Taboe op geld

Taboe op geld

Nederlanders staan bekend als een spaarzaam volkje. Dat dat niet voor iedereen opgaat, blijkt wel uit het aantal mensen dat in de schuldsanering terecht komt: tegenwoordig is dat er jaarlijks minimaal 1 op de duizend. En dan geldt dat alleen nog maar voor Nederlanders van 18 jaar of ouder. Als je dan de verhalen leest van mensen die in de schulden zitten, dan is er in minimaal de helft van de gevallen sprake van eigen schuld: teveel of ronduit stomme aankopen gedaan, persoonlijke leningen afgesloten voor dingen als tv en auto, zonder naar de rente te kijken, enzovoorts.

Alle dagen schuld

Een poosje terug heb ik in de bieb het boek Alle Dagen Schuld van Mirjam Pool geleend. Zij is een aantal gezinnen in een Vogelaarwijk gevolgd om te kijken hoe zij leven. Ik heb het boekje letterlijk met open mond zitten lezen. Je ziet ontzettend duidelijk hoe de slechte financiële omstandigheden invloed hebben op de kinderen, en op hoe zij hun kinderen weer opvoeden. Maar opvallend genoeg zit het gebrek aan inkomsten ze niet echt heel erg dwars en willen ze er zeker niets aan doen, want als ze dat proberen, dan zit de rest van de wereld hen dwars.

Taboe

Als ik dit soort verhalen lees, dan vraag ik me altijd af: waarom zit er zo’n taboe op geld? Waarom is het zo erg om te vertellen wat je verdient? En om te vertellen wat je kosten zijn? Bij ons was het altijd vrij normaal om daarover te praten. Misschien niet tot in detail en toen we nog kleiner waren, wist ik natuurlijk niet wat ons gezinsinkomen was, maar nu we ouder zijn wordt daar niet geheimzinnig over gedaan.

Voor je verder leest, wil ik je iets vragen...

Is jouw geld op voordat je maand voorbij is? Wil je weten wat de beste spaarmethodes zijn?

Overweeg je om aan de slag te gaan met beleggen , maar weet je niet waar je moet beginnen?

Meld je dan nu aan voor mijn inspiratiemail - met content die je nergens anders vindt!

Draagt het taboe bij aan geldproblemen?

Ik ben er zelf ook makkelijk in. Niet té makkelijk, dat blijkt wel uit mijn anonieme blog hier 😉 Maar goed,dat is weer een ander verhaal. In ieder geval denk ik dat veel Nederlanders er financieel veel beter voor zouden staan, als dat taboe op geld eens opgeheven werd. Als het niet erg was om ‘nee’ tegen je kinderen te zeggen als ze weer dat nieuwste speeltje willen hebben. Als het niet erg was om eens een uitje af te zeggen omdat je er het geld niet voor hebt. En als je niet als vreemd of geitenwollensokkengek bekeken wordt als je zuinig wilt of moet doen. Wat denken jullie? Draagt het taboe op geld bij aan de problemen waar sommige veel mensen mee te maken hebben, of valt het wel mee?

(O, en Mirjam Pool schrijft ook over een vrouw die ontzettend ziek is, eigenlijk niets kan en in de bijstand zit, maar wel haar eigen boontjes dopt, geen schulden heeft en niet klaagt over haar situatie. Het was niet alleen kommer en kwel 😉 )

Volg LekkerLevenMetMinder nu ook op Pinterest, Facebook en Instagram!

Deze post kan affiliate-links bevatten. Dit betekent dat ik een commissie krijg als je iets via deze links koopt. Uiteraard kost dit jou niets extra's (soms is het zelfs voordeliger!) en kun je erop rekenen dat ik alleen links opneem van websites of producten waar ik zelf 100% achter sta. Gebruik je deze links voor je overstap, aanmelding of aankoop? Dank je! Je helpt mij dan weer om nóg meer mooie content te kunnen maken!

