Minimalisme is een thema dat hier steeds terugkomt als onderdeel van vrijheid. In tegenstelling tot wat de maatschappij – of de reclames – je willen laten geloven, brengt het niet kopen van spullen vaak veel meer vrijheid met zich mee dan het wél kopen van bepaalde items. En het gaat niet eens alleen om het kopen; ook het bezitten weegt zwaar. Want hoeveel tijd in de week ben je eigenlijk wel niet kwijt met je bezittingen? Schoonmaken, opruimen, onderhouden, dingen opzoeken. Om nog maar te zwijgen van de tijd die je gestoken hebt in het verdienen van het geld dat nodig was voor de aanschaf. Minder spullen biedt meer perspectief. Maar hoe zet je daarin écht stappen?
In dit artikel:
Verhuizing
Een verhuizing is bij uitstek een moment om te minimaliseren. Toen ik me een jaar of drie heel langzaam ging voorbereiden op het te koop zetten én verkopen van mijn huis, begon ik er al mee. Dan liep ik een kamer in, pakte ik een aantal dingen beet en vroeg ik me af: “Is dit het me waard om het in te pakken, mee te verhuizen en weer uit te pakken?” Als het antwoord ‘nee’ was, dan ging het weg. Naar de kringloopwinkel, in de kliko of via de Weggeefhoek.
De eerste ‘laag’ is makkelijk. We hebben allemaal dingen die weg kunnen zonder erover na te hoeven denken. Enveloppen van post die opgeruimd is. Dingen die kapot zijn. Apparaten die inmiddels vervangen zijn door een ander exemplaar.
Op gegeven moment wordt het lastiger. Dan kom je er niet meer alleen met de vragen of het écht nuttig is, en of je er blij van wordt. Dan gaat het om dingen die je van je moeder hebt gekregen. Of iets waarvoor je veel geld hebt betaald.
Lees ook: Minimaliseren in de badkamer
Bewust in actie
Als je eenmaal aangekomen bent op een ‘pittigere’ laag, dan kun je natuurlijk stoppen. Waarschijnlijk merk je het verschil al. Maar voor een echt gevoel van vrijheid, zet je nu door. Kom je nu bewust in actie.
In het boek Verlangen naar Minder, van Jelle Derckx, (ja, die ook schreef over de persoonlijke missie) vond ik een aantal vragen die daarbij kunnen helpen. Die verder kijken naar alleen het nut of het plezier dat iets oplevert.
De eerste vraag die je jezelf kunt stellen is of het artikel iets is dat je écht gebruikt. Niet een boek dat je al gelezen hebt en dat nu stof ligt te vangen, maar dat eigenlijk naar iemand anders zou moeten gaan, zodat die er iets van kan leren.
Voegt het waarde toe aan je leven? Is het artikel functioneel voor de dromen en plannen die jij hebt?
Zou ik het nu kopen? Wat als je nu in de winkel stond en je zag het ding liggen. Zou je het dan weer kopen? En wat zou het je dan waard zijn? Zou je het opnieuw kopen als je het kwijt was? Dat zijn allemaal indicatoren voor de waarde die je ergens aan toekent. Ik heb zelf wel wat spullen die ik zeker NIET opnieuw zou kopen, maar waarvan ik het nu nog moeilijk vind ze weg te doen. Maar bekijk het ook eens omgekeerd: als jij het al niet opnieuw ervoor zou willen betalen, waarom zou een ander dat dan wél doen?
Houd ik ervan? Als iets niet functioneel is, niet gebruikt wordt en je het zelf niet snel opnieuw zou kopen, is de kans groot dat wat overblijft in de categorie ‘kunst en prullaria’ valt. Dat kan natuurlijk je leven nog steeds verrijken.
Bewaar ik het voor een ander? Of beter gezegd: omdat ik vind dat ik het mooi moet vinden? Bijvoorbeeld omdat ik het gehad heb?
Komt het nog eens van pas? Vast! Maar als je het binnen een straal van 20 kilometer voor minder dan 20 euro (bijvoorbeeld bij de kringloop!) opnieuw kunt aanschaffen, kan het nu wel weg.
