Binnenkort staat er hier weer een ‘geregistreerd partnerschap-feestje’ op de planning! En omdat ik die de afgelopen tijd al best met enige regelmaat gehad heb, begon ik er zelf toch ook eens over na te denken. Niet speciaal om het te doen, maar wel waarom mensen dat doen. Waarom kiezen mensen juist voor geregistreerd partnerschap of juist voor trouwen?
Geregistreerd partnerschap of trouwen
Zelf ben ik nog nooit getrouwd geweest en heb ik ook nog nooit een geregistreerd partnerschap gehad. Ik heb dus ook nooit echt de keuze voor het één of het ander hoeven maken. Overigens heb ik ook nog nooit een samenlevingscontract opgesteld, wat er ook wel een beetje op zou lijken.
Update 2019: Inmiddels ben ik wél getrouwd. Niet nog drie jaar aan het afbetalen, wél een mooi feest en die mooie jurk. En huwelijkse voorwaarden. Helemaal blij met al die keuzes!
Als ik om me heen kijk, dan kiezen mensen in mijn omgeving vooral voor een geregistreerd partnerschap omdat het minder zwaar lijkt en minder kost. Bij zoiets verwachten anderen meestal geen feest, waardoor je daar dus niets aan kwijt bent. Verder geldt volgens mij hetzelfde als bij trouwen: je kunt dat op bepaalde momenten gratis doen. In een aantal gevallen heb ik ook het vermoeden dat geregistreerd partnerschap sneller was en daarmee praktischer. Bijvoorbeeld voor de aankoop van een huis of de geboorte van een kind.
Praktische kanten
Als je puur praktisch kijkt, dan zijn trouwen en geregistreerd partnerschap wettelijk gezien bijna hetzelfde. In beide gevallen wordt de relatie vastgelegd bij de ambtenaar van de burgerlijke stand en krijg je als partners rechten en plichten tegenover elkaar. Je mag dan bijvoorbeeld elkaars achternaam gebruiken en je hebt een onderhoudsplicht richting elkaar. In beide gevallen doe je vooraf bij de gemeente melding van je voornemen om het partnerschap aan te gaan of te trouwen.
Voor het erfrecht zijn geregistreerd partnerschap en trouwen gelijk.
Voor 2014 moest de man in een geregistreerd partnerschap een kind uit die relatie nog erkennen. Sinds 2014 wordt die man automatisch de vader van het kind en heeft deze ook automatisch gezag. Mits de partnerschapsovereenkomst dus vóór de geboorte van dat kind ondertekend is.
Een geregistreerd partnerschap kan buiten de rechter om beëindigd worden. Bij een huwelijk is dat niet het geval. Dit kan overigens alleen als er geen minderjarige kinderen zijn en de partners het met elkaar eens zijn.
Als je trouwt, zeg je ‘ja‘ tegen elkaar. Bij geregistreerd partnerschap mag het wel, maar is dit geen vereiste.
Een huwelijk wordt wereldwijd erkend, dat geldt voor geregistreerd partnerschap niet. Als je langere tijd in het buitenland verblijft of wilt emigreren, kan het zijn dat je tegen problemen aanloopt als je ‘alleen’ geregistreerd partner van elkaar bent.
Geen fan van geregistreerd partnerschap
Zelf lijkt het me om eerlijk te zijn écht helemaal niets. Alleen al om de vraag: wat ben je dan van elkaar? ‘Ja, hoi, dit is mijn geregistreerd partner’? Ik krijg sowieso al spontaan uitslag van de term ‘partner’, maar dat terzijde. Aan de andere kant vind ik het weer wél slim om dingen te regelen, zeker als er kinderen bij betrokken zijn.
Ik zou zelf geloof ik het liefste gaan voor trouwen, maar dan in de variant van samen op een leuke plek en ergens daarna een gewone-niet-trouw-feestelijke-bijeenkomst met bijvoorbeeld een barbecue ofzo. Dan hoef je niet de hele dag in je trouwkleding rond te lopen, ben je ook niet nog drie jaar aan het afbetalen, maar heb je wel de trouwbelevenis gehad.
