 |
| fsecart, Flickr.com |
Je hoort het wel vaker, dus zo bijzonder is het inmiddels niet meer, maar toch vond ik dit verhaal leuk om te lezen en te delen. Het gaat over twee vrienden, Geoffrey en Julie, die besloten een jaar lang niets te kopen. Het experiment begon vorige zomer en is inmiddels afgelopen.
De beslissing om niets te kopen kwam niet helemaal uit de lucht vallen: het appartement waar Julie zou gaan wonen ging vorig jaar helemaal naar de knoppen door een overstroming en Geoffrey bood haar toen aan om bij hem in te trekken. En aangezien er in Calgary blijkbaar maar weinig woonruimte beschikbaar is, greep Julie die kans met beide handen aan. Het enige probleem? Ze had veel te veel spullen. Die zouden nooit passen in het huis van Geoffrey en zeker niet in de kamer waar ze in zou trekken. Waar Geoffrey dacht dat ze wel wat weg kon doen, had Julie daar behoorlijk wat moeite mee. Na een aantal discussies kwamen ze op het idee om een jaar lang niets uit te geven, behalve aan een aantal noodzakelijke posten. Dat waren dan onder meer toiletpapier (gelukkig!), de huur, energie, mobiele telefoon en boodschappen.
In de eerste instantie begonnen ze met het schrappen van consumentengoederen en huishoudelijke spullen. Een paar maanden later moesten ook bepaalde diensten – zoals die van de kapper of uit eten gaan – eraan geloven. Eigenlijk wilden ze de laatste maand ook helemaal geen boodschappen kopen en volledig uit de tuin eten, maar dat lukte nog niet.
Een heel makkelijk jaar was het niet, zeker niet voor Julie: een vriendin van haar durfde haar eigenlijk niet als bruidsmeisje te vragen, omdat ze bang was voor bizarre bespaaracties en voor iemand die graag met vrienden wat gaat eten en drinken, is het behoorlijk afzien om dat te laten.
Uiteindelijk leverde het echter allemaal wel wat op: ze moesten het gedwongen rustiger aan doen en stonden veel meer stil bij hun eigen waarden en normen en hun relatie met geld. Geoffrey viel behoorlijk af door voortaan op de fiets naar het werk te gaan en Julie verhuisde voor haar nieuwe baan, omdat ze niet met de auto naar haar werk wilde gaan. Daarnaast leerden ze veel dingen: door niet meer uit eten te gaan, werden ze creatiever in de keuken, deden ze veel vrijwilligerswerk om tóch op feestjes te komen en leerden ze zelfs hun eigen port te maken. Daarnaast hielden ze een hoop geld in hun zak: Geoffrey zag z’n bankrekening met 40.000 dollar groeien. En die effecten lijken ook na afloop van het experiment door te zetten: geen van beiden telt de dagen af om weer keihard uit te kunnen gaan geven.
Dus
Dit soort verhalen vind ik altijd mooi, zowel om te lezen hoe ze het doen, als hoe ze het ervaren hebben. De conclusies zijn meestal hetzelfde, maar toch zie ik mezelf dit nog niet zo snel doen. Geen onnodige troep in huis halen? Prima. Spullen die ik niet meer gebruik wegdoen/verkopen? Prima. Meer zelf doen en maken? Ook hartstikke leuk. Maar echt alles opgeven? Dan zou de lol er toch wel snel af gaan. Ik word altijd blij van een kappersbezoekje, ga graag eens uit eten en kan ook ontzettend genieten van iets moois kopen. Een gulden middenweg spreekt me dan meer aan: m’n geld zoveel mogelijk uitgeven aan dingen waar ik blij van word. Dat gaat niet altijd even goed (ik kom nog wel eens tasjes tegen met dingen die ik zelfs niet uitgepakt heb/uit de auto gehaald heb), maar wel steeds beter. Bijkomend voordeel is dat dat een veel rijker gevoel geeft: zo lijkt het soms wel of ik alles kan kopen/doen wat ik wil, zonder dat ik er iets voor hoef te laten. En daar kan ik dan weer héél vrolijk van worden!
