk in slechts een paar uur per week te doen. Zelfs als je daar niet voor kiest, zijn er mogelijkheden om flink minder te werken.

Feit is dat er inderdaad tegenwoordig steeds meer geautomatiseerd kan worden. Zo hoef je om geld over te maken bijvoorbeeld niet meer naar een bankkantoor, waar een bankmedewerker de overschrijving voor je inboekt. Als webshop heb je geen medewerker meer nodig die een bevestiging van elke bestelling toestuurt naar de klant; dat kun je gewoon automatiseren. En doordat we ‘gewoon’ kunnen e-mailen, heeft ook de postbode het over het algemeen wat minder druk.

Lees ook: The Life Design Project

De Amerikaanse droom

Tim Ferriss is niet de enige die zich richt op steeds minder werken. Je zou het nu misschien niet meer zeggen, maar ooit was het ook een Amerikaanse droom.

Benjamin Franklin, ook wel bekend van de Compounding-theorie, droomde in de 19e eeuw al van een 4-urige werkdag. Verder zouden we ons vooral moeten bezighouden met ontspanning en plezier.

Zijn ideeën werden later ook onderschreven door prominente Britten. John Stuart Mill, econoom en voorstander van het utilitarisme, vond dat rijkdom en welvaart het beste kon worden omgezet in meer vrije tijd.

Econoom John Maynard Keynes vertelde in de jaren 30 van de vorige eeuw al dat de economische vooruitgang ons veel meer vrije tijd zou geven. Het grootste probleem dat de mens over 100 jaar zou hebben? Wat er moest gebeuren met die zeeën van vrije tijd. Want de westerse levensstandaard zou dan minstens vier keer zo hoog zijn en machines zouden onnoemlijk veel werk van ons kunnen overnemen.

Inmiddels komen we best een beetje in de buurt van het door hem aangemerkte jaar 2030. Maar die zeeën van vrije tijd? Die 15-urige werkweek? Ondanks het feit dat zelfs de 40-urige werkweek al een verbetering is ten opzichte van een jaar of 60 geleden én machines inderdaad veel werk van ons kunnen overnemen, zie ik het zo snel nog niet gebeuren. Althans, niet in de combinatie met evenveel of meer verdienen.

Waarom werken we nog niet minder?

Ik las op Nu.nl een interessant artikel waarin een aantal experimenten met minder werken werden aangehaald. Zo werd in een Toyota-fabriek in Zweden al geëxperimenteerd met werkdagen van 6 uur en voerde ook een Scandinavisch verzorgingstehuis kortere werkdagen in.

De resultaten waren indrukwekkend. De nettowinst van de autofabriek steeg met 25 procent en het verzorgingstehuis kreeg te maken met veel minder zoekmeldingen en een hogere zorgkwaliteit.

Ditzelfde gebeurde ook bij een bedrijf dat zich specialiseerde in de ontwikkeling van surfplanken. Zij stapten over op een 5-urige werkdag. De salarissen bleven gelijk, maar er kwam een aandelenprogramma bovenop. Hierdoor verdubbelde het uurloon van de medewerkers bijna. De omzet steeg met 40 procent en bedrijf werd de daaropvolgende jaren een van de snelst groeiende bedrijven van Amerika.

Een kortere werkdag of een kortere werkweek is bedrijfstechnisch gezien dus aantrekkelijk.

Toch wordt het vaak nog tegengehouden.

Door bedrijven zelf; uit angst dat ze er op achteruit gaan. Waarom zou je iemand hetzelfde bedrag willen betalen voor minder werkuren? Binnen veel bedrijven wordt aanwezigheid nog gezien als belangrijkste graadmeter van hoeveel je doet. Iemand die er ‘altijd’ is, wordt gezien als onmisbaar. De focus zou echter moeten liggen op resultaat. Als het jou lukt om in 20 uur net zo productief te zijn als in 40 uur, waarom zou je dan ook nog 20 onproductieve uren willen draaien?

En door werknemers; we zijn zó gewend aan lange werkdagen, dat we eigenlijk helemaal niet goed weten hoe we om zouden moeten gaan met minder werken. Bij ondernemers zie je dit ook; ze werken vaak liever op basis van uurtje-factuurtje, dan dat ze een bedrag rekenen dat in verhouding staat tot de waarde die ze leveren. Wat wél mooi is: ik zie ook heel veel ‘nieuwe ondernemers’ opstaan die wél kijken naar hun waarde. En inderdaad; dat leidt regelmatig tot minder werken en meer verdienen.

Lees ook: Wat betekent minder werken voor de economie?

Cultuurverandering

Om van minder werken daadwerkelijk de standaard te maken, is een grote cultuurverandering nodig. We moeten aanwezigheid of het aantal uren dat we ergens in steken niet meer koppelen aan productiviteit, effectiviteit en resultaat.

Bovendien kun je je afvragen of het goed is om de beloning te koppelen aan aanwezigheid. Wat is in jouw functie belangrijk; dat je aanwezig bent, of dat je resultaat levert? En waar wil je als werkgever voor betalen; voor aanwezigheid of resultaat?

Als je, zoals het surfplankenbedrijf, mensen hetzelfde blijft betalen voor veel minder uren, dan lijkt dat op het eerste gezicht een risico.

Aan de andere kant: de druk om te presteren wordt veel hoger. Als jij 40 uur hebt om je taken uit te voeren, dan gebruik je die 40 uur. Moet je diezelfde taken uitvoeren in 20 uur, dan red je het meestal ook.

C. Northcote Parkinson verwoorde het al in Parkinson’s law: Work expands to fill the time available for its completion, oftewel: het werk van een taak dijt uit naar de beschikbare tijd om die taak te realiseren. Als je 15 minuten hebt om iets te doen, dan doe je het in 15 minuten. Heb je een dag, dan kost het je ook een dag.