En in combinatie met huwelijkse voorwaarden kun je alles gewoon netjes regelen, heb je wel een soort écht keuzemoment voor elkaar en is ook alles goed geregeld voor eventueel nageslacht, dat dan niet nog eens apart erkend hoeft te worden. En als je dan de boel in Nederland nog in moet laten schrijven, dan kun je daarvoor natuurlijk gewoon zo’n maandagochtendmoment kiezen. Kost het je nog niets! Nadeel is wel dat je voor een scheiding weer naar de rechter moet, iets dat bij geregistreerd partnerschap niet zo is. Maar dat ligt ook weer anders als er wel kinderen, dus wat dat betreft…
Waar heb jij voor gekozen, trouwen, geregistreerd partnerschap of niets? Of waar zou je voor kiezen? Zou je *nu* ook iets anders doen dan waar je misschien destijds eens voor gekozen hebt? En waarom?
Volg LekkerLevenMetMinder nu ook op Pinterest, Facebook en Instagram!Deze post kan affiliate-links bevatten. Dit betekent dat ik een commissie krijg als je iets via deze links koopt. Uiteraard kost dit jou niets extra's (soms is het zelfs voordeliger!) en kun je erop rekenen dat ik alleen links opneem van websites of producten waar ik zelf 100% achter sta. Gebruik je deze links voor je overstap, aanmelding of aankoop? Dank je! Je helpt mij dan weer om nóg meer mooie content te kunnen maken!
samenlrvingscontract ivm aankoop huis. kinderen hebben wij via de rechtbank geregistreerd. In die zin dan mijn vriend net zoveel rechten en plichten heeft als ik. niks ingewikkelds aan en prima geregeld.
samenlevingscontract op aanraden gedaan in het geval wij samen kwamen te overlijden en mijn man 10 minuten langer zou leven, zouden mijn schoonouders alles erven en mijn ouders stonden dan overal buiten of precies andersom als ik langer zou leven.
Dat laatste had ik destijds via een testament gedaan, maar dat kan idd met een samenlevingscontract ook. Misschien is dat voor de combinatie met kinderen wel een stuk verstandiger, maar daar was hier gelukkig geen sprake van.
Lol om partner. Parrrtnerrr…. Vind 't ook niets. Wij zijn toen getrouwd, eigenlijk vooral voor het leuk. Alles low budget. Zijn getrouwd in een heel mooi fort / gemeentehuis, toen koffie gedronken en 's avonds een etentje voor een paar mensen. De dag erna een BBQ voor de rest. Was heel leuk. Zou het weer doen hoor.
Op dit moment geregistreerd partner, niets romantisch aan.. Maar wel praktisch omdat we samen een huis gingen kopen en er een kinderwens was. Verder was de wens om te trouwen er ook wel, maar dan wel een leuk feest en alles. Daar waren alleen helaas de financiële middelen niet voor.. Maar de bedoeling is om het geregistreerd partnerschap om te gaan zetten in een huwelijk en dan wel met alles erop en eraan!
En dan niet om 3 jaar lang daarna nog af te moeten betalen… Want gespaard hebben we de afgelopen jaren daarvoor 😉
Wij zijn getrouwd omdat dat voor de wet gewoon eenvoudiger was, zeker in verband met de kinderen.
Wij hebben een geregistreerd partnerschap. Ik was zwanger van S en het was dus handig om 'iets' te regelen.Met trouwen hadden wij niets. Een samenlevingscontract dekte niet alles en moet telkens in geval van veranderingen worden bij gewerkt dus bleef het geregistreerd partnerschap over. In de praktijk is het precies het zelfde tot een partnerschapsboekje toe met handtekeningen van getuigen en het heeft dezelfde juridische waarde als een huwelijk.
Ik stel M. meestal voor als mijn vriend, soms als mijn man. Nooit als mijn partner alhoewel hij dat natuurlijk wel is, door dik en dun en in lief en leed.
