Vandaag komt het oud papier hier langs en aangezien het gisteren zulk prachtig weer was dat ik helemaal zin kreeg om op te ruimen, heb ik vast een start gemaakt met de bananendozen die ik van zolder wilde halen. Toen ik dat blogje en de reacties erop weer teruglas, zag ik onderaan een link naar een blogpost uit 2012. Daarin schreef ik:
Ergens in deze rommelkont zit namelijk wel degelijk een opruimdiva. Toegeven: niet eentje die dol is op schoonmaken, maar opruimen en organiseren zit écht wel in mijn bloed.
Daar moest ik stiekem toch even om lachen! In de afgelopen jaren ben ik me namelijk steeds meer gaan realiseren dat er maar één vorm van organiseren en opruimen is die voor mij werkt: minder spullen hebben. Ik ben niet iemand die een structuur aanlegt en zich daar vervolgens netjes aan houdt. Eventjes wel, maar dan komen er drukke dagen, onverwacht bezoek, amper vrije tijd en nog heel veel andere excuses en is het binnen de kortste keren weer een troep.
Die troep zit me in de weg, daar heb ik niets aan en het voorkomt dat mijn omgeving netjes en overzichtelijk is, iets dat ik behoorlijk prettig vind. In mijn nieuwe situatie is het belangrijk om naar voordelen te kijken, om vooral een beetje vooruit te kunnen blijven gaan. En één van de voordelen van een écht eigen huis hebben en de boel helemaal alleen bestieren, is dat je met opruimen kunt doen wat je wilt. Gewoon, omdat het kan. Niets overleggen, geen troep van anderen die blijft liggen, terwijl jij lekker bezig bent met opruimen. Alleen je eigen troep. Die je bij wijze van spreken morgen weg kunt pleuren. Een kans om eens helemaal schoon schip te maken, om een nieuwe basis te leggen.
Nu merk ik dat ik in m’n eentje ook echt wel een troep kan maken, maar onder al die troep wordt het steeds opgeruimder. Steeds meer dingen verwisselen van eigenaar of vinden hun weg naar de kringloopwinkel of stort. En wat een voordelen heeft dat! Meer geld, meer ruimte, makkelijker schoonmaken, minder opruimwerk en als het nog eens een keer tot een verhuizing komt: geen troep meeslepen die eigenlijk drie verhuizingen eerder al het veld had moeten ruimen!
Stapje voor stapje gaat het nu de goede kant op. Elke twee weken zit de zwarte kliko vol met troep-waar-echt-niets-meer-mee-kan, er staat nu weer een fijne trits bananendozendeksels langs de weg en ik heb weer een vierkante meter zoldervloer terugveroverd. Voor m’n dagelijkse leven maakt het geen drol uit, ik kom toch niet op die zolder, maar het gevoel dat het geeft om zo op te kunnen ruimen, da’s toch wel onbetaalbaar!
Krijgen jullie van dit mooie weer ook zo zin in opruimen? En heb je alles al eens een keer helemaal op orde gemaakt, of is het een beetje een ‘ongoing struggle’?
P.s. volg jij Lekker Leven Met Minder al op Facebook? Ik zou het leuk vinden om je daar ook te zien!
in deze rommelkont zit namelijk wel degelijk een opruimdiva.
Toegegeven: niet eentje die dol is op schoonmaken, maar opruimen en
organiseren zit écht wel in mijn bloed. Ergens. – See more at:
in deze rommelkont zit namelijk wel degelijk een opruimdiva.
Toegegeven: niet eentje die dol is op schoonmaken, maar opruimen en
organiseren zit écht wel in mijn bloed. Ergens. – See more at:
Deze post kan affiliate-links bevatten. Dit betekent dat ik een commissie krijg als je iets via deze links koopt. Uiteraard kost dit jou niets extra's (soms is het zelfs voordeliger!) en kun je erop rekenen dat ik alleen links opneem van websites of producten waar ik zelf 100% achter sta. Gebruik je deze links voor je overstap, aanmelding of aankoop? Dank je! Je helpt mij dan weer om nóg meer mooie content te kunnen maken!
Af en toe krijg ik een (hormonale) opruimbui. Die voelde ik gister voor vandaag al een beetje aankomen. Dus dat moet ik vasthouden, want opruimen is ook hier echt nodig.
Ik leg steevast de bank (waar we nooit op zitten, de andere moet leeg blijven) en de tafel (mega groot, dus een plekje om te eten blijft wel vrij) vol met spullen. Spullen die ik nog 'even' op moet ruimen. Spullen waar ik nog mee aan het werk moet, waar ik nog naar moet kijken, etc. En het stapelt maar door.
Voordeel van zo'n opruimwoedeaanval is dat we dan weer zien hoe mooi onze tafel is.
