Hoe haalbaar is vervroegd pensioen?

Hoe haalbaar is vervroegd pensioen

Afgelopen week werd ik geïnterviewd voor dit artikel, over hoe haalbaar het is om met vervroegd pensioen te gaan én dat iedereen dat momenteel wel lijkt te willen. Best een hot topic, getuige de 800+ reacties die erop kwamen voordat de mogelijkheid tot reageren gesloten werd. Ik vond het leuk om aan dit artikel mee te werken; hoewel ik me in het één meer kan vinden dan in het ander, vond ik het fijn dat ik in ieder geval een stukje nuance kon aanbrengen. Bovendien gaf het interview me weer de mogelijkheid om eens na te denken over wat ik hier nu eigenlijk van vind. Dat past natuurlijk niet binnen het aantal woorden dat de journaliste ter beschikking had, maar kan híer lekker wel. Dus: wat ik vind van vervroegd pensioen. Hoe haalbaar dat is. Waarom iedereen het lijkt te willen. Dat dus.

Waarom willen we met vervroegd pensioen?

Ik zeg hier ‘we’, maar dit geldt natuurlijk niet voor iedereen. Het geldt niet eens voor mezelf. Toen ik net bezig was met aflossen en m’n hoofd boven water wilde houden wél. Ik werkte mezelf kapot en pensioen leek me héérlijk. Maar net zo goed als dat je dagelijkse leven niet alleen draagbaar moet zijn vanwege die ene vakantie in het jaar, moet je werkleven niet draagbaar worden van het vooruitzicht op pensioen.

Je kunt beter kijken wat je kunt doen om die dingen die je nu zwaar vallen te veranderen, zodat je tegen je 65-70e geen krakkemikkige, verzuurde pit bent die niet eens meer kán genieten. Ik ben er bovendien van overtuigd dat alles energie is, dus ook geld. En dat dat makkelijker naar je toe stroomt als je doet waar je blij van wordt.

Voor je verder leest, wil ik je iets vragen...

Is jouw geld op voordat je maand voorbij is? Wil je weten wat de beste spaarmethodes zijn?

Overweeg je om aan de slag te gaan met beleggen , maar weet je niet waar je moet beginnen?

Meld je dan nu aan voor mijn inspiratiemail - met content die je nergens anders vindt!

Het hele idee van pensioen

Wat dat betreft heb ik eigenlijk sowieso een beetje moeite met het hele idee van pensioen. Je hebt hier één leven. Als je dat een beetje leuk probeert te maken voor jezelf, moet daar dan een enorme scheiding zitten tussen je werkzame leven en je ‘pensioen’. Of is dat hooguit een andere fase waarin je wat extra geld krijgt (AOW, pensioen, maar net wat je hebt opgebouwd) en dus nog wat meer ruimte hebt om de dingen te doen die je graag wílt doen?

Ik ben nog lang niet aan het officiële pensioen toe, maar ik streef er wel naar om zo snel mogelijk toe te werken naar élke vorm van inkomsten loskoppelen van de uren die ik erin steek. Tegelijkertijd zie ik mezelf eigenlijk nooit echt stoppen met ondernemen. Dus hoewel ik de vrijheid wel wil, is die voor mij niet noodzakelijkerwijs gekoppeld aan een bepaalde leeftijd. Eigenlijk nog liever eerder dan later, want weet ik veel hoe ik er op mijn bijna-70e aan toe ben…

Haalbaarheid

Wat mij altijd opvalt als er dit soort artikelen geplaatst worden, is dat het gros van de reacties gaat over dat dit ‘onmogelijk is voor mensen met een normale baan’.

Nou, dat is het dus niet.

Als je 10 jaar 10 procent van je inkomen spaart, heb je een jaar vrij voor jezelf bij elkaar gespaard. Eigenlijk nog een beetje meer, want je hoeft alleen bij elkaar te sparen wat je in een jaar zou uitgeven, niet wat je zou ontvangen.

Als we uitgaan van een traditioneel werkzaam leven van 40-45 jaar, kun je er dus zo al 4-5 jaar vanaf trekken. En dan hebben we het nog maar over 10 procent. Dat is in bepaalde levensfasen misschien veel, maar er zullen ook tijden zijn waarin dat een eitje is en je je spaarpercentage wel kunt opschroeven.

Is het voor sommige mensen lastiger? Ja, natuurlijk.

Als je niet gezond bent en beperkingen hebt in hoeveel je kunt werken kan het lastiger zijn. Als je in een situatie zit met hoge lasten waar je zo snel even niet vanaf lijkt te kunnen (zoals mijn situatie jaren terug dus) is het ook lastig. Of wanneer je in een omgeving bent opgegroeid waarin dit helemaal niet zo vanzelfsprekend is en je dus moet breken met alles wat je kent. Dan is het ook een uitdaging.

