#FreedomFriday: de maakbaarheid van het leven

#FreedomFriday: de maakbaarheid van het leven

Het leuke van bloggen is dat er een aantal mensen zijn die ook de moeite nemen om een reactie achter te laten. Zodat je niet alleen jouw mening kunt geven, maar ook eens na kunt denken over het tegengeluid. En dat brengt me op het onderwerp waar ik vandaag eens aandacht aan wil besteden: de maakbaarheid van het leven. Met name als ik schrijf over keuzevrijheid, doelen en plannen, krijg ik regelmatig een reactie als: “Het leven is niet maakbaar!” BAF. Mijn eerste instinct is dan te benadrukken dat ik dat helemaal niet zeg. Maar blijkbaar is er wél iets dat die reactie oproept. En daarom leek het me interessant om hier eens wat meer in te duiken.

Een stukje geschiedenis

Dat heet leven maakbaar zou kunnen zijn, is echt een idee van deze tijd. Als je de Bijbelse geschiedenis erop naslaat, dan hadden mensen toen helemaal niet het idee dat ze hun leven zelf konden vormgeven. Ja, ze konden een goed leven leiden, maar daar hoorde ook lijden bij. Dat was niet per definitie iets dat je jezelf op de hals haalde of verdiende.

Door de eeuwen heen veranderde dat. We kregen de Renaissance en daarna ook de Verlichting. Ontwikkeling en modernisering werden steeds belangrijker en kwamen bijvoorbeeld naar voren in individualisering, feminisme, emancipatie, globalisering en het idee van gelijkheid.

In de periode van het modernisme (eind 19e eeuw) zien we dat steeds duidelijker worden. Mensen kregen steeds meer een utopische visie, waren op zoek naar de waarheid en wilden én geloofden met hun eigen leven bij te kunnen dragen aan één groter doel.

Dat modernisme ontwikkelde zich naar het postmodernisme; de ‘mens’ maakte plaats voor ‘het ego’ en individuele vrijheid, creativiteit en zelfontplooiing werden het nieuwe ultieme streven.

Want één groot, gemeenschappelijk doel is leuk, maar niet haalbaar. Er zijn geen universele ideeën, want iedereen ziet en ervaart de werkelijkheid anders. Dus hoe zou je kunnen zeggen wie er gelijk heeft?

En dan kom je dus uit bij het idee van maakbaarheid. Want als iedereen zijn of haar werkelijkheid op een andere manier ziet en ervaart, wil dat dan ook niet zeggen dat iedereen daar zelf invloed op kan uitoefenen?

Voor je verder leest, wil ik je iets vragen...

Is jouw geld op voordat je maand voorbij is? Wil je weten wat de beste spaarmethodes zijn?

Overweeg je om aan de slag te gaan met beleggen , maar weet je niet waar je moet beginnen?

Meld je dan nu aan voor mijn inspiratiemail - met content die je nergens anders vindt!

Het leven is niet maakbaar

Volgens mij zijn de meeste mensen het er inmiddels wel over eens: het leven is niet maakbaar. Je kunt er niet voor kiezen om niet die ziekte te krijgen. Of om niet verlaten te worden door je man/vrouw of nooit een partner te vinden. Om niet je baan te verliezen, om niet je kind/ouders/partner te verliezen.

Dat zijn allemaal dingen die je kunnen overkomen. En dan kun je heel hard positief denken en visualiseren dat het niet zo is, maar dat verandert waarschijnlijk weinig aan je situatie.

Ook filosofen sluiten zich bij dat idee aan: denken dat je alles kunt worden of alles van je leven kunt maken is niet alleen naïef, maar zelfs gevaarlijk. En hoewel we als mens een bijdrage kunnen leven aan de ‘vormgeving van de werkelijkheid’, zijn we nooit de enige factor en kunnen we dus óók nooit als enige de uitkomst bepalen. Ook al denken we dat soms misschien wél een klein beetje.

Het feit dat het leven niet maakbaar is, wil echter niet zeggen dat je gedurende je leven als een soort lam ter slachtbank wordt geleid. En dat je maar gewoon moet zien wat je overkomt. Krijg je goede kaarten, dan is het leuk en anders is het gewoon even doorbijten. De rit uitzitten.

Hoe je ermee omgaat maakt het verschil

Het leven is niet maakbaar, maar jouw reactie op wat er gebeurt wél. Net zoals ik vorige week schreef: je kunt altijd kiezen voor vrijheid. Daar geloof ik heilig in. En daarom vind ik het kort-door-de-bocht ‘het leven is niet maakbaar’ vaak een beetje een dooddoener.

En niet omdat ik het er niet mee eens ben. Nogmaals: het leven is niet maakbaar. Als dat zo was, dan had ik op bepaalde momenten écht wel wat mooiers voor mezelf en mijn omgeving gemaakt ?.

Je kunt er dan misschien niet voor kiezen om géén ellende mee te maken in je leven, maar je kunt er wél voor kiezen of je daar op een positieve of op een negatieve manier mee omgaat.

Raak je verstrikt in een slachtofferrol en kun je maar niet begrijpen waarom dit nu juist jou moet overkomen of vind je de kracht om te kijken naar wat er nog wél kan. Of naar wat je nog wél hebt?

Want meer nog dan wat je overkomt, hoe je daarmee omgaat van invloed op de kwaliteit van je leven.

‘Dat is nog niet zo gemakkelijk’

En nee, dat is niet altijd makkelijk. En het is heel makkelijk om dan te gaan vergelijken, te denken dat jij het veel zwaarder hebt en dat die ander daarom makkelijk praten heeft. Maar daarmee heb je alleen jezelf te pakken.

