Ik durf het aan: twee weken mijn droomleven leiden

Voorproefje op een vrij leven

De laatste weken ben ik er nóg meer mee bezig dan anders: een vrij leven. Hoe ziet dat eruit? Wat is er voor nodig om daar te komen? En net zoals het zo vaak gaat als je ergens mee bezig bent: dan kom je als vanzelf allerlei dingen tegen die je wat dat betreft in de goede richting leiden. En dan is het aan jezelf: doe je daar dan wat mee, of volg je toch je eigen plan? Durf je eens iets anders te doen, of houd je liever vast aan wat je kent? Die vraag moet ik mezelf nu ook stellen.

Nu vs. later

Het is goed om na te denken over ‘later’. Als je niet weet waar je naar toe wilt, dan kom je er ook niet. Althans, daar geloof ik wel in. Maar er zit een verschil tussen nadenken over later en daar nu wat aan doen, of nadenken over later, zodat je nu niets hoeft te doen.

We leven altijd ‘nu’. ‘Later’ bestaat eigenlijk niet eens echt.

Daarom vind ik het soms ook wel vreemd dat we in Nederland zo sterk naar later kijken. ‘Later’ gaan we genieten, nu werken we eerst keihard. ‘Later’ gaan we met pensioen, dat hebben we dan wel verdiend. En ‘later’ hebben we genoeg geld/tijd/ruimte om het leven naar onze zin in te richten.

Maar is dat nu écht waar?

Als je denkt dat bepaalde fijne dingen er ‘later’ wel van komen, mis je dan niet de kansen die er misschien NU al zijn?

Voor je verder leest, wil ik je iets vragen...

Is jouw geld op voordat je maand voorbij is? Wil je weten wat de beste spaarmethodes zijn?

Overweeg je om aan de slag te gaan met beleggen , maar weet je niet waar je moet beginnen?

Meld je dan nu aan voor mijn inspiratiemail - met content die je nergens anders vindt!

42 jaar

Zelf maak ik me er ook schuldig aan. Ik heb natuurlijk jarenlang behoorlijk gebuffeld om hypotheekvrij te wonen, zodat dat een nieuwe basis was voor mijn vrije leven. Dat idee vind ik nog steeds niet slecht, maar ik realiseer me nu wél dat ik het mezelf een stuk makkelijker kan maken door veel goedkoper te gaan wonen. Want geluk of vrijheid zit ‘m voor mij misschien wel in een leuk stukje tuin, maar niet in een enorm landgoed.

En als het niets extra’s toevoegt, dan kun je je afvragen of je daarvoor wilt werken.

Ruim een jaar geleden dacht ik: “Ik doe dit nog maximaal 10 jaar en dan houd ik ermee op.” En met ‘dit’ bedoel ik dan de manier van werken zoals ik dat nu doe. In 10 jaar moet ik wel genoeg verzameld hebben om los te kunnen laten. Dan zou ik 42 jaar zijn, dus dan lijkt me dat ik nog tijd en energie genoeg heb om ervan te kunnen genieten.

Maar 10 jaar… Voor iemand die denkt tot zijn 69e te gaan werken, klinkt het misschien bijzonder kort. Voor mij begint het steeds langer te klinken. Want waarom zou ik nog 10 jaar op deze manier doorgaan, als ik eigenlijk al weet dat dat betekent dat ik nog 10 jaar stil sta? Want zo voelt het. Dan doe ik nog 10 jaar wat ik altijd gedaan heb en dan zit ik dus nog 10 jaar in de situatie waarin ik altijd zit.

Niet arm of doodongelukkig, maar wel in de wachtrij. Wachtend op het moment dat ik het leven dan in ‘mag’ delen zoals ik dat wil.

En om eerlijk te zijn: ik denk dat dat moment dan helemaal niet komt. Dan is er wel weer wat anders. Als ik nu niet los durf te laten, waarom zou ik dat dan over 10 jaar wél durven?

