Vandaag is het Equal Pay Day, een dag die in het leven is geroepen om de aandacht te vestigen op het feit dat vrouwen nog steeds minder verdienen dan mannen. In bepaalde situaties is zo’n loonkloof best heel logisch, maar er zijn ook situaties waarin dat totaal niet logisch is. Onwettelijk zelfs. Maar goed, als je je daar niet bewust van bent, dan kun je daar natuurlijk ook niets in veranderen.
In dit artikel:
Niet alleen vandaag
Het is niet alleen vandaag (op 10 november) Equal Pay Day. Gelukkig niet. Want één zo’n dag in het jaar zet natuurlijk ook niet echt zoden aan de dijk. Toen ik een klein onderzoekje deed, kwam ik deze dag ook in maart tegen. En was er vorige week eentje in Portugal. Het is nogal een dingetje, die loonkloof.
Logisch ook wel. Ik dacht namelijk dat we in Nederland redelijk vooruitstrevend waren, maar de loonkloof tussen Nederlandse mannen en vrouwen is zelfs nog hoger dan het gemiddelde: dat is er eentje van maar liefst 14,6 procent – tegenover het Europese gemiddelde van 14,1 procent.
Als je dit doorrekent over een werkzaam leven, tikt het al snel aan tot zo’n 300.000 euro. Serieus geld, zeker als je dat gedurende dat hele werkzame leven bijvoorbeeld had belegd.
Waar komt die loonkloof vandaan?
Ik zei al: er zijn best logische redenen voor deze verschillen. Een aantal die ik er kan bedenken:
- vrouwen onderbreken hun carrière vaker, bijvoorbeeld omdat er kinderen komen (en zij die in ieder geval nu eenmaal fysiek dragen)
- ze kiezen er vaker voor om in deeltijd te werken en functies die in deeltijd kunnen worden uitgevoerd, zijn vaak niet de functies die je tot helemaal bovenaan de corporate ladder brengen
- vrouwen komen vaker terecht in sectoren die wat minder goed betaald worden, bijvoorbeeld de zorg
Maar er is ook een heel onlogische reden: minder betaald krijgen, omdat je vrouw bent. Of misschien omdat je geen man bent.
Er zijn nog steeds situaties waarin mannen en vrouwen dezelfde functie bekleden binnen hetzelfde bedrijf, maar daar niet gelijk voor betaald krijgen. Iets dat wettelijk niet toegestaan is, maar uit onderzoek blijkt dat maar liefst 44 procent van de werkgevers zich daarvan niet bewust is. Econome Sophie van Gool schreef daar zelfs een heel boek over.
Of situaties waarin werk ineens beter betaald wordt als er meer mannen in actief worden, of minder betaald wanneer er meer vrouwen in actief worden. Raar, maar waar.
Hoe kan dit anders?
Ik vind dit best heel heftig. En ik zou het natuurlijk ook heel graag anders zien, zeker gezien mijn missie. Tegelijkertijd moest ik even terugdenken aan de tijd dat ik nog in loondienst was. En de ‘fouten’ die ik daarin heb gemaakt. Want terugkijkend, zie ik dat ik daar ook écht niet heb bijgedragen aan het verkleinen van de loonkloof.
Zo verstrekte ik netjes mijn ‘vorige’ loonstrookje tijdens de ‘onderhandelingen’. Alsof het oké is dat je als afgestudeerde starter hetzelfde (of nét iets meer) verdient dan wanneer je naast je studie bijbeunt in een winkel.
Ook stond ik niet vooraan bij tussentijdse salarisonderhandelingen, dacht ik niet eens na over secundaire arbeidsvoorwaarden en had ik ook simpelweg gewoon geen benul van hoe dat eigenlijk werkt met salaris.
Maakte het me niet uit? Ik denk het niet. Natuurlijk had ik het liefst een hoog salaris, maar ik durfde daar blijkbaar niet om te vragen. Bovendien heerst er binnen de meeste bedrijven ook geen open cultuur op dat punt. En als je van elkaar niet weet wat je verdient, heb je ook niet echt een referentiekader.
Drie dingen die je zelf kunt doen
Dus laten we beginnen bij punt 1: vraag erom. En hoewel ik vind dat je je waarde niet hoeft te bewijzen door te vergelijken, kún je natuurlijk wel eens onderzoeken wat een beetje een logisch inkomen is voor jouw leeftijd, jouw branche, etc. Of tóch eens bij je collega’s informeren.
