#FreedomFriday: en daarom worden vrouwen dus niet rijk

#FreedomFriday: en daarom worden vrouwen dus niet rijk

Rijkdom zit ‘m niet alleen in geld. Het zit ‘m vooral in de vrijheid om je leven op jouw manier te leiden. Sommige mensen hebben daar helemaal geen cent voor nodig, maar veel mensen vinden het wel handig om daarbij ook te kunnen bouwen op een bepaalde vorm van financiële rijkdom. Het valt me op dat veel vrouwen vaak in de eerste categorie (denken te) vallen, terwijl mannen naar de tweede categorie neigen. En volgens Lois P. Frankel, auteur van het boek Nice Girls Don’t Get Rich, komt dat niet door een gebrek aan mogelijkheden. Het heeft alles te maken met perceptie, sociale rollen en vaardigheden. Als vrouw – en ook nog eentje die best rijk zou willen zijn – vind ik dat soort ideeën natuurlijk mateloos interessant. Is daar nog een mindset-verandering én een stukje extra vrijheid te behalen?

Economisch afhankelijk

De titel van dit stukje bevat natuurlijk een klein beetje stemmingmakerij. Er bestaan uiteraard wel degelijk rijke vrouwen, die hun fortuin niet hebben verdiend door te trouwen met en te scheiden van een rijke man. Maar er zit zeker wel een kern van waarheid in. als je de Forbes-lijst met miljardairs bekijkt, dan komt de eerste vrouw pas op de 16e plek langs. In totaal staan er 256 vrouwen op. Dat lijkt veel, maar we hebben het dan over een lijst met in totaal 2.208 namen erop. En als je op kleinere schaal en alleen naar Nederland kijkt, dan zie je ook dat er relatief veel vrouwen economisch afhankelijk zijn van hun partner.

Er zijn uitzonderingen, maar over het algemeen zijn mannen rijker dan vrouwen. En zijn er meer rijke mannen dan rijke vrouwen.

Volgens Frankel is dat heel logisch. Mannen en vrouwen staan namelijk heel anders tegenover geld en dat heeft veel invloed op hoe ze zich gedragen. Zij geeft een overzicht van opvallende verschillen tussen mannen en vrouwen:

MANNEN… VROUWEN…
…investeren …sparen
…worden vanuit de maatschappij gestimuleerd om meer te leren over investeren en geld voor je laten werken …worden vanuit de maatschappij gestimuleerd om te sparen ‘voor het geval dat ze voor zichzelf moeten zorgen’
…gebruiken geld om een ‘score’ bij te houden …gebruiken geld om voor anderen te ‘zorgen
…kopen wat ze nodig hebben …kopen wat ze willen
…gebruiken geld om zich voor te bereiden op de toekomst …gebruiken geld om nu een bepaalde levensstijl te creëren
…nemen risico’s bij het investeren …zijn behoedzaam in investeringen
…geven geld uit aan zichzelf …geven geld uit aan mensen om wie ze geven
…vragen om wat ze willen …vragen om wat ze denken dat ze verdienen
…kijken objectief naar geld …maken het persoonlijk
…leren effectief te investeren …verwachten dat anderen meer weten dan zij
…neigen vaak naar goedbetaalde banen …neigen naar verzorgende beroepen
…denken tijdens financiële crises aan zichzelf …proberen tijdens financiële crises eerlijk te blijven

 

Van dit soort lijstjes word ik altijd een klein beetje kriegelig. “We leven toch niet meer in de middeleeuwen?!” “Vrouwen zijn minstens zo slim als mannen!” “En Oprah dan?!” zijn dan slechts een paar gedachten die meteen door mijn hoofd schieten.

En toch kan ik niet ontkennen dat Frankel met haar lijstje precies de spijker op z’n kop slaat. Misschien niet voor elke vrouw of elke man, maar wel voor een grote meerderheid.