Werken = uitstelgedrag

Kennen jullie ‘m nog? Hannibal van The A-Team met zijn ‘I love it when a plan comes together’? Zo voel ik me de laatste paar dagen een beetje.

Ik had het al eerder met vriend een keer gehad over een maand vrij nemen om aan mijn websites te werken. Dat vind ik namelijk ontzettend leuk, maar het kost ook best veel tijd. En hoewel ik het me best kan veroorloven om bijvoorbeeld een maand wat minder te verdienen om me hierop te richten, durfde ik het tot nu toe niet los te laten. Ik nam wel wat minder werk aan, maar echt vrij voelde dat nog niet. En van je spaargeld leven doet ook best een beetje zeer, dus steeds als ik op dat punt dreigde te komen, nam ik tóch snel weer wat werk aan.

En dan merk ik dat ik écht zelf mijn grootste uitdaging ben. Als ik een overvloedig, gelukkig, financieel vrij leven wil, dan moet ik daar ook nieuwe keuzes in durven maken. Zonder andere keuzes, komt er meestal geen verandering.

Nu had ik het hier onlangs ook met een vriendin over en daarna kwam er eigenlijk nog veel meer los. Zo kwam ik bijvoorbeeld in het boek ‘Steeds Beter’ van Gretchen Rubin ineens deze quote tegen:

Werken is een van de gevaarlijkste vormen van uitstellen.

*Tring!* Herkenbaar! Als je namelijk aan het werk bent, dan ben je bezig, dan doe je wat goeds. Maar wat als je niet werkt aan wat jij wilt? Is het dan nog steeds goed, of is het dan uitstellen van misschien wel enge keuzes? Ik grijp steeds weer terug naar het vertrouwde werk, maar beperk mezelf daarmee wél enorm. Het is veilig, het is zekerheid, maar ik zoek juist die groei.

Voorproefje op een vrij leven

Uiteindelijk heb ik nu de knoop doorgehakt. Ik ga een voorproefje nemen op een vrij leven. Ik ga NIET vrij nemen om aan mijn sites te werken. Wat ik wél ga doen, is twee weken leven op de manier zoals ik dat de rest van mijn leven wel vol zou kunnen houden. Of beter gezegd: zoals ik dat de rest van mijn leven wel zou willen doen. Met hier en daar misschien een aanpassing 😉

In dit voorproefje op een vrij leven komen voor mij verschillende dingen samen, namelijk:

Minder uren werken en meer uren steken in mijn passieproject (o.a. deze website). Ik geef mezelf wel een marge van maximaal 4 uur per week om vertaal- en schrijfwerk te doen. Wel houd ik deze periode een omzetdoel aan; in mijn ‘vrije’ leven zou ik immers óók gewoon geld verdienen. De financiële kant van het verhaal wil ik in deze periode eens volgens de Kakeibo-methode bijhouden. Ik heb afgelopen weekend al de helft van het boodschappenbudget voor maart gepind daarvoor.

Gezonder leven: in mijn ideale plaatje beweeg/sport ik elke dag minimaal 30 minuten én eet ik gezond. Door minder te werken, houd ik daar ook meer tijd voor over. Een ander onderdeel dat hierbij hoort is het ochtendritueel dat ik van mijn business coach kreeg. Eerder schreef ik al over het belang van een ochtendritueel, binnenkort zal ik mijne ook plaatsen 😉

Minder = beter. Wat je niet nodig hebt, hoef je ook niet voor te werken. Dat geeft vrijheid. En iets anders bekeken; van een volle werkruimte of een overvol huis word ik niet blijer of productiever. Door me hier wat meer bewust mee bezig te houden, denk ik dat ik meer focus krijg. Minder prikkels is volgens mij altijd goed.

Dit zijn even een paar punten, voor mezelf heb ik het nog wat uitgebreider en specifieker genoteerd.

