Toen ik gisteren schreef over het niet betalen van de hypotheek, stipte ik het al even aan: hoewel ik nog nooit een betaling heb overgeslagen, is het wel regelmatig behoorlijk lastig geweest. Hoewel ik momenteel geen hypotheek meer heb, had ik namelijk wel jarenlang een hypotheek. Een behoorlijk hoge ook. Om precies te zijn één van 412.188 euro, waarop elke maand zo rond de 2400 aan de bank betaald moest worden. Al met al met recht een torenhoge hypotheek. En eentje waarop aflossen dus wél nodig is.
Nu kreeg ik de laatste tijd al een aantal keer de vraag: ‘Hoe ben je van die hypotheek af gekomen?’ De vaste volgers weten dit natuurlijk wel, maar ik kan me voorstellen dat als je hier uit het niets terecht komt, je toch wel benieuwd bent naar het verhaal. Dus hierbij!
In dit artikel:
Voorgeschiedenis
Ik zal proberen het een beetje compact te houden, maar een beetje voorgeschiedenis is wel handig. Financieel gezien was 2009 een topjaar. Mijn onderneming groeide uit zijn voegen en omdat ik toch niet echt tijd had om het uit te geven, wist ik – voor een 24-jarige – een mooi spaarkapitaal op te bouwen. Toen mijn toenmalige relatie graag wilde verhuizen en we gingen kijken naar huizen, bleek dat we veel mogelijkheden hadden. Er werd gekozen voor een mooie boerderij op het Friese platteland. Prijskaartje inclusief kosten koper: €442.438,00. Vreemd genoeg was er op dat moment niet niets afschrikwekkends aan. Sterker nog; door een eigen inleg van ruim €30.000 en onderhandelen over de prijs, leek het wel mee te vallen. Ook al gingen de maandlasten ineens van zo’n €780 per maand naar €2400.
Het huis, hoe heerlijk het ook was, bleek niet helemaal naar verwachting te zijn. Eigenlijk moest er nog best veel aan verbouwd worden. Naast de dingen die je mooi vindt om te doen, bleek ook een nieuw dak hard nodig te zijn, de goten waren niet in orde, de isolatie kon op veel punten verbetering gebruiken en zo was er nog veel meer. De jaren daarop vlóóg het geld eruit. Tegelijkertijd liepen de inkomsten sterk terug. Van 3,5 inkomen per maand naar 1 inkomen per maand.
Gerelateerde post: Je hypotheek aflossen: 5 redenen om NU te beginnen
Flashforward naar eind 2013
Eind 2013 was het tijd voor een herevaluatie. Inmiddels was ik al begonnen met extra aflossen op de hypotheek en woonde ik alleen in dit prachtige huis. Op dat moment was er denk ik zo’n €10.000 tot €15.000 extra afgelost. Omdat de hypotheek nu ook alleen op mijn naam stond, moesten de hypotheken deels overgesloten worden. Ik had tot die tijd ruim 50% aflossingsvrij, maar dat mocht niet meer. Door de spaarhypotheek open te breken en dat bedrag af te lossen op de hypotheek en een gedeelte over te sluiten naar een familiebankconstructie lukte het om de maandlasten aanzienlijk naar beneden te krijgen. Vanaf dat moment betaalde ik nog maar zo’n €1800 per maand. Dat is natuurlijk nog steeds hartstikke veel, maar geloof me: het was een verademing! Ik hield ineens geld over!
Uiteindelijk besloot ik om in het huis te blijven wonen. Ik vond het een heerlijke plek en ik had er al behoorlijk wat geld in zitten. Bovendien had ik geen idee wat ik anders moest. Ik had er wel een leven opgebouwd. Maar maandelijks €1800 ophoesten; dat was veel. Daar moest wat aan gebeuren! Nadat ik in februari van 2014 een lening afbetaalde die nog te maken had met de overdracht van het huis (op dat moment had ik elke cent weggegeven en er dus géén meer over, terwijl er wel nog diverse kosten betaald moesten worden), besloot ik me weer opnieuw vol te richten op het aflossen van de hypotheek.
Dit heb ik dik 3 jaar gedaan en in die tijd lukte het me om zo’n €70.000 af te lossen. Het maandbedrag kwam inmiddels al steeds dichter bij de €1500. Wéér een enorme stap!
