Toen ik bijna drie jaar geleden met dit blog begon, zocht ik onder meer naar manieren om mijn leven wat overzichtelijker te maken. Al vrij snel kwam, onder meer dankzij het lezen van andere blogs, het besef dat één van de makkelijkste en snelste manieren om onrust uit je leven te bannen, het ‘uitbannen’ van overbodige troep is.
Spullen = zorgen
Spullen staan bijna gelijk aan zorgen. Je hebt ze natuurlijk nodig, maar over het algemeen hebben wij (ik in ieder geval wel!) veel te veel spullen. En dan kan het genieten van ineens omslaan in een zware belasting. Je moet spullen immers schoonmaken, opruimen, aan de kant zetten als je ergens bij wilt, onderhouden, onthouden waar ze staan, zodat je ze ook weer kunt gebruiken als je ze nodig denkt te hebben, meeslepen met een verhuizing, opslaan voor een verbouwing, enzovoorts.
En elke keer als je ze weer ziet – met name als het een troepje is – dan herinnert het je weer aan alles wat je nog moet doen, waarin je achterloopt, enzovoorts.
Grote slag
Soms lukt het me om een enorme slag te slaan. Een jaar of twee geleden had ik in mijn kantoor nog 5 boekenkasten. Vol met boeken, maar ook met troep. Ik begon met verkopen en heb op dit moment nog maar 1 kast over. Ook die kast is alweer een troepje, maar toch, veel is er weg. Toch lijkt ook hier van alles soms bijna ongemerkt weer dicht te slibben. Je krijgt wat, je koopt wat en je denkt er niet aan om daarvoor ook iets uit huis te doen. Want ach, wat maakt zoiets kleins nu uit?
Veel.
Net als met sparen, maken met opruimen veel kleintjes ook een grote. En met spullen in huis slepen is dat precies zo. Juist kleine dingetjes kunnen de boel rommelig maken en ze zijn zo verraderlijk, omdat je denkt: ‘het is maar iets kleins’.
Bewustwording
Hoewel het nog wel jaren kan duren voor ik eindelijk zo ver ben, zou ik het liefste toegaan naar een situatie waarin ik alleen heb wat ik nodig heb (vanwege gebruik of omdat ik er heel erg van kan genieten) en daardoor ook voldoende tijd, ruimte en zin over heb om de dingen die ik heb goed te onderhouden, op te ruimen, netjes te houden, enzovoorts.
Dat betekent wel dat ik mezelf goed moet aanleren om elke keer weer na te denken over dingen die het huis in komen én die in huis blijven liggen. Misschien is het goed om eens te beginnen met 1 erin, 1 eruit. Als ik iets mee in huis neem, moet er ook iets weg. Formaat maakt niet uit, dat hoeft niet per se gelijk te zijn, het gaat om de bewustwording.
En vandaag ga ik vooral dingen eruit doen; ik heb weer wat verkocht via Marktplaats, m’n oude toner kan ik gratis opsturen om te recyclen en er zijn vast nog wel wat dingen te bedenken die terecht kunnen in een ander huis dan het mijne 😉 Ook hiervoor geldt weer; met kleine stapjes in de goede richting kom ik er uiteindelijk wel!
Is het huis wat leeg (of tenminste behapbaar) houden voor jullie inmiddels al een gewoonte, of blijft dat ook iets waaraan je jezelf nog regelmatig moet herinneren?
Volg LekkerLevenMetMinder nu ook op Pinterest, Facebook en Instagram!Deze post kan affiliate-links bevatten. Dit betekent dat ik een commissie krijg als je iets via deze links koopt. Uiteraard kost dit jou niets extra's (soms is het zelfs voordeliger!) en kun je erop rekenen dat ik alleen links opneem van websites of producten waar ik zelf 100% achter sta. Gebruik je deze links voor je overstap, aanmelding of aankoop? Dank je! Je helpt mij dan weer om nóg meer mooie content te kunnen maken!