Echt weggooien en dingen op MP zetten ben ik dan weer te laks in. Dat zou eigenlijk ook moeten.
Maar voor vandaag volg ik je voorbeeld!
O ja, opruimen is voor mijn ook blokkades in mijn hoofd opruimen. Dingen die ik moet doen, maar waar ik niet aan toe kom of die ik steeds uitstel. Geeft me een enorm goed gevoel als ik weer eens een paar van die dingen heb gedaan.
Dat laatste is ook heel herkenbaar ja, ook dat soort dingen in mijn hoofd (meestal dingen waar ik tegenaan hik) kunnen ook zo snel opstapelen en kunnen dan ook weer mooi opgeruimd worden!
Dat bedoel ik inderdaad.
Ook wel fijn om te lezen dat ik er niet de enige ben die dat heeft.
Opruimen is de afgelopen maand een regelmatig terugkerend thema in huize Mmiirraah. Vandaag staat op het programma om mijn kleren uit te zoeken en op MP te zetten. Dat gaat nooit in één keer lukken. Maar, net zoals bij jou, stapje voor stapje is ook een manier!
Klopt, stapje voor stapje is beter dan helemaal niets doen, omdat het te veel is om in één keer te doen! Tenminste, zo denk ik dan maar 🙂 Ik ga zo denk ik toch nóg een paar dozen in de kliko legen, weg is maar weg en hij wordt maandag toch weer geleegd!
Het is zoooo heerlijk om te ruimen, nou ja, eigenlijk om het opgeruimd te hebben 🙂
Ik ben vorig jaar begonnen met een mega-opruimronde en nu ben ik bezig met deel 2, de herhaling 🙂 En ik pluk dus absoluut de vruchten van deel 1! Het gaat nu stukken sneller…..
Dat geeft de burger moed! Ik durf ook niet eens te denken aan hoeveel werk het allemaal zou zijn als het hier nog was zoals het pak 'm beet twee jaar terug was, maar het verschil met toen is wel dat ik er toen niet echt naar keek en nu wel. Dus nu is er minder, maar heb ik er meer 'last' van, dan toen het zoveel was, dat ik er gewoon een blinde vlek voor had…
Klinkt heel burgerlijk, maar ik hou het bij en dan valt het echt heel erg mee! (heb ik wel moeten leren en ooit een begin mee gemaakt en dat vol gehouden door maandelijks een portie aan te pakken. Nu dus bijhouden en dan is het niet zoveel werk meer.
hoe herkenbaar! Alleen heb ik nog wel allemaal andere mensen in huis dan mezelf, dus heel vaak heb ik geen idee of iets wegkan. Wat moeten we bijvoorbeeld met vier oude omhulsels van PC-torens?Nou ja, eens gaat dat vast allemaal weg. Maar verder: niet opruimen en georganiseerd houden (overigens erg leuk om systemen te verzinnen), maar weggooien is de oplossing. Gewoon minder hebben, hoef je ook minder op te ruimen. Mijn doel van februari was om alle laden in huis op te ruimen en dat is gelukt. Het doel voor maart is om alle plastic dozen met deksel uit te zoeken. Het is een continue strijd.
stapje voor stapje, doe mn best, maar nauwelijks tijd voor met kleine kids die je nog niet alleen kan laten. en savonds met lamplicht ruimen vind ik niets en wil dan ook gewoon lekker niets doen. huishouden en kids gaan voor (ehm andersom qua prioriteit.. ) en dan pas opruimen enz.
Klopt, dat heb ik ook. Niet die kids, maar wel dat ik het ook gewoon fijn vind om af en toe even niets te doen. Of 's avonds niet alle kanten op te rennen. Maar ja, het moet natuurlijk wel gebeuren, er moet wel iets van balans zijn, van niet alles laten versloffen, maar ook niet een leven dat in het teken staat van opruimen en schoonmaken, want daar wordt volgens mij ook niemand gelukkig van.
Mijn huis is eindelijk opgeruimd. Een heerlijk gevoel. Geen onnodige rommel meer, de verbouwing is klaar en het is gewoon netjes. Het heeft wel jaren geduurd, maar het is uiteindelijk toch gelukt.
Ik hou van opruimen en schoonmaken. Ik word er rustig van, hoe gek het ook klinkt.
Liefs Frederique
Ik had deze lentekriebels vorig jaar ook (zoals bij enkele jaren ervoor) alleen … Die van 2013 zijn blijven plakken tot iets dat een minimalistische houding geeft naar nieuwe rommel in mijn leven toe … Niéts meer kopen, steeds meer wegdoen, het was ook hoog nodig maar vandaag had ik voor het eerst … Tsja niks meer echt om op te ruimen, nu merk ik dat al dat opruimen ook een uitstel was van regelmatig poetsen "ik ben toch zinvol bezig?"