Heb jij ook wel eens het idee dat je niet kunt sparen omdat je te weinig verdient/te veel kosten hebt of wat dan ook? Dan kom je misschien wel op andere gedachten als je het verhaal van de Amerikaanse Oseola McCarthy. Deze vrouw heeft een eigen pensioen van maar liefst $280.000 bij elkaar weten te sparen, terwijl ze zelf slechts $9.000 per jaar verdiende. En niet eens altijd; dat was haar maximum.
Dit is haar niet alleen door sparen gelukt, ook door te investeren, maar dan nog: een behoorlijke prestatie. Zeker als je bedenkt dat ze eerst wél alleen aan het sparen was en pas later (conservatief, met hulp van de bank) is gaan beleggen.
Een van de gouden tips van McCarthy is langer doorwerken. Zij heeft zelf doorgewerkt tot ze haar werk (ze was wasvrouw) echt niet meer kon doen. Hierdoor had ze veel korter een pensioen nodig en was een lager bedrag voldoende. Uiteindelijk heeft ze zelfs nog $150.000 van haar spaargeld weggegeven aan een universiteit, omdat ze dat gewoon niet nodig had.
Ik zou zelf niet zo snel doorwerken tot ik het fysiek echt niet meer kon, want ik vind het sowieso al belachelijk dat je de beste jaren van je leven voor iemand anders staat te ploeteren en vervolgens wat voor jezelf mag doen als je afgetakeld bent, maar ik vind haar voorbeeld wel inspirerend, vooral wat het sparen betreft. Ze heeft gewoon altijd 10% van haar inkomen opzij gezet, direct. En dan is het gewoon een kwestie van het redden met wat er over blijft. Geen mitsen en maren, drie weken bonensoep als het moet, maar wel sparen. Hoewel ik automatisch spaar en redelijk gedisciplineerd ben, kan ik hier écht nog wel wat van leren.
En jij, houd jij jezelf wel eens smoesjes voor dat je niet kunt sparen? Of kun je nog wel wat leren van Oseala?
Volg LekkerLevenMetMinder nu ook op Pinterest, Facebook en Instagram!Deze post kan affiliate-links bevatten. Dit betekent dat ik een commissie krijg als je iets via deze links koopt. Uiteraard kost dit jou niets extra's (soms is het zelfs voordeliger!) en kun je erop rekenen dat ik alleen links opneem van websites of producten waar ik zelf 100% achter sta. Gebruik je deze links voor je overstap, aanmelding of aankoop? Dank je! Je helpt mij dan weer om nóg meer mooie content te kunnen maken!
Allemaal mooi en aardig maar het gaat mij veel te ver. Drie weken bonensoep want sparen moet, nee niets voor mij. Heus ik spaar wel meer dan 10% maar dat ligt anders omdat man en ik samen goed verdienen. Maar we leven ook lekker nu. Af en toe een uitje, etentje, filmpje of weekendje weg en jaarlijks op vakantie. Lekker biologisch eten en op een doodgewone maandag een lekker biefstukje van de slager omdat de mannen dat lekker vinden. Stel je voor je dat die mevrouw haar pensioen nooit gehaald had door ziekte. Zelf heb ik diverse mensen in de omgeving van mijn ouders zomaar zien wegvallen na een kort ziekbed ergens rond de 55.
Nu hebben wij altijd makkelijk praten gehad met onze pensioenen. Van de adviseur begreep ik dat ik als ambtenaar zelfs een goed pensioen heb (lees maar had) Sterker nog mijn pensioen is hoger dan mijn loon nu (ik werk nu maar 25 uur. Ondanks de slechte vooruitzichten maak ik me niet zoveel zorgen. Man heeft een tijdje geleden een gouden handdruk mee gekregen en die staat lekker te banksparen voor onze oude dag.
Groetjes Nicole
Petje af voor deze dame!
Voor Nederland geldt: iedereen die volgens een CAO verdient betaalt al minimaal 10% van het loon aan pensioen + datgene wat er via de belasting nog ingehouden wordt aan premie voor AOW. (dat geld wordt door een ander voor jou "gespaard', soms beroerd belegd, soms graait den overheid uit de pot)
Neemt niet weg dat zulke voorbeelden heul inspirerend zijn,
groet
Nee, en ik wil er geen voorbeeld aan nemen ook, allebei onze ouders zijn jong gestorven, dus sparen om geld te hebben voor later en dan leuke dingen te gaan doen is er bij ons niet bij. Wij willen nu wel leuke dingen doen en sparen voor een comfortabel huis, met minder lasten.
Wel inspirerend, maar wil je dit?
Ik niet! Ik ben net 37 jaar en ben al zeker 2 keer op de rand van de dood geweest. (Dan tel ik de macht over het stuur van de auto verliezen voor het gemak maar niet mee.)
Ik ben gezond, heb een prachtig gezin met 4 kinderen en leef NU. Daar geniet ik graag van.
Dit betekend niet dat ik het geld over de balk smijt en er maar wat op los leef, maar probeer goed te sparen en ook nu plezier te maken.
Via mijn werkgever bouw ik pensioen op (geen idee of het tegen de tijd dat ik er gebruik van mag maken nog wat voorsteld) en tegen die tijd hopen we ook (bijna) vrij van hypotheek te wonen. En verder denk ik: wie dan leeft, wie dan zorgt.
Fijne dag en bedankt voor de mooie blogs!
Zoals je al zei zijn dit de beste jaren van je leven en die ga ik niet verpesten door alleen bruine bonen te eten zodat ik (als ik de 65 al haal) een pensioen heb. Ik spaar wel, maar niet ten koste van alles.