Ik ben nooit zo van het kopen van spulletjes, dus ik heb ook niet superveel… Maar sander heeft echt bizar veel boeken en die zou ik graag weg willen hebben, maarja… Hij wil ze houden, dus het is niet anders 😉
hier gaat het opruimen ook in vlagen…
Ik heb hier juist het idee dat het aan het dichtgroeien is. Ik woon klein, mijn vriend is bij mij een groot deel van de week en dan moet je wel economisch met de ruimte omgaan anders valt het niet uit te houden. Helaas snappen niet alle mensen in mijn omgeving dat. Zo krijgt mijn vriend en ook ik heel erg vaak dingen van zijn moeder. Dat is heel erg lief van haar bedoeld want al die dingen vindt ze heel erg leuk om aan ons te geven. Of het is iets leuks om te hebben of het is heel erg handig voor ons in haar ogen (ik zie dat namelijk soms anders). Het probleem is dat alle die leuke en handige dingen wel ergens in dat kleine huisje van mij een plaatsje moeten krijgen. Gevolg, volle kasten en een hoop geschuif als je iets moet hebben. Ik heb het wel eens voorzichtig ter sprake gebracht maar zijn moeder ziet het probleem niet, die woont in haar eentje (helaas, niet haar eigen keuze) in een heel groot huis. Dus haar oplossing 'dan zet je het toch in een kast waar je niet vaak komt' is vanuit haar gezien logisch. Alleen heb ik geen kasten waar ik niet vaak kom, daar heb ik geen ruimte voor…
Groetjes Lily
En kun je die dingen niet doorschuiven naar iemand anders of naar de kringloop? Ik snap de moeilijkheid eraan, maar als je ruimte beperkt is, dan kun je niet blijven vullen. Niet aanpakken is vaak heel lastig, zeker als het via je vriend gaat, maar na gepaste tijd weer verwijderen is misschien een optie?
Zo af en toe (na een jaartje) schuif ik wel weer eens wat door. De kringloop is lastig, daar is de moeder van mijn vriend vrijwilligster en komt er juist een hoop vandaan. Lastig is ook dat ze een super geheugen heeft. Ze had ons ruim twee jaar geleden eierdopjes (set van 6 met z'n tweeën) met een speciaal Pasen thema gegeven. Met Pasen was ze (ongepland) bij ons en vroeg verbaast 'goh gebruiken jullie die eierdopjes niet vandaag'. Pijnlijk want wij gebruiken eigenlijk nooit eierdopjes en ik had ze een paar dagen daarvoor aan mijn nichtje meegegeven. Die zag ze bij ons staan, heeft een gezin van 6 en vond ze geweldig. Dus zei ik 'neem mee, neem mee'. Gelukkig redde mijn vriend de situatie door te zeggen 'oeps helemaal vergeten uit de kelder te halen', maar ik heb ook liever een gebakken ei. Jij ook?
Het blijft dus een beetje schipperen.
Groetjes Lily
Nou… ik zou eerlijk zijn geloof ik, anders blijf je namelijk spullen krijgen.
Daarnaast: als iemand je iets geeft, dan is het toch van jou?
En als het van jou is, dan mag je er toch mee doen wat je wilt?
Wat is er mis met te zeggen: 'Ik snap dat al je kadootjes met liefde gegeven zijn, maar wij willen een leger huis. daarbij is jouw aanwezigheid al een kadootje, dus daar hoeft niets meer bij' Of zoiets.
Blijft iemand dan toch dingen aanzeulen, dan loopt die persoon in principe dwars over je grenzen heen en mag je nog wat directer zijn (schoonmoeders zijn trouwens wel een lastige daarin… maar goed)
Ik heb ook alsmaar het gevoel dat ik een strijd tegen de troep lever en dat de troep het steeds opnieuw van me wint.
De afgelopen tijd zijn er al heel wat spullen naar de kringloop en de stort gegaan maar het lijkt wel of daardoor geen extra ruimte is ontstaan. Raar is dat toch.
Deze week ben ik weer een nieuwe opruimpoging aan het doen. Ik geef niet op!!!
Het lijkt wel alsof het jongt, die troep.
Ik heb inmiddels zoveel weggedaan en er staat nog een berg om weg te doen. maar ruimte komt er hier ook niet.
ook ik doe een poging het huis te ontrommelen.
de ene keer gaat het beter dan de andere keer.
Hier staat standaard een bigshopper in de hal.
deze staat klaar om naar de kringloop gebracht te worden.
elke keer als ik iets onnodigs tegen kom gaat het in de shopper om het eens in de tijd naar de kringloop te brengen.