Bewaar ik het uit schuldgevoel? Omdat ik het lullig vind voor een ander als ik het weg doe? Omdat ik denk dat het iets zegt? Dat doet het niet. Mensen houden van je of niet. Daar verandert het wel of niet bewaren van (door hen vaak al vergeten) prullaria niets aan.
Heeft het extreme emotionele waarde? Of kan het ook gewoon ingescand of gefotografeerd worden, zodat het geen fysieke ruimte meer inneemt?
Lees ook: 7 kleine beginstapjes richting minimalisme
Voor een ander
Ken je dat gezegde: ‘One man’s trash is another man’s treasure’? Ofwel: de troep van de één is voor een ander een schat? Zo moet je het eigenlijk ook zien met spullen. De dingen die in jouw leven niet meer functioneel zijn, zouden héél veel kunnen toevoegen aan het leven van een ander. Maar dan moet die ander natuurlijk wél de kans krijgen om het te bezitten.
Boeken die je niet meer leest, daar kan een ander wat van leren. Met gereedschappen die je niet meer gebruikt of dubbel hebt, kan een ander misschien wel een droom realiseren. En een kunstwerk dat jij niet mooi vindt, kan een ander in het hart raken.
Zolang je die spullen niet los kunt laten, doe je jezelf tekort. Je blijft gevangen in een leven vol afleiding, waarin je je niet vrij voelt. Waarin je geen tijd of energie hebt voor het realiseren van je dromen. En je kunt tegelijkertijd een ander onbewust kansen ontnemen die hem of haar wél verder kunnen brengen.
Lees ook: Zo kun je ongemerkt 1000 euro sparen
Het gaat niet alleen om minder spullen
Dat gezegd hebbende: minimaliseren draait niet alleen om het hebben van minder spullen. Het gaat niet om een lijstje maken met maximaal 100 artikelen in je huis. Of om het maken van de perfecte capsule wardrobe met 30 kledingstukken. Minder is niet per definitie beter. Het gaat om bewust kiezen waarmee je je wilt omringen. Om geen aandacht weg te laten lekken naar dingen die je niet belangrijk vindt, zodat je met je volle aandacht bezig kunt zijn met jouw dromen en doelen.
Daarnaast bespaart het je natuurlijk ook een hoop geld. Wat als je niet meer elk seizoen het thema in je interieur verandert, maar gewoon zorgt voor een mooie basis, die je eventueel aankleedt met 2 of 3 (vaste!) accessoires in een bepaalde kleur? En wat als je eerst eens rondkijkt naar wat je hebt, in plaats van dat je direct naar de winkel gaat als je denkt iets nodig te hebben? En verkoop je spullen, dan levert je dat ook weer wat op. Ik heb nog steeds een mooi MoneYou-potje staan met de opbrengst van spullen die ik voor mijn verhuizing verkocht.
Dit bewuste handelen bespaart je tijd, geld en energie. Het is natuurlijk niet toevallig dat we daar in deze moderne tijd structureel te weinig van lijken te hebben. En laten dat nu nét de factoren zijn die je nodig hebt om je dromen waar te maken. Om een vrij leven te leiden.
Waar kies jij dan voor? Tóch die extra spullen, of wordt het tijd om écht werk te maken van je vrijheid?
Volg LekkerLevenMetMinder nu ook op Pinterest, Facebook en Instagram!Deze post kan affiliate-links bevatten. Dit betekent dat ik een commissie krijg als je iets via deze links koopt. Uiteraard kost dit jou niets extra's (soms is het zelfs voordeliger!) en kun je erop rekenen dat ik alleen links opneem van websites of producten waar ik zelf 100% achter sta. Gebruik je deze links voor je overstap, aanmelding of aankoop? Dank je! Je helpt mij dan weer om nóg meer mooie content te kunnen maken!
Ik gooi wel steeds vaker dingen weg. Gewoon om met zo min mogelijk ballast door het leven te gaan.
Heerlijk!