Als je echter bereid bent om verantwoordelijkheid te nemen voor je eigen leven en je eigen keuzes, is er meer mogelijk dan je denkt. Misschien niet precies hetzelfde als bij iemand die wél wat meer de wind mee heeft gehad, maar dat is het leven. Dat is niet altijd eerlijk.

Misschien kies je er dan wel voor om het niet te doen – helemaal prima. Dit is ook geen pleidooi om vervroegd met pensioen te gaan. Maar weet dan in ieder geval dat jij ervoor kiest om het anders te doen.

Het ligt niet buiten jouw mogelijkheden. Je maakt een keuze.

En wat als iedereen gaat stoppen met werken en het werk niet meer wordt gedaan?

Dat gebeurt natuurlijk nooit. Sommige mensen vinden het te leuk, sommige mensen maken simpelweg andere keuzes, waardoor ze zullen (moeten) blijven werken. Net zo goed als nooit iedereen stopt met geld uitgeven, waardoor de economie compleet stil komt te liggen.

Zodra er schaarste aan arbeidskrachten ontstaat, zijn er mensen die weer in dat gat springen. Dan levert het immers weer meer op en is het toch weer aantrekkelijker.

Bovendien gebeurt dit juist sneller als je tot je 65-70e wacht om met pensioen te gaan. Dan STOP je ook echt. Maak je alles voor jezelf eerder al leuker en schakel je misschien vanaf je 50e of 55e een tandje terug, dan blijf je waarschijnlijk nog langer betrokken bij de arbeidsmarkt.

Hoe je denkt = hoe je doet

Voor mij is het heel simpel: wat je denkt is waar. Dus als jij denkt dat je nooit met vervroegd pensioen kunt gaan, dan zul je daar bewijs voor vinden. Zie jij die mogelijkheid wél, dan zul je daar óók bewijs voor vinden. Dan pas je wat je doet namelijk aan op wat je denkt.

Ik dacht écht niet dat ik in 3 jaar tijd 70.000 euro op mijn hypotheek kon aflossen. Zelfs terugkijkend snap ik niet waar het vandaan is gekomen. Ik gaf namelijk lange tijd 90 procent van mijn inkomen uit aan woonlasten.

Maar ik geloofde wél dat al die kleine druppeltjes me zouden helpen. Dus gooide ik al die kleine druppeltjes op die gloeiende plaat. En daarin kreeg ik dus gelijk: dat die kleine druppeltjes uiteindelijk een grote plens water zouden vormen, die wel degelijk verschil zou maken.

Hetzelfde zie ik nu bijvoorbeeld met beleggen. Wat begon met een paar tientjes in de maand, is nu – nog maar een paar jaar later – een serieuze bak geld. Straks is dat een fijn inkomen. Daar ben ik van overtuigd en daarom leg ik daar structureel geld voor opzij.

En zo sta ik er inmiddels ook in met werk: mijn andere werk had ik niet op die manier nog 40 jaar willen doen. En dat was ook niet nodig; er was alleen flink wat lef voor nodig om anders te gaan doen. Maar ik geloofde dat het kon en deed dus anders.

Zo is het wat mij betreft met de haalbaarheid van vervroegd pensioen. Als jij denkt dat het kan, dan gaat het je lukken. Misschien niet op je 30e met pensioen, maar je zult er altijd een paar kostbare jaren van af kunnen schaven. Daar ben ik van overtuigd.

Mijn tips om vervroegd pensioen haalbaarder te maken

  • Denk eens na over wat je nu niet aanstaat en begin dat – desnoods met hele kleine stapjes – te veranderen. Maakt je leven óók nu een stuk leuker en voorkomt dat je vast blijft zitten in ‘maar ik wil nu óók leven’ – waarbij je eigenlijk bedoelt: ik voel me nu kut in mijn werk, dus ik geef veel geld uit om dat te compenseren.
  • Kijk eens eerlijk naar je uitgaven en inkomsten
  • Ga aan de slag met je spaarpercentage
  • Focus je lekker op jezelf, in plaats van op de ander

Hoe sta jij hierin?

Volg LekkerLevenMetMinder nu ook op Pinterest, Facebook en Instagram!

Deze post kan affiliate-links bevatten. Dit betekent dat ik een commissie krijg als je iets via deze links koopt. Uiteraard kost dit jou niets extra's (soms is het zelfs voordeliger!) en kun je erop rekenen dat ik alleen links opneem van websites of producten waar ik zelf 100% achter sta. Gebruik je deze links voor je overstap, aanmelding of aankoop? Dank je! Je helpt mij dan weer om nóg meer mooie content te kunnen maken!