Wij hebben nog niets. We wonen wel samen, maar niets officieels. Ik denk (en stiekem hoop ik het ook wel) dat we binnen een paar jaar gaan trouwen. Lijkt me gezellig om een (tuin)feestje te geven en gezellig samen zijn met de mensen van wie we houden.
We wonen overigens in het koophuis van mijn vriend, dus daarvoor hoeven we het niet te doen 😉
Als jullie niets officieel geregeld hebben, kun je ook nergens aanspraken op maken. Je kunt dus zo het huis uitgezet worden, in het ergste geval (waar je natuurlijk nooit vanuit gaat). Lijkt mij een beetje tricky…..
Klopt, dan zou het wel verstandig zijn om zelf ook een potje achter de hand te houden. En als je meebetaalt aan zijn hypotheek, dan kun je beter wel afspraken maken. Better safe than sorry! Als je immers meebetaalt, dan kun je dat geld niet gebruiken om voor jezelf wat op te bouwen. Aan de andere kant kun je natuurlijk ook 'bewust huren' en het geld dat je daarin stopt (evt.) zien als huur. Dat zou ook niet gek zijn, het blijft toch altijd een beetje lastig qua verhaal als je in het huis van een ander woont (want dat ga je niet zomaar op beider namen zetten, zeker niet als hij al een tijd afbetaalt en daar zijn kapitaal in zit). Maar het is wel goed je er bewust van te zijn, denk ik.
Voor man en mij 2e huwelijk en getrouwd ivm eigen woning en eigen bedrijf, dus op huwelijkse voorwaarden (en testament gemaakt om problemen te voorkomen wat betreft de kinderen). Wij wilden geen poespas en zijn gratis getrouwd 's morgens om 9 uur met alleen twee getuigen erbij. Geen ringen, geen trouwboekje, geen trouwjurk. We zijn later met een klein gezelschap gaan eten.
Wat veel mensen niet weten is dat je als je geregistreerd partner bent, niet meer kunt trouwen in de zin van het jawoord geven met ambtenaar enzo. Je kunt alleen de registratie omzetten in een huwelijk maar dat is een kwestie van handtekening zetten.
Beste Ipie,
Dat laatste klopt niet helemaal. Je kunt dit ook met een ceremonie doen en dan lijkt het verdacht veel op een gewoon huwelijk. Ik heb in maart en juni toevallig twee van dit soort omzettingshuwelijken meegevierd.
Nic
wij zijn ook geregistreerd partners, wat bijna het zelfde is als trouwen, dus we noemen elkaar maar man en vrouw voor het gemak 😉
ik was zwanger van de 1e en als de dood dat als mij wat zou overkomen, mn dochter dan naar mn moede rzou gaan, waar ik nu al 11 jr geen contact meer mee heb en zo wil houden. mn man of schoonfamilie zou dan geen recht hebben op t kind.. ondanks erkennen.. of zoiets.. was daar bang voor iig..dus we wilden het goed geregeld hebben. maar we hebben niet zo veel met trouwen.. en vinden het duur.. maar wilden die optie wel open houden als we ooit wel willen trouwen.. als we het doen, willen we het wel op een manier doen die wij willen en niet verplicht bijna gratis omdat er dan geen geld is ofzo.. dus toen besloten dat we geregistreerd partnerschap willen. man heeft dus beide kinderen erkend. we hadden alelen onze ouders erbij op het gemeentehuis, savonds uit eten en meer niet. is ons prima bevallen op die manier en mochten we toch ooit willen trouwen dan kan dat nog 🙂 we vonden het gewoon zonde om gratis/goedkoop te trouwen zonder feest. dat voelde dan ook weer niet goed zegmaar..
Trouwen kun je zo duur maken als je zelf wilt, dus de kosten zouden geen belemmering moeten zijn.
Zelf heb ik een huwelijk zonder huwelijkse voorwaarden met – keurig verlopende – scheiding achter de rug. 't Was in onze omgeving min of meer normaal om te trouwen.