Wat anders
Ik moet eerlijk zeggen: die drie jaar vielen me eigenlijk helemaal niet zwaar. Financieel wist ik weer op te krabbelen, had ruimte genoeg om ook verschillende mooie tripjes te maken en kon daarnaast nog steeds stevig aflossen en zelfs een beetje een buffer opbouwen. Ik maakte nog wel wat kosten aan het huis, maar de grote verbouwingsplannen had ik gestaakt. Ik woonde er immers prima en het hoefde niet allemaal tegelijk. Daarnaast gaf ik bijvoorbeeld wekelijks maximaal €20 aan boodschappen uit, had ik geen overbodige abonnementen of hobby’s en had ik inmiddels geïnvesteerd in een pelletkachel, waardoor mijn verwarmingskosten met €150 in de maand omlaag gingen. Over dat soort besparingen blogde ik hier regelmatig en dat leverde me zelfs nog een artikel in Landleven op. Destijds heb ik dat uiteraard (vanwege anoniem bloggen) niet vermeld, maar misschien heb je het onbewust wel eens voorbij zien komen 😉
Om eerlijk te zijn denk ik dat ik zo gewoon nog wel tien jaar door had kunnen gaan (en dan misschien wel de hele hypotheek had afgelost!), als ik in die drie jaar mijn vriend niet was tegengekomen. Als dat dan op een gegeven moment goed gaat, dan moet je kiezen. Uiteindelijk ‘won’ zijn huis het. Het mijne was gewoon niet praktisch. Ver bij zowel mijn als zijn familie vandaan, duur, en midden op het platteland. Fijn Heerlijk voor mij, maar niet heerlijk voor iemand met stevige hooikoorts. Bovendien was het natuurlijk ook duur en behoorlijk bewerkelijk. Daarnaast was vanaf het begin af aan het idee geweest om een huis zonder hypotheeklasten als ‘pensioen’ te hebben. Dat hoefde natuurlijk niet per se dit huis te zijn. Sterker nog; een goedkoper huis zou natuurlijk veel sneller ‘rendement’ opleveren. Dus het huis ging in de verkoop.
Gerelateerde post: Wat levert dat op, zo’n huis?
En zo kwam ik van mijn torenhoge hypotheek af
Inmiddels had ik al zoveel afgelost, dat de hypotheek al goed onder de €350.000 gedoken was. De waarde van de woning had wel wat te verduren gekregen door de crisis, maar die was ook wel weer verhoogd door bijvoorbeeld het nieuwe dak. Uiteindelijk kon ik kiezen: relatief snel verkopen voor een wat lagere prijs, of het uitzingen in de hoop op een wat hogere prijs.
Ik koos voor het eerste. Als je eenmaal weet dat je huis te koop is, dan veranderen er dingen. Dan ga je meer om je heen kijken, dan realiseer je je dat het elke maand toch een hoop geld is. Je kijkt steeds meer op tegen steeds het heen en weer rijden tussen twee huizen. En je kijkt uit naar bijvoorbeeld vanuit een vakantie gewoon samen thuis kunnen komen. Ik had er uiteindelijk vast wel meer voor kunnen krijgen, zeker nu de markt weer aantrekt. Maar: dan had ik dus ook die maandlasten weer een jaar langer gehad.
Geen restschuld
Uiteindelijk verkocht ik het huis voor net wat boven het openstaande hypotheekbedrag. Vér onder mijn oorspronkelijke koopprijs dus. En voor een bedrag dat helemaal niet in verhouding stond tot wat er allemaal aan geld in was gegaan. Door het samenwonen met vriend zijn de lasten voor ons allebei flink gedaald en kunnen we niet alleen aflossen, maar ook sparen voor ons nieuwe huis.