Ik was ook niet echt van plan om echt af te gaan zien voor later, dan kan ik net zo goed al het hoekie om zijn gegaan. Waar ik juist het meest tegenop zie in deze strategieën is beleggen, dat lijkt me een hoop stress geven. Ik zou wel willen weten waar ik in beleg, wat voor bedrijf is het in sociaal beleid (personeel), duurzaamheid, wapens, foute dingen, etc? Dat is een hoop gedoe en gokken. Ik heb nu wel 1000 euro in een maatschappelijke belegging (ASN Oxfam Novib Microkredieten) om te proberen, het gaat aardig.
Ik probeer eigenlijk altijd te sparen. Hoe dan ook. Dan nog maar minder uitgeven. Langer werken zou ik niet erg vinden, want ik ben dol op mijn werk.
Wat een schitterende verhalen zijn het toch. Helaas kan ik niet verder lezen, want ik ga nu naar het geliefde Limburg
Ik vraag me alleen af waarom je zoveel pensioen nodig hebt als je het blijkbaar met 9000$ per jaar kan redden?
Ik vind het een prachtig idee. En waanzinnig knap. Waar volgens mij het grootste deel van de wereld nog wat van kan leren. Ik ook wel. Op zich is het best een goed idee om elke maand gewoon 10% van je inkomen weg te zetten. Dat is voor mij niet zoveel, maar toch. Als ik dat elke maand zou doen, een jaar lang, dan heb ik ruim €1000 gespaard. En mijn inkomen gaat de komende jaren alleen stijgen.
Langer doorwerken is in nederland vaak nog lastig. Maar als je je werk leuk vind en het kan even, dan waarom niet! Uiteindelijk wil ik er naar toe dat ik alleen hoef te doen wat ik leuk vind aan werk en daar genoeg mee verdienen. Maar tot die tijd is de kunst om elke maand weer wat extra binnen te krijgen.
Ik probeer ook echt wel te sparen, maar merk dat dat toch echt wel lastig is met zo'n inkomen. Als ik zo af en toe een tientje opzij kan leggen ben ik blij. En hoewel ik misschien wel een voorbeeld aan haar zou kunnen nemen, wil ik dat niet altijd. Ik bedoel… drie weken bonensoep, daar verknal je je gezondheid mee. Dan geniet ik er liever van dat ik met zo weinig mogelijk gezond eet. En ik wil ook van mijn omgeving een 'thuis' kunnen maken, de verwarming laag houden is best, maar dan wil ik er wel een leuk dekentje bij, bijvoorbeeld.
Als je $ 9000 dollar per jaar verdiend. Je spaart daar 10% van van is dat $ 900. $ 280000 /$ 900 dan kom ik op 311 jaar. Dus er klopt iets niet in het verhaal, maar dat terzijde.
Sparen prima maar niet ten kosten van alles. Ik leef nu en vandaag. Je moet maar afwachten of je 65 wordt.
Ook in Amerika krijg je natuurlijk wel gewoon rente op je spaargeld én je kunt lezen dat ze op een gegeven moment op een heel conservatieve manier aan het beleggen is geslagen.
Hier wordt ook écht wel gespaard, een vast bedrag per maand. En wat er overblijft aan het eind, gaat extra naar de spaarrekening. Maar wij zien ook te vaak om ons heen, dat het niet goed gaat op vrij jonge leeftijd, dat wij eenzelfde instelling hebben als de meesten hiervoor: wij leven nu, en we doen nu wat we willen en kunnen, en ja, we werken voor ons pensioen, we sparen om onze hypotheek af te lossen, en DAN voor onze oude dag…
ik werk in de schoonmaak en maar 30 uur per week, niet echt een vetpot als je onze lonen kent, maar toch lukt het mij om te sparen ,omdat ik volgens het pricipe van eerst je betalen werk, dus elke maand gaat er een vast bedrag naar mijn spaarrekening en ook elk extraatje komt daarop en ongemerkt spaar je dan toch een leuke buffer bij elkaar , want je kunt wel zeggen ik ga niet sparen voor mijn oude dag, maar nu hij bij mij dichterbij komt en als ik dan krijg wat ik straks per maand krijg als ik met pensioen ben, ben ik toch blij met wat ik weggelegd heb, want je kunt natuurlijk kort leven ,maar wat als je wel vel ouder word, dan wil je toch niet afhankelijk zijn wat er dan nog voor ouderen in de pot zit of dat je kinderen opdraaien voor je levensonderhoud.
Mooi verhaal en wat een hoog bedrag!
Ook ik heb altijd (automatisch) gespaard, hoe weinig ik ook soms had en leefde dan van het bedrag erop de betaalrekening stond. Ik hoefde dan ook echt nooit 3 weken bonensoep te eten vanwege een altijd zeer ruime voorraad opgebouwd uit reclames. Ik liet (en laat nog steeds) wel alle luxe varen, maar bespaar nooit op goed eten. Dat is een investering in mijn lijf, mijn persoonlijke bank.
We zijn al jaren terug gewaarschuwd dat het met de pensioenen achteruit gaat en daar heb ik meteen rekening mee gehouden. Soms kom ik ook niet uit door onvoorziene uitgaven en stort dan weer wat terug naar de betaalrekening, maar probeer het de volgende maanden weer in te halen.
Mocht ik het zelf niet nodig hebben, laat ik een appeltje over voor het nageslacht, die nu ook spaarzaam zijn en bepaald een uitgevers.
Het is moeilijker om dat te verbergen aan de buitenwereld zo te leven dan het sparen zelf. Dat wordt een tweede natuur van je.
Ik heb echt niet het idee iets te kort te komen, want ik taal totaal niet naar uit eten gaan of de bios. Mijn eten zelf vind ik altijd lekkerder (heb daar nooit last van naderhand) en films kijk ik maar af en toe op de tv enz. Mijn interesses kosten niet zo veel namelijk.
Groeten, S.