Zuinig zijn vind ik best belangrijk. Het is goed om met zorg om te gaan met de dingen die je hebt en tevreden te zijn. Wat mij betreft is dat een goede karaktereigenschap, maar zorgt het er ook voor dat je een extra bijdrage kunt leveren aan de maatschappij. Als je minder nodig hebt, dan blijft er meer over voor de mensen die dat wél nodig hebben. Dat is natuurlijk een beetje in een idealistische wereld, want in de praktijk is het vaak zo dat bescheidenheid je niet per definitie verder helpt, maar dat terzijde. Er zit echter een verschil tussen zuinig zijn of een vrek. Dat laatste wil je toch het liefst voorkomen!
Waarom zuinig zijn?
Dat is een van de redenen dat ik zo zuinig mogelijk ben. Dan hoef ik vrijwel geen gebruik te maken van maatschappelijke voorzieningen die ik perse moet gebruiken. En ja, dat gaat wat mij betreft dan ook over aflossen (en dus geen gebruik hoeven te maken van hypotheekrenteaftrek). Ik vind niet dat je per se ergens in een tent hoeft te gaan leven, zodat de ‘gemeenschapspot’ goed gevuld blijft.
Wat ik echter ook belangrijk vind, en soms ook wel een uitdaging, is daar niet in door te slaan en een vrek te worden. Er is één tip die me daar heel goed bij helpt: ‘tel je geld thuis, maar niet bij vrienden‘. Oftewel: bezuinig waar je kunt, maar doe daarin geen andere mensen tekort. ‘Vrienden’ is dan wat mij betreft een wat ruimer begrip. Dat kun je dan weer op twee manieren doen:
- Thuis zo ‘krenterig’ leven als je wilt, maar gewoon ontspannen als je met vrienden/familie/anderen weg bent en dan niet met een zuur gezicht zitten omdat de thee thuis veel goedkoper is, en/of
- Als je met vrienden weggaat goedkopere alternatieven voorstellen. Natuurlijk kun je met z’n alleen uit eten in een duur restaurant, maar je kunt ook samen koken of allemaal een ‘gang’ meenemen. Of, wat ik regelmatig doe met wat sportievere vriendinnen: een stuk wandelen of skeeleren.
In dat laatste geval drinken we vaak nog wel ergens even een kopje thee, dus helemaal gratis is het niet, maar het maakt het uitje veel beter. Je hebt meer de kans om te praten, je bent lekker buiten en het is dan ook nog eens voordelig.
Lees ook: Uit eten gaan hoeft geen fortuin te kosten
Zuinig, maar niet krenterig
Voor mezelf werkt een combinatie van deze twee methoden het beste. Ik vind zuinig leven mooi en het is iets dat me relatief makkelijk af gaat, maar ik vind het soms wel zonde als het dan buiten de deur ineens véél breder moet dan ik gewend ben. Door dan af te wisselen tussen de ontspannen houding en het voordeligere alternatief voorstellen, blijft het leuk. Voor mijn interne vrek én voor mijn interne hedonist.
Bovendien merk ik in de praktijk wel dat veel mensen daar positief op reageren. Iedereen heeft wel eens een maand waarin zo’n uitje wat minder uitkomt, financieel gezien dan. Dan is het toch best een opluchting als iemand anders dan voorstelt om een voordeliger uitje te hebben, dat waarschijnlijk gewoon net zo leuk is! Bovendien hoeft diegene dan zelf niet het idee hebben krenterig te zijn (en jij wordt dan ook zeker niet zo gezien!)
Zie jij jezelf als zuinig of meer als ‘vrek’? Of juist geen van beiden? Probeer jij daar balans in te houden? Of houd je daarin het liefst vooral je eigen belang voor ogen?
Volg LekkerLevenMetMinder nu ook op Pinterest, Facebook en Instagram!Deze post kan affiliate-links bevatten. Dit betekent dat ik een commissie krijg als je iets via deze links koopt. Uiteraard kost dit jou niets extra's (soms is het zelfs voordeliger!) en kun je erop rekenen dat ik alleen links opneem van websites of producten waar ik zelf 100% achter sta. Gebruik je deze links voor je overstap, aanmelding of aankoop? Dank je! Je helpt mij dan weer om nóg meer mooie content te kunnen maken!
Volgens ons zijn we redelijk gebalanceerd, maar denk dat de meest van onze vrienden denken dat we vrekken zijn. Perceptie is alles 😉
Oh ja, daar heb je helemaal gelijk in natuurlijk! Uiteindelijk moet je jezelf in de spiegel kunnen kijken, maar mijn vriend kijkt af en toe ook wel wat vreemd ja 😛
Herkenbaar! Wij voelen de balans maar soms denken anderen er anders over. Maar buitenkant zegt lang niet alles!
Team CF slaat de spijker op z'n kop. Ik geniet van een heerlijke bak cappuccino met een bonbonnetje erbij en een ander neemt er een complete taart bij en weer een ander geniet van alleen z'n bakkie. Dat kan en dat mag.
Bij mij gaat het wat in golven. Je wordt er inderdaad wel een beetje raar van, van dat zuinige leven. Voor mij geldt trouwens wel dat zuinig leven ook buiten de deur doorgaat. Nee, mijn vrienden hoeven het niet opgedrongen te krijgen, maar ik wil me ook niet verplicht voelen om een duur cadeau te geven omdat een ander zich tekort gedaan zou kunnen voelen.
Ik sta bekend als gul en dat ben ik ook. Ik smijt geen geld over de balk (vind ik zelf…), maar ik vind het belangrijk om te delen. Met mijn leasedochters en met vrienden. Ook vind ik ervaringen veel belangrijker dan materieel bezit, dus ik ga liever uit eten met mijn leasedochters dan dat ik maandelijks een hoge hypotheek moet betalen. Ik geef relatief veel geld uit aan reizen, uistapjes, etentjes en boodschappen, maar weinig aan wonen (hypotheek, woz), kleding, kapper, make-up. Muziek beluister ik via Spotify en ik lees zoveel mogelijk e-boeken en online tijdschriften. En zo heb ik mijn balans gevonden, met dien verstande dat ik dit jaar een kapitaal mag ophoesten voor mijn gebit…
Ik ben hier in huis het zuinigste, maar we hebben nooit echt grote meningsverschillen. Naar anderen toe blijven we opletten, maar doen we niet moeilijk en genieten vooral van het gezelschap. Anderen vinden ons waarschijnlijk geen vrek ofzo.
Ik ben fiscaal conservatief. Dus los extra af, heb een afbetaalde oude auto die ik alleen voor woon-werk gebruik. Spaar elke maand eerst. Maar ik heb een hondje die biologisch rauw dieet eet, en die een paar keer per maand naar de dog daycare gaat omdat het leuk is. Daar bezuinig ik niet op en dat stoort me helemaal niet.
Ik probeer mijn woonlasten zo laag mogelijk te krijgen, mijn boodschappen geld ook, maar geef aan de andere kant royaal geld uit aan bv een etentje met vrienden. Dat vind ik het waard.
Dus besparen om er leuke dingen van te kunnen doen.
Ik leef ook zuinig, maar geef het ook uit aan dingen die ik wel echt belangrijk vind. Maar ook dan bedenk ik me wat reëel is.
In totaal voelt het als een luxe leventje, omdat ik door zuinig te doen juist veel meer kan dan wanneer ik dat niet doe. Ook de kinderen realiseren zich dat.
Ik denk dat er een verschil zit tussen zuinig leven en een vrek. Een vrek wordt meestal bestempeld als gierig en wanneer je gewoon normaal zuinig leeft wordt daar anders naar gekeken. Zoals bij alles, overdrijf niet. Net als Jolanda Toet, ik wil wel kunnen genieten van het leven en niet continu op de centjes moeten letten als ik het wel gewoon heb.
Ik beschouw ons als zuinig en bewust en we steken er net zo in als jullie. Wij zijn van gewoon leven zonder te veel nadenken naar heel bewust weten wat uit te geven en te kunnen besparen in een balans gekomen van genieten van iets meer en zuinig doen. Dat houdt ons ook flexibel naar vrienden toe. Maar als je zelf zuiniger bent dan is het altijd een aanpassen met mensen die anders zijn in je omgeving. Wij merkten dat sowieso met de verwarming meer aanzetten als er mensen komen. Maar er zijn ook mensen die het al een beetje weten en er rekening mee houden dat ze niet in een heel warm huis komen.
Met het doel om in 10 jaar afgelost te zijn op ons appartement houden we de scherpte ook in, maar gunnen we met extra ook een beetje genieten. Wel denk ik wel eens, goh als we nu strakker blijven leven dan zijn we nog sneller klaar, maar dan denkt mijn andere kant van het geweten, maar als je overmorgen ziek wordt dan denk je misschien had ik maar.