Je ziet: hoewel ik het zeker een prestatie vind, is het geen wonderformule. Het is me niet gelukt om die torenhoge hypotheek van 4 ton compleet af te lossen in de 7 jaar dat ik daar gewoond heb. Tenminste, niet op die manier. Op een bepaalde manier echter ook weer wel, deels. Als ik niet had afgelost en extra had geleend voor de verbouwing, dan was ik nu huisloos geweest en had ik ongeveer €200.000 schuld. Dat is namelijk ongeveer het bedrag dat er aan aflossingen en verbouwingen in is gegaan. Tel daar nog ongeveer €1500 per maand aan rente bij op, gedurende 5 jaar (dan trek ik er 2 jaar vanaf vanwege het feit dat de rente uiteindelijk daalde) en je zit al bijna tegen een totaal van 300.000 euro aan (inclusief aflossingen en verbouwingen). Dat komt toch best in de buurt 😉
Lesje geleerd: geen tophypotheek meer
Je begrijpt: ik heb mijn lesje wel geleerd. Voor mij nooit meer zo’n torenhoge hypotheek en zéker niet meer zo’n blind vertrouwen in de bank. Nu ik bij vriend ingetrokken ben, heb ik zelf geen hypotheek meer. Het liefst houd ik dat zo, maar het kan natuurlijk zijn dat dat straks – we hebben niet-concrete verhuisplannen – nog wel nodig is. Als dat zo is, dan maak ik direct weer een plan om daar zo snel mogelijk vanaf te komen. En tot die tijd spaar ik gewoon. Om dat gat tussen droomhuis en spaarpot weer wat kleiner te maken.
Ik weet nu namelijk wel dat je geen hypotheek hoeft te hebben. Dat je daarin heel veel zelf in de hand hebt. En dat als je dat slim aanpakt, je leven er ook een stuk vrijer uit kan gaan zien. Dat ervaar ik nu al, maar hopelijk straks (in een vrijstaand huisje) nog wat meer. Zo groot als ik had, hoeft het van mij niet meer en gelukkig staat vriend daar hetzelfde in. Maar: of we voor we een huis vinden genoeg geld voor contante betaling bij elkaar hebben, is natuurlijk een tweede. En anders wordt het gewoon een kwestie van héél snel aflossen.
Deze post kan affiliate-links bevatten. Dit betekent dat ik een commissie krijg als je iets via deze links koopt. Uiteraard kost dit jou niets extra's (soms is het zelfs voordeliger!) en kun je erop rekenen dat ik alleen links opneem van websites of producten waar ik zelf 100% achter sta. Gebruik je deze links voor je overstap, aanmelding of aankoop? Dank je! Je helpt mij dan weer om nóg meer mooie content te kunnen maken!
Wat is de best manier om van een hoge hypotheek af ter komen?
Nou, gewoon je huis verkopen. Humor 🙂
Zo, dat klonk behoorlijk stressvol! Gelukkig dat je er met verstandige keuzes uiteindelijk goed uit bent gekomen. Dat had inderdaad veel vervelender kunnen aflopen.
Dat was het ook wel, zeker toen de verbouwing nog doorliep en er naast dat bedrag aan hypotheek ook vaak nog 1-2000 euro per maand nodig was voor arbeid en materiaal. Dat is natuurlijk een keuze, maar bij sommige dingen heb je ook weer niet echt heel veel keus. Als je bijvoorbeeld merkt dat er op gegeven moment meer regen binnen terecht komt dan buiten, om maar een voorbeeld te noemen…
Ik kan me voorstellen dat er met zo’n hypotheek een zware last op je drukt, zeker als de maandelijkse betalingen een hele grote hap van je inkomen nemen. Knap hoe je er mee om bent gegaan. Ook een mooi voorbeeld voor ons om nooit zo’n hoge hypotheek af te sluiten. Ik vind onze 197k (oorspronkelijk bedrag) al fors!
Nee, dat is zéker niet aan te raden! Ook al zeggen ze dat het prima kan. Het maakt je eigenlijk heel kwetsbaar, want er hoeft maar iets te gebeuren en je kunt meteen behoorlijke kopzorgen – zo niet echte problemen – krijgen. Dat zou natuurlijk niet moeten; je huis is juist je veilige plekje!
Wat een verhaal en wat een prestatie! Leuk om dit hele verhaal van je te lezen want ik ben ik je laatste paar jaar van je blog ingestapt. Echt inspirerend en mooi hoe je met je vriend het verder wilt insteken.