Maar waar komt dat dan door? Het ligt zeker niet aan capaciteiten en ik zou graag denken dat het ook geen kwestie van cultuur is. Frankel meent dat het vooral met mindset te maken heeft. Zij noemt drie punten die van doorslaggevend belang zijn:

We stellen onszelf niet rijk voor

Mannen zijn relatief goed in zich rijk voordoen. In zichzelf rijk voelen voordat ze het daadwerkelijk zijn. Voor vrouwen ligt dat anders. Zij zien dat vaak niet als speciale kwaliteit die bij hen past en kunnen zich er daarom eigenlijk niet zoveel bij voorstellen. En dat voorstellingsvermogen is heel belangrijk. Elke cursus of workshop op het gebied van persoonlijke ontwikkeling besteedt wel aandacht aan visualiseren. Als je het voor je kunt zien, dan komt het er. Maar als je het eigenlijk niet zo erg gelooft, dan hoef je écht nergens op te rekenen.

We zijn te druk met onze sociale rollen

Hoewel dit door de jaren heen al een stuk beter is geworden, worden jongens en meiden tijdens hun jeugd op verschillende manieren gestimuleerd. Waar jongens veelal gestimuleerd worden om hun vaardigheden te ontwikkelen en succesvol te worden, krijgen meisjes vaak nog te horen dat ze vooral ‘lief’ en ‘leuk’ en ‘aardig’ moeten zijn. Vaak krijgen ze hierin ook voorbeelden van hun ouders: vader werkt, maakt carrière en regelt het geld, terwijl moeder de verzorgende rol op zich neemt.

Die sociale rollen en de verschillen hiertussen blijven ook op latere leeftijd bestaan. Kijk bijvoorbeeld eens naar films: als vrouwen rijk en succesvol zijn, zijn het meestal bitches (Miranda Priestly in The Devil Wears Prada en als ze wél sympathiek zijn, dan zijn ze meestal niet heel succesvol (denk aan Annie uit Bridesmaids, die haar cupcake-hobby uitbreidde tot een bedrijf en vervolgens failliet ging). Succesvolle en rijke mannen in films lijken helemaal geen last te hebben van dit soort stereotypen.

Ik zie dit ook dichterbij: in de reacties op dit blog of op posts op Facebook komt heel vaak naar voren dat vrouwen ‘aardig’ en ‘gelukkig’ zijn belangrijker vinden dan rijk zijn. Maar wie zegt dat het één het ander uit moet sluiten? Ik denk dat je prima aardig, gelukkig en rijk kunt zijn. Net zoals je ook prima arm, ongelukkig en een vreselijke bitch kunt zijn.

Eerlijk gezegd: ik betrap mezelf ook regelmatig op totaal onrealistische gedachten die ervoor zorgen dat ik iets tóch niet doe. “Dan denkt die natuurlijk dat die denkt dat die denkt dat die denkt”.. Dat soort ‘objectieve’ constateringen.

We ontwikkelen niet de vaardigheden die nodig zijn om slimme financiële beslissingen te nemen

Dit is min of meer het resultaat van de eerste twee punten. Als je je niet voor kunt stellen dat je ooit rijk zult zijn en als er meer aandacht is voor karakter dan voor vaardigheden, waarom zou je dan meer leren over het omgaan met geld, of het nemen van financiële beslissingen? Er is immers altijd wel iemand anders aan wie je dat kunt overlaten.

En als we die vaardigheden wél zouden ontwikkelen, dan ligt er gevaar op de loer. Misschien vinden mensen ons dan niet meer aardig. Of voelen ze zich aan de kant gezet. En dat past natuurlijk niet bij die sociale rol!

Voor je verder leest, wil ik je iets vragen...

Is jouw geld op voordat je maand voorbij is? Wil je weten wat de beste spaarmethodes zijn?

Overweeg je om aan de slag te gaan met beleggen , maar weet je niet waar je moet beginnen?

Meld je dan nu aan voor mijn inspiratiemail - met content die je nergens anders vindt!

Volwassen worden

Wat je vaak ziet, is dat vrouwen te lang blijven hangen in de rol van ‘nice girl’. Ze blijven zich te lang afhankelijk opstellen van een ander. Soms omdat ze niet weten hoe het anders kan, maar soms ook om mensen in hun omgeving een goed gevoel over zichzelf te geven. Zeg eens eerlijk: hoe vaak doe jij niet of je iets niet helemaal begrijpt, zodat een ander het uitgebreid kan uitleggen en zich extra slim voelt? Of doe je alsof je toch niet sterk genoeg bent om die spijker los te trekken, zodat een ander dat voor je kan doen?