Daarna heb ik enkele jaren, met een samenlevingscontract, samengewoond met mijn vriend/man/partner (inderdaad een stom woord dat laatste), die geheel onverwacht overleden is. Wij waren nog bezig met het opstellen van een testament toen dit gebeurde (waren net de week ervoor bij de notaris geweest, er was alleen nog niets getekend), dus helemaal positief was de afloop niet voor mij, hoewel ik wel wist dat zijn dochter de erfgenaam van het huis zou zijn. Gelukkig was ik voor het nabestaandenpensioen wel zijn partner vanwege ons samenlevingscontract.
Nu ben ik al weer enkele jaren op huwelijkse voorwaarden getrouwd, vanwege kinderen uit beider vorige huwelijken en het feit dan mijn man een eigen bedrijf heeft. Wij zijn getrouwd omdat we het gewoon leuk vonden (informeel feestje, in kleine kring), maar ook omdat dan de nodige zaken automatisch geregeld zijn, al hebben we beiden ook testamentair het nodige laten vastleggen.
Ik zou iedereen in een relatie aanraden enkele honderden euro's te spenderen aan het laten opstellen van een testament. Dit kan vele toekomstige problemen voorkomen.
Voor mij is een geregistreerd partnerschap niet veel anders dan een huwelijk, alleen kost een scheiding in het laatste geval wat meer moeite.
Wil er nog even aan toevoegen dat een samenlevingscontract je geen erfgenaam maakt! Dat is misschien niet helemaal duidelijk in mijn reactie hierboven. Velen denken dat, maar dat is niet zo.
totaal niet in thuis.. wat regel je precies via een testament ? of wat kán je regelen via een testament.. wij hebben een huurhuis, 1 goedkope auto, wat huishoudelijke apparatuur, tv enz. en gezamenlijk spaargeld op een en/of rekening…
In jullie geval hoef je je over een koophuis niet druk te maken, maar stel dat je veel spaargeld hebt, waardevolle zaken, kunst of wel een koophuis…..
Normaal is er qua erfenis niets direct opeisbaar als een van de geregistreerde of getrouwde partners (dus niet via een samenlevingscontract!) overlijdt, want het langstlevendenprincipe is automatisch van kracht in Nederland. Geen kind kan de overblijvende ouder uit het huis zetten of zijn erfenisdeel direct opeisen. Maar…… stel je gaat opnieuw trouwen en je hebt geen testament met Wilsrechtbepaling, dan ben je verplicht de erfgenamen van de overleden partner hun deel uit te betalen, wat je financieel in de problemen kan brengen, als je bijvoorbeeld plannen had dat geld ergens anders in te steken. (Tenzij deze erfgenamen afzien van een betaling op dat moment, maar ook dat moet geregistreerd worden.)
Een ander belangrijk aspect van een testament is dat je kunt regelen wie er voor je kinderen gaat zorgen als jullie iets overkomt. Mensen gaan hier niet vanuit, maar het kan iedereen gebeuren en dan is het prettig te weten dat je kinderen opgevoed worden door iemand van jouw keuze.
Er moeten sowieso altijd successierechten betaald worden, na aftrek van de (verschillende – afhankelijk van de familieverhouding) vrijstellingen.
In het geval van een samenlevingscontract word je partner voor het pensioenfonds indien van toepassing en wordt de inboedel van jullie beiden, maar onroerend goed en spaargeld niet. Als je wilt dat de overblijvende partner en niet je familie erft, moet je dit absoluut laten vastleggen.
Dit zijn zomaar een paar voorbeelden waar ik mee te maken heb gehad de afgelopen decennia. Als je echt wilt weten, wat op jullie van toepassing is, kun je altijd contact opnemen met een notaris.
Aanvulling op het testamentdeel: je kunt dan ook aangeven dat jouw deel na overlijden van je partner (als jij eerder bent gegaan) weer naar jouw kant gaat. Dat is misschien niet altijd even duidelijk achteraf te bepalen, maar kan wel zinnig zijn als je tegelijkertijd komt te overlijden, maar er net tien minuten tussen zit ofzo. Als je partner het dan langer uithoudt, gaat jouw erfenis naar je schoonfamilie, terwijl je misschien liever hebt dat dat naar je eigen warme kant gaat.