Spannend

Ik vind het spannend. Maar ik merk ook dat het nodig is om eens wat anders te doen. Als je doet wat je altijd gedaan hebt, krijg je het resultaat dat je altijd gekregen hebt.

En het feit dat ik niet compleet ontevreden ben met dat resultaat (ik heb best een relaxed leven), maakt het alleen maar lastiger. Ik houd namelijk van zekerheid en dat heb ik voor mijn gevoel nu aardig. Om dan iets van die zekerheid in te leveren, voor het idee dat het misschien beter of mooier kan, vind ik moeilijk.

Toch heb ik het idee dat ik op deze manier de eerste stap wel durf te zetten. Twee weken is genoeg om een voorproefje te krijgen, om door te kunnen zetten en misschien ook wel om de knoop definitief door te hakken. En het is genoeg om in ieder geval die eerste stap te zetten. Bij het idee van een maand blokkeerde ik nog, maar bij het idee van twee weken begonnen de ideeën op te borrelen. Toen zag ik het ineens niet meer als ‘vrij’ (want: grote kans dat het dan weinig anders wordt dan Netflix & Chill), maar als een mooi project voor MIJ.

Dit project start 1 maart en loopt tot 14 maart. Tenzij die vriendin gelijk krijgt; die gaf aan dat als ik eenmaal begonnen was, ik waarschijnlijk niet meer terug wilde 😉 Zij gaat me in ieder geval scherp houden, maar nu ik het hier ook gezegd heb, moet ik het wel doorzetten!

Ziet jouw leven er NU ook uit zoals je het graag zou willen? Welke (pijnlijke?) keuzes zou jij moeten maken om daar verandering in te brengen?

Volg LekkerLevenMetMinder nu ook op Pinterest, Facebook en Instagram!

Deze post kan affiliate-links bevatten. Dit betekent dat ik een commissie krijg als je iets via deze links koopt. Uiteraard kost dit jou niets extra's (soms is het zelfs voordeliger!) en kun je erop rekenen dat ik alleen links opneem van websites of producten waar ik zelf 100% achter sta. Gebruik je deze links voor je overstap, aanmelding of aankoop? Dank je! Je helpt mij dan weer om nóg meer mooie content te kunnen maken!

Ontdek waar jij geld laat liggen


Adine @ LekkerLevenMetMinder

Nadat ik in 2010 'wakker' werd met een hypotheek van ruim 400.000 euro, tegen 6% rente, gooide ik het roer om. Ik loste in razend tempo zo'n 70.000 euro af, minimaliseerde stevig én ging bewust kleiner wonen. Op Lekker Leven Met Minder deel ik mijn verhaal en schrijf ik over consuminderen, hypotheken, aflossen, sparen, besparen en zuinig leven, maar ook over financiële vrijheid, rust en mijn zoektocht naar een rijk en tevreden leven.

33 Comments
  1. Ja, wat een grote plannen zeg! Succes ermee 🙂
    Wij leven zo ongeveer het leven waar we altijd al van gedroomd hebben. 3 jaar geleden maakte ik de grote sprong en zette ik mn toenmalige job ‘on hold’ om me op mn twee kleine bedrijfjes te richten. Door die twee bedrijfjes verdien ik met ongeveer 12 uur werk per week genoeg geld om ons gezin van 5 te onderhouden. Intussen is man zn job kwijt, en leven we ook effectief enkel van die twee bedrijfjes.
    Er zijn wel wat toeslagen enzo, maar voorlopig kunnen we die gewoon op de spaarrekening zetten. Het is een klein beetje financieel onafhankelijk zijn, of zo voelt het toch. Maar weet je, je normen verschuiven na een tijdje wel, want nu klagen we soms al dat we die 12 uur werk zo veel vinden! 😉

    1. Wat mooi om te lezen! Dat soort verhalen geven mij ook weer een positieve stimulans. Ik denk dan soms vooraf dat er heel veel nodig is om ‘vrij’ te leven, maar dat valt dus wel mee. Soms is het gewoon een kwestie van de sprong durven wagen of eens echt te durven kijken naar wat wel en niet nodig is. Ik vind het trouwens wel superstoer dat jij met 12 uur per week gewoon een gezin van 5 personen onderhoudt!