Zou een jaar niets uitgeven iets voor jullie zijn? En wat zouden voor jou de wél noodzakelijke uitgaven zijn?
Volg LekkerLevenMetMinder nu ook op Facebook en Google+!
Volg LekkerLevenMetMinder nu ook op Pinterest, Facebook en Instagram!Deze post kan affiliate-links bevatten. Dit betekent dat ik een commissie krijg als je iets via deze links koopt. Uiteraard kost dit jou niets extra's (soms is het zelfs voordeliger!) en kun je erop rekenen dat ik alleen links opneem van websites of producten waar ik zelf 100% achter sta. Gebruik je deze links voor je overstap, aanmelding of aankoop? Dank je! Je helpt mij dan weer om nóg meer mooie content te kunnen maken!
kids hebben 2x per jaar nieuwe (niet perse nieuw, maar iig grotere maat) kleding nodig.. dus dat gaat sowieso niet. zelf draag ik veel kleding ook echt af (en shirts vallen enorm snel gaten in, die gaan ook nooit langer dan een jaar mee).. dus met kleding zou het me niet lukken. en ook af en toe wel nieuwe spullen nodig. zo is recent mn stofzuiger vervangen. en zonder kan ik gewoon niet, kan wel gaan vegen maar is gewoon niet schoon genoeg met 2 jongekids, 2 katten en een kinderopvang vanuit huis.. en de vaatwasser is aan vervanging toe helaas 🙁 ja ik kan elke avond om 21u nog gaan staan afwassen, maar t mag na een dag van 6.30 tot 20.30/21u ook wel eens klaar zijn.. en ook voor de kids en de opvangkids regelmatig wel iets nodig of gereedschap enz. ik geef niet belachelijk veel uit. wel makkelijker nu er wat meer inkomen is en juist doordat we veel sparen worden we ook weer iets losser qua uitgaven en uitstapjes. maar goed, het kan, we sparen nog/er is een flinke buffer. wil dan ook wel genieten waar we zo hard voor werken 🙂 vandaag bijv ook lekker naar de efteling met mn zusje en haar vriend. duur.. (wel eigen broodjes en veel drinken enz mee, wil daar best iets eten oid, maar dan gewoon omdat we er zin in hebben, niet heel de dag ) maar heel veel zin in!
Ik heb altijd veel bewondering voor mensen die zoiets beslissen en het dan ook echt doen. Ik zou het niet kunnen.
Ik denk dat je je ook moet afvragen of je het zou willen. Als ik de dingen zo voor mezelf op een rijtje zet, dan zou ik het niet willen. Dus waarom dan doen? Ik moet al veel te veel.
Ik heb wel eens een half jaar geen kleding gekocht. Viel me best wel tegen, want overal wordt je geconfronteerd met de nieuwste mode. Het zou mij niet lukken. Ik wordt ook blij van een keer uit eten gaan, alhoewel ik ook kan genieten van een etentje thuis met vrienden. Ik denk wel dat het goed is om eens bewust na te gaan wat je wel en wat je niet nodig heb.
Ik vind het altijd geweldig om over dergelijke ervaringen te lezen!
Welke keuzes maken mensen en waarom. Wat missen ze en waar zijn ze heel blij mee. Ik kan van dergelijke verhalen zitten te smullen.
Ach, in de schuldsanering leef je eigenlijk niet anders. 😉 Alleen heb je dan niet een buffer achter de hand en dat maakt het allemaal net even wat lastiger, denk ik. Want weten dat je, als het heel echt nodig is, altijd kunt kopen wat je nodig hebt, maakt het waarschijnlijk wel makkelijker om zo'n actie op touw te zetten.
Desalniettemin is het altijd goed om, op de manier die bij jou past, na te denken over je relatie met geld. ("Jou" is in het algemeen bedoeld.)
een jaar lang niets uitgeven, is bijna onmogelijk als je werkt en of kinderen hebt, maar dat is ook eigenlijk niet het doel. het doel is om bewuster je geld te besteden en bij elke aankoop goed na te denken, heb ik het echt nodig, kan ik het eventueel niet lenen of 2e hands kopen. en dat is dus precies waar ik nu bezig mee ben . ik koop wel dingen maar veel bewuster en daardoor heb ik al veel bespaart en soms dingen die ik in eerste instantie wel wilde kopen toch maar niet aangeschaft heb en andere oplossingen bedacht heb.