Dit soort zaken hebben wij ook geregeld, maar ik wilde het maar niet te ingewikkeld maken 🙂
Ik zat mijn testament gisteren nog eens na te lezen en moet eerlijk bekennen dat ik door de bomen soms het bos niet meer zag. Overal moesten we rekening mee houden (vonden wij): wederzijdse (volwassen) kinderen – al dan niet met aanhang, een eigen bedrijf, een ingebracht kapitaal, een afhandeling van een vorige erfenis etc.
Eerst geregistreerd partner, daarna getrouwd. Beiden op de gratis dag en alleen het eerste met een feestje.
We trouwden vanwege onze adoptieplannen: het maakt je mogelijkheden groter. Ach… en met geregistreerd partnerschap was mijn man ook gewoon mijn man hoor… Dat was ie trouwens daarvoor ook al, zonder boterbriefje. De omzetting bestond uit twee handtekeningen en klaar. Het boeide / boeit oms niet zo.
De volgende keer zou ik het weer zo doen.
Ik wilde nooit trouwen en toch ben ik getrouwd met huwelijkse voorwaarden dat wel…
Vanwege koophuis en kind en eigen zaak. Dat is zo'n gedoe om dat allemaal apart/goed te regelen. Man wilde eerst geregistreerd partnerschap en dan na paar jaar trouwen. Snapte ik helemaal niets van. Of het 1 of het ander, maakt voor mij geen verschil. Dus ben ik nu getrouwd, maar wel op mijn manier. maandag om 9.00 uur. geen jurk, geen ring, geen trouwboekje of akte, geen bloemen, geen taart, geen feestje, geen gedoe dus. Wel met wederzijdse ouder en een lekkere lunch en de rest van de dag (we hadden tenslotte vrij genomen) met zijn 2-en naar de sauna.. En op de dag zelf kregen familie en vrienden de kaart: wij zijn getrouwd op onze manier! Ik zou nooit meer willen trouwen, maar praktisch is t wel.
Ik trouwde 41 jaar geleden, met de liefde van mijn leven, op maandagmorgen, gratis in Amsterdam. In de avond kwamen er wat vrienden en familie en daarna gingen we met z'n tweeen nog even naar de kroeg, ik hoop nog vele jaren onze trouwdag te vieren.
Adriana
Ik ben getrouwd op de wadden, 20 gasten, een barbecue en een kampeerboerderij. Helemaal prima. Maar 5 jaar later verlaten waardoor ik weet; nooit meer in gemeenschap van goederen. Ik heb nu een nieuwe relatie, we wonen niet samen, hij vervult wel de vaderrol voor mijn kinderen (want mijn ex is geëmigreerd en doet geen enkele moeite om contact te zoeken/houden, hij heeft ook geen gezag meer). Als we ooit gaan samenwonen wil ik wel iets geregeld hebben, we zijn nu officieel niks van elkaar en dat vind ik een onveilig idee als je feitelijk toch een gezin bent.
Dat snap ik, dan leer je toch van zo'n ervaring. En hoewel je lang niet alles kunt afdekken, als in: zorg soms in de praktijk maar eens dat afspraken nagekomen worden, scheelt het ontzettend. Je kunt anders soms echt een rare pijp roken, zeker met kinderen erbij.
Een testament naast huwelijkse voorwaarden en trouwen vanwege het feestje. In eerder huwelijk alles zo goedkoop mogelijk en dat is ons duur komen te staan. Nu kostte het wat maar het idee dat alles goed is geregeld is een inmense opluchting. Wist je bijvoorbeeld dat , stel je voor…. wij op vakantie met de kinderen in de MH17 zouden zijn gestapt en niks hadden geregeld, alles naar de vader van kinderen zou gaan? Het testament op aanvulling van huwelijkse voorwaarden zou veel meer bekendheid moeten genieten, zeker in geval van kinderen uit eerder huwelijk!