Mijn meterkast staat ook al weer bommetje vol, allemaal spullen die nog het pand mogen verlaten, pfff en dan probeer 'k nog ook te leven volgens het 1 in=1 uit principe,
groet
Heel herkenbaar! In 2005 ging ik op kamers en sindsdien ben ik 5x verhuisd. Elke keer kreeg ik van mensen 'iets gezelligs' voor in m'n nieuwe huisje. Daarnaast koop je zelf af en toe wat en voor je het weet verhuis je 3x een paar dozen met 'gezellige dingetjes' mee die je eigenlijk niet kwijt kunt 😉
Sinds een paar maanden ben ik nu ook stapje voor stapje spullen aan het uitzoeken voor marktplaats/kringloop/vuilnisbak. En denk ik beter na voor ik wat koop.
Als ik bedenk hoeveel spullen ik al weg heb gedaan en zie wat er nog staat, denk ik weleens, waar liet ik het toch?? Sinds een paar weken heb ik echt het gevoel dat de kleine stapjes een grote beginnen te worden, een heerlijk gevoel! Het geeft echt rust!
En dat is voor mij dan weer heel herkenbaar! Toen ik op kamers ging had ik zoveel bijna dubbel in huis. Ik kon niet anders dan regelmatig vriendelijk bedanken met de werkelijke reden erbij dat ik al voorzien was. Blijkbaar dachten veel mensen dat ik onvoorbereid op kamers ging en alles nog moest hebben. Ik heb 2 bedden, 3 banken, een bureau, vele lampen aan mij voorbij moeten laten gaan. Uiteindelijk zat ik met een teveel aan mokken en glazen voor 3 keukenkastjes. Dat terwijl ik mijn eigen voorraadje al had aangelegd waaraan ik ook genoeg had.
Dus die 'krijgertjes' heb ik maar weer uitgedeeld en op mp gezet. Daar zaten ook 2 dozen met bierglazen bij (volgens mijn tante zijn die zo handig voor praktisch alles vooral tijdens feestjes), toen die werden opgehaald vroeg de man waarom ik was gestopt met het verzamelen van bierglazen. He, wat? Verzamelen? Nou…
Groetjes Lily
Grappig, ik ben ook veel verhuisd, maar ik heb elke keer juist veel weggegooid bij het inpakken. Heerlijk. Iedere verhuizing weer iets weggooien wat ik al vijf keer had meeverhuisd.
Ik hik nu aan tegen het wegdoen van mijn 200 CD's. Spotify FTW!
Ik ben de laatste jaren ook veel verhuisd, maar schoof het inpakken steeds zo lang voor me uit, dat ik dat totaal niet geordend heb gedaan en ik dus die filterrondes gemist heb 😉 Om mezelf te behoeden voor nog zo'n fout probeer ik het nu maar bij te houden, maar zoals gezegd; da's makkelijker gezegd dan gedaan!
Haha. Aan de universiteit waar onze zoon studeerde ging men over op 'het nieuwe werken'. Dat hield niet alleen in dat docenten en hoogleraren hun vaste werkplek kwijtraakten, maar ook dat alle boeken van de werkkamers weg moesten. Meenemen naar de privéwoning dus of in een doos op de gang zetten: 'gratis mee te nemen'. En ook studentenverenigingen raakten hun vaste kamer kwijt. Je raadt het al: die kamers moesten worden leeg geruimd en wat nam zoonlief mee: behalve de al genoemde boeken ook diverse bier- en wijnglazen en koffiezetapparaten…
Hihi, de stapel cd's is ook mijn huidige project. Ik ben ze nu naar m'n computer aan het kopiëren en de cd's zonder emotionele waarde gaan naar de kringloop!
Hier gaat het steeds beter. De kids zijn niet meer klein dus heel veel speelgoed is al de deur uit. Anderhalf jaar geleden hebben wij alle ruimtes opgeruimd. Elke dag iets. Ik moet zeggen, en natuurlijk valt er nog veel weg te doen, dat het hier wel meevalt.
In nog geen 5 minuten heb ik de woonkamer gestoft.
Er zijn wel nog veel cd's en dvd's die weg kunnen en allerhande prullaria. Ook dat lukt steeds beter. De kasten zijn hier aardig leeg.