En op zich is daar ook niets mis mee. Iedereen heeft z’n talenten en je hoeft ook niet alles per se alleen of zelf te doen. Vriend kan prima z’n eigen brood smeren. Maar als ik dat even voor hem doe, kunnen we allebei ’s morgens nét even iets langer blijven liggen. En ik kan best strak dichtgedraaide potjes openmaken, maar als het voor hem veel minder moeite is, waarom zou ik het dan zelf doen?

Dat zijn echter keuzes die je maakt. Die maken je niet afhankelijk. Die maken je misschien juist wel krachtiger.

Als je echter blijft hangen in de rol van ‘nice girl’ en je vooral aanpast aan wat je – vaak ook heel onbewust – met de paplepel is ingegoten, neem je volgens Frankel nooit de stappen die nodig zijn om écht onafhankelijk en volwassen te worden.

Ik stel voor dat we daar eens verandering in gaan aanbrengen. In een tijd van (studie)schulden, overconsumptie, tophypotheken en scheidingen is het extra belangrijk om wél die stappen te zetten richting onafhankelijkheid. Zodat je dat stukje bewustwording ook weer door kunt geven aan volgende generaties. En zodat je weer een stukje vrijheid kunt opeisen.

Alle grenzen die je daarbij ervaart zitten tussen je oren. Of tussen de oren van de mensen om je heen. Maar ze zijn niet echt. Het is aan jou of je je hierdoor nog langer laat beperken. Dat rijke leven komt je niet aanwaaien, ook niet als je heel ‘nice’ bent. Maar je kunt het wél voor jezelf maken. Niet door een bitch te worden, maar door gewoon véél meer van jezelf te zijn.

Doe je mee?

Volg LekkerLevenMetMinder nu ook op Pinterest, Facebook en Instagram!

Deze post kan affiliate-links bevatten. Dit betekent dat ik een commissie krijg als je iets via deze links koopt. Uiteraard kost dit jou niets extra's (soms is het zelfs voordeliger!) en kun je erop rekenen dat ik alleen links opneem van websites of producten waar ik zelf 100% achter sta. Gebruik je deze links voor je overstap, aanmelding of aankoop? Dank je! Je helpt mij dan weer om nóg meer mooie content te kunnen maken!

Ontdek waar jij geld laat liggen


Adine @ LekkerLevenMetMinder

Nadat ik in 2010 'wakker' werd met een hypotheek van ruim 400.000 euro, tegen 6% rente, gooide ik het roer om. Ik loste in razend tempo zo'n 70.000 euro af, minimaliseerde stevig én ging bewust kleiner wonen. Op Lekker Leven Met Minder deel ik mijn verhaal en schrijf ik over consuminderen, hypotheken, aflossen, sparen, besparen en zuinig leven, maar ook over financiële vrijheid, rust en mijn zoektocht naar een rijk en tevreden leven.

20 Comments
  1. Heel interessant stuk – ik heb er zoveel gedachten over dat ik het nu totaal niet overzichtelijk op papier krijg, haha. Stof tot nadenken, heerlijk! Overigens doe ik dat van de potjes en het dommer voordoen dus nooit. Maar ik val dan ook meteen weer niet in de categorie ‘nice girl’ (en merk dat ik dat soms wel stom vind, wat ik weer dubbel stom vind). Het hangt ook wel samen met het idee dat van vrouwen meteen alles verwacht wordt: je mag wel rijk zijn maar als je dan niet aardig bent of geen moeder die er altijd is voor de kinderen of je ziet er niet mooi uit, dan faal je alsnog. Superfrustrerend.