Ontdek waar jij geld laat liggen


Adine @ LekkerLevenMetMinder

Nadat ik in 2010 'wakker' werd met een hypotheek van ruim 400.000 euro, tegen 6% rente, gooide ik het roer om. Ik loste in razend tempo zo'n 70.000 euro af, minimaliseerde stevig én ging bewust kleiner wonen. Op Lekker Leven Met Minder deel ik mijn verhaal en schrijf ik over consuminderen, hypotheken, aflossen, sparen, besparen en zuinig leven, maar ook over financiële vrijheid, rust en mijn zoektocht naar een rijk en tevreden leven.

5 Comments
  1. Bovendien is het nog de vraag wat je gaat doen als je “met pensioen” bent. Ik zit nu best veel uurtjes achter de computer serieus en ingewikkeld werk te doen voor goede doelen, het lijkt wel werk! Maar ik voel me daar goed bij, omdat ik vind dat die doelen een stukje dichterbij moeten komen. Maar het is wel heel anders leven, en je gaat op heel andere manieren beslissen over je tijd, en je energie

  2. Vervroeg met pensioen is haalbaar mits je vroeg begint met inkomen hiervoor te reserveren. Onder het moto iedere druppel is er 1 zijn we begonnen. Geen hoog inkomen wel 4 jaar eerder kunnen stoppen.Ook het naar beneden houden en brengen van de vaste lasten een eigen huis helpen hierbij.

  3. Goed stuk, vooral over zelf keuzes maken. Voor sommige mensen is het inderdaad lastig, maar dat wil niet zeggen onmogelijk. Vaak is de reactie “onmogelijk” meer een onvermogen of onwil om de eigen situatie te reflecteren. Er hoeft niet gelijk 10 jaar vanaf, maar begin eens te kijken met wat er wel kan. Ik ben “pas” op mijn 38e hieraan begonnen, dus ook op latere leeftijd zijn er opties.

  4. Lekker hoor, ik was laatst eens aan het rekenen geslagen, en ik heb, ondanks heel lang inkomen op of net boven bijstandsniveau echt lekker door kunnen sparen – ook doordat ik lang heel goedkoop woonde. Ik kan nu al een aantal jaren eerder met pensioen. Dus niet nog 12 jaar werken, maar…. (Dat ligt eraan hoe hard ik de komende jaren mijn best doe, en hoe het lot / geluk / ongeluk mee- of tegenzit…)

  5. 4,5 jaar geleden zag ik mijn collega die het gewoon helemaal gehad had met haar baan. Zij kon stoppen omdat ze zoals ze dat zelf aangaf:” niet zoveel nodig had”.

    Het zette me aan het denken. Wat als? Wat als ik er ook de **** van krijg? Dan zou ik ook willen stoppen.

    Niet wetende waar ik moest beginnen.
    Gewoon met een modaal inkomen via werkgever.
    Ben ik via de bekende zoekmachine gaan zoeken. Eerder stoppen met werken.
    Via een blogger die mooie praktische tips gaf. Ben ik per tip gaan kijken wat ik er zelf mee kon.
    Iedere week 1 ding doen waar ik een stapje vooruit kwam.
    Nu 4,5 Jr later zijn mijn verzekeringen drastisch omlaag gegaan, cv ketel overgekocht ( 180 euro investeren, wat we 37 euro per maand scheelt!) Stap ieder jaar over met de energie.
    Zonnepanelen op het dak en nadien een pelletkachel.
    Spaarrekening geopend met toen nog 2,75% rente.
    Bij mijn tussen persoon van de hypotheek kwam ik niet ver dus maar zelf in de hypotheek gedoken. Inmiddels 39.000 euro afgelost.
    Ik beleg Iedere maand wat, en wat anderen uitgeven aan de postcode/ staats loterij dat stop ik in wat crowdfunding met de gedachte gang. Bij de loterij was ik het ook kwijt geweest en nu doe ik er iets goeds mee. Karmapoints

    Stukje bij beetje, langzaam doch gestaag, heel saai gaat het niet slecht.
    Heb het gevoel dat ik nu het schip bestuur ipv me maar mee laten varen door anderen.

    Hoeveel jaar / maanden ik eerder zou kunnen stoppen, daar denk ik eigenlijk helemaal niet over na.
    Misschien wil ik het helemaal niet, maar ik wil het wel kunnen.

Leave a Reply

Your email address will not be published.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.