Dat over dingen altijd weer nieuw kunnen kopen, het is natuurlijk waar, maar kan ook een bron van geldverspilling zijn. Als je te drastisch opruimt en dan vervolgens tot de conclusie komt dat je dit en dat weer opnieuw aan moet schaffen is het ook zonde. Met het meeste ben ik het eens, ik heb ook al veel opgeruimd, maar de twijfelgevallen bewaar ik vaak toch nog, ook al gebruik ik ze maar heel weinig. Ik vind dat niet per definitief vrijheid beperkend. Heel je huis vol laten staan met spullen die je misschien nog eens gaat gebruiken is dat natuurlijk wel. Natuurlijk moet iedereen daarin haar eigen balans vinden.
Ik heb nog even toegevoegd dat je daarvoor natuurlijk ook de kringloopwinkel kunt gebruiken 😉 Het hoeft uiteraard niet per se nieuw te zijn. En dat is vooral voor dingen waarvan je bijvoorbeeld al 10 jaar denkt dat ze ‘nog wel eens van pas gaan komen’. Dan is het – althans, voor mij dan – op een gegeven moment niet erg om er maar eens afscheid van te nemen. De kans dat ik het dan nog een keer ga gebruiken is toch al minimaal, anders was het in de afgelopen 10 jaar wel eens gebeurd.
En het gaat sowieso inderdaad om een balans die iedereen voor zichzelf moet bepalen. Je hebt ook mensen die hun huis helemaal vol hebben staan met hun eigen schatten; zorgvuldig gekozen dingen, waar ze echt blij van worden en waarvan ze het heerlijk vinden om daar hun tijd en aandacht aan te besteden. Ik denk dat die weer gek zouden worden in een leeg huis.
Ja, die dingen kunnnen inderdaad wel weg. Er zijn echter mensen die aanraden alles weg te doen wat je een jaar niet gebruikt hebt. Nou dan zou je in de toekomst wel eens goed mis kunnen grijpen. 😉 Ik koop in principe niets meer nieuw op een paar dingen na. Twee weken geleden een nieuwe topmatras gekocht, was echt nodig en dat soort dingen hoef ik niet gebruikt (al heb ik toch nog wel even op marktplaats gekeken). Veel kan prima tweedehands. Er kunnen bij mij ook nog wel dingen weg maar dat komt nog wel en mijn huis is verder eigenlijk prima op orde en hoewel het leger is, is het beslist niet leeg. Gewoon gezellig.
Oh ja, die regel van een jaar! Die zou bij mij ook niet op gaan, er zijn genoeg dingen die ik écht niet wil of kan missen, maar die ik soms inderdaad een jaar niet gebruik. En een ander jaar misschien weer heel vaak. Dapper dat je nog wel even op Marktplaats hebt gekeken voor een topmatras, dat zou voor mij idd ook iets zijn dat ik liever nieuw heb ?
Doe mij die vrijheid maar! Ik ben nu bezig met souvenirs nakijken en wegdoen. Zo heb ik recent ook alweer wat dingetjes doorgegeven aan een vriendin die het erg leuk vond. Zo had ik een beeldje van Schonbrunn die zij ooit gehad heeft, maar die bij haar kapot gegaan was. Ze was er helemaal blij mee dat ze hem nu weer heeft. En ik mis het niet. Ik moest het toch alleen maar elke keer optillen tijdens het schoonmaken en dat werden wel erg veel dingen om steeds op te moeten tillen met schoonmaken, waardoor ik ook al geen zin meer had om schoon te maken. Dus het is een winwin. Nu net vandaag door jouw artikel 2 souvenirs gepakt waar ik over twijfel. Heb ze nu weggestopt in een la. Als ik ze over een paar weken niet mis, gaan die ook gewoon lekker weg. Ik heb nu echt alleen de allerleukste bewaard. Maar het is al 2/3 minder dan ik eerst had.
Wat ik een beetje mis in het artikel is de mentale vrijheid die het oplevert. Spullen die je niet hebt hoef je ook niet te managen. Ik weet uit ervaring dat het wegdoen van spullen letterlijk een fijn gevoel geeft. Ik minimaliseer al zeker 5 jaar en ben nu aan de fine tuning bezig. Nu is het een automatische handeling en gedachte….. kan het weg??? …. heb ik het nodig??? …. heb ik het dubbel???…. Ik heb zo wel een functionele huishouding. Moet ook wel als je huis van 5 x 6 meter is 🙂