Wat leuk om te horen! Dat is voor mij natuurlijk altijd weer een verrassing, wanneer iemand ‘instapt’ en wat ze dan wel of niet weten. En ik vind het zelf ook altijd wel leuk om dan bij iemand een beetje te weten wat het verhaal is 🙂 Het blijft ook hier een beetje een kwestie van vallen en opstaan, maar ik hoop dat ik je kan blijven inspireren!
Heftig verhaal wat uiteindelijk, gelukkig, goed afgelopen is. Het had heel anders kunnen zijn inderdaad. Knap dat je zo bent gaan aflossen en het geld niet aan andere zaken uitgegeven hebt.
Zelf heb ik een situatie gehad waarbij ik ruim 1,5 jaar dubbele woonlasten had. Uit ervaring kan ik dus vertellen dat hoge lasten niet fijn is.
Dat lijkt me ook behoorlijk zwaar. Wist je toen wel dat het ook anderhalf jaar zou duren, of was het afwachten wanneer het tweede huis verkocht werd? Ik ga er tenminste vanuit dat daar sprake van was?
Voordat we aan het avontuur begonnen hebben we van twee verschillende makelaars gehoord dat de verkoop ongeveer 5-6 maanden in beslag zou nemen. Niemand had echter voorzien dat dit op zou lopen tot 19 maanden. Van te voren niet echt rekening mee gehouden dus. Gelukkig konden we de oude woning een paar maanden verhuren.
Ik had wel verwacht dat er ergens een verkoop aan te pas kwam, maar diep respect en bedankt dat je jouw verhaal wilde delen. Al denk ik wel dat je een fink inkomen moet hebben gehad om die maandlasten te kunnen dragen. Chapeau!
Dat is een beetje dubbel; aan de ene kant had ik natuurlijk niets te klagen (en aan de andere kant ook niet), maar als ondernemer voelt het toch anders dan wanneer je standaard van een baas een paar duizend euro op je bankrekening krijgt. Denk ik. Hoewel ik me niet echt speciaal arm voelde, voelde ik me in die tijd ook zeker niet rijk en letterlijk elke cent ging op één of andere manier op aan het huis. Was het niet aan hypotheek of aflossing, dan was het wel aan woonlasten (de basics) of verbouwingen. Toen ik de hypotheek afsloot, had ik er nog een baan bij van 36 uur, dat telde natuurlijk ook mee. Toen ik dat – ongeveer een jaar na aankoop – afbouwde en uiteindelijk helemaal stopgezet had, werd het plaatje ook weer heel anders. Dat merkte ik toen ook wel toen ik de hypotheek over wilde nemen: ondanks mijn prima betaalgedrag en aflossingen weigerden ze het hele bedrag op mijn naam te zetten. Ik kon toen niet eens de helft meer lenen van wat ik die paar jaar eerder van ze kon krijgen!
Maar ach, het is allemaal gelukt en het is een goede leerschool geweest. Het heeft een hoop gekost, maar dan weet je in ieder geval ook zeker dat je die les niet weer vergeet. Ik niet iig 😉
Zo heftig zo’n hoog bedrag! Knap dat je op jonge leeftijd al genoeg verdiende om überhaupt zo’n hypotheek te krijgen én om er nog extra op af te lossen ook. Onze maandlasten zijn ook dusdanig hoog dat verkopen eigenlijk de enige optie is. Veel bewondering voor wat je bereikt hebt!
woww super knap!
Echt heel knap zoals je het hebt aangepakt. Ik vroeg mij af hoe je dat gedaan hebt m.b.t. het oversluiten naar een familiebankconstructie? Zou je daar wat meer informatie over kunnen verstrekken? Alvast bedankt;)
Dat is eigenlijk heel eenvoudig; toen ik de hypotheek alleen wilde overnemen, wilde de bank deze niet helemaal overzetten. Het deel dat zij me niet meer wilden geven, is via de familiebank aan mij verstrekt en toen in één keer bij de Rabobank afgelost. We hebben daar toen een akte van laten opmaken bij de notaris en ik heb die lening met annuïteiten (vanwege de HRA) afgelost. Toen ik mijn huis verkocht, heb ik deze lening ook weer in één keer afgelost.
Ik hoop dat het zo wat duidelijker is, als je nog vragen hebt, dan hoor ik het wel!