    1. Zo zie je: iedereen heeft daar dus z’n eigen invulling van. De één houdt zich wat dommer om aardiger gevonden te worden, de ander valt niet direct in de ‘nice girl’-categorie en heeft daar vervolgens weer een vervelend gevoel bij. Wat dus eigenlijk laat zien dat je dus stiekem wel een beetje een ‘nice girl’ wilt zijn 😉 En hoewel het heel menselijk is om aardig gevonden te willen worden, denk ik inderdaad dat er heel veel druk vanuit de maatschappij op vrouwen wordt gelegd om maar vooral aardig, lief en mooi te zijn. Dat is belangrijker dan succesvol, inspirerend of rijk. Terwijl die zaken elkaar natuurlijk TOTAAL NIET UITSLUITEN! (Dat is dus vooral mijn frustratie; het ingeprente idee dat iets dus blijkbaar of-of moet zijn voor vrouwen).

  2. Goede blog en interessant onderwerp! Wat ik vaak een typisch verschil tussen mannen en vrouwen vind, is dat mannen zich heel goed kunnen concentreren op één ding en vrouwen vaker de behoefte hebben om hun aandacht over allerlei gebieden te verdelen. Jonge mannen zijn dan bijvoorbeeld heel monomaan bezig met hun carrière, werken 60 uur per week en verder doen ze niet zoveel. Vrouwen willen naast werk ook een leuk sociaal leven en een paar aardige hobby’s en gezond eten en zichzelf buiten het werk ontplooien en…

    Stereotyperend uiteraard en ik denk eigenlijk dat wat vrouwen doen gezond en veel leuker is, maar daardoor gaat het bij mannen op het gebied van dat ene ding waar ze zich op concentreren wel sneller. En als dat ene ding dus rijk worden is…

    1. Mooie reactie! Ik voel meteen even de neiging om advocaat van de duivel te spelen… Denk je dat die behoefte om aandacht over verschillende vlakken ook voort kan komen uit dat nice-girl-syndroom? Dat van veel vrouwen toch verwacht wordt dat ze én leuk en mooi zijn, én werken (want: anders ben je golddigger) én zorgen voor het gezin én ook nog sociaal zijn én zichzelf een beetje blijven ontwikkelen én hobby’s hebben, én én én… Terwijl de maatschappelijke verwachting voor mannen vaak vooral op het vlak van ‘providen’ ligt. Dat is één ding, waardoor die focus misschien ook wel voortkomt uit dit soort onbewust gecreëerde patronen. Hoe denk jij daarover?

      (Persoonlijk vind ik het dus ook leuk om verschillende dingen te doen, maar tegelijkertijd is het natuurlijk ook heerlijk om in één ding heel goed te zijn…)

      1. Zou best kunnen! Maar wij zijn dan ook beter in multitasken 😉

        Ik heb dat dubbele ook: van de ene kant blij met het verdelen van mijn aandacht over totaal verschillende dingen, van de andere kant kan ik weleens jaloers zijn op mannen (vaak zijn het mannen) die zich helemaal kunnen verliezen in één ding. Ik vind iets een tijdje leuk en dan wordt het saai en wil ik weer iets anders.

  3. En dat is dus een typische ‘vrouwenreactie’ Nicole 😉

    Ik ben ook iemand die graag aardig gevonden wil worden. Maar ik wil ook wel graag rijkdom, zowel financieel als in vrijheid. Gelukkig kan ik dat redelijk goed combineren.

    Wat ik het belangrijkste stuk vind in deze blog is dit: “Ik stel voor dat we daar eens verandering in gaan aanbrengen. In een tijd van (studie)schulden, overconsumptie, tophypotheken en scheidingen is het extra belangrijk om wél die stappen te zetten richting onafhankelijkheid. Zodat je dat stukje bewustwording ook weer door kunt geven aan volgende generaties. En zodat je weer een stukje vrijheid kunt opeisen.”

    Ik vind het ongelooflijk dat zoveel jonge vrouwen zich zo afhankelijk maken van anderen, van hun partner, hun gezin, hun werkgever, hun ouders, wat dan ook. Ik heb het idee dat de twintigers van nu dat meer doen dan de veertigers en vijftigers (dan de vrouwen die de laatste feministische golf nog meemaakten dus). Een flinke stap achteruit wat mij betreft. Tijd om het tij weer te keren.