Nu mijn partner kanker met uitzaaiingen heeft, wordt ik (consuminderaar pur sang) juist door hulpverleners enorm aangemoedigd 'mezelf te verwennen' met nieuwe spullen, kleren,een terrasje, uit eten gaan, etc. Ik zie familieleden van kankerpatiënten in het ziekenhuis waar mijn partner behandeld wordt ook vaker met nieuwe kleren. Daar lopen ze dan ook trots mee met als verklaring dat ze zich er goed bij voelden om het te kopen. Wat vind ik zelf? Te streng zijn is niet goed. Maar los gaan op nieuwe kleding, nee, dat lost mijn verdriet en angst niet op. Ik vind het wel apart dat juist hulpverleners me nu aanmoedigen om meer geld uit te geven. Zouden ze zich er niet van bewust zijn dat juist ziekte en sterfte meer geld kost, en dat je als je er alleen voor komt te staan, heel vaak in inkomen achteruit gaat? Dus juist zuiniger moet zijn?
Ben het helemaal met je eens. De onzin, geld maakt gelukkig.
Volgens mij is het zo, dat een buffer achter de hand, goed eten, dingen doen die er toe doen, je man bijstaan en zorgen dat je zelf iets doet dat je de energie geeft om het vol te houden.
Een hobby, iets wat energie geeft en dat mag geld kosten.
Wat is het al fantastisch dat je geld hebt om kapotte spullen te vervangen. Je auto heel enz.
wat een rare aanmoediging van de hulpverleners. Je kunt ook op hele andere manieren genieten van het leven. sterkte Anoniem
Mij lukt het niet meer, om te zuinig voor mezelt te zijn. Het heeft te maken met het stoppen met werken. Meer tijd geeft ruimte om die dingen te doen die altijd bleven liggen.
Het boek pensioen in zicht zorgde er mede voor dat ik stil sta bij de eindigheid van dit leven.
Leven dus, heel belangrijk.
Een heel jaar niets uitgeven zou ik echt niet volhouden denk ik. Dan zou ik ook niets mogen uitgeven aan wol of ander garen voor mijn hobby's en juist het hebben van die hobby's maakt mij zo gelukkig… Dus nee, daar ga ik niet aan beginnen… Maar een keer een maand niets uitgeven, dat wil ik wel eens proberen…
Ik wens je een heel fijn weekend,
Lieve groet,
Mirjam
Als iedereen zou stoppen met uitgeven (behalve the primaire levensbehoefte) dan zouden diverse economieën "imploderen".
Maar bewuster omgaan met uitgaven moedig ik wel aan.
Eigenlijk wat voor alles geldt: Te extreem is nooit goed. En als je door zo sterk te consuminderen je minder gelukkig voelt, hou je dat nooit lang volg.
wat inspirerend!
mijn man koopt nooit iets, hij is zoals het koppel in dit verhaal. Hij haalt alleen boodschappen en neemt daar de tijd voor zodat hij het goedkoopste heeft (kwalitatief goed natuurlijk). HIj komt uit zo`n type gezin. In het begin van onze relatie 10 jr geleden vond ik het best wel vreemd. Mijn ouders gooiden veel weg dus dat was ik niet gewend. Inmiddels is onze lifestyle dat we zeer weinig kopen. Als ik graag iets wil aanschaffen hoor ik vaak: Schat.. niet NOG meer rommel. Dat maakt mij wel bewust.. sommige dingen heb ik ook gewoon niet nodig en dat maakt creatief.
Het lijkt me prachtig om het te kunnen maar jeetje wat zou ik mijn theaterbezoekjes missen. We doen al veel tweedehands en goed doordacht maar niets meer kopen… het zou me te ver gaan/moeilijk zijn. Toch lees ik dit soort verhalen graag want inspirerend vind ik ze wel!