Ontdek waar jij geld laat liggen


Adine @ LekkerLevenMetMinder

Nadat ik in 2010 'wakker' werd met een hypotheek van ruim 400.000 euro, tegen 6% rente, gooide ik het roer om. Ik loste in razend tempo zo'n 70.000 euro af, minimaliseerde stevig én ging bewust kleiner wonen. Op Lekker Leven Met Minder deel ik mijn verhaal en schrijf ik over consuminderen, hypotheken, aflossen, sparen, besparen en zuinig leven, maar ook over financiële vrijheid, rust en mijn zoektocht naar een rijk en tevreden leven.

14 Comments
  1. Er heerst zeker een taboe op geld. Mensen willen alles van jou weten, maar vertellen niets over zichzelf.

    Als je wat koopt geloven ze niet dat je het gespaard hebt. Zal wel een persoonlijke lening zijn, zeggen ze dan.

    Wij hebben het ook meegemaakt dat wij een feest gaven en op vakantie gingen met de kinderen omdat wij 25 jaar getrouwd waren. De familie geloofde niet dat wij hiervoor gespaard hadden en dacht dat wij een prijs hadden gewonnen. Waren helemaal kwaad dat wij dat niet met hen wilden delen.

    Zo leer je wel mensen kennen. Maar als het familie is, is het toch wel trieswt.

    Liefs Frederique

  2. Nou, dat is ook wat! Dat is nog een heel andere kant waar ik niet eens bij stil heb gestaan. Wat erg zeg, je moet je er niets van aantrekken, maar het kan toch even een flinke domper zijn. Laat ze blij zijn voor jullie dat je zoiets kunt doen, zonder er in de komende 25 jaar nog voor te betalen!

  3. Ik weet van mijn ouders hun centen ook niets, nooit geweten eigenlijk. Maar ik kan mij dan ook niet herrinneren dat ik ooit voor iets heb gezeurd dat ik dat echt prese wilde hebben. Wij hadden wat we nodig hadden,speelgoed met hopen ed… ik denk dat wij zo zijn opgevoed om neit te zeuren om vanalles te moeten hebben omdat anderen dat wel hebben.
    ik weet ook enit in hoe een mate onze kinderen inzicht gaan krijgen in onze centen, ze zijn nu nog klein natuurlijk, oudste is er net 5, maar die zeurt soms wel eens, ik wil dit of dat, nog niet zozeer omdat anderen dat hebben, maar hij vind dat mooi of leuk… Zo ook een grote lego auto van 160euro… en wij hebben toen gezegd dat wij zoveel centen niet hebben, dat hij er dus zelf moest voor sparen. Hij is net verjaard dus heeft hij daar centen enzo voor gevraagd. Ik kijk ook dan goed rond naar prijzen en toen we in de winkle waren stond die auto 10 euro goedkoper en kon ik nog een kortingsbon gebruiken ook waardoor hij maar 120 euro heeft gekost, en hij heeft die dus helemaal zelf betaald van zijn centen.

  4. Ik heb dat boek ook gelezen, en soms ook met open mond. Sommigen mensen uit het boek waren er trots op dat ze een uitkering krijgen. Je gaat toch zeker niet werken voor je geld? Je moet juist zoveel mogelijk uit de staat proberen te troggelen.. Tsja..

    Ik ben het deels wel eens met je stelling dat er een taboe op geld rust, maar dat betekend zeker niet dat ik alles ga vertellen. Als mensen zouden weten dat je veel geld op de bank hebt staan, gaan ze vaak toch anders tegen je aankijken. Ik denk dat de kans op ruzie groter is als je je geld niet wilt delen/lenen met anderen. Ik wil ook dat mensen mij aardig vinden om wie ik ben, en niet poeslief tegen me doen omdat ze geld van me willen lenen.

  5. Dat lijkt me een heel interessant boek om te lezen! Net als progamma's als een dubbeltje op z'n kant vindt ik ook altijd erg interessant. Er heerst zeker een taboe op geld. Bij mij thuis weet ik precies wat m'n ouders verdienen en hun wat ik verdien. M'n ouders zijn daar altijd heel open in geweest. Ook met sparen enzo. Toen ik 18 was en nog op school zat, had ik ook een bijbaantje maar door m'n rijlessen vloog het geld eruit. Toen heeft m'n moeder me het principe van een kasboekje uitgelegd. Toen deed ik er lacherig over maar het is wel ideaal. Maar je moet toch iemand hebben die het je leert. Ik ga het boek zeker lezen!