  4. Haha, ja Marana, dat dacht ik ook (@Nicole).

    Ik zie om me heen vooral jonge 30ers die – als er kinderen komen – als vanzelf besluiten dat zij dan degene zijn die minder gaan werken. Dat is niet eens een vraagstuk. Vaak is er wel een papadag, eens in de week, want het moet wel een beetje ‘gedeeld’. DAT IS NIET GEDEELD, schreeuw ik dan vanbinnen 🙂 De inkomensterugval (en alles wat ermee samenhangt: pensioen, carrièremogelijkheden, afhankelijk zijn van toeslagen etc) is daarmee groot. En niemand lijkt er echt over na te denken.

    Daarnaast zit er wel een stukje ‘aard van het beestje’ in dit verhaal. Ik kijk al een tijdje met een schuin oog naar beleggen, maar heb het nog niet aangedurfd. Vriendlief is er gewoon van de ene op de andere dag mee begonnen 🙂

  5. Maar als vrouwen de stap nemen om te gaan beleggen zijn ze gemiddeld genomen betere beleggers dan mannen! Dus kom op dames, jullie kunnen het. (De reden hiervoor is dat veel mannen de actief beleggen en de markt proberen te verslaan, dit brengt veel transactie kosten met zich mee, terwijl vrouwen veel passiever beleggen, gemiddeld genomen dus).

  6. Mannen…kopen wat ze nodig hebben. Mag van mij bijgesteld worden naar “veel mannen kopen wat ze denken nodig te hebben” want de nieuwste BMW/Porsche/luxe boot is écht niet nodig om van A naar B te komen.
    Ook een weekendje op een partyboot met 60 prostituees is niet nodig (serieus,las ik in de krant) Ik heb niks tegen verdienen, maar wel tegen het extreme graaien wat ik soms zie.
    Maar goed, ik ben een vrouw, én ik heb mijn dochter verloren, en dat maakt dat ik tegen veel dingen anders aan kijk. Ik ben erg blij dat ik altijd inzette op herinneringen maken, boswandelingen, een feestje bouwen “omdat het gras vandaag alweeer groen is”, of picknicken op zolder als het buiten hoost, en dat soort “ervaringen”.
    Volgens mij is de samenvatting van je rijtje: vrouwen-verdienen om basisbehoeften te vervullen- geld investeren in rust/vrijheid En: mannen- verdienen om basisbehoeften te vervullen- geld investeren in status opkrikken.
    Ik geef weinig om status.

    1. En dat ook. Sommige mannen lijken hun hobby’s wel uit te zoeken op de mogelijkheid tot het kopen van gadgets. Gaan ze bijvoorbeeld duiken of wielrennen en dan spenderen ze honderden euro’s aan de perfecte uitrusting. En hardlopen kan natuurlijk ook alleen maar in een aerodynamisch pakje en op de nieuwste schoenen 😉

  7. Ik ben ooit begonnen met beleggen toen ik geen baan had en ben gaan schoonmaken. Met een gedeelte betaalde ik de boodschappen, een deel spaarde ik voor mijn rijbewijs en auto e.d., deel aflossen en een deel beleggen. Dat is 4,5 jr geleden. Inmiddels geef ik mijn man zakgeld, doe de financien, heb de hypotheek grotendeels afgelosd, rijd in mijn tweede auto, beleg nog steeds met winst en ga weer naar school. Dus dames; als ik het kan kunnen jullie het ook! Ps. Mijn man verdient meer dan ik, maar daar wordt aan gewerkt:p

  8. Het allerbelangrijkste is dat vrouwen denken dat ze minder waard zijn dan ze zijn. Ik zie het bij al mijn cursisten. En ik heb er zelf ook lang last van gehad. Het staat ook in het lijstje van Frankel: vrouwen vragen wat ze denken dat ze verdienen. (We hebben het over gemiddelde vrouwen, want ik ken ook een boel uitschieters).

    Dus als basisregel kun je zeggen: vrouw? Doe er gerust 50% bovenop 😉

Leave a Reply

Your email address will not be published.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.