Wij zijn vorig jaar verhuisd van een flatje naar een rijtjeshuis. Veel meer ruimte dus. en vreemd genoeg nog steeds niet genoeg ruimte om alle spullen op te bergen…
Ik ben nu net begonnen aan de grote leegruimtactie. Het gaat met hele iniminie stapjes, maar zolang we het einddoel in zicht houden moet het goed komen.
En ik zit nu al te verzinnen hoe ik de stortvloed aan onnodig speelgoed in december kan voorkomen. Iemand tips?
Misschien de mensen die het geven instructies geven? Of dingen recyclen? Dat schijnt met jongere kinderen tot een bepaalde leeftijd nog te werken 😉 En als de nieuwigheid eraf is gewoon beetje bij beetje afvoeren.
Eigenlijk triest dat onze spullen ons in de weg staan (letterlijk en figuurlijk). Vaak gekocht met geld waar we voor gewerkt hebben. Ken je Ben Hewitt? http://benhewitt.net/ . Echt de moeite waard om te lezen.
Ja, inderdaad! Je steekt er tijd en energie in, zowel in het geld verdienen ervoor, als het 'bezit', maar uiteindelijk is ook hiervan teveel gewoon niet goed. Tenminste, dat vind ik. De site ga ik even bekijken, die kende ik niet!!
Hier ook herkenning. Ik was al behoorlijk op weg met spullen weg doen maar sinds het samenwonen hebben we weer veel dubbel. De grote dingen (koelkast, gasstel) doe ik weg via marktplaats. De kleine dingen bewaar ik, en ik ga er dan vanuit dat ik de komende 40 jaar bijna niks hoef te kopen 😉
Bepaalde momenten begin ik er aan en probeer van een hoop spullen(troep)vanaf te geraken. Zo heb ik een tijd geleden al mijn Dvd's in een doos gestopt en gewoon weggegeven.
Nu verkoop ik ook tweedehands nog leuke kledij, wat boeken, enz…
Soms zet ik een maand niets online en dan weer 2 dagen na elkaar vanalles.
Ik heb in ons keuken ook veel te veel gerief, maar hoe begin je eraan. En ik heb niet één rommelschuif, maar twee grote en ook onze poetshulp ruimt zo lekker op. Overbodige spullen op het aanrecht gaan allemaal die schuif in. Zo is het makkelijk natuurlijk. Tot mijn grote ergernis.
Er kruipt ook veel tijd in. Wat is verkoopbaar, wat echt rommel, wat mag naar de kringloop, … Een hele klus , maar ik ga ook in september nog eens in gang schieten.
Nu ons eerst schoolklaar krijgen.
Beloon jezelf na ieder opruimdingetje met het kijken naar je favoriete serie 🙂
Iets nieuws kopen en het oude houden is wel een goede manier om je huis vol te krijgen 🙂 Daar probeer ik nu wel op te letten en daardoor blijft het, ook met vijf mensen waarvan twee grote verzamelaars, redelijk leeg-ig.
Als je bedenkt wat je nodig hebt, in plaats van wat je weg wilt doen, maakt het het ook alweer makkelijker. Maar het duurde hier ook een jaar of drie voordat het echt zo leeg was, en ik echt van alle rommel af kon zien…
Ik wou net zeggen dat je maar es bij Valhalla op bezoek moet die is echt de goeroe op dat gebied. En ik kan het weten ik had de eer om eens in haar huis te zijn.
Ik worstel al jaren met overbodige zooi. Er ging al heel veel weg, maar toch slibt het steeds weer een beetje dicht. Wat ikmwel merk aan ontrommelen en opgeruimd zijnis dat je je grenzen steeds verlegd.
Wat voor mij nu rommelig is, was 10 jaar geleden erg netjes 😉
ik heb mijn vakantie goed gebruikt voor opruimen. 10 dozen boeken , 8 zakken kleding en de nog de onnodige dingen ruimt flink op , ook mijn boekhouding van een aantal jaren vanaf 1999 lag er nog wat een berg papier die je moet bewaren van de fiscus .
Ik heb nu een slaapkamer vrij en daar zoveel mogelijk dozen met spulletjes opgeslagen heb en 1 keer in de zoveel tijd pak ik een doos en sorteer uit, zo raak ik steeds meer van mijn troep af, maar ook met het idee dat de ouders die we hebben komen te overlijden en hun woningen ook geruimd moeten worden met resultaat weer meer spul erbij .