  6. @ Oryx: daar heb je ook een punt. Het is ook niet dat ik overal zou gaan roepen wat ik verdien, maar een gesprek over geld (en niet alleen bedragen) zou ik niet uit de weg gaan. Toch kom ik best vaak tegen dat mensen b.v. zeggen (of schrijven) dat ze zich daar niet mee bezig houden of dat dat niet zo belangrijk is. Dan gaan mijn nekharen weer overeind staan.

    @ TIO: Dat is denk ik heel goed, dan geef je wel duidelijk aan dat dingen geld kosten en spaart hij er zelf voor. Dan geef je je kind ook wat mee!

    @ Blondy: Een dubbeltje op z'n kant vind ik ook heel leuk! Nou ja, 'leuk' is misschien niet het juiste woord, interessant is inderdaad beter. Het boek is echt een aanrader, zoals ik al schreef; je staat echt even met je mond vol tanden…

  7. Het is inderdaad een lastig onderwerp. Ik heb ooit ook getracht een vriendin aan het consuminderen te krijgen, omdat ze net als wij een koophuis wilde. Haar vriend vond het maar een gedoe, dus zijn ze blijven huren, waarna de huizen explosief begonnen te stijgen in prijs.
    Het gevolg van mijn poging en enthousiasme was dat ze tot op heden verbaast is bij alles wat ik koop. Kennelijk heeft ze het idee gekregen dat ik een of andere supervrek ben. Echt heel irritant. Maar verder hebben we nog steeds een goede vriendschap hoor, maar geldzaken houd ik voortaan voor mezelf.

    Groetjes Jacq.

  8. Hoi,

    Leuke blog, maar wat ik niet begrijp is dat ik een advertentie om geld te lenen zie staan?
    En dat onder een artikel dat over schulden gaat nog wel?

    Groetjes,
    Marjolein

  9. @ Jacq: Nou, daar ben je lekker mee! Hopen dat dat beeld wel nog een keer verdwijnt 😉

    @ Marjolein: Dat is een advertentie van Google Ads, die worden aan de hand van het onderwerp (en vast tal van andere specifieke kenmerken) automatisch geplaatst en wisselt elke keer. Nu ik hier reageer, krijg ik er weer eentje te zien over het openen van een spaarrekening!

  10. Ik vind het lastig, dat open praten over wat je verdient. Mijn man merkt dat als je wat hoger in een organisatie komt, je beter niet rond kan bazuinen hoeveel je verdient. Wat dat namelijk oplevert is dat je collega liever nog meer wil verdienen, en het er niet meer om gaat of je je werk wel goed doet maar hoe je snel meer kan verdienen. Zo is het in de banken-sector ook vergaan.
    Waar het probleem eerder in zit (denk ik), is dat het lenen van geld zo normaal werd gevonden. Had je ergens geen geld voor, oh, dan leende je dat toch. Dat deed toch iedereen?

  11. Zelf ben ik er altijd open over geweest. Zo ben ik ook opgevoed, maar na al die terughoudenheid van mensen om te delen, laat ik ook het achterste van mijn tong niet meer zien.Gr. LZV

  12. Er wordt inderdaad niet makkelijk gepraat over bijvoorbeeld een salaris. In Amerika schijnt het de normaalste zaak van de wereld te zijn om te vertellen hoeveel je verdient.

    Dat boek klinkt trouwens interessant, ik ga het gauw reserveren bij de bieb!

  13. Ik heb zelf geleerd tijdens mijn opvoeding dat het niet netjes is om te praten over geld of over wat je verdient. Dat is de reden dat ik dat niet doe. En om eerlijk te zijn, als mensen dat wel doen om mij heen, word ik er een beetje ongemakkelijk van. Ik denk dat het aan je opvoeding ligt.

Leave a Reply

Your email address will not be published.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.