Bovendien is de kans op productieve uren veel groter bij een kortere werkdag. Je hebt immers voldoende tijd over om op andere manieren te genieten van het leven, waardoor je minder gestrest op je werk zit. Als je daar bent, kun je je voor de volle 100 procent op het werk storten.

Gevolgen van minder werken en meer verdienen

Natuurlijk zitten er ook haken en ogen aan een model waarin minder werken en meer verdienen centraal staat.

We zijn de afgelopen jaren gewend geraakt aan een razendsnelle economische vooruitgang. Zelfs als je rekening houdt met de crisis, is het leven compleet veranderd ten opzichte van zo’n 25 jaar geleden.

Op het moment dat je overstapt op een model van minder werken en meer verdienen, dan kost dat geld. Mensen zijn dan wel productiever, maar dat laat zich niet in elke baan vertalen in een hogere bedrijfsomzet.

Bovendien blijven er altijd banen waarin aanwezigheid wél essentieel is. Mensen zijn niet overal vervangbaar en als er minder gewerkt wordt voor hetzelfde geld, dan hebben die beroepsgroepen meer mensen én meer geld nodig. Het zou dus zomaar kunnen zijn dat de economische groei op korte termijn stabiliseert of zelfs iets achteruit gaat.

En willen we dat? Zijn we bereid om een stukje welvaart in te leveren voor een stukje welzijn? Vinden we het bijvoorbeeld oké als de salarissen niet elk jaar omhoog gaan. Als er niet elke drie jaar een nieuwe auto gekocht kan worden en als we misschien wel 15 jaar in hetzelfde huis wonen, in plaats van vijf?

Wat de effecten op lange termijn zullen zijn, blijft altijd de vraag. Ik zou me zo kunnen voorstellen dat de zorgkosten dalen. Mensen zullen minder last hebben van werkstress en daaraan gerelateerde ziekten. De kosten voor ziekteverzuim zullen dalen. En als mensen meer tijd met hun gezin kunnen doorbrengen, daalt misschien ook het aantal scheidingen en probleemjongeren wel.

Tegelijkertijd kan er ook een soort ‘loonoorlog’ ontketend worden. Je kunt er immers altijd voor kiezen om méér te werken voor minder geld. En hoeveel werkgevers zeggen daar ‘nee’ tegen?

Of minder werken en meer verdienen op grote schaal haalbaar is: ik denk niet dat ik het nog ga meemaken. Maar dat neemt natuurlijk niet weg dat ik als ondernemer zeker werk aan mogelijkheden om deze ‘vergeten droom van de twintigste eeuw‘ te realiseren.

Lees ook: Werken aan meerdere inkomstenbronnen

Hoe kun je minder werken en meer verdienen? 10 tips

Als je heel praktisch kijkt: is het mogelijk om minder te werken en meer te verdienen? Het eenvoudige antwoord is ‘ja’.

Je kunt bijvoorbeeld:

• Bepaalde werkzaamheden automatiseren, zodat je meer vrije tijd hebt terwijl je toch geld verdient, of je vrije tijd kunt inzetten om dingen te doen die meer geld opleveren

• Je baas vragen om salarisverhoging of op zoek gaan naar een nieuwe baan; jobhoppers weten hun salaris in relatief korte tijd flink op te pompen

• Werkzaamheden uitbesteden tegen een lager bedrag dan het bedrag dat jij voor dat werk betaald krijgt. Dan kom je weer terug bij optie 1; extra vrije tijd hebben of je tijd gebruiken om werk te doen dat beter betaalt

• Minder in uren denken en meer in waarde; wat levert jouw werk iemand op? Doet jouw uurloon of uurtarief wel recht aan je ervaring, de opleiding(en) die je hebt gevolgd en de toegevoegde waarde die je kunt leveren?

• Eens kijken of meer verdienen wel écht zo gunstig is, als je daardoor ook bepaalde toeslagen misloopt of met extra kosten te maken krijgt. Weegt een dag extra werken bijvoorbeeld op tegen extra kinderopvangkosten?

• Je prioriteiten opnieuw stellen. Zit je nog wel op je plek? Hoeveel geld heb je eigenlijk nodig? Kun je het je veroorloven om minder te werken, om vervolgens ruimte te maken om meer te verdienen?

• Je focussen op de activiteiten die je het meeste geld opleveren; grote kans dat je ook héél veel tijd verspilt.

• Aan de slag gaan met passief inkomen; je laat je geld dan voor je werken

• Klanten of werkgevers zoeken die op dezelfde manier denken als jij en betalen voor waarde in plaats van aanwezigheid.

• En: je eigen mindset veranderen. Want zolang je blijft denken dat je hard en veel moet werken om goed te verdienen, blijf je dat ook doen. Werken kan ook leuk zijn. Je kunt ook goed verdienen met je hobby. En jouw waarde wordt niet bepaald door hoeveel uren je werkt of door hoeveel geld je verdient.

Zie jij mogelijkheden om minder te werken, maar meer te verdienen?

Volg LekkerLevenMetMinder nu ook op Pinterest, Facebook en Instagram!

Deze post kan affiliate-links bevatten. Dit betekent dat ik een commissie krijg als je iets via deze links koopt. Uiteraard kost dit jou niets extra's (soms is het zelfs voordeliger!) en kun je erop rekenen dat ik alleen links opneem van websites of producten waar ik zelf 100% achter sta. Gebruik je deze links voor je overstap, aanmelding of aankoop? Dank je! Je helpt mij dan weer om nóg meer mooie content te kunnen maken!