Nu ik voor het einde van het jaar een aantal financiële doelen heb gesteld, gaat het ineens niet meer op de nette verdeelmanier zoals gewoonlijk, maar heb ik besloten het potjesvullen in ninjastijl aan te pakken. Wat wil dat zeggen?
Als er geld binnen is, dan vul ik gewoon één voor één de potten. Ik kreeg gisteren bijvoorbeeld een behoorlijk bedrag binnen, waardoor ik in één klap mijn verbouwingspot en emergency fund op het gewenste niveau kon brengen. Vervolgens rondde ik mijn hoogste hypotheekbedrag (tegen 5,8%…) weer af op een rond getal en mikte ik de rest op de bufferrekening. Een beetje een snowballeffect imiteren, want het stimuleert namelijk behoorlijk als je potje na potje ‘vol’ ziet raken.
Daarnaast heb ik nog eens nagedacht over mijn ‘doelendilemma’. Voor wie het gemist heeft: ik ben dol op doelen, maar heb wel een sterke voorkeur voor doelen die ik kan halen. En dat zijn eigenlijk niet echt doelen, want ze vallen dan vaak wel een beetje in de categorie als ‘dit jaar weer een keer jarig zijn’. Als ik eerlijk ben. Als ik namelijk nu terugkijk op het jaar, dan denk ik: ondanks alle tegenslagen had ik in principe misschien – met flink hard werken – wel in staat geweest om niet alleen mijn uiteindelijk gestelde doelen te halen, maar zelfs mijn wensdoelen. Maar ik heb me er toch ook regelmatig een beetje makkelijk vanaf gemaakt, door wat losser met geld om te gaan, door tóch weer regelmatig op vakantie te gaan en door af en toe behoorlijke uitspattingen te doen als het gaat om bijvoorbeeld kleding en schoenen. Begrijp me goed: daar heb ik ook voor gekozen en ik heb er geen spijt van, maar het zet me wel even aan het nadenken. Want hoewel ik zelf vind dat ik behoorlijk goed bezig ben, is het nu wel steeds meer tijd om aan mijn toekomst te denken.
Ik ben er immers al langere tijd uit dat deze levensstijl niet meer bij me past. Wel het besparen hoor, maar niet het wonen in een huis dat veel te groot voor me is. En hoewel ik geen invloed heb op wanneer het huis verkocht wordt (of tenminste: maar relatief beperkt), wil dat natuurlijk niet zeggen dat ik alles maar op pauze moet zeggen tot dat gebeurt. Het kan immers net zo makkelijk 2 maanden als 2 jaar duren! En wat wacht me hierna?
Straks, als we met z’n tweeën één huishouden delen, dan wordt het sparen in één klap een stuk makkelijker. Dat wil echter niet zeggen dat ik het niet nu al kan doen. Sterker nog; het is juist beter als ik dat nu ook al doe. Het plan is immers om over een aantal jaar wel weer een vrijstaand huisje te kopen, maar dan met een lage hypotheek. Bovendien houd ik ook graag de mogelijkheden voor gezinsuitbreiding open, iets dat gewoon ook geld kost. Is het niet in dingen die je nodig hebt, dan is het wel in het feit dat het vaak invloed heeft op hoeveel je kunt werken.
Als ik het dan zo bekijk, dan ben ik nu misschien juist wel in de ideale omstandigheid om flink te potten. Dingen erbij kopen is minder interessant, omdat ik het dan ook mee moet verhuizen naar een kleiner én gedeeld huis. Afstand doen van dingen en die bijvoorbeeld verkopen kan geld opleveren. Ik hoef nu qua boodschappen voor het grootste deel van de tijd alleen met mezelf rekening te houden en heb nog genoeg om af en toe even een leeg-eet-week te houden. Ook dat scheelt later weer in weggooien/verhuizen en nu in de boodschappen. En ik werk weer een dag in de week buiten de deur, dus ook dat scheelt in de kosten. Oké, ik blijf natuurlijk te maken houden met een aanzienlijke hypotheeklast, maar ook daar kan ik wat aan doen. En als ik de boel toch wil bespoedigen, dan kan het misschien de moeite lonen om de vraagprijs (die overigens nu heel redelijk en marktconform is) te verlagen. Ik heb er immers dankzij het aflossen de ruimte voor.
Interessant om dit soort dingen af en toe eens op een rijtje te zetten. Dat houdt je toch scherp en maakt het ook makkelijker om prioriteiten wat beter in beeld te krijgen. En hoe graag ik het op sommige momenten ook anders zie; dat nieuwe paar laarzen heeft nét even wat minder prioriteit dan m’n ‘echte’ toekomst.
Hoe houd jij je prioriteiten helder? En heb je er ook wel eens ‘last’ van dat je het idee hebt dat je ergens beter of pas mee kunt beginnen op het moment dat een bepaalde situatie veranderd is, terwijl je eigenlijk net zo goed direct kunt beginnen, ook al is dat op kleinere schaal?
Volg LekkerLevenMetMinder nu ook op Facebook en Google+!
Volg LekkerLevenMetMinder nu ook op Pinterest, Facebook en Instagram!Deze post kan affiliate-links bevatten. Dit betekent dat ik een commissie krijg als je iets via deze links koopt. Uiteraard kost dit jou niets extra's (soms is het zelfs voordeliger!) en kun je erop rekenen dat ik alleen links opneem van websites of producten waar ik zelf 100% achter sta. Gebruik je deze links voor je overstap, aanmelding of aankoop? Dank je! Je helpt mij dan weer om nóg meer mooie content te kunnen maken!
Ja hoor. Soms wel eens uitstelgedrag, of schuiven met potjes waardoor de zaken nét iets anders lijken. Of een reservepotje steeds met kleine bedragen vullen en hem nooit echt meetellen want dan kun je er bij tegenslag (of kleding) ineens iets anders van kopen….Dus zijn we al meer dan een jaar aan het sparen voor andere matrassen maar kopen we ineens iets voor de kinderen…of zo.
Dat heb ik een beetje met mijn lopende rekening, als er bv een betaling aan komt ofzo, dan kan ik best wel wat kopen en dat dan daarmee opvangen, in plaats van dat ik alles spaar, zoals de bedoeling was. Of dat ik daar in het rood sta omdat ik mezelf dan voor de gek houd door niets van een andere rekening te halen. Maar het is natuurlijk best wel stom om voor roodstand te betalen als het niet nodig is…