Sinds eind februari/begin maart van dit jaar ben ik lekker bezig met hardlopen. Eerst was het trainen voor de Ladies Run, waar ik een paar maanden later ook daadwerkelijk aan mee deed. Tijdens het trainen voor die run, gingen mijn hardloopbuddy en ik meestal drie keer in de week. Daarna werd het twee keer en de laatste paar weken komt het er steeds minder van. Hier is het druk en hardloopbuddy heeft het op het moment ook ontzettend druk. En alleen vind ik er toch niet zoveel aan.
Gisterenmorgen viel er echter weer eens even een kwartje: wat nou, alleen vind ik er niet zoveel aan? Als ik goed voor mezelf wil zorgen, dan moet ik natuurlijk niet van te voren een activiteit al min of meer opgeven, omdat ik denk dat ik het alleen niet leuk vind. Zeker niet als het gaat om iets waarbij allemaal van die fijne feel-good stofjes vrij komen én waar ik ook nog eens goed van in vorm kom, wat me ook nog extra blij maakt. Ik ben me daar een partij gek als ik dat soort resultaten af laat hangen van of iemand anders wel of niet kan.
En wat nou, alleen niet leuk? Ik ben verdikkie zelfs alleen op vakantie geweest! En dat was niet ‘wel aardig’, maar zo ontzettend gaaf dat ik eigenlijk niet kan wachten tot ik weer kan gaan!
Ik heb dus mijn schoenen gepakt, mijn hardlooptenue aangepast op het toch wat frissere weer en ik ben de deur uit gegaan. Een nieuw rondje, waarvan ik wist dat het ongeveer 5 kilometer was. Resultaat:
1) Het duurde helemaal niet lang
2) Ik had een bijna-record op snelste tocht op de afstand 4-6 kilometer
3) Ik had nog wel een stuk door kunnen lopen
4) Stiktrots
5) Daarna me wel volgevreten met chips en chocolade, dat was minder. Maar geen garanties dat ik dat niet had gedaan als ik niet was gaan lopen.
En stiekem zat ik tijdens het lopen al te denken aan me inschrijven voor een langere run, bijvoorbeeld een 10 kilometertocht ofzo.
Nu wil ik het allemaal niet meteen te gek maken en is één fijne run natuurlijk ook nog geen patroon, maar dit maakte de drempel om alleen te gaan wel een stukje lager. In het ideale geval doe ik om de andere dag zo’n tochtje (hetzij alleen, hetzij met hardloopbuddy) en begin ik voor de tochtjes alleen aan een nieuw schema, zodat ik min of meer parallel oefen voor bijvoorbeeld die 10 kilometer. Of ik probeer eerst de 5 km gevorderd (Beginner hebben we afgerond en we zijn nu bezig met 7,5 km voor beginners). Dat is denk ik ook nog wel een pittige, want daarvoor moet je eigenlijk al gewend zijn aan een weektotaal van 35-45 km en moet een duurloop van 15-20 km geen probleem vormen. Nou, ik geloof dat ik wat dat betreft aan nog géén van de eisen voldoe.
Heeft iemand ervaring met de 5km gevorderd van Evy? En hebben jullie ook wel eens van dit soort onlogisch gedrag, waarbij dan ineens het kwartje valt dat je helemaal niet zo handig bezig bent, en al helemaal niet in lijn met de rest van wat je doet?
Volg LekkerLevenMetMinder nu ook op Facebook en Google+!
Volg LekkerLevenMetMinder nu ook op Pinterest, Facebook en Instagram!Deze post kan affiliate-links bevatten. Dit betekent dat ik een commissie krijg als je iets via deze links koopt. Uiteraard kost dit jou niets extra's (soms is het zelfs voordeliger!) en kun je erop rekenen dat ik alleen links opneem van websites of producten waar ik zelf 100% achter sta. Gebruik je deze links voor je overstap, aanmelding of aankoop? Dank je! Je helpt mij dan weer om nóg meer mooie content te kunnen maken!
Zelf loop ik al zo'n 35 jaar. Dat onlogische dat ken ik wel. Soms gaat het meer dan prettig en soms wil het gewoon niet. Maar al met al doe ik het nog steeds graag. Wel stel ik me niet zulke doelen en loop ik veel liever alleen dan met iemand samen. Kun je gewoon je eigen tempo aanhouden en belangrijk ook je hoofd leeg maken. Want dat doet het.
Ik vind het vooral achteraf heel lekker dat ik het gedaan heb, maar echt dat plezier ervan zoals je wel eens hoort, heb ik dus nog niet. Vandaar dat ik blijkbaar nog wat afleiding zoek tijdens het rennen ofzo.
ik zit mezelf regelmatig in de weg met mn gedachten idd. soms lastig, soms weet ik het te negeren
Zolang je het maar in de gaten hebt, dan ben je vaak al een eerste stap op weg naar er iets goeds mee doen, maar soms wel strontvervelend 😉