  2. Wat geweldig dat je dit gaat doen. Wij zijn beiden dit jaar al 56 en 59, ik heb geen werk en manlief werkt al vanaf zijn 17de. Wij zijn beiden dit leven ook zo zat en vooral ik ben druk bezig aan het zoeken hoe we kunnen gaan leven met minder geld, dus zonder werk. Ik volg je graag, je motiveert mij tot zoektochten.

  3. Veel succes. Zelf heb ik vrij, ik werk niet meer en zou mij dus geheel aan mijn passies moeten kunnen wijden.

    Helaas is gebleken dat ik teveel tuttel. Alles gaat langzamer, wel poets ik meer en is gebleken dat ik van een net huis hou. Daar zit bij mij veel tijd in. De HBO die ik ooit nog wilde doen, trekt me niet meer door al die studie-uren die erbij horen. Bovendien denk ik dan: ga ik dan nog in die branche werken? Nee…daar zijn de jongere afgestudeerden voor.

    Dus ik geef mezelf weer de virtuele schop onder de kont en maak er vandaag een nuttige dag van waarbij ik kleinere taken afwerk.

    Een vrij leven is voor mij ook een leven zonder takenlijst of volle agenda en dát vind ik nog lastig. Ik ben werk in uitvoering dus het komt wel goed.

    1. Dat herken ik in zekere zin wel. Toen ik mijn loondienstbaan opzegde, dacht ik 30 uur extra in de week erbij te krijgen om aan mijn onderneming te werken. Maar in de praktijk doe je veel gewoon op een lager tempo en pas je ook een hoop andere dingen dan werk in je schema in.

      Je hebt helemaal gelijk als je zegt dat een vrij leven ook een leven is zonder volle agenda of takenlijst. Tegelijkertijd merk ik ook wel aan mezelf, dat als ik bijvoorbeeld de hele dag niets doe en alleen op de bank tv kijk, dat ik me daar ook niet echt gelukkiger van ga voelen. Die balans vinden tussen vrij zijn en een voldaan gevoel hebben, voelt wel echt als een uitdaging.

      En dat komt helemaal goed met jou 🙂 Werk in uitvoering is niet erg 😉

  4. Ik heb (nu nog) twee banen. Een als research verpleegkundige voor 24 uur p week, en ik werk ook nog 8 uur per week in de wijkzorg. Het salaris van de wijk ben ik totaal aan het sparen. Vooral om te zien of ik het kan missen. Ik doe alsof het er niet is. Ik wil heel graag van een baan rondkomen, en het is ook nog een baan die ik echt heel erg leuk vind.
    De tijd zal het leren. Zodra mijn woning is afbetaald in 2021 (of zodra ik de rest van mijn woning schuld bij elkaar heb gespaard) ga ik het ook doen. Heerlijk, dan heb ik tijd om te zwemmen, vrijwilligerswerk bij het dierenopvangcentrum te doen, en te blijven groeien in werk dat mij energie geeft.

  5. voor nu vooral veel werken (maar ik werk thuis, als gastouder, dus geniet ook absoluut van onze eigen kinderen! ) ben gelukkig zzper, bepaal dus veel zelf, bijvoorbeeld ook mijn vrije dagen. (die deel ik gewoon mee, hoef met niemand te overleggen, hooguit met mn man 😉 ) heerlijk!
    voor nu vooral lekker de financieen op orde krijgen om in de toekomst van te profiteren, maar ook nu al! het is geen of of bij ons, maar en en
    nu ook lekker genieten van soms spontaan een weekend weg en leuke dingen doen in de vakanties of ze nu gratis zijn of wat geld kosten (wel bewuste keuzes erin.. gister wezen zwemmen, maar wel eigen eten en drinken mee voor ons, voelt niet eens als besparen maar als doodnormaal 😉 en zo hadden we voor 17 euro een heerlijke dag in t zwembad!!)

    bewust een koophuis ipv huurhuis zoda twe vermogen opbouwen. ik bouw nl geen pensioen op (en wil dat ook zo houden :p ga niet vrijwillig geld steken in een organisatie die ik niet vertrouw :p )

    genieten van onze 2 kids

    dus ja t gaat prima zoals t nu gaat 🙂 beide een prima inkomen (voor een ander veel of weinig, maakt niet uit, voor ons genoeg) redelijk zelfstandig finaniceel (geen recht op toeslagen behalve dan HRA) en kunnen door spaargeld ook eventueel baanverlies opvangen (ik heb als zzper nergens recht op als ik zonder werk kom te zitten)

    1. Mooi voor elkaar! Als ondernemer heb je idd nergens recht op, vandaar dat ik ook wel houd van wat potjes en extra reserves. En je hebt inderdaad een hoop vrijheid. Tegelijkertijd merk ik wel dat je daarin ook wel keuzes moet maken. Je hebt vrije dagen wanneer jij dat wilt, maar dan moet je ze wél nemen. Dan moet je dus wél ‘nee’ zeggen tegen aanvragen, om maar een voorbeeld te noemen. Ik word daar steeds beter in, maar dat is wel een proces 😀

  6. Superleuk Adine! Trots op jou dat je deze stap durft te nemen. Ik lees ook altijd graag mee met mevrouw money wenkbrauw die gewoon een paar jaar vrij heeft durven nemen. (je kent haar vast)

    Ik moet toegeven dat het mij ook heerlijk lijkt, zoiets doen. Nu is het voor mij toch wel echt iets anders vanwege de kids ook, want kinderen is ook hard werken 😉

    Als ik het goed begrijp ga je in die twee weken maximaal 4u werken?

    1. Een paar jaar is helemaal heerlijk 🙂 Ik geef mezelf de komende twee weken de ruimte om maximaal 4 uur aan mijn ‘vertrouwde’ werk te werken. De rest van de tijd (ik wil mijn dagen deze weken op maximaal 6 uur ‘werken’ zetten, maar uiteindelijk wil ik dat terugbrengen naar maximaal 4 uur per dag) ga ik besteden aan een aantal websites die ik heb. Dat vind ik veel leuker om te doen, omdat het me – eigenlijk zoals Marjolein dat zo mooi formuleerde – de mogelijkheid geeft om te groeien in werk dat me energie geeft.

      Als ik echter nu steeds de keuze moet maken, dan ‘val’ ik toch al snel weer voor het vertrouwde werk, omdat ik klanten niet teleur wil stellen en omdat dat een zekerheid van inkomsten heeft. Om dat patroon te doorbreken, heb ik dit plan bedacht. Zo kan ik het op kleine schaal uitproberen en vast een voorproefje krijgen van hoe het zou zijn als ik daar wél veel stevigere keuzes in zou durven te maken.

  7. Herkenbaar. Mijn grote ommekeer over hoe ik wil leven was 4 jaar geleden het nemen van mijn moestuin. 340 vierkante meter met tuinhuis, kas groene en bloementuin. Sindsdien leef ik in mijn vakantie . ( plus werkweek van 36 uur ) Door de tuin heb ik genoeg beweging, ontspanning en eet gezond. En alle ruimte om te sparen want een moestuin kost weinig en levert veel op.

  8. Tof! Ik snap die mensen ook niet zo goed die 10/20/30 jaar keihard werken en dan op moment X het helemaal anders gaan doen. Hoezo? Dan heb je die andere jaren toch vergooid! Er is ten slotte ook vaak een middenweg en met een beetje flexibiliteit en creativiteit is er vaak meer mogelijk dan je denkt!

    Hier nog 2 maanden fulltime werken en dan gaat er mooi een dagje vanaf om inderdaad wat meer het leven mogelijk te maken wat we graag willen 😉 Geld kan je toch nog steeds niet eten.

    1. Mooi vooruitzicht!! En als het nu nog om één jaar gaat ofzo, dan snap ik het nog wel. Maar meestal gaat het toch al snel om een jaar of 7-15. Dat is gewoon té lang om alleen maar te bikkelen, zeker als het misschien wel helemaal niet nodig is!

  9. Mooie post Adine, ook ik herken je gevoel wel…wachten op iets dat toch niet komt en terwijl je wacht gaat al het andere voorbij. “Life is what happens to you, while you’re busy making other plans”

    Ik ben benieuwd wat die 2 weken je gaan opleveren, qua “mindset”, gevoel en of je er voor jezelf conclusies uit kunt trekken. Zelf ben ik eerlijk gezegd nog lang niet zover, eigenlijk ben ik veel te veel gehecht aan de vaste inkomsten welke ik nu bij mijn klanten ophaal.

    Succes 🙂

    1. Ik ben ook ontzettend benieuwd! Ik merk trouwens wel dat het qua ‘zo ver zijn’ in de afgelopen maanden ineens vrij rap is gegaan. Als je ermee bezig bent, komen er dan toch blijkbaar steeds meer mogelijkheden op. Wie weet zet dit bij jou wel weer iets in beweging 😉 En vind ik het straks toch nog te moeilijk om écht helemaal afscheid te nemen van die relatief vaste inkomsten, dan is er met twee weken ook geen man vrouw overboord.

  10. Whoop! Whoop! Ik kan niet wachten om te zien wat dit je allemaal gaat brengen! Super! Heel veel succes en vooral heel veel plezier!

  11. Ik ga het volgen! Zelf heb ik het geluk dat ik al 22 jaar mijn werk als mijn passie ervaar. Destijds een vak gekozen dat helemaal bij mijn passie past en waar ik inmiddels alweer 16 jaar als zelfstandig ondernemer in werk (met kantoor aan huis). En dat houd ik fluitend vol tot mijn pensioen, en eerlijk gezegd denk ik dat ik na mijn pensioenleeftijd gewoon lekker doorwerk, mits ik lichamelijk in orde ben. Ik vind de ‘movement’ over early retirement e.d. heel interessant en ik volg veel blogs hierover, maar voor mij geldt daarin een andere weg. Ik zou graag de zekerheid van financiële onafhankelijkheid hebben, maar ik zou nooit stoppen met mijn werk (ik zou idd alleen maar netflix kijken en me doodvervelen). Ik denk dat het voor meer mensen geldt die van hun werk houden. Het is natuurlijk een heel ander verhaal als je niet gelukkig bent in je werk, het roer wilt omgooien of gewoon lichamelijk/geestelijk op bent en aan rust toe bent. Misschien ga ik op mijn oude dag wel wat minder werken, maar ik ben er het type gewoon niet voor…

    1. Leuk dat je ’t gaat volgen! En wat fijn dat je zo je passie kunt volgen in je werk! Ik zie mezelf ook niet echt compleet niet werken, maar bepaalde veranderingen mogen van mij wél. Inhoudelijk; meer werk waarvan ik groei en praktisch; minder uren voor meer (financieel) resultaat. Mezelf kennende, zou ik het dan alleen niet als werk zien, maar als ontspanning 🙂

  12. Des te interessanter om te zien hoe je dit gaat invullen! Ik denk er zelf ook wel over na en ben naast mijn passie met een nieuw online bedrijfje gestart om een andere passie te volgen. Het geeft heel veel energie om je aandacht eens op iets anders te richten! Ik moet ook bekennen dat ik een heel slechte vakantieganger ben. Ik heb niets met niets doen, haha! Maar dat is het mooie van dit proces, ontdekken wat nu echt bij je past. Hoop dat je er veel over gaat schrijven!

  13. Zeker een goed idee, zo’n voorproefje.
    Mijn situatie: 44 jaar, 21 jaar voltijds gewerkt als leidinggevende in een middelgrote organisatie. Intussen steeds links en rechts ook bezig met investeren (vastgoed) en beleggen. Zo bouwde ik passief inkomen uit huur en dividenden op, tot op het niveau van vandaag (passief inkomen dekt mijn vaste kosten). Een paar jaar geleden besloot ik, wegens toenemende stress gerelateerde klachten, afscheid te nemen van het leidinggevende werk. Een burn-out zien opdoemen aan de einder: nee, dank je wel.
    Ik vroeg me lang af: zal ik gewoon weer kunnen wegzwemmen, nadat ik gesprongen ben? Je deed dit werk met volle overgave, omdat je het graag deed, omdat je er goed in was, dat is je leven gewoon. Waarom zou je ermee ophouden?
    En dan toch: medio 2017 regime wissel: van 40u betaald werk naar halftijds in een andere functie (ondersteuner in de zorg). En nu? Een échte vader zijn (voor 7j & 8j), eindelijk écht slapen, wég spanningsklachten, welgemutst naar het werk, een haalbare workload, en ja… een kleine 1000€ minder salaris. Maar… gelukkig is dat passieve inkomen er nog. En zwemmen: dat leer ik nog steeds: zin en structuur geven aan de vrijgekomen tijd.
    Helemaal stoppen met werken (en de leegte van chill & netflix)? No way! Werk geeft structuur, werk is zingevend, werk daagt je uit, werk versterkt je sociale kring,…
    En vergeet niet: hoe meer activa je aanhoudt, hoe meer tijd hier aan besteed moet worden, in de vorm van beheer (onderhoud, contracten, opvolgen huurgelden, up to date houden van je kennis rond de huurwetgeving,…).
    Dus mijn tip voor wie binnenkort of later ‘vrij’ wil leven: zorg dat die vrijheid zowel voldoende genieten als ook genoeg zingeving bevat. En wat die zingeving mag betekenen: zoek dit zeker voor jezelf uit!
    Je had de instelling en het doorzettingsvermogen om naar dat grote doel toe te werken: eindelijk financieel vrij. Maar op het moment dat je dat punt bereikt, verander je niet plotsklaps in een ander persoon. Je bent nog steeds wie je voordien was en al snel ga je weer op zoek naar een volgend punt.

    1. Bedankt voor het delen van je verhaal, heel inspirerend! En inderdaad; het is zó belangrijk om verder te kijken dan het financiële plaatje. Het is niet alleen financieel vrij zijn, het is ook: wat doe je met je tijd? Straks helemaal, want dan heb je meer tijd die je zelf kunt indelen. Hoe geef je daar vorm aan, op een manier die je écht stimuleert? Want daar is het uiteindelijk toch vooral om te doen. Niet om genoeg geld op de bank of genoeg geld aan passief inkomen, maar om eindelijk aan de dingen toe te komen waarvan je denkt dat ze je leven mooier, rijker en beter maken!

  14. Ik ben heel benieuwd hoe het je bevallen is!

    Ik zou ook heel graag willen stoppen met werken, maar ik weet niet goed wat ik dan moet doen om geld te verdienen, want dat is voorlopig wel nodig. Bovendien ben ik verpleegkundige, wat betekent dat ik me elke 5 jaar opnieuw moet laten registreren en dat kan alleen met voldoende werkuren.

    Maar het werk wat ik nu doe vind ik niet echt leuk. Of wel leuk, maar het geeft niet echt voldoening ofzo. Regelmatig heb ik er zelfs stress van. Maar stoppen is nu dus nog geen optie. Over 4 jaar moet ik me opnieuw laten registreren, ik hoop dat ik dan weet wat ik wil. Blijven werken als verpleegkundige of toch iets anders? Laat dat dan voorlopig mijn doel zijn, 4 jaar is wel te overzien.

Leave a Reply

Your email address will not be published.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.