Punt 2: realiseer je dat dit haast heeft. Je kunt natuurlijk – net zoals ik dat toen deed – denken: “Dit komt nog wel, dit is mijn eerste baan, ik moet even opstarten, blabla”. Dat is dus niet handig. Allereerst omdat het je jaren kan kosten voor je die loonkloof alleen al in je eigen carrière hebt weggewerkt. Als je dat überhaupt doet. Want als je altijd bij dezelfde werkgever blijft, dan is die kans natuurlijk niet zo groot. Dat kost jou dus heel veel geld.
Daarnaast is ook het grotere plaatje belangrijk. Je doet dit niet alleen voor jezelf, je doet het ook voor de vrouwen van straks. Misschien wel je eigen dochter(s). Net zoals de vrouwen voor ons ervoor hebben gezorgd dat vrouwen niet meer ontslagen werden zodra ze gingen trouwen. Dat die ons stemrecht hebben bezorgd. Het recht om land te bezitten.
En punt 3: doe er zélf alles aan. Helemaal mijn persoonlijke mening, maar ik vind niet dat je bepaalde dingen moet krijgen, omdat je xxx bent. Dus nee, vrouwen hoeven van mij niet meer te krijgen, omdat ze vrouw zijn. En hoewel ik voorstander ben van meer vrouwen in topfuncties, vind ik niet per se dat die er geforceerd moeten komen via een quotum. Hoewel ik natuurlijk ook het nut daar weer van in zie, omdat het anders wordt gevuld door het old boys network. Maar ja, dat is weer een ander verhaal.
Ik ben vooral voorstander van be the change you want to see in the world. Wees zelf die verandering die je wilt zien. Dus laat jezelf zien, ontwikkel jezelf, vraag om wat je waard bent en – als je in die positie bent – geef het ook aan anderen. Selecteer op talenten en vaardigheden en beloon op basis van talenten en vaardigheden. Omdat we uiteindelijk ook gewoon allemaal mensen zijn.
Oh, en vraag ook vooral regelmatig om loonsverhoging. Het CNV deed onderzoek naar loonsverhogingen en ontdekte dat mannen vaker loonsverhoging kregen dan vrouwen, maar óók dat zij er vaker om vroegen.
En als niets van dat alles werkt
Overweeg het ondernemerschap eens. En ja, daar moet je ook in het financiële stuk groeien. Toen ik net begon, rekende ik 20 euro per uur en dát vond ik al spannend. Want ja, ik gebruikte dat loonstrookje van mijn bijbaan bij het Kruidvat als referentiekader.
Maar als je ergens snel leert dat de waarde van wat je te bieden heeft niet altijd (of meestal niet) te vangen is in een uurtarief, dan is het wel als ondernemer. Bovendien heb je dan zélf de mogelijkheid om vanuit een ander perspectief iets te veranderen. Door jouw werknemers of de mensen die jij inhuurt eerlijk te belonen bijvoorbeeld.
Wederom: wees de verandering die je in de wereld wilt zien.
Heb jij wel eens gemerkt dat je minder (of misschien juist meer!) betaald kreeg dan collega’s die hetzelfde werk deden dan jij?
Volg LekkerLevenMetMinder nu ook op Pinterest, Facebook en Instagram!Deze post kan affiliate-links bevatten. Dit betekent dat ik een commissie krijg als je iets via deze links koopt. Uiteraard kost dit jou niets extra's (soms is het zelfs voordeliger!) en kun je erop rekenen dat ik alleen links opneem van websites of producten waar ik zelf 100% achter sta. Gebruik je deze links voor je overstap, aanmelding of aankoop? Dank je! Je helpt mij dan weer om nóg meer mooie content te kunnen maken!
Ik zie het bij mijn eigen vrouw terug. Nu verdient zij minder dan ik omdat ze nu eenmaal een ander type baan heeft (zorg vs. commercie). Maar ze was enkele jaren geleden gewoon niet assertief genoeg. Ik vrees dat assertieve vrouwen al snel gezien worden als “bitch”, waar dit bij mannen een eigenschap is die geprezen wordt.
Zelf hebben wij bij de sollicitatie-procedures in ons eigen bedrijf de voorkeur gegeven aan vrouwen, mits gelijkwaardig competent. Dit hield in dat als twee personen dezelfde kennis en vaardigheden hebben, de voorkeur uitgaat naar de vrouw. Dit omdat wij in een technologisch bedrijf werken wat anders al snel een mannenbolwerk wordt. Diversiteit is goed en wordt door ons breed geaccepteerd en gestimuleerd.
Hierbij geldt ook dat de vrouw hetzelfde salaris zou krijgen als de man, of andersom.
Nog een simpele actie: vraag bij je werkgever na of er onderzoek gedaan kan worden naar een eventuele loonkloof binnen het bedrijf. Als je dit via de OR aankaart, dan zal het bedrijf met een reactie moeten komen.