Je kunt ervoor kiezen om je energie te steken in het ‘bewijzen’ dat jij of een ander slechter af is en daarom gedoemd is tot een bepaalde mate van ongeluk. Veel mensen doen dat en menen vaak dat dat niet eens een keuze is. ‘Het is nu eenmaal zo’. En ergens hebben ze gelijk: als je zoiets maar vaak genoeg zegt, dan ga je het uiteindelijk ook geloven.

Dat vind ik oprecht heel jammer. Je maakt namelijk wél een keuze. Een keuze voor negativiteit.

Maar zoals die postmodernisten al zeiden: iedereen ziet en ervaart de werkelijkheid anders. Je kunt geen armen en geen benen hebben en tóch heel gelukkig zijn en je kunt voor het oog ook alles hebben en doodongelukkig zijn. En als je jezelf er echt van overtuigd hebt dat je geen keuze hebt, zal het niet gemakkelijk zijn om dat anders te gaan zien. Hoeveel het je ook kan brengen.

Kiezen wat je wel of niet doet

Toch blijf ik graag een beetje prikken als het gaat om dingen anders bekijken. Niet omdat ik het allemaal zo goed weet; ik ben ook nog steeds zoekende en lerende.

Maar alleen al het idee dat dingen ook anders kunnen – al weet ik niet precies hoe, al heb ik het idee dat ik niets te kiezen heb én al gaat het soms dwars in tegen mijn gevoel van rechtvaardigheid – heeft me in de afgelopen jaren al wel heel veel gebracht.

Ik vond in dit kader ook een mooi citaat van Claudia de Breij, dat mijn mening over de maakbaarheid van het leven mooi samenvat. Zij is ook niet zo’n fan van het idee van de maakbaarheid van het leven en vindt ook niet dat we als een gek allerlei hoogtepunten moeten verzamelen.

Logisch, want als je leven alleen maar uit hoogtepunten bestaat, hoe herken je ze dan nog? En is dat überhaupt mogelijk? Ik stel me dan zo voor dat je tussen die hoogtepunten door naarstig op zoek moet naar nieuwe hoogtepunten. Dat klinkt erg vermoeiend.

Maar goed. De Breij zegt dus (en laat zich hierbij inspireren door achtereenvolgens Socrates, Sartre en Sinatra): “In je leven kun je niet veranderen wie je bent, wel kun je ervoor kiezen wat je doet. Je kunt zeven dagen per week werken. Het kan ook niet.”

Hoe sta jij hierin?

Volg LekkerLevenMetMinder nu ook op Pinterest, Facebook en Instagram!

Deze post kan affiliate-links bevatten. Dit betekent dat ik een commissie krijg als je iets via deze links koopt. Uiteraard kost dit jou niets extra's (soms is het zelfs voordeliger!) en kun je erop rekenen dat ik alleen links opneem van websites of producten waar ik zelf 100% achter sta. Gebruik je deze links voor je overstap, aanmelding of aankoop? Dank je! Je helpt mij dan weer om nóg meer mooie content te kunnen maken!

Ontdek waar jij geld laat liggen


Adine @ LekkerLevenMetMinder

Nadat ik in 2010 'wakker' werd met een hypotheek van ruim 400.000 euro, tegen 6% rente, gooide ik het roer om. Ik loste in razend tempo zo'n 70.000 euro af, minimaliseerde stevig én ging bewust kleiner wonen. Op Lekker Leven Met Minder deel ik mijn verhaal en schrijf ik over consuminderen, hypotheken, aflossen, sparen, besparen en zuinig leven, maar ook over financiële vrijheid, rust en mijn zoektocht naar een rijk en tevreden leven.

3 Comments
  1. Sluit ik mij helemaal bij aan. Zo sta ik ook in het leven…uiteindelijk is het wat het is, niets meer en niets minder. Wat natuurlijk niet wil zeggen dat ik verdrietige of niet leuke situaties niet doorleef, dat hoort er ook bij. En daar leer ik van, nog steeds.

  2. Mooie post, ik ben helemaal akkoord met je. Het leven is niet maakbaar, maar je kiest wel hoe je ermee omgaat. En ja, zoals Pasja schrijft, verdrietige of niet leuke situaties horen daar ook bij. Het leven is niet enkel rozengeur en maneschijn, en dat is helemaal niet erg.

  3. het leven is idd niet maakbaar. Iedereen krijgt wat op zijn bord in het leven. De ene meer dan de ander. Maar het is inderdaad de manier waarop je er mee omgaat. Blijf je op de grond van de arena liggen in je slachtofferrol of sta je weer sterker en met een positieve kijk op. In al je omstandigheden kun je het leven positief proberen te benaderen, dit scheelt heel veel (negatieve) energie. Ik vond het ook niet grappig toen mijn ex verliefd werd op een ander, daarmee verder ging na de scheiding en ermee samen ging wonen. Maar ik heb de situatie aangepakt als een kans om dichter bij mezelf te komen en een positief leven voor mij en mijn kinderen te creëren. En dat werpt na 2 jaar zijn vruchten af. Ik zit lekkerder in mijn vel, mijn kinderen ook, ik zit in een goede flow mbt de financiën en positieve mindset. Die scheiding heeft me achteraf gezien goed gedaan, maar alleen omdat ik niet in de slachtofferrol bleef hangen en ervoor koos er iets positiefs uit te halen.

Leave a Reply

Your email address will not be published.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.