Afgelopen week stuurde ik naar alle lezers die mijn wekelijkse inspiratiemail ontvangen een bericht met de titel ‘Ik weet het even niet zo goed meer.” Meestal deel ik wat ik daarin deel niet automatisch ook hier, maar nu voelde het goed om dat wel te doen. Want: ik weet het even niet zo goed meer. Misschien heb je dat al wel gemerkt op basis van het aantal nieuwe artikelen dat hier verschijnt. Van dagelijks wat nieuws tot misschien één of twee keer per maand in de afgelopen tijd. En eigenlijk wil ik wel vertellen hoe dat zit. Wat ik er wél van weet 😉
In dit artikel:
Er was eens…
Toen ik in 2010 met LekkerLevenMetMinder.nl begon, had ik problemen. Geloof het of niet: nóg meer dan de problemen waar ik over schreef ?. Maar laten we het voor nu bij die andere problemen houden. De kredietcrisis was flink losgebroken, ik had een megahoge hypotheek, voor een huis dat steeds weer nieuwe acute verbouwingsissues had.
Nu moet je weten: mijn meest dominante geldtype is de Schatbewaarder. Nu wist ik daar toen niet zo heel veel van, maar begin dit jaar heb ik een coachopleiding op dat vlak gevolgd (en zelf een supertof programma over gemaakt) en vallen veel meer kwartjes.
Ik voel me veilig met geld, ik voel me onveilig zonder geld. Tot op zekere hoogte is dat denk ik voor iedereen te begrijpen (denk ik, vanuit mijn Schatbewaarders-brein), maar Schatbewaarders schieten daar ook wel eens in door.
Die financiële zaken zorgden bij mij dus voor enorme onrust en een gevoel van onveiligheid. En als ik een probleem zie – of een collectie aan problemen – dan schiet ik in de oplos-stand.
Ik dook in dit geval dus in alles wat met geld te maken had. Van boeken lezen tot woekerpolissen uitzoeken en van moestuinieren tot strak besparen.
Daar schreef ik over, en veel. Want er was veel te schrijven en te delen. Bovendien was het taboe op geld in die tijd nóg groter en waren er nog niet zoveel plekken om je ideeën, zorgen en vragen over geld met anderen te delen. Offline sowieso niet, maar online ook écht niet. Daarom maakte ik daarvoor met LekkerLevenMetMinder.nl mijn eigen plekje en zo kwam ik in contact met gelijkgestemden. We konden elkaar inspireren, motiveren, aan ideeën helpen.
Fase 1
Ik heb daar ontzettend veel aan gehad. Die stok achter de deur. Het kunnen delen, mijn gedachten op een rijtje kunnen zetten via een blog. Nieuwe ideeën opdoen.
In de eerste drie jaar van LekkerLevenMetMinder was ik vooral bezig met wat ik goed kan: hard werken, hustlen, oplossingen zoeken. Verstand op nul en gaan met die banaan.
Ik kreeg beter overzicht in mijn geldzaken, leerde ik hoe creatief je kunt zijn met geld, ontdekte moestuinieren, je eigen wasmiddel maken (echt, niet doen.) en ervoer hoe heerlijk het is om je oude meuk te verkopen en dan ruimte en geld terug te krijgen.
In die periode eindigde mijn relatie en moest ik een nieuwe start maken. Zonder spaargeld, met een halve inboedel en met een huis onder water, maar óók met een nieuwe hypotheekvorm waarop ik door het ploeteren van de jaren daarvoor inmiddels 70.000 euro had afgelost.
Fase 2
Na die tijd veranderde er heel veel voor mij. M’n hypotheek was beter behapbaar, waardoor ik ineens meer keuzes met m’n geld had. Dat zorgde er onder meer voor dat ik in 2014 in m’n eentje het vliegtuig naar Florida pakte.
En nog meer inzette op persoonlijke ontwikkeling. Ik volgde een assertiviteitscursus, de opleiding tot NLP Practitioner, las me weer suf aan allerlei zelfontwikkelingsboeken en realiseerde me steeds meer dat het keihard knallen en strak bezuinigen van de afgelopen jaren misschien op dat moment even noodzaak waren geweest, maar me uiteindelijk niet blij maakten.
Niet omdat ik zo graag de hele dag geld wil uitgeven, maar omdat het voor mij de focus heel erg op schaarste legt, terwijl ik beter draai op overvloed. Ik ben hopeloos optimistisch en vind het heerlijk om nieuwe dingen te ontdekken, te groeien, te ontwikkelen.
Die krapte-jas past niet bij me. Ik kan het best even, verstand op nul en doen. Maar ik heb inmiddels ontdekt dat dat niet de enige manier is. En heel eerlijk: het is ook niet de manier die het beste bij me past.
Met die realisatie kwamen andere keuzes en gebeurden er ook andere dingen. Ik zette niet meer zo keihard in op aflossen, maar stak mijn geld in reizen. In al die trainingen en cursussen. En ik bouwde eindelijk weer een beetje een buffer op.
Die was ik eerder helemaal kwijtgeraakt en als je een huis in je eentje hebt, dan is het gewoon fijn om te weten dat je jezelf ook kunt redden.
Ook hierover had ik genoeg te delen. Vooral ook over het belang van economisch zelfstandig zijn 😉
Flashforward naar nu
Nu had ik die fase 2 denk ik heel lang door kunnen zetten. Ik genoot er namelijk intens van: precies doen wat ik zelf wilde, in mijn eigen, fijne huis, zelf kunnen bepalen wat ik met mijn geld deed. Alles zelf kunnen kiezen, aan niemand verantwoording af hoeven leggen. Wat wil een mens nog meer?
Maar toen liep het leven ineens heel anders, want ik kwam mijn (toen natuurlijk nog niet) man onverwachts en ongepland tegen. Gelukkig maar, want die zou ik voor geen goud willen missen 😀 Ook al ging ik min of meer daardoor uiteindelijk voor 200.000 euro het schip in :’)
Als ik nu terugkijk, dan zijn we bijna 11 jaar verder sinds mijn eerste blogpost op LekkerLevenMetMinder. En rondom hetgeen waar ik toen over schreef, voel ik me niet zo inspirerend, motiverend of informerend meer.
Ik heb geen torenhoge hypotheek meer. Geen schulden. Geen half verbouwd duur huis. Geen 80 huisdieren die allemaal tegelijkertijd moeten worden ingeënt. Ik heb een bijna afgelost huis, een fijne spaarpot, een beleggingsportefeuille. En 80.000 werkende systemen, waardoor ik eigenlijk maar heel weinig tijd en energie kwijt ben aan mijn geldzaken.
En daarom val ik dus een beetje stil
En dat vind ik heel erg jammer. Aan de ene kant kan ik gewoon niet zo goed meer schrijven over dingen die ik inmiddels weet en dus niet meer opnieuw hoef uit te zoeken. Aan de andere kant vind ik het wel weer heel fijn als ik dan hoor dat iemand echt iets heeft gehad aan wat ik heb gedeeld.
Normaal gesproken zorg ik het liefst zelf voor een oplossing, maar nu wist ik het gewoon echt even niet meer. Vandaar dat ik die mail eruit heb gestuurd. De reacties daarop motiveerden me om dit toch ook hier te delen.
Nu ik aan het einde van dit epistel ben gekomen, realiseer ik me dat er drie mogelijkheden zijn. Ik stop. Ik blijf schrijven, ook als ik het niet zo boeiend meer vind. Of ik ga gewoon schrijven over wat me bezighoudt, of dat nu direct met geld te maken heeft of niet. En ongeacht of het mensen afschrikt.
Nu zegt mijn Human Design-coach altijd: jij moet doen waar je écht blij van wordt. Dus dat ga ik doen. To be continued.
Volg LekkerLevenMetMinder nu ook op Pinterest, Facebook en Instagram!Deze post kan affiliate-links bevatten. Dit betekent dat ik een commissie krijg als je iets via deze links koopt. Uiteraard kost dit jou niets extra's (soms is het zelfs voordeliger!) en kun je erop rekenen dat ik alleen links opneem van websites of producten waar ik zelf 100% achter sta. Gebruik je deze links voor je overstap, aanmelding of aankoop? Dank je! Je helpt mij dan weer om nóg meer mooie content te kunnen maken!
Herkenbaar Adine!
Daar ben jij natuurlijk ook over gestruikeld 😉
Het valt me de laatse maanden op dat er heel veel blogs stilvallen of stoppen. Of dat door de lente komt (welke lente?) of gewoon blog-moe weet ik niet. Ik merk het bij mezelf ook wel een beetje. In het begin is het leuk en spannend, maar na de 45e extra hypotheekaflossing is de lol er wel vanaf.
Samen met wat eigen geld en beleggingen, voel ik het soms ook wat decadent om daarover te bloggen. We hebben het gewoon kneitergoed, terwijl we maar zo’n 10% van de NL bevolking zijn.
Blijf vooral schrijven over wat je bezighoudt. Je blogt nl niet alleen voor anderen, maar ook voor jezelf. Ik vind je verhalen in ieder geval nog steeds leuk/inspirerend.
Het moederschap en een stabiele partner geeft een andere wending aan het leven. Leuk dat je blijft schrijven.
Hoi Adine, ik lees al gigalang mee op je blog en het verveelt mij niet hoor. Reageren doe ik zelden. Lekker blijven bloggen over dat wat jou bezig houdt, je doet het denk ik ook voor je zelf.
Ja, maar dat stuk maakt het ook dubbel. Ik voel op zich niet speciaal de behoefte om van alles willekeurig te delen, maar ik doe het wél graag, als ik weet dat een ander er ook iets aan heeft!
Is het erg als het wat stiller is? Je zit in een andere fase, dat gebeurt de meesten met de komst van een lief klein minimensje. Geniet van wat je hebt. Je bent nu ook 11 jaar ouder en wijzer he? 🙂
Je inzet voor cursusssen etc. die je aan bied is misschien wel even genoeg.
Ik schrijf net als jij ook al heel lang en mede door de scheiding is het voor mij wat lastig om het over die financien te hebben. Ik ben ben daarom overgegaan op het delen van stukjes over wat me bezighoudt. Ik begrijp dat het bij jou uitgegroeid is tot verdienmodel en bij mij niet.
Laat je niet door je eerdere insteek onder druk zetten. Maak een extra blad waarin je andere dingen deelt die niet direct financieel interessant zijn. Schrijven blijft leuk